چرا چشم انسان‌ها با یکدیگر فرق دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۲۱۸۹۰
ازنظر علمی تمام انسان‌های کره زمین به یک نژاد کلی یعنی انسان هوشمند یا هوموساپینس‌ها تعلق دارند. اگرچه انسان‌ها در ظاهر و کلیات ساختار فیزیکی با یکدیگر کاملاً مشابه هستند و برای نمونه همه ما دارای یک بینی، یک‌دهان، دودست، دو پا و بیست انگشت در دستان و پا‌ها هستیم، بااین‌وجود شاهد تنوع زیادی در شکل ظاهری هر یک از این اندام‌ها در گستره‌های گوناگون جغرافیایی کره زمین هستیم.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حقیقت به‌سختی می‌توان دو نفر را پیدا کرد که دارای چشمانی شبیه به هم و یکسان باشند. اصلی‌ترین دلیل تفاوت در شکل چشم انسان‌ها، تفاوت در شکل پلک بالایی و نوع تلاقی آن با پلک پائینی در گوشه چشمان است.
در این نقطه معمولاً یک ضخامت جزئی وجود دارد که با نام چین‌خوردگی اپیکانتیک (epicanthic fold) شناخته می‌شود. این چین‌خوردگی در افراد مختلف، متفاوت است و معمولاً به دلیل انباشت چربی در زیر لایه پوست شکل می‌گیرد. در بسیاری از نژاد‌ها ازجمله مردمان شرق و جنوب شرق آسیا، پلونزی و بومیان آمریکا، چین‌خوردگی اپیکانتیک برجسته‌تر دیده می‌شود.
بر اساس یک نظریه انسان‌شناسی، این حالت چشم به دلیل نحوه تکامل انسان و باهدف حفاظت از چشم‌ها در برابر سرما و امواج ماورا بنفش شکل‌گرفته است. به باور پژوهشگران، این ویژگی چشم انسان به نوع بشر اجازه می‌دهد در محیط‌های طبیعی مانند دشت‌های پوشیده از برف یا بیابان‌هایی با آفتاب تند، بهتر ببیند.
یکی دیگر از تفاوت‌های موجود در چشم انسان‌ها، رنگ چشم است. همان‌طور که رنگ‌دانه‌های پوستی باعث تفاوت رنگ پوست افراد می‌شود، رنگ چشم نیز از طریق رنگ‌دانه‌ها مشخص می‌شود.
عنبیه که در پشت قرنیه (بیرونی‌ترین لایه چشم) قرار دارد، خود از چندین لایه تشکیل‌شده است. دو قسمت بیرونی به‌طور عمومی به‌عنوان مرز قدامی چشم شناخته می‌شوند.
این بخش شامل سلول‌های رنگ‌دانه موسوم به نام ملانوسیت‌ها است. همه انسان‌ها تقریباً به یک‌میزان خاصی ملانوسیت دارند، اما ژن‌های ما تعیین می‌کنند بدن ما چه مقدار از رنگ‌دانه مشهور به ملانین تولید کند. ملانین همان ماده‌ای است که رنگ پوست را تعیین می‌کند و بدن ما هرچه بیشتر از آن تولید کند، رنگ پوست یا چشم ما تیره‌تر خواهد بود؛ بنابراین معمولاً افراد دارای پوست تیره، چشم‌های تیره و به شکل مشکی یا قهوه‌ای دارد. در نقطه مقابل نیز بدن افراد دارای پوست روشن‌تر ملانین کمتری تولید می‌کنند. درنتیجه در چشم آن‌ها، نور از مرز قدامی با سهولت بیشتری عبور کرده و با سلول‌های خاکستری بیشتر در عنبیه تعامل پیدا می‌کند. به‌این‌ترتیب نور منعکس‌شده به بخش پشت چشم‌ها، رنگی شفاف‌تر به چشم‌ها می‌بخشد.
منبع: سیناپرس
منبع: پارسینه
کلیدواژه: چشم سلامت چشم چشم انسان ها چین خوردگی رنگ پوست رنگ دانه چشم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۲۱۸۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با اسیدیته قهوه، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه آشنا شوید
آیا شما هم هنگام نوشیدن قهوه، متوجه ته‌مزه ترش و تیز آن شده‌اید؟ این ترشی و طعم تیز که گاهی ما را یاد طعم‌یادهای میوه‌ای می‌اندازد، همان اسیدیته قهوه است.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت دلکینی، اسیدیته، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه در کنار طعم، آروما (رایحه) و بادی آن است. در واقع اسیدیته قهوه اگر به‌اندازه باشد، طعم قهوه را به‌طور چشم‌گیری بهبود می‌بخشد. البته این خاصیت جالب قهوه، عوارضی نیز دارد. اگر معده حساسی دارید، ممکن است با مصرف زیاد قهوه درگیر رفلاکس معده شوید. هرچند جای نگرانی وجود ندارد و با یک سری راهکار، می‌توان از این مسئله جلوگیری کرد.
اسیدیته قهوه چیست؟
همان‌طور که در ابتدا گفتیم، اسیدیته قهوه یکی از ویژگی‌های قهوه است که مسئولیت طعم تیز و ترش‌مزگی قهوه را برعهده دارد. این ویژگی اگر در قهوه به‌اندازه باشد، پیچیدگی قهوه را افزایش داده و طعم کلی را بهبود می‌بخشد. برخی افراد اسیدیته قهوه را با سطح pH قهوه اشتباه می‌گیرند، اما بدانید این دو کاربرد و تعاریف متفاوتی دارند. در واقع مقیاس pH میزان اسیدی یا قلیایی بودن مواد را اندازه می‌گیرد، اما اسیدیته قهوه به درک چشایی ارتباط دارد. اسیدیته قهوه، ناشی از وجود اسیدهای طبیعی موجود در دانه‌های قهوه است که معمولا شامل اسید کلروژنیک، اسید سیتریک و اسید کوئینیک می‌شوند. در واقع نوع و میزان این اسیدها در قهوه، اسیدیته آن را تعیین می‌کنند.
عواملی که روی اسیدیته قهوه تأثیر می‌گذارند
نوع و خاستگاه دانه قهوه: انواع مختلف دانه قهوه، بنا به خاستگاه و شرایط کشت‌شان میزان اسیدیته متفاوتی دارند. مثلا دانه‌هایی که در ارتفاعات بالاتر کشت می‌شوند، اسیدیته بیشتری دارند. از همین جهت قهوه عربیکا که در نواحی مرتفع‌تر تولید می‌شود، اسیدیته بیشتری نسبت به قهوه روبوستا دارد. بنابراین، اگر دنبال اسیدیته پایین‌تر هستید، در فروشگاه قهوه دلکینی دنبال ترکیباتی با درصد روبوستای بیشتر باشید یا تحقیقات بیشتری در زمینه خاستگاه‌های قهوه انجام دهید. درجه برشته‌کاری: فرایند برشته‌کاری بر اسیدیته قهوه تأثیر مستقیم دارد. هر چقدر درجه برشته‌کاری قهوه پایین‌تر باشد، اسیدیته بیشتر در دانه باقی می‌ماند. بنابراین، قهوه دارک رست اسیدیته کمتری نسبت به قهوه مدیوم رست و البته لایت رست دارد. این مسئله به خاطر این است که برای قهوه دارک رست، از درجه بالایی برای برشته‌کاری استفاده می‌شود که تا حد زیادی اسیدیته قهوه را از بین می‌برد. روش دم‌آوری: نحوه دم‌آوری قهوه و در واقع روش عصاره‌گیری آن، روی اسیدیته قهوه اثر می‌گذارد. مثلا قهوه‌های پور اور، ایروپرس یا اسپرسو، اسیدیته بیشتری را از پودر قهوه استخراج می‌کنند. در مقابل، روش‌هایی مثل کلد برو و فرنچ پرس، قهوه‌ای با اسیدیته و ترشی کمتر به شما تحویل می‌دهند.آیا اسیدیته قهوه برای بدن مضر است؟
اسیدیته، یک ویژگی طبیعی در قهوه است و معمولا برای سلامتی ضرری ندارد. در واقع بعضی از اسیدهای موجود در قهوه مثل کلروژنیک، خواص آنتی‌اکسیدانی دارند و می‌توانند خطر بعضی از بیماری‌ها را کاهش دهند. با وجود این، مصرف زیاد قهوه‌هایی با اسیدیته بالا، ممکن است برای افراد با معده‌های حساس مشکل‌ساز شود و رفلاکس معده را تشدید کند.
چطور اسیدیته قهوه را کنترل کنیم؟
دانه قهوه را درست انتخاب کنید: با توجه به عوامل بخش قبلی، دانه قهوه با اسیدیته پایین خریداری کنید. مثلا قهوه برزیل، سوماترا و گواتمالا به اسیدیته پایین شهرت دارند. علاوه‌بر این، به درجه رست قهوه دقت کنید و ترجیحا دانه قهوه دارک رست بخرید که اسیدیته کمتری دارد. دانه قهوه را با درجه ریز آسیاب کنید: هر چقدر درجه آسیاب قهوه ریزتر باشد، اسیدیته کمتری از آن استخراج می‌شود. البته آسیاب قهوه به روش دم‌آوری شما بستگی دارد. روش‌های دیگر دم‌آوری قهوه را امتحان کنید: برای مثال قهوه کلد برو، بهترین روش تهیه قهوه برای کسانی است که قهوه با اسیدیته پایین می‌خواهند؛ چرا که در تهیه آن از آب داغ استفاده نمی‌شود. به قهوه پوست تخم‌مرغ اضافه کنید: مقداری پوست تخم‌مرغ را خرد کرده و به شکل پودر با قهوه آسیاب‌شده مخلوط کنید. پس از دم‌آوری، با استفاده از صافی نوشیدنی خود را سرو کنید. به‌خاطر ترکیبات قلیایی پوست تخم‌مرغ، اسیدیته قهوه کاهش می‌یابد. به قهوه نمک اضافه کنید: اگر کمی نمک به قهوه دم‌شده‌تان اضافه کنید، اسیدیته کمتر شده و طعم قهوه بهبود می‌یابد. از فیلتر کاغذی استفاده کنید: فیلتر کاغذی، روغن قهوه را می‌گیرد و اسیدیته آن را پیش از سروکردن کاهش می‌دهد.قهوه را با شیر مصرف کنید: اضافه‌کردن شیر به قهوه، از بهترین روش‌های کاهش اسیدیته قهوه است. شیر دارای خاصیت ضداسیدی است و از رفلاکس معده جلوگیری می‌کند. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید لبنیات مصرف کنید، هیچ نگران نباشید. شیرهای گیاهی مثل شیر بادام نیز به‌خاطر خاصیت قلیایی، برای کاهش میزان اسیدیته قهوه مناسب هستند.
سخن پایانی
آشنایی با اسیدیته قهوه و درک آن برای قهوه‌دوستانی که درمورد نوشیدنی موردعلاقه‌شان کنجکاو هستند، ضروری است. خیلی‌ها ترشی و طعم تیز قهوه را می‌پسندند و بعضی‌ها از آن فراری هستند! انتخاب درست فروشگاه خرید قهوه می‌تواند شما را در این مسیر یاری کند. با دانستن عوامل تأثیرگذار بر اسیدیته قهوه، می‌توانید دانه قهوه مناسبی بخرید تا در نهایت به قهوه مدنظر با میزان اسیدیته دلخواهتان دست یابید.
انتهای رپرتاژ آگهی
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز