به نقل از «ایلنا»

آیا وجود غول ها در دوران باستان حقیقت دارد؟

تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۲۱۲۸۷

به گزارش ایلنا، کشف دست‌های بریده غول‌آسا در بقایای یکی از قصر‌های مصر باستان به تازگی خبرساز شد. گفته شده که این اعضای قطع‌شده قدمتی چند هزار ساله دارند و بزرگی بیش از حد آن‌ها فرضیه وجود غول‌ها در دوران باستان را یکبار دیگر پررنگ‌تر کرده است.

اخیرا گروهی از متخصصان باستان شناسی در بقایای مربوط به یکی از قصر‌های مصر باستان که قدمتی ۳۶۰۰ ساله دارد، تعداد ۱۶ مجموعه استخوان مربوط به دست‌های بریده شبه انسان را کشف کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گفته شده که این اعضا همگی دست راست قربانیان بوده‌اند و در بین آن‌ها هیچ دست چپی وجود ندارد. همچنین ابعاد بزرگ این دست‌ها نکته دیگری بوده که توجه‌ها را به این کشف عجیب جلب کرده است؛ برخی از اعضای مورد نظر به قدری بزرگ هستند که مخاطبان را به یاد داستان‌های نقل شده در مورد نژاد غول‌ها می‌اندازند.

بقایای این دست‌ها توسط گروهی از کاوشگران که در شهر باستانی آواریس (Avaris) فعالیت داشتند، از زیر خاک بیرون کشیده شدند و اینطور که به نظر می‌رسد، هر ۱۶ دست بریده شده در چهار چاله مجزا قرار داشته‌اند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که اندازه بسیاری از این استخوان‌ها بزرگ بوده و برخی از دست‌ها از بزرگترین دست‌هایی که در عصر حاضر رکورد ثبت کرده‌اند، ابعاد بیشتری دارند!

بقایای دست های بریده غول پیکر در مصر

منفرد بیتاک (Manfred Bietak)، سرپرست تیم کاوش می‌گوید که در هرکدام از دو چاله اول که در فضای داخلی قصر، در جلوی اتاق تاج و تخت قرار داشتند، یک دست راست قطع‌شده قرار داشته و دو چاله دیگر هم که خارج از محیط قصر بودند و با فاصله چند سال از چاله‌های اول حفر شده‌اند، حاوی چهارده دست دیگر بوده‌اند.

قدمت دست‌های بریده به زمانی برمی‌گردد که مردمان هیکسوس (Hyksos) قسمتی از مصر باستان شامل شهر آواریس را تحت کنترل خود داشتند. این بقایا در قسمت شمال شرقی قاهره، پایتخت مصر کشف شده‌اند و به زمان حکمرانی پادشاه خایان (Khayan) مربوط هستند. یکی از مراسمی که به آن زمان از تاریخ مصر نسبت داده شده، قطع کردن دست راست دشمن و معاوضه این غنیمت با طلا است.

بیتاک در این رابطه می‌گوید که شواهد کشف‌شده توسط او و تیمش قدیمی‌ترین و تنها مدارک موجود در رابطه با این نوع از غنیمت گیری هستند. چنین روشی علاوه بر راحت‌تر کردن کار شمردن تعداد قربانیان، نوعی حرکت نمادین برای نشان دادن قدرت جنگجویان است که با بریدن دست راست دشمن قدرت را از او گرفته و حریف را ناتوان می‌کردند.

البته هنوز مشخص نیست که دست‌های بریده آواریس متعلق به مصریان بوده‌اند و یا مردم هیکسوس این اعضا را از بدن دشمنان خود در سرزمین شام جدا کرده‌اند.

نمایش شجاعت با بریدن دست دشمن

رسم بریدن دست دشمن نه تنها توسط هیکسوس‌ها، بلکه توسط مصری‌ها هم انجام می‌شد. بر روی مقبره یکی از جنگجویان مصر باستان به نام آهموس (Ahmose) که در مبارزه با هیکسوس‌ها افتخار کسب کرده بود، نوشته شده که این جنگجو برای دست‌های بریده دشمنان از حاکم وقت «طلای شجاعت» دریافت کرده است.

رسم بریدن دست دشمن در مصر باستان

این نوشته‌ها حدودا به ۸۰ سال پس از زمان دفن ۱۶ دست کشف‌شده مربوط می‌شدند و در بخشی از آن‌ها آمده که آهموس برای بریدن دست سه نفر دیگر از دشمنانش در جنگ تن به تن، مقادیر زیادی پاداش گرفته است.

هنوز مشخص نیست که چنین رسمی برای اولین بار توسط کدام یک از تمدن‌ها باستانی ابداع شده است؛ در زادگاه اصلی مردم هیکسوس شواهدی در این رابطه وجود ندارد و برخی از باستان شناسان معتقدند که احتمالا مصریان باستان این رسم را شروع کردند. این احتمال وجود دارد که هیکسوس‌ها در نوعی اقدام متقابل شروع به بریدن دست مصریان کرده و چنین رسمی را در سراسر منطقه ترویج داده باشند.

همانطور که اشاره شد، بقایای کشف‌شده در قصر آواریس قدیمی‌ترین شواهد رسم جمع‌آوری دست‌های بریده هستند، اما رفتار‌های خشن و شرم‌آور با زندانیان موضوعی است که اکتشافات باستانی زیادی را به خود اختصاص داده است. به عنوان مثال شیئی به نام لوحه نامار (Narmer Palette) با قدمتی ۵ هزار ساله وجود دارد که زندانیان مصر باستان را با سر‌های بریده‌شده نشان می‌دهد و یکی از فرعون‌های مصر هم بر روی لوح، در حال له کردن سر یکی از قربانیان خود دیده می‌شود.

درسوی دیگر، اندازه بزرگ این دست‌ها باعث بروز اظهار نظر‌هایی عجیب و ترسناک شده است. همانطور که در بالا اشاره شد، اندازه این دست‌ها از اندازه بزرگترین دست‌های ثبت شده برای انسان بسیار بیشتر اعلام شده و همین موضوع داستان‌های وجود غول‌ها در دوران باستان را بیش از پیش قوی‌تر کرده است. هرچند که هنوز هیچ مرجع رسمی این موضوع را تایید را رد نکرده است، اما بسیاری از باستان شناسان عقیده دارند که اندازه دست‌های کشف شده به هیچ وجه با استاندارد‌های دست انسان همخوانی نداشته و با اینکه ساختاری شبیه به دست انسان دارند، اما مشخص نیست متعلق به چه موجوداتی با این ابعاد بوده است!

منبع: تاریخ ما

منبع: ایلنا

کلیدواژه: پایتخت جنگ مصر داستان باستان شناسان دست های بریده مصر باستان دست ها مشخص نیست بوده اند دست راست کشف شده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۲۱۲۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف نقوش صخره‌ای جدید در ورزقان

به گزارش خبرگزاری مهر، علی نریمانی رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان که دکتری باستان‌شناسی دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: شهرستان ورزقان واقع در منطقه شمال‌غرب ایران همواره به‌عنوان یکی از مناطق مهم در مطالعات باستان‌شناسی ایران و جنوب قفقاز مطرح بوده است که پژوهش‌های باستان‌شناسی انجام شده در این منطقه تاکنون آثار متنوعی از قبیل قلعه، گورستان، معماری صخره‌ای، مقابر دوران اسلامی را شناسایی و معرفی کرده است. در سال ۲۰۲۱ میلادی بررسی باستان‌شناختی که در محدوده معدن مس سونگون به انجام رسید و طی این بررسی‌ها و مطالعات نقوش صخره‌ای نویافته‌ای شناسایی شدند. این هنر صخره‌ای روی تخته سنگ‌های ایجاد شده که نمونه‌های مشابه آن در سایر مناطق ایران و جمهوری آذربایجان قبل شناسایی شده است. اهمیت این سنگ‌نگاره‌ها در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخره‌ای دوران پیش از اسلام ایران و جنوب قفقاز حائز اهمیت ویژه‌ای است.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان ادامه داد: براساس نتایج به دست آمده این نقوش در حالت‌های منفرد و دسته‌جمعی روی سنگ‌های سیاه از جنس آهنی به‌روش کوبشی ایجاد شده‌اند که بیشترین نقوش کشف شده در این سنگ‌ها متعلق به بز کوهی بوده که از این حیث قابل مقایسه با نمونه‌های زیادی از ایران و جمهوری آذربایجان است. نقوش نشانگر ماهیت کوچرو و شکارگر بودن طراحان این آثار است. دوره‌های زمانی شکل‌گیری این نقوش به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران مشخص نیست و نمی‌توان براساس مطالعات مقایسه‌ای گاهنگاری خاصی برای آن‌ها ارائه داد.

وی بیان کرد: این نقوش صخره‌ای در ارتفاع ۱۳۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. همچنین این منطقه محیطی مناسب برای فعالیت‌های گله‌داری بوده و از قدیم‌الایام شغل اصلی مردم منطقه گله‌داری به خصوص پرورش بز و گوسفند بوده است. نقوش صخره‌ای قوشا داش برروی سنگ‌های سیاه رنگی از جنس آهن ایجاد گردیده که بر روی تراس شیب دار و مشرف به راه قدیمی موسوم به «ائل‌یولو» قرار دارد.

نریمانی با اشاره به عدم انجام مطالعات منسجم بر روی هنر نقوش صخره‌ای افزود: باتوجه به اینکه تاکنون در منطقه شمال‌غرب ایران شناسایی تعدادی نقوش صخره‌ای منجر به انجام مطالعات منسجمی در خصوص این هنر در ایران نشده است، مطالعات در خصوص این نقوش نیز مراحل اولیه خود را طی می‌کند. بنابراین نیاز است تا اطلاعات سایر محوطه‌ها نیز برای بررسی دقیق‌تر این موضوع، شناسایی و جمع‌آوری شود. برای این منظور بررسی باستان‌شناختی در محدوده معدن مس سونگون انجام شد که نتایج آن منجر به شناسایی محوطه قوشا داش شد.

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ورزقان و دکتری باستان شناسی در انتهای صحبت‌های خود با اشاره به اهمیت انجام مطالعات در حوزه هنر نقوش صخره‌ای و شناخت تاریخ جامعه‌شناختی و انسان‌شناختی منطقه آذربایجان، گفت: این محوطه شامل نقوش بز، آهو و انسان است که به‌صورت جداگانه یا در یک جمع به معرض نمایش درآمده‌اند. این نقوش می‌توان درآمدی بر شناخت برخی از مفاهیم انسان‌شناختی و جامعه‌شناختی مبتنی بر زندگی کوچ‌روی و دامدار و شکارگر است، به‌طوری که نقوش حیوان بز بیانگر اقتصاد متکی بر فعالیت‌های دامداری و کوچ‌روی بوده و نقش حیوان آهو نشان از وجود شکار در این جامعه دارد. برخی از پژوهشگران در ایران دوره زمانی ایجاد این نقوش به‌خصوص نقش بز را به دوران پیش‌از تاریخ ارتباط می‌دهند اما به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران امکان تعیین قدمت این هنر صخره‌ای وجود ندارد و نمی‌توان دوره زمانی خاصی برای این آثار در نظر گرفت. این نقوش در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخره‌ای ایران و جنوب قفقاز بسیار حائز اهمیت هستند.

کد خبر 6091458