مرگ انسان در مریخ چگونه خواهد بود؟
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۲۰۷۱۷
ایران اکونومیست-مرگ انسان در سیاره مریخ تا چند دهه آینده به امری متداول تبدیل میشود و دانشمندان درنظر دارند با استفاده از فناوریهایی از اجزای بدن انسان برای تامین انرژی در فضا استفاده کنند.
به گزارش یکی از آرزوهای انسان سفر به سیاره مریخ و زندگی بر روی این سیاره منحصربه فرد است. اکنون شرکتهای فضایی فراوانی در دنیا از جمله اسپیس ایکس به ساخت نسل جدید موشکهای فضایی پرداخته اند که میتواند در آینده عده زیادی از فضانوردان را به سیاره سرخ منتقل کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مسکونی کردن سیارههای منظومه شمسی یکی از هدفهای پیش روی انسان امروزی است. پس از انتقال انسان به سیاره مریخ و زندگی بر روی این سیاره به دلایل مختلف عمر انسانها به اتمام میرسد و بایستی راهکاری برای دفن ایمن اجساد انسان یافت.
به گفته کارشناسان اگر اجساد انسان به شیوه زمینی در سیاره مریخ دفن شوند، این احتمال وجود دارد که با گذشت زمان به مرور جسد حالت مومیایی پیدا کند، زیرا بر روی سیاره مریخ هیچ باکتری زندهای وجود ندارد که بتواند بدن انسان را تجزیه کند.بیشتر بخوانید: زن فضانورد پس از ۳۲۸ روز زندگی در فضا به زمین بازگشت
تا به امروز ۳ فضانورد جان خود را در فضا از دست داده اند که سه سرنشین کپسول فضایی سایوز ۱۱ بودند. این سه فضانورد پس از راه اندازی ایستگاه فضایی سالیوت ۱، با استفاده از کپسول فضایی به ایستگاه فضایی رفتند، اما به دلیل نقص فنی مجبور به بازگشت اضطراری به زمین شدند.
سه فضانورد آژانس فضایی روس کاسموس به نامهای جورجی دوبروولسکی، ولادیسلاو ولکوف و ویکتور پاتسایف در زمان بازگشت به زمین به دلیل نقص فنی در عملکرد یک شیر، قطع شدن اکسیژن و قرار گرفتن در معرض اشعههای کیهانی جان خود را از دست دادند.
زمانی که کپسول برسطح زمین فرود آمد کارشناسان با جسد بی جان هر سه فضانورد مواجه شدند. امروزه آژانس فضایی در دنیا از جمله ناسا دستورالعملهایی برای مرگ فضانوردان درفضا تدوین کرده است.
همچنین فضانوردان در زمان آماده سازی برای سفر به فضا، حالت مواجهه با فضانوردی که جان خود را از دست داده است را تمرین میکنند تا آمادگی کامل برای رویارویی با این مشکل و رسیدگی به آن را داشته باشند.
کارشناسان اعلام کرده اند با توجه به زندگی انسانها در چند دهه آینده در فضا برای بازه زمانی طولانی، باید مواردی، چون رعایت آداب و رسوم و سنن برای احترام به جنازه فضانوردان تدوین شود و رویههایی برای دفن با احترام فضانوردان در نظر گرفته شود.
متخصصان برای دفن ایمن بدن انسان در فضا به ویژه سیاره مریخ نوعی لباس از چهار لایه طراحی کرده اند. این لباس از اجزای قابل تجزیه تشکیل شده است و میتواند مانع از آلودگی فضا شود. نام پروژه ساخت لباس مخصوص مراسم دفن در فضا Martian death garment گذاشته شده است و گروهی از دانشمندان به آزمایش آن در سایت های آزمایشی در جزیره هاوایی بر روی زمین پرداخته اند.
این لباس میتواند بدن انسان را به اجزای اولیه خود تجزیه کند و به این ترتیب از مواد آلی به دست آمده از بدن انسان برای پرورش گیاهان در فضا استفاده شود.
به گفته محققان، زمانی که انسان در فضا زندگی میکند تمامی منابعی که از آنها استفاده میکند از جمله آب، مواد خوراکی و انرژی بسیار حیاتی و ارزشمند هستند. تجزیه انسان به مواد آلی اولیه منابعی فوق العاده برای زندگی دیگر خدمه ایستگاه یا پایگاه فضایی فراهم میکند.
از جمله مواد آلی حاصل از تجزیه بدن انسان میتوان نمک، برخی مواد معدنی تا کربن و آب را نام برد که از آنها میتوان برای تامین خوراک فضانوردان و رشد گیاهان در وضعیت مصنوعی استفاده کرد.
برای تجزیه انسان میتوان از روش هیدرولیز قلیایی alkaline hydrolysis هم بهره برد. این روش شامل حل کردن بدن انسان است و امروزه کارشناسان بر روی زمین برای امحای حیوانها در برخی موارد پزشکی، چون ابتلا به بیماریهای همه گیر از این شیوه استفاده میکنند. این ماده سبب حل شدن پروتئینهای بدن انسان میشود و تنها مایعات و استخوانها باقی میمانند. ( تصویر زیر آزمایش لباس مخصوص مراسم تدفین در فضا به وسیله دانشمندان در جزیره هاوایی است)
انجام این شیوه در سیاره مریخ میتواند برای تامین مواد مغذی گیاهان درحال رشد استفاده شود. به گفته محققان امکان بازگرداندن اجساد انسانها از مریخ به سیاره زمین در آینده به آسانی ممکن نیست و کاری بسیارپرهزینه است به همین دلیل طرح دفن اجساد در سیاره مریخ اهمیت دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سیاره مریخ اجساد انسان برای تامین سه فضانورد جان خود بدن انسان مواد آلی برای دفن انسان ها بر روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۲۰۷۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازهترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیارهشناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوتوست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کردهاند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کردهاند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کوییپر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر میرسید در جهتگیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شدهاند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیارهای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیارهای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصلهاش از خورشید میتواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دستهبندی میشد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X مینامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونیها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیلها، توزیع اجرام یافتشده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر میکنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر میدهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکتهای اجرام بلنددورهای پرداختند که از مدار نپتون میگذرند و در طول سفر خود، حرکتهای نامنظمی نشان میدهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیهسازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر میکشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، دادههای جزرومد کهکشانی را نیز به شبیهسازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راهشیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شدهاند.
شبیهسازیها نشان داد که قابلقبولترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیهسازیها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیعهای مداری از شبیهسازیهای حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیممحور اصلی ردپای مداری فرانپتونیهای شبیهسازیشده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i