Web Analytics Made Easy - Statcounter

سرویس سیاسی خرداد-رضا رئیسی: شاید کم تر کشوری در دنیا باشد که نامزدهای انتخاباتی آن پس از شکست های ممتد و پیاپی بازهم آستین ها را بالا زده و به کارزار انتخاباتی بیایند اما سپهر سیاسی ایران در این مورد هم متمایز و منحصر به فرد است. یکی از نمونه های این مردان پا پس نکشیده و همیشه در صحنه انتخابات، محمد باقر قالیباف است که پس از سال ها گوی سبقت از محسن رضایی هم ربوده و یک پای ثابت همه انتخابات اخیر بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


به گزارش خرداد، نزدیک به 15 سال پیش سردار آن روزها میانسال و قبراق با پشتوانه تغییرات ملموس در نیروی انتظامی و مانورهای رسانه ای و تبلیغاتی پردامنه و شاید بتوان گفت بی سابقه در آن دوران عزم حضور در عالی ترین منصب اجرایی کشور را رد کرد اما اولین حضور پرهزینه عایدی انتخاباتی به ارمغان نیاورد و قالیباف به جای احمدی نژادی که به کاخ پاستور رفته بود به ساختمان بهشت اسباب کشی کرد و رفقای اصولگرا نگذاشتند که بازی باخت-باخت برای قالیباف رقم بخورد.
سردار در بلدیه پایتخت هم رونما و ویترینی پر سر و صدا داشت و کارنامه روبنایی قابل قبولی از خود به جای گذاشت و این بار دیگر برای پیروزی کارنامه اجرایی را فارغ از سوابق نظامی برای عرضه ضمیمه پرونده خود کرده بود.
هشت سال زمان خوبی بود برای بازگشت، رئیس جمهوری وقت هم باید صندلی خود را به گزینه تازه میداد و اتفاقا اصلاح طلبان یعنی مهم ترین رقبای جدی هم در آن برهه و اندک زمانی مانده تا انتخابات نه فضای پرشور مقبولیت اجتماعی را بواسطه انتخابات 88 و حوادث پیامدی داشتند و نه کاندیداهای دانه درشت و مطرح آنان اجازه حضور، سردار از ابتدای بهار 92 در صدر نظرسنجی ها قرار داشت و کلید پاستور را برای خود کنار گذاشته بود اما حضور چند دقیقه ای آیت الله هاشمی در ستاد انتخابات کشور و ثبت نام هر چند ناکام وی همه رشته ها را پنبه کرد و بازهم در نهایت قالیباف مرد شکست خورده انتخابات شد.

چهارسال بعد او به قصد انتقام به میدان کارزار انتخاباتی آمد و سخت ترین حملات را متوجه روحانی کرد و در نهایت به نفع رقیب همقطار کنار کشید، هم در وجه سلبی ضربه را زده بود و هم  در وجه ایجابی با اتحاد استراتژیک به میدان رقابت آمده بودند اما همه این ترفندها نیز به کار نیامده و جز شکست ارمغانی نداشت، حتی صندلی دوازده ساله ساختمان بهشت هم از کف رفته و ناکامی مطلق و بزرگترین شکست انتخاباتی قالیباف رقم خورده بود.
شاید بسیاری این پایان تلخ را مهر نهایی بر یک دهه و اندی کارنامه انتخاباتی قالیباف قلمداد کردند اما هم صحنه سیاسی و هم سردار انتخاباتی سورپرایز های تازه ای برای ما داشتند.
عملکرد دولت روحانی، فشارهای بی امان و بی سابقه بین المللی، ضعف فراکسیون امید و دو تلاطم اجتماعی دی ماه 96 و آبان 98 و از همه شاید مهم تر ضعف مفرط رسانه ای در دولت و مجلس و اردوگاه اصلاحات همه دست به دست هم دادند که کاندیدای ناک اوت شده و به خط پایان رسیده اردیبهشت 96 دوباره نه فقط روی پا بایستد که این بار پیروزی در انتخابات را مسجل و قطعی بداند و ردای ریاست مجلس را برای قواره خود اندازه بگیرد!
پیروزی شخصی قالیباف در انتخابات و ورود او به مجلس البته قطعی به نظر می رسد اما اتفاقات چند روز اخیر نشان داد که هدف گذاری او ناکام مانده و این بار هم جز شکست چیزی عاید سردار خلبان نخواهد شد!
ورود قالیباف به مجلس قطعا و حتما پیروزی انتخاباتی برای فردی چون او با آن سوابق و کارنامه نخواهد بود و قالیباف از این حضور قصد و غرض داشت تا به عنوان منتخب اول مردم تهران بر صندلی ریاست مجلس تکیه زده و یکی از قوای سه گانه را در اختیار بگیرد و از طرف دیگر نیم نگاه جدی هم به انتخابات آتی ریاست جمهوری با پیروزی در این مرحله داشت.

اما انتشاتر لیست اولیه جبهه پایداری در تهران گویی به مثابه شلیک تیر خلاص به این آمال و آرزوها بود. پایداری ها حتی او را در لیست 60 نفره خود هم قرار نداند چه رسد به سر لیستی انتخاباتی و این یعنی آنکه در صورت ورود قالیباف به مجلس هم او قطعا نامزد ریاست مجلس از سوی این جریان نخواهد بود و با توجه به فضای موجود که لیست طیف تندتر اصولگرایان را شانس دار تر از اضلاع دیگر این جریان در مجلس نشان می دهد، بعید است که در فردای تشکیل مجلس قالیباف آرای لازم برای تصدی ریاشت قوه مقننه را داشته باشد.
شاید این بار هم باید گفت که سردار باز دوباره ناکام مانده و علیرغم همه پیش بینی های اولیه دوباره به سدی سترگ خورده است، گویا گلیم انتخاباتی قالیباف هیچ گاه قرار نیست خوش بافت باشد!


برچسب ها: قالیباف ، انتخابات ، شکست ، پایداری ، اصولگرایان ، روحانی ، آیت الله هاشمی ، رضا رئیسی

منبع: خرداد

کلیدواژه: قالیباف انتخابات شکست پایداری اصولگرایان روحانی آیت الله هاشمی رضا رئیسی انتخاباتی قالیباف ریاست مجلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۶۳۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایندگان مرحله دوم تهران با ۵۰-۶۰ هزار رای وارد مجلس می‌شوند

روزنامه فرهیختگان در مطلبی از کمرنگ شدن فضای انتخاباتی گلایه کرد.

این روزنامه نوشت: درک این موضوع که فضای دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم اصلا رنگ و بویی از حال و هوای انتخاباتی ندارد، چندان نیاز به استناد به نظرسنجی‌ها و پرسش از مردم ندارد.

اگر نگاهی به اخبار برجسته روز در رسانه‌ها هم بیندازیم، در پرداخت اخبار رسانه‌ها کمتر خبری درباره انتخابات و رقابت‌های انتخاباتی پیدا می‌کنیم که میان دیگر اتفاقات و تحولات اساسا گم می‌شوند.

اگرچه بخشی از این سردی فضای انتخاباتی، به خاطر دور دوم انتخاباتی مجلس طبیعی است اما این تنها علت کمرنگ شدن فضای انتخاباتی در دور دوم انتخابات مجلس نیست، کمااینکه این دور تقریبا سردترین انتخابات در طول دوره‌های انتخابات‌های مجلس را شاهد هستیم.

یکی از عواملی که در افزایش شور و شوق انتخاباتی موثر است که ردپای آن در دیگر انتخابات‌های مجلس هم مشاهده می‌شود، رقابت میان گروه‌ها و جناح‌هاست.

در انتخابات مجلس دوازدهم، اساسا رقابت جدی حول گروه‌ها و جناح‌ها شکل نمی‌گیرد. این رقابت اگرچه درون جبهه اصولگرایی جریان داشت و دارد و بیشتر خود را در قالب عقده‌گشایی‌های سیاسی و افشاگری‌ها نشان داد اما ردی از جدیت این رقابت یا بسط این رقابت در میان گروه‌های مردم دیده نمی‌شود.

در این دوره جدای از اینکه اصلاح‌طلبان حضور جدی نداشتند، نتوانستند رقابت جدی با اصولگرایان شکل بدهند و کفه سنگین رقابت در میان لیست‌های درون‌اصولگرایی استوار بود. اما اگر از اقشار مردم می‌پرسیدید کدام یک از این لیست‌ها به دیگری ارجحیت دارد، تقریبا نمی‌توانستند تمایزی میان آن‌ها قائل شوند. درواقع رقابت میان اصولگرایان، در همان حد و درون اصولگرایان آن هم تنها بر سر تصاحب قدرت محدود ماند.

رقابت شکل‌گرفته بیش از آنکه بین اقشار مردم برقرار باشد، گویی بین خود کاندیداهاست تا این بار چه کسی در صدر مجلس شورای اسلامی به عنوان رئیس بنشیند وگرنه اتفاق تازه‌ای قرار نیست رخ دهد.

حالا در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم بخش اصلی دغدغه اصولگرایان روی این موضوع متمرکز است که قرار است چه کسی ریاست مجلس را به عهده بگیرد، در حالی که اگر نگاهی به دغدغه مردم درمورد انتخابات یا ساختار مجلس بیندازیم، اینکه قرار است چه کسی روی صندلی ریاست مجلس بنشیند برای مردم اهمیتی ندارد. این عملا شکاف میان دغدغه مردم و رقبای انتخاباتی را نشان می‌دهد.

در میانه این دعوا خبری از ارائه ایده برای بهتر شدن عملکرد مجلس یا مطرح شدن لزوم تنظیم قوانین در مجلس دیده نمی‌شود. تنها تمرکز احزاب روی این موضوع استوار است که قالیباف، رئیس مجلس بماند یا فرد دیگری رئیس مجلس شود. طبعا این خلأ ایده در دور دوم انتخابات هم تغییری نداشته و در همچنان برهمان پاشنه بی‌ایده بودن و ادامه دعوا برای تصاحب قدرت می‌چرخد.

کاسبان کاهش مشارکت

خروجی چنین فضایی نهایتا همین تصویری می‌شود که در انتخابات دوازدهم شاهد آن بودیم، در این فضا تنها یک طیف محدود در انتخابات مشارکت می‌کنند، بدنه اجتماعی که در هرشرایطی رای مشخصی دارند در انتخابات مشارکت می‌کنند و دیگر اقشار عملا توجهی به انتخابات نمی‌کنند و نهایتا آنچه در تهران در دور اول رخ داد دیده می‌شود و رای نفرات اول راه‌یافته به مجلس کاهش محسوس و قابل‌توجهی به نسبت دوره‌های دیگر مجلس در انتخابات‌ها داشت.

به نظر نمی‌رسد در دور دوم هم اتفاق ویژه و متمایزی رخ دهد، کمااینکه این احتمال وجود دارد که حضور آن بدنه اجتماعی خاص در این دوره هم کمتر از دوره‌های قبل شود و حالا نماینده‌هایی با ۵۰ یا ۶۰ هزار رای وارد بهارستان شوند. در این میان البته بارها نیز به این موضوع اشاره شده که بخشی از این گروه‌های سیاسی اساسا حیات خود را در کاهش مشارکت وعدم حضور دیگر طیف‌های جامعه پای صندوق‌های رای می‌بینند و اتفاقا تعمدا دیگر گروه‌های جامعه را در اظهارات و صحبت‌ها و حتی وعده‌های انتخاباتی خود حذف می‌کنند و روی صحبت خود را تنها قشر و طیف خاصی قرار می‌دهند. حالا این روزها این جریان حضور پررنگ‌تری در رقابت‌های انتخاباتی دارند و تلاش می‌کنند همچنان روند مطلوب خود را حفظ کنند.

دیگر خبرها

  • خط و نشان امنا برای قالیباف /ریاست بر مجلس به پایان می رسد؟
  • روز جمعه انتخابـات است؛ سکون سیاسی مطلق در سطح تهران!
  • محسن رضایی زیر ذره‌بین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!
  • صدای نامزدهای انتخابات مجلس در «ایران‌صدا»
  • افشاگری‌ها علیه قالیباف؛ از اهداف کوتاه مدت تا برنامه ریزی بلندمدت
  • نمایندگان مرحله دوم تهران با ۵۰-۶۰ هزار رای وارد مجلس می‌شوند
  • اهداف کوتاه مدت و بلندمدت افشاگری ها علیه قالیباف /کدام طیف او را زیر ضرب برده است؟
  • انتخابات دور دوم مجلس در زنجان چالش بین فضاسازی و حقیقت
  • احزاب آذربایجان‌ شرقی لیست‌های انتخاباتی خود را اعلام کردند
  • تنور داغ رقابت انتخاباتی ۴ کاندیدای مجلس در کرمانشاه زیر بارش‌ها