خرید خانه ۷۰ متری چقدر پول می‌خواهد؟
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۵۷۶۲۲
وام مسکن نمی‌تواند کل قیمت یک خانه را پوشش دهد. دست کم در شهرهای بزرگ، یک زوج خانه اولی علاوه بر دریافت وام مسکن، به سرمایه اضافه‌ای به عنوان آورده احتیاج دارد تا بتواند قیمت یک خانه ۷۰ متری را تامین کند. این سرمایه اضافه، شهر به شهر متفاوت است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در برخی شهرها مثل تهران وام مسکن صندوق یکم در کنار سپرده اولیه و وام جعاله به ۲۸۰ میلیون تومان می‌رسد و تنها ۲۹ درصد سرمایه لازم برای خرید یک خانه ۷۰ متری با قیمت ۹۷۰ میلیون تومان را تامین می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تهران؛ ۶۹۲ میلیون تومان
آخرین گزارش وزارت راه و شهرسازی نشان می‌دهد متوسط قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در تهران به ۱۳ میلیون و ۸۸۰ هزار تومان رسیده است. این رقم مربوط به معاملات مسکن انجام شده در دی‌ماه است که نشان‌دهنده افزایش نسبی قیمت مسکن در تهران نسبت به ماه قبل است. با این حساب اگر یک زوج بخواهد یک خانه ۷۰ متری در تهران بخرد، باید به طور میانگین ۹۷۲ میلیون تومان سرمایه داشته باشد. وام مسکن ۱۶۰ میلیونی در کنار سپرده اولیه ۸۰ میلیونی و وام جعاله ۴۰ میلیونی، می‌تواند ۲۸۰ میلیون تومان از سرمایه مورد نیاز برای خرید خانه را تامین کند، اما چنین مبلغی تنها ۲۹ درصد هزینه خرید یک واحد ۷۰ متری را تامین می‌کند و زوج‌های خانه اولی علاوه بر وام مسکن خود، باید دست کم ۶۹۲ میلیون تومان آورده داشته باشند.
مشهد؛ ۱۴۷ میلیون تومان
بررسی آخرین معاملات انجام شده در بازار مسکن شهر مشهد نشان می‌دهد قیمت یک مترمربع واحد مسکونی در این شهر به طور میانگین حدود پنج میلیون و ۲۴۰ هزار تومان است. با این حساب می‌توان نتیجه گرفت یک واحد ۷۰ متری در مرکز استان خراسان رضوی حدود ۳۶۷ میلیون تومان قیمت دارد. زوج‌های ساکن این شهر می‌توانند ۱۲۰ میلیون تومان وام مسکن صندوق یکم بگیرند که در کنار سپرده اولیه ۶۰ میلیونی سرمایه اولیه برای خرید مسکن را به ۱۸۰ میلیون تومان می‌رساند. آنها می‌توانند برای افزایش قدرت خریدشان روی کمک وام جعاله ۴۰ میلیونی حساب باز کنند. بر این اساس سرمایه اولیه زوج‌ها بعد از دریافت وام مسکن ۲۲۰ میلیون تومان خواهد بود که ۶۰ درصد هزینه‌های لازم برای خرید یک خانه ۷۰ متری را پوشش می‌دهد. یک زوج خانه اولی در مشهد برای خرید خانه به ۱۴۷ میلیون تومان سرمایه اضافه به عنوان آورده احتیاج دارد.
اصفهان؛ ۲۱۹ میلیون تومان
وام مسکن صندوق یکم در اصفهان، نصف هزینه یک خانه ۷۰ متری را تامین می‌کند. زوج‌های ساکن اصفهان بعد از دریافت وام مسکن، در کنار سپرده اولیه و وام جعاله می‌توانند سرمایه ۲۲۰ میلیونی دست و پا کنند که معادل ۵۰ درصد قیمت یک خانه ۷۰ متری است. بررسی داده‌های خام وزارت راه و شهرسازی از بازار مسکن اصفهان نشان می‌دهد قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در این شهر به حدود شش میلیون و ۲۷۷ هزار تومان رسیده و این یعنی یک خانه ۷۰ متری در اصفهان حدود ۴۳۹ میلیون تومان قیمت دارد. بر این اساس یک زوج خانه اولی علاوه بر سرمایه ۲۲۰ میلیونی که با دریافت وام مسکن به دست می‌آورد، برای خرید خانه به ۲۱۹ میلیون تومان آورده احتیاج دارد.
کرج؛ ۱۰۵ میلیون تومان
یک خانه ۷۰ متری در کرج، مرکز استان البرز به طور میانگین ۳۲۵ میلیون تومان قیمت دارد. بررسی آخرین اطلاعات وزارت راه و شهرسازی از بازار مسکن کرج نشان می‌دهد قیمت یک مترمربع واحد مسکونی در این شهر حدود چهار میلیون و ۶۴۴ هزار تومان است که تقریبا یک سوم قیمت خانه در تهران است. زوج‌های ساکن کرج با سپرده‌گذاری ۶۰ میلیونی می‌توانند ۱۲۰ میلیون تومان وام بگیرند. اگر آنها سپرده اولیه را در کنار وام مسکن صندوق یکم بگذارند برای افزایش قدرت خریدشان وام جعاله ۴۰ میلیونی بگیرند، سرمایه‌شان بعد از دریافت وام به ۲۲۰ میلیون تومان می‌رسد که ۶۸ درصد قیمت یک خانه ۷۰ متری را تامین می‌کند. آنها برای خرید خانه ۱۰۵ میلیون تومان سرمایه اضافه احتیاج دارند.
شیراز؛ ۲۲۳ میلیون تومان
یک زوج خانه اولی در شیراز برای خرید خانه ۷۰ متری به آورده ۲۲۳ میلیون تومانی احتیاج دارد. چراکه وام مسکن در این شهر ۱۲۰ میلیون تومان است و در کنار سپرده اولیه و وام جعاله به ۲۲۰ میلیون تومان می‌رسد. این رقم حدود ۵۰ درصد هزینه خرید یک خانه ۷۰ متری را پوشش می‌دهد. چراکه بررسی آخرین اطلاعات بازار مسکن شیراز نشان می‌دهد خانه‌ها در این شهر به طور میانگین متری شش میلیون و ۳۲۴ هزار تومان قیمت دارند و یک واحد ۷۰ متری در آنجا ۴۴۳ میلیون تومان می‌ارزد.
تبریز؛ ۱۱۳ میلیون تومان
بررسی آخرین اطلاعات وزارت راه و شهرسازی نشان می‌دهد قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در تبریز طی معاملات دی‌ماه به چهار میلیون و ۷۵۴ هزار تومان رسیده است. این یعنی یک واحد ۷۰ متری در این شهر ۳۳۳ میلیون تومان قیمت دارد. زوج‌های خانه اولی بعد از دریافت وام مسکن با سرمایه ۲۲۰ میلیونی‌شان می‌توانند ۶۶ درصد قیمت یک خانه ۷۰ متری را تامین کنند و برای بقیه آن نیاز به آورده ۱۱۳ میلیون تومانی دارند.
قم؛ ۱۲۷ میلیون تومان
زوج‌های خانه اولی در شهر قم می‌توانند ۱۲۰ میلیون تومان وام مسکن صندوق یکم دریافت کنند. این رقم در کنار سپرده اولیه ۶۰ میلیونی و وام جعاله به ۲۲۰ میلیون تومان می‌رسد و کفاف ۶۳ درصد قیمت یک خانه ۷۰ متری در این شهر را می‌دهد. چراکه چنین خانه‌ای به طور میانگین ۳۴۷ میلیون تومان قیمت دارد. بررسی آخرین داده‌ها از بازار مسکن قم نشان می‌دهد طی معاملات انجام شده در دی‌ماه قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در این شهر به چهار میلیون و ۹۶۲ هزار تومان رسیده است. بر این اساس یک زوج خانه اولی علاوه بر سرمایه ۲۲۰ میلیونی بعد از دریافت وام مسکن، به آورده ۱۲۷ میلیون تومانی احتیاج دارد تا بتواند از پس هزینه یک خانه ۷۰ متری بربیاید.
اهواز؛ ۶۲ میلیون تومان
به گزارش فرارو، هر مترمربع واحد مسکونی در اهواز چهار میلیون و ۳۰ هزار تومان قیمت دارد. این مورد از بررسی داده‌های خام وزارت راه و شهرسازی به دست آمده و نشان می‌دهد یک واحد ۷۰ متری در این شهر به طور میانگین ۲۸۲ میلیون تومان قیمت دارد. زوج‌های خانه اولی با سرمایه ۲۲۰ میلیونی خود می‌توانند ۷۸ درصد هزینه لازم برای یک خانه ۷۰ متری را تامین کنند. این مورد نشان می‌دهد زوج‌ها برای خرید خانه به سرمایه اضافه‌ای در حد ۶۲ میلیون تومان احتیاج دارد. این کمترین رقم آورده برای خرید مسکن در بین ۱۰ شهر پرجمعیت کشور به حساب می‌آید.
کرمانشاه؛ ۸۱ میلیون تومان
وام مسکن در کنار سپرده اولیه و وام جعاله سرمایه ۲۲۰ میلیونی برای زوج‌های کرمانشاهی دست و پا می‌کند. این سرمایه می‌تواند ۷۳ درصد قیمت یک خانه ۷۰ متری را پوشش دهد. چراکه هر مترمربع واحد مسکونی در کرمانشاه به طور میانگین حدود ۳۰۱ میلیون تومان قیمت دارد. بر این اساس زوج‌های خانه اولی در این شهر به سرمایه اضافه در حد ۸۱ میلیون تومان احتیاج دارند تا بتوانند کل هزینه خرید یک واحد ۷۰ متری را تامین کنند.
رشت؛ ۹۰ میلیون تومان
تعجب نکنید؛ دهمین شهر پرجمعیت کشور ارومیه، مرکز استان آذربایجان غربی است. ولی بررسی داده‌های وزارت راه و شهرسازی نشان می‌دهد تعداد معاملات مسکن انجام شده در شهر ارومیه طی دی‌ماه آنقدری نیست که بتوانیم روی نتایج آن حساب باز کنیم. چراکه در دی‌ماه تنها ۱۳ مورد معامله مسکن در شهر ارومیه امضا شده و میانگین قیمت آنها دو میلیون و ۷۳۰ هزار تومان به ازای هر مترمربع در نظر گرفته شده است، اما با توجه به محدود بودن داده‌ها، نمی‌توان به این رقم اطمینان داشت. برای همین سراغ شهر رشت به عنوان یازدهمین شهر پرجمعیت کشور رفته‌ایم. بررسی داده‌های خام وزارت راه و شهرسازی نشان می‌دهد هر مترمربع واحد مسکونی در رشت به طور میانگین چهار میلیون و ۴۲۳ هزار تومان قیمت دارد و می‌توان گفت: یک واحد ۷۰ متری در این شهر ۳۱۰ میلیون تومان قیمت دارد. زوج‌های خانه اولی با سرمایه ۲۲۰ میلیونی که بعد از دریافت وام مسکن صندوق یکم دست و پا می‌کنند، می‌توانند ۷۱ درصد هزینه یک واحد ۷۰ متری را تامین کنند. بر این اساس آنها برای خرید خانه به رقمی حدود ۹۰ میلیون تومان به عنوان آورده احتیاج دارند. انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: میلیون تومان وام مسکن صندوق یکم وزارت راه و شهرسازی نشان می دهد قیمت هر مترمربع واحد مسکونی میلیون تومان قیمت وام مسکن صندوق یکم هزار تومان رسیده بررسی آخرین اطلاعات زوج های خانه اولی میلیون تومان سرمایه میلیون تومان آورده برای خرید خانه برای خرید خانه شهر پرجمعیت کشور نشان می دهد قیمت سرمایه اضافه ای سرمایه اضافه هزار تومان قیمت وام جعاله میلیون تومانی بازار مسکن هزینه خرید یک چهار میلیون احتیاج دارند انجام شده بر این اساس درصد هزینه ۶۰ میلیونی مرکز استان دی ماه هزینه یک دست و پا شهر ها زوج ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۵۷۶۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمی‌رسد | اختیار آینده زندگی ما دست صاحبخانه هاست! | مستاجران به ناچار اجازه می‌دهند بر سرشان کلاه برود
به گزارش همشهری آنلاین ، فصل امتحانات فقط برای دانش‌آموزان و محصل‌ها ترسناک نیست. پدر و مادرهای اجاره‌نشین هم با نزدیک شدن به پایان بهار و سه ماه تابستان برای افزایش نرخ رهن و اجاره خانه‌شان دلهره می‌گیرند؛ نرخ‌هایی که یک شبه سر به فلک می‌کشند و تا آسمان هفتم می‌رسند؛ بدون هیچ نظارتی، بدون هیچ پاسخگویی.
اکثر خانواده‌های ایرانی به ویژه آنها که صاحب فرزند مدرسه‌ای هستند تعطیلات تابستانی را برای جابجایی انتخاب می‌کنند و همین موضوع باعث شده بازار بنگاه‌های مسکن و املاکی‌ها با شروع گرمای تابستان داغ شود. این بازار داغ هرچند به مذاق صاحبخانهها و املاکی‌ها خوش می‌آید اما مستاجران را حسابی کباب می‌کند.
فصل ترسناک مستاجران
«سعید» جوان سی ساله و متاهل ساکن تهران که در منطقه ۱۸ سکونت دارد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: «یک خانه ۶۰ متری در جنوب تهران را سال گذشته با دویست میلیون رهن و چهار میلون تومان اجاره ماهانه کرایه کردم. حالا موعد قراردادم نزدیک شده و صاحبخانه می‌گوید باید صد میلیون به رهن و ۱ک میلیون و پانصد هزار تومان به اجاره اضافه کنم.»
این جوان که درآمد کارمندی حدود ۱۵ میلیون تومانی دارد، ادامه می‌دهد: «سال گذشته یک سوم از درآمدم را برای اجاره و شارژ ساختمان می‌دادم و تقریباً ماهی ۱۰ میلیون برای باقی قسط‌ها و قبض‌ها و مخارج زندگی باقی می‌ماند. حالا قرار است ۱۰۰ میلیون به مبلغ رهن اضافه کنم! این یعنی باید سال پیش ماهی حدود هشت میلیون و سیصد هزار تومان پس‌انداز می‌کردم. چنین چیزی با این درآمد ممکن است؟»
او گلایه دارد که هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمی‌رسد و هیچ قاعده منصفانه‌ای برای نرخ اجاره‌بها تعیین نمی‌شود. «با این وضعیت صاحبخانهها فقط اختیار ملک خود را ندارند. اختیار آینده ما هم دست آنهاست. صاحبخانه به من که مستاجرم فرصت زندگی نمی‌دهد. مستاجر باید امسال باید وام بگیرد که بتواند قراردادش را تمدید کند. سال دیگر باید پول قرض بگیرد که قسط قبلی و افزایش قیمت جدید را پرداخت کند. سال بعدی باید خانه‌اش را کوچکتر کند. سال بعدی لابد باید کلیه‌اش را بفروشد!»
«احسان» که حدوداً سی و سه ساله و ساکن شرق تهران است می‌گوید: «واقعیت این است که اگر زوج‌های جوان در قشر متوسط تا چهار پنج سال پیش خانه نخریده باشند، احتمالاً دیگر نمی‌توانند از زندگی اجاره‌نشینی فاصله بگیرند.»
این مرد جوان که روی ماشین کار می‌کند و به نظر می‌رسد درآمد اصلی خود را از تاکسی‌های اینترنتی به دست می‌آورد گلایه می‌کند: «خانه‌مان هر سال کوچکتر و قدیمی‌تر می‌شود. این بار به یک خانه در طبقه سوم بدون آسانسور ناچار شدیم اما می‌دانید؟ نکته عجیب این است که هرچه قدر انتظارمان را کم کنیم باز هم زورمان نمی‌رسد. حالا هم من و هم همسرم کار می‌کنیم تا شاید درآمد دو نفره‌مان کفاف زندگی را بدهد.»
این زوج که پنج سال است ازدواج کرده‌اند، فرزندی ندارند: «فکر می‌کردیم بعد از تمام شدن درس همسرم بتوانیم بچه‌دار شویم اما پیدا کردن خانه با فرزند خیلی سخت‌تر است. خیلی صاحبخانهها مخصوصاً ملک‌های کوچک زیر هفتاد متر، خانه‌شان را فقط به زوج بدون فرزند اجاره می‌دهند یا به ازای هر فرزند مبلغی به رهن یا اجاره اضافه می‌کنند!»
«داوود» که یکی از مستاجران مرکز شهر است در گفتگو با مهر می‌گوید: «صاحبخانه سرم منت گذاشته و گفته با ۴۰ درصد افزایش قیمت می‌توانم قرارداد را تمدید کنم اما یک ماه دیگر، افزایش نرخ زیر ۵۵ درصد نخواهد بود.»
او که دو فرزند ۷ و ۹ ساله دارد بنگاه‌های املاک را مقصر می‌داند: «صاحبخانه می‌رود از املاکی قیمت می‌پرسد و املاکی‌ها از حالا قول می‌دهند تا یک ماه دیگر افزایش قیمت‌ها به حدود هفتاد درصد می‌رسد. یک ماه دیگر شصت درصد قیمت‌ها را بالا می‌برند و اگر کسی هم چیزی بپرسد می‌گویند تازه قرار بود هفتاد درصد گران شود!»
او می‌گوید: «بازار مسکن خیلی بی‌رحم شده است. صاحبخانهها و املاکی‌ها دست به دست هم داده‌اند و هیچکس جلودارشان نیست. صاحبخانه من چند واحد مسکونی در تهران دارد؛ با اینکه سن و سالی ندارد و هنوز زیر پنجاه سال دارد کار نمی‌کند و فقط از طریق اجاره‌بهایی که دریافت می‌کند زندگی‌اش را می‌چرخاند. داشتن ملک مسکونی، تجارت شده و حالا برای خیلی‌ها محل ارتزاق شده است. البته اقتصاد ما این روش مسموم را به زندگی مردم تزریق کرده ولی همه اینها قشر متوسط و زوج‌های جوان را نابود می‌کند.»
مستاجران خوش‌شانس کدامند؟
بازار مسکن به وضعیتی دچار شده که مستاجران، خودخواسته و به ناچار اجازه می‌دهند بر سرشان کلاه برود، همان کلاهی که تا می‌خواهند از دست خلاص شوند یک سال دیگر هم سر آمده و زمان تمدید قرارداد رسیده و باید خوش‌اقبال باشند که کلاه جدیدی که قرار است بر سرشان برود اندازه‌شان باشد و ناچار نباشند دنبال خانه جدید بگردند.
چرا کلاه؟ چون در این ایام سرمایه‌داران و صاحبخانهها و البته بنگاه‌ها معاملات مسکن بهتر می‌توانند کیسه خود را پر کنند و این جیب مستاجران است که از پس‌انداز ناچیز یک سال خالی می‌شود. چه بسا دیده و شنیده شده صاحب خانه‌هایی منزل خود را خالی و بدون استفاده گذاشته‌اند تا در پیک شلوغی به بنگاه بسپارند یا در دیوار آگهی بزنند.
قربانیان چرخه تورم، چهار دهکی هستند که دیگر نه تنها پس‌انداز برای خرید خودرو یا مسکن برای‌شان آرزو شده بلکه حتی نمی‌توانند مطمئن باشند که سر موعد قرارداد، توان تمدید خانه‌هایشان را در سال جدید دارند.
در حالی که خانه‌های کوچک و بزرگ زیادی در تهران و کلان‌شهرها خالی هستند و قانون اخذ مالیات هم نتوانسته طمع صاحبخانهها شکست دهد. در حالیکه هنوز حدود ۶۰ هزار ملک خالی وارد چرخه عرضه و تقاضا نشده‌اند، بسیاری از مردم به دلیل افزایش قیمت‌ها به تدریج ناچار می‌شوند برای زندگی حاشیه‌نشینی و شهرک‌نشینی‌های اطراف شهرها را انتخاب کنند.
کلاه مستاجران پس معرکه است
«مرتضی عزتی» کارشناس اقتصادی مدتی پیش با توجه به حواشی افزایش کرایه خانه گفت: «دولت حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند اجاره خانه را کنترل کند. اجاره خانه در ایران بدون در نظر گرفتن تورم مشخص می‌شود.»
هرچند دولت سیزدهم قرار بود با ساخت ۴ میلیون مسکن، از سخت‌تر شدن تهیه مسکن برای زوج‌های جوان و مستاجران جلوگیری کند؛ اما زور تمام راه‌کارهایی که به کار بسته به تورم افسارگسیخته نرسیده است و نگاهی به بازار مسکن دست کم در تهران نشان می‌دهد صاحبخانهها بدون هیچ نظارت و قاعده‌ای، حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ درصد اجارهب‌بهار را افزایش داده‌اند.
مسکن، به عنوان یکی از بی‌قاعده‌ترین حوزه‌ها به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی شعار یا راهکاری غیر قابل اجرا درباره آن داده می‌شود. برای مثال سال گذشته شورای عالی مسکن که در تاریخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه به ریاست رئیس‌جمهور برگزار شد، مصوب کرد که حداکثر نرخ افزیش اجاره بها در شهر تهران ۲۵ درصد، در کلان‌شهرها ۲۰ درصد و در سایر شهرها ۱۵ درصد خواهد بود. اما چیزی که نگذشت که در پایان بهار و آغاز تابستان ۱۴۰۲ مستاجران با نرخ‌های جدیدی مواجه شدند که هیچ رد و اثری از سقف افزایش در آنها دیده نمی‌شد.
در حال حاضر هم علیرغم آنکه با نزدیک شدن فصل جابجایی مستاجران، بوی گس گرانی همه جا را برداشته خبری از ورود دولت و مجلس برای چاره‌یابی یا چاره‌سازی نیست. بسیاری از نمایندگان مجلس در آستانه وداع از بهارستان هستند و جمع دیگری از آنها درگیر حاشیه جناح‌بندی‌های صحن و انتخاب هیئت رئیسه شده‌اند و از مسائل معیشتی مردم غافل.
کدام کاهش؟ کدام استمرار؟
با توجه به آخرین واکنش‌های دولت درباه مسکن نیز به نظر می‌رسد نگرانی چندانی نسبت به این موضوع وجود ندارد. سوم اردیبهشت وزارت راه و شهرسازی به یک گزارش رسانه‌ای واکنش نشان داد و در جوابیه‌ای به تحویل ۵۰۰ هزار مسکن تاکید شده و از اقداماتی نظیر تعیین سقف اجاره بها به عنوان دستاوردهای این وزارتخانه یاد کرده است.
بعد از آن نیز در تاریخ نهم اردیبهشت، رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت ضمن «ابراز رضایت» از گزارشات مسئولان اقتصادی دولت درباره «کاهش تورم»، کنترل و کاهش رشد نقدیندگی و کاهش قیمت ارز، استمرار این روند را نیازمند کنترل و مراقبت ویژه دستگاه‌های مربوط دانست و در این راستا تشکیل منظم شورای اقتصاد و ستاد تنظیم بازار را ضروری دانست.
نکته قابل توجه این است که در دنیایی موازی، شرایط اجاره مسکن برای قشر متوسط و ضعیف، به ویژه در کلان‌شهرها به یک بحران شبیه شده است. کسی نمی‌تواند جلودار صاحب‌خانه‌ای باشد که به ملک خود به عنوان یک کسب و کار نگاه می‌کند و می‌گوید: «این هم راه امرار معاش ماست.» سامانه‌های مختلف هم نتوانسته‌اند مقابل بنگاه‌ها یمعاملات املاک بایستند.
در چنین شرایطی خبری از افزایش حقوق متناسب با گرانی مسکن هم نیست و کلاه کارگران و کارمندان بیش از همیشه پس معرکه است. تمام اینها باعث شده سبک‌های جدیدی از زندگی در جامعه بروز پیدا کند و آگهی‌های عجیب و غریب در فضای مجازی کم کم به یک موضوع عادی تبدیل شوند؛ اجاره پشت‌بام، اجاره زیرزمین و اجاره اتاق خواب نمونه‌هایی از این سبک زندگی جدید است.
یک اتاق خواب ۱۲ متری در محله «یافت‌آباد» واقع در غرب تهران با شرایط سرویس بهداشتی مشترک، بدون پارکینگ، بدون انباری و داخل حیاط، به قیمت ۲۰ میلیون رهن و ۴ میلیون اجاره داده می‌شود.
صاحب یک واحد ۹۰ متری واقع در مرکز شهر تهران حوالی تئاتر شهر که زیر همکف است و پارکینگ ندارد، ۷۰۰ میلیون رهن کامل به عنوان قیمت در نظر گرفته است.
اجاره یک پشت بام مسقف در جنوب تهران هم ماهانه ۵۰۰ هزارتومان اجاره دارد و ۱۵ میلیون تومان رهن.
اینها اسمش سیاه‌نمایی نیست
افزایش بی‌قاعده و دوباره نرخ اجاره بها صدای مستاجران را در شبکه‌های اجتماعی حسابی بلند کرده است و برخی از آنها در پلتفرم ایکس گلایه‌های خود را مطرح کرده‌اند. آنها با مطالبه از مسوولان، خواستار رسیدگی به وضع موجود هستند.
کاربری به نام محسن نوشته است: «اجاره و رهن خانه بسیار بالا رفته است، آیا نظارتی چیزی وجود دارد؟ کی به کیه؟ دولت و مجلس کجای قصه خوابیده‌اند؟»
فردی به اسم یاسر نیز با اشاره به اینکه مسوولان پاسخگو نیستند گفت: «اوضاع مسکن فاجعه شده است؛ اما مسوولین حاضر به پاسخگویی نیستند. من تا تیر فرصت دارم اما صاحب خانه تماس گرفته و اجاره و رهن را بالا برده است. خب ما از کجا بیاوریم؟ درست است صاحب خانه خرج دارد اما درآمد من مستاجر پس چی؟»
یک حساب کاربری به اسم مسعود از اضطراب نزدیک شدن به ماه قرار داد نوشته است: «کم کم روزهای طلایی (کمرشکن) جا به جایی مستاجران نزدیک می‌شود. کاش مسوولین فکری هم به حال مستاجران و ساماندهی اجاره خانه‌ها می‌کردند. واقعاً این چندماه برای مستاجران روزگار پر استرسی است. بنگاه‌داران که عامل اصلی گرانی مسکن هستند همیشه به نفع.... موضع می‌گیرند.»
گروهی نیز از افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی اجاره خانه‌ها گفتند و سفره دل‌شان را باز کردند. کاربری در این باره نوشت: «اجاره خانه‌ها دارد کمر مستاجرها را می‌شکند. حرف هم بزنیم می‌گویند یک محله پایین‌تر برو. تحمل این وضع خیلی سخت است.»
شهاب گفت: «صاحب خانه‌مان واحد ما را برای فروش گذاشته و به من هم گفت دنبال خانه باشم.الان رفتم بنگاه تا قیمت خانه‌ها دستم بیایید الان فقط می‌توانم بگویم چه جالب! ۸۰ متر خانه قدیمی ساز را ۲۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۸ میلیون اجاره گذاشته‌اند. همان منطقه ۱۸ ای که آقا رییسی تشریف آورده بودند.»
کاربر دیگری به نام مستور نوشت: «اجاره خانه را با درآمد و حقوق‌ها که می‌سنجم، مستاجر نه تنها جای پیشرفت ندارد بلکه حق زندگی هم ندارد…»
نوید گفت: «قرارداد خانه را تمدید کردم. تا امسال ده تومان اجاره خانه می‌دادم؛ از اردیبهشت باید ۱۵ تومان بدهم. تازه از صاحب خانه هم بابت انصافش ممنون هستم اما حقوق من چند درصد افزایش داشته است؟ بله، ۲۰ درصد.»
مصطفی هم یادآوری کرد که با قیمت‌های رهن و اجاره کنونی چند سال قبل می‌شد خانه خرید. او گفت: «وضعیت قیمت خانه برای اجاره افتضاح شده است به گونه‌ای که با قیمت ودیعه اجاره خانه در هر منطقه کمتر از ۵ سال پیش می‌توانستی خانه بخری.»
کاربر دیگری به نام محمدرضا نوشت: «برای اجاره یک واحد ۷۱ متری ده سال در محله مشیریه (جنوب شرقی) تهران، شما باید ۱۸۰ میلیون پول پیش جور کنید و ماهانه ۹ میلیون تومان پول اجاره بدهید. حقوق یک کارگر حدود ۱۳ میلیون تومان است. رفت و آمد، خورد و خوراک، بهداشت و درمان و… چه می‌شود.» این کاربر در یک پی‌نوشت تاکید کرد: «اینها اسمش سیاه‌نمایی نیست!»
یک حساب کاربری دیگر به اسم آذر نوشت: «ما اقشار پایین و کارمند و مزدبگیر و کارگر، هر سال از یک آرزوی‌مان کم کردیم تا بتوانیم ادامه بدهیم. از خانه و ماشین شروع شد؛ تا طلای عروسی و اجاره خانه کوچکتر و جهار کمتر.»
سیاست فرزندآوری؛ معیشت فرزندنیاوری
با توجه به آنچه کارشناسان و سیاست‌گذاران کشور اعلام کرده‌اند، خانواده‌های ایرانی به ویژه زوج‌های جوانی که فرزند ندارند یا تک فرزند هستند، باید به فرزندآوری تشویق شوند. میانگین سنی جمعیت کشور در وضعیت نگران‌کننده‌ای است و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در راستایی باشد که سیر نزولی جمعیت جوان کشور را متوقف کند.
اما به نظر می‌رسد شرایط معیشتی فعلی به ویژه در کلان‌شهرها اوضاع را به سمتی می‌برد که زن و شوهر هر دو ناچارند برای گذران زندگی شاغل باشند و باز هم آخر ماه هشت‌شان، گروی نه‌شان باشد. هرچند فرزندآوری صرفاً به اقتصاد مربوط نیست و ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی در بر دارد اما نمی‌توان انکار کرد شرایط معیشتی تاثیر قابل توجهی بر این موضوع دارد.
کد خبر 848152 منبع: مهر برچسب‌ها قیمت مسکن و زمین خبر مهم مسکن اجاره
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت