به نقل از «عصر ایران»

با بحران جدی مخاطب مواجه هستیم

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۱۲۳۰۸

دبیر سه دوره جشن انجمن منتقدان: مشکل اساسی فیلم هایی که تاکنون در جشنواره دیده ایم، همچنان فیلمنامه است و بر اساس یک ایده یک خطی می خواهیم یک فیلم را به جلو ببریم که بیشتر مواقع نتیجه خوبی مشاهده نمی شود.  

جعفر گودرزی، عضو هیات مدیره انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در گفت و گو با خبرنگار "عصرایران" در مورد فیلم‌های جشنواره فجر گفت: تا زمانی که در سینما بر اساس فیلمنامه کامل و درست جلو نرویم پیشرفتی مشاهده نخواهد شد و کار خاصی نخواهیم دید؛ هر فیلمی که قصه دارد و درست جلو رفته قطعا تواتسته با مخاطب ارتباط برقرار کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه حجم زیادی از فیلم های این دوره جشنواره فیلم فجر متاسفانه به سمت سیاه نمایی و نمایش فلاکت رفته که شاید دلیل آن ریشه در اوضاع جامعه دارد، اظهار کرد: این خشم، عصیان و سرکشی فیلم ها آیا بازتابی از وضعیت جامعه است؟ امیدوارم این چنین نباشد و فقط یک موج زودگذر باشد چون درست است مشکلات متعددی در جامعه وجود دارد اما انقدر هم با جامعه عصیانگر، خشمگین و تلخی مواجه نیستیم.

گودرزی افزود: با این اوصاف تا اینجای جشنواره فیلم‎هایی مانند «قصیده گاو سفید»، «شنای پروانه»، «تومان» که به نظر من فیلم درستی است که زندگی در آن جاری است، به همراه فیلم «روز صفر» و «درخت گردو» از فیلم های مورد علاقه من تا کنون در جشنواره بوده است و باید دیگر آثار را تا روز آخر مشاهده کنیم شاید آثار بهتری نیز در این دوره جشنواره در انتظار ما باشد.

«درخت گردو» و «تومان»؛ دو فیلم مورد توجه

دبیر سه دوره جشن انجمن منتقدان گفت: از بین این آثار ، فیلم «درخت گردو» و «تومان» دو فیلم برتر من در جشنواره تاکنون بوده است؛ فیلم «درخت گردو» ساخته محمدحسین مهدویان در مورد مساله بمباران شیمیایی سردشت است که هنوز تبعات آن وجود دارد و هیچوقت در سینما در مورد آن حادثه صحبت نشده و حتی در سینمای مستند نیز به آن حادثه نزدیک نشده ایم و به مردم این فاجعه را نشان نداده ایم.

گودرزی با اشاره به اینکه مهدویان خیلی درست به سوژه نزدیک شده است، اظهار کرد: فضاسازی بی نظیر است و او چقدر خوب می داند در نشان دادن این صحنه ها و بازسازی ها کمتر باید دیالوگ گفته شود و بازیگر نباید صحبت کند تا مخاطب با جزییات و تصویر در جریان این اتفاقات قرار گیرد. در جریان زندگی یک خانواده شرافتمند قرار می گیریم و می بینیم درخت گردو به عنوان نماد عظمت و باروری در مناطق کردنشین چقدر اینجا درست تعریف می شود.

از بازی پیمان معادی در «درخت گردو» نمی توان گذشت

وی با بیان اینکه مهدویان با ساخت چند اثر نشان داده روانشناسی ارتباط با مخاطب را خوب بلد است، گفت: از بازی و گریم بی نظیر پیمان معادی در این فیلم نیز نمی توان گذشت.

گودرزی افزود: فیلم «تومان» هم دیگر فیلم کنجکاوی برانگیز این دوره جشنواره از دید من است. فیلمی که خود زندگی است و حتی زمان بلند فیلم مخاطب را خیلی آزار نمی دهد. باید لحظه به لحظه با این فیلم همراه شد و دوربین هم مانند شخصیت های فیلم آرام و قرار ندارد و قصه ای شبیه این روزهای جوانان ما را روایت می کند که با آزمون و خطا پیش می روند. فیلم خاصی است که ممکن است هر کسی آن را دوست نداشته باشد و ممکن است دیدگاه صفر و صدی در مورد آن وجود داشته باشد.

این منتقد سینما با بیان اینکه اکنون ژانر در سینمای ایران معنایی ندارد، اظهار کرد: این به سیاستگذاری ها برمی گردد که باید بدانیم ما در طول سال به همه مدل فیلمی نیاز داریم؛ باید فیلمنامه ها را تقسیم کنیم و با اصلاح سیاستگذاری ها به سمت تنوع در تولید آثار متفاوت برای مخاطبان متفاوت حرکت کنیم.

با بحران جدی مخاطب مواجه هستیم

گودرزی تصریح کرد: در بحث ارتقای کیفیت آثار و مراقبت اقدامی به خصوص از سوی مسئولین انجام نشده است و ما اکنون با بحران جدی مخاطب مواجه هستیم؛ دیگر سینما جایگاهی در خانواده ها ندارد. باید با تنوع مضامین و ژانر و تمهیدات دیگر مردم را بار دیگر با سینماها آشتی دهیم و در سبد زندگی شان سینما را قرار دهیم.

دبیر سیزدهمین شب انجمن منتقدان سینما در واکنش به این مساله که شنیده می شود آثار جشنواره به صورت گسترده در سطح کشور در حال اکران است، گفت: در مورد اکران گسترده فیلم های جشنواره در تهران و شهرستان ها باید بگویم این جریان تنور جشنواره را داغ می کند اما شنیده شده تهیه کننده ها  در برخی شهرها تنها به اکران تک سانس رضایت می دهند.

وی افزود: اگر در حجم وسیع به تعدد سانس ها برسیم در اکران عمومی به دیده شدن فیلم آسیب می زند و این مساله در همان دوره های گذشته که تجربه مدیریت روابط عمومی جشنواره را داشتم نیز مورد بحث و بررسی بود. در این دوره نیز باید بررسی کرد و راه هایی که صاحبان آثار ضرر نکنند را در اولویت قرار داد.

 

در این رابطه بیشتر بخوانید: 

روز پنجم جشنواره فجر در سینمای رسانه ؛ فیلم‌ها و حاشیه‌ها (+عکس)

تمام فیلم‌های حاضر در جشنواره فجر امسال/ شرایط تولید، شانس جوایز، حاشیه‌ها و ... (+عکس)

روز چهارم جشنواره فجر در سینمای رسانه ؛ فیلم‌ها و حاشیه‌ها (+عکس)

لینک کوتاه: asriran.com/002zNH

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر سینمای ایران جعفر گودرزی سینما دوره جشنواره انجمن منتقدان جشنواره فجر درخت گردو حاشیه ها فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۱۲۳۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بزرگداشت «فرانتس کافکا» در جشنواره کارلوی واری

جشنواره بین‌الملی فیلم «کارلوی‌واری» امسال برنامه مرور آثار «فرانتس کافکا» نویسنده بزرگ اهل چک و تاثیر او بر سینما را برگزار می‌کند.

به گزارش ایسنا، جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری امسال قرار است مروری بر آثار «فرانتس کافکا» نویسنده سرشناس و تأثیر او بر سینما را در برنامه ویژه‌ای تحت عنوان «آرزوی سرخپوست بودن: کافکا و سینما» ارائه کند و در آن به تاثیر این نویسنده بانفوذ چک بر فیلمسازانی چون «اورسون ولز»، «مارتین اسکورسیزی»، «عثمان سمبن» و «استیون سودربرگ» بپردازد.

ژوئن امسال صدمین سال درگذشت کافکا است که در آسایشگاهی در شهر کیرلینگ اتریش درگذشت. جشنواره فیلم کارلووی واری به افتخار این نویسنده فیلم‌هایی چون «کافکا» ساخته سودربرگ، «محاکمه» ساخته ولز، «پس از ساعت اداری» به کارگردانی اسکورسیزی و همچنین «مستاجر» از رومن پولانسکی را به نمایش خواهد گذاشت.

به گزارش ددلاین، پنجاه و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کارلوی واری از تاریخ ۲۸ ژوئن تا ۶ جولای (۸ تا ۱۶ تیرماه) در کشور جمهوری چک برگزار می‌شود.

«فرانتس کافکا» یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن ۲۱ روز سوم جولای سال ۱۸۸۳ در یک خانواده‌ یهودی آلمانی‌زبان در پراگ، ‌پایتخت جمهوری چک، متولد شد. او بزرگ‌ترین فرزند از جمع شش فرزند خانواده بود و زبان اولی که فراگرفت، آلمانی بود اما بعدها توانست زبان چکی را نیز بیاموزد. علاقه‌اش به زبان فرانسه، او را به آموختن این زبان کشاند.

کافکا پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به دانشگاه آلمانی «چارلز فردیناند» در پراگ رفت و در ابتدا به تحصیل شیمی پرداخت؛ اما بعد از دو هفته رشته‌اش را به حقوق تغییر داد و در سال ۱۹۰۶ موفق به کسب دکترای حقوق شد.

تا هنگام مرگ، آثار و سبک نگارش کافکا توجه کمی را جلب می‌کرد. وی پیش از مرگ‌، از دوست نزدیک و مدیر برنامه‌های ادبی‌اش، «ماکس برود» خواست تا تمام دست‌نوشته‌هایش را از بین ببرد.

«دورا دیامانت» که «کافکا» به او علاقه‌مند بود، تا حدودی این درخواست را اجرا کرد؛ اما حدود ۲۰ یادداشت و ۳۵ نامه‌اش را نگه داشت که البته در سال ۱۹۳۳ به دست گشتاپو افتاد. هرچند هنوز تحقیقات برای یافتن دست‌نوشته‌های «کافکا» در حال انجام است.

تمامی آثار منتشرشده‌ کافکا به‌ جز چند نامه‌ای که او در چک به «میلنا جنسکا» نوشت، همگی در آلمان نوشته شدند. کافکا سبک نگارشی منحصر به فردی داشت و البته این مسأله شاید به خاصیت زبان آلمانی برمی‌گردد که این امکان را به وی می‌داد تا از جملات بلند استفاده کند؛ جملاتی که برخی مواقع حتی به یک صفحه می‌رسید.

دو مساله مهم که دائما ذهن «کافکا» را به خود مشغول می‌کرد و وی را تحت فشار قرار می‌داد، رابطه‌ نابسامان او با پدرش و مذهب یهودیت وی بود. ارتباط او با پدرش در بسیاری از آثارش تاثیر گذاشته و امروزه هم از مشخصه‌های بارز این نویسنده برای روانکاوی ذهن وی به کار می‌رود. یهودی بودن کافکا هم از دیگر عواملی بود که موجب می‌شد اکثر داستان‌های او حول محور موضوع بیگانگی به نگارش درآیند.

منتقدان بسیاری سعی کرده‌اند تا آثار «کافکا» را در قالب‌های فکری و عقیدتی خاصی قرار دهند، از جمله مدرنیسم و رئالیسم جادویی، و برخی تأثیر مارکسیسم را در آثار او مانند «قصر»، «محاکمه» و یا «در تبعیدگاه» آشکار می‌دانند. برخی دیگر اگزیستانسیالیسم یا آنارشیسم را سبک مورد استفاده‌ «کافکا» می‌دانند.

شرح‌حال‌نویسان معتقدند «کافکا» همیشه فصل‌های ابتدایی کتابی را که در حال نوشتنش بود، برای دوستان صمیمی‌اش می‌خواند. «میلان کوندرا» بر این باور است که نویسندگان زیادی مانند «گابریل گارسیا مارکز» و «کارلوس فوئنتس» شوخ‌طبعی سوررئالیستی کافکا را در آثارشان استفاده کرده‌اند. «ژان پل سارتر» و «آلبر کامو» دو نویسنده‌ نامداری بودند که بیش از همه تحت تاثیر سبک ادبی خالق «مسخ» قرار داشتند.

«کافکاییسم» (Kafkaesque) اصطلاحی است برای توصیف موقعیت‌های سوررئال، مانند آن‌چه در رمان‌های کافکا رخ می‌دهد و وارد زبان انگلیسی شده است.

با این حال، خوانندگان آثار این نویسنده برای انتخاب یک اثر از او، باید توجه کافی به تاریخ چاپ کتاب داشته باشند؛ چراکه «کافکا» پیش از آن‌که بتواند برخی نوشته‌هایش را برای چاپ آماده کند، درگذشت. بنابراین، رمان‌های «قصر»، «محاکمه» و «آمریکا» همگی توسط مدیر کارهایش «مکس برود»، منتشر شدند.

فشارهای اجتماعی و افسردگی‌های کافکا موجب شد تا او به بیماری‌های متعددی مانند سل، میگرن و بی‌خوابی مبتلا شود. وضعیت وخیم او این اجازه را به او نمی‌داد تا بتواند به اندازه‌ کافی غذا بخورد و از آن‌جایی ‌که آن زمان درمان داخل وریدی هنوز کشف نشده بود، هیچ راهی برای تغذیه‌ او نبود، تا این‌که سرانجام در سوم ژوئن ۱۹۲۴ در آسایشگاهی در منطقه‌ کرلینگ نزدیک وین درگذشت.

پیکر این نویسنده روز یازدهم ژوئن پس از انتقال به پراگ به خاک سپرده شد.

داستان‌های زیادی از کافکا به ‌جا مانده‌اند که از جمله‌ آن‌ها می‌توان به «توصیف جنگ» (۱۹۰۴)، «مقدمات عروسی در ییلاق» (۱۹۰۷)، «تفکر» (۱۹۱۲)، «در تبعیدگاه» (۱۹۱۴)، «رییس آرامگاه» (۱۹۱۷)، «دیوار بزرگ چین» (۱۹۱۷)، «پیامی از سوی امپراتور» (۱۹۱۹) و «محاکمه» (۱۹۲۵). «قصر» (۱۹۲۶) و «آمریکا» (۱۹۲۷) اشاره کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام