مصرف این قرص مسکن با خطر شکستگی لگن همراه است
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۲۶۸۸۰
قرص خوراکی ترامادول برای درمان درد‌های متوسط تا شدید در بزرگسالان تجویز می‌شود. تحقیق تازه‌ای نشان داد مصرف مسکن ترامادول می‌تواند خطر شکستگی لگن را در سنین بالا افزایش دهد. نویسندگان این تحقیق نشان دادند که لازم است دستورالعمل‌های کلینیکی درباره مصرف ترامادول مورد بازبینی قرار گیرد.
این قرص به عنوان دارویی که تاثیر آن فوری و طولانی مدت است دارد به کار می‌رود.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حالی که تجویز ترامادول در سطح جهان به سرعت رو به گسترش است، اما بی ضرر بودن آن از جمله افزایش خطر شکستگی، همچنان نامشخص است. برای مشخص کردن اثرات جانبی ترامادول، محققان یک پایگاه داده در کشور انگلیس را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
آنها مصرف ترامادول را با کدئین، ناپروکسن، ایبوپروفن، سلکوکسیب و اتوریکوکسیب در بزرگسالان ۵۰ سال به بالا مقایسه کردند.
تمام بیماران تحت آزمایش، ۵۰ سال به بالا داشتند و هیچ سابقه شکستگی لگن، سرطان یا مصرف مواد مخدر نداشتند. طی یک سال مطالعه، ۵۱۸ مورد شکستگی لگن در بین ۱۴۶۹۵۶ بیماری که ترامادول مصرف می‌کردند مشاهده شد.
از سوی دیگر ۴۰۱ مورد شکستگی لگن در بیمارانی که کدئین مصرف می‌کردند دیده شد. مصرف ترامادول همچنین با خطر بالاتر شکستگی لگن نسبت به مصرف ناپروکسن، ایبوپروفن، سلکوکسیب و اتوریکوکسیب همراه بود.
دکتر «گانگوا لی» یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید شکستگی لگن می‌تواند تاثیر مهمی بر سلامت، میزان مرگ و میر و هزینه‌های پزشکی داشته باشد. وی افزود نتایج این مطالعه، نیاز به توجه به احتمال خطر شکستگی در درمان‌های بالینی و تجویز‌های پزشکی را نشان می‌دهد. منبع:سیناپرس
نویسندگان یافته‌های خود را در مجله Bone and Mineral Research چاپ کرده اند. این تحقیق با حمایت موسسه ملی سلامت، بنیاد ملی علوم طبیعی چین و بنیاد علوم دانشگاه Central South University. به چاپ رسانده اند.
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۲۶۸۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فقط یکی از معلم‌ها می‌داند
خبرگزاری مهر، گروه مجله _ مرتضی درخشان: اینکه یک پسر در آینده چه‌کاره می‌شود را می‌توان اول از همه از خودش پرسید و پاسخی که دریافت می‌کنید اغلب خلبان، پزشک یا مهندس است. البته ضمن احترام به صنف «لاستیک فروشان»، این قاعده، استثنائاتی مثل آن لاستیک فروش محترم هم دارد؛ اما این پاسخ اصلاً معتبر نیست، شما باید از افراد دیگر هم بپرسید، هرچند، در آنها هم پاسخ کلیشه‌ای بسیار دیده می‌شود.
مثلاً در زمان ما پدر و مادرها مصرّاََ معتقد بودند که ضمن احترام به شغل شریف «حمالی»، ما نهایتاً حمال می‌شویم که البته بعضی اعتقاد داشتند که همان موقع حمال هستیم که البته با پیشرفت تکنولوژی و آشنایی پدر و مادرها با مشاغل جدید امروزه این رویه تغییر کرده و بخصوص مادرها معتقدند که بچه‌ها «یک چیزی» می‌شوند که آن یک چیز حتماً حمال نیست.
خاله‌ها و دایی‌ها معتقد بودند که این بچه هوش سرشاری دارد و ضمن احترام به «یک جایی»، یک روز این بچه به یک جایی می‌رسد! البته اگر شما رقیب فرزندان آنها بودید ضمن احترام به «هیچ جا» شما به هیچ جا نمی‌رسیدید.
عموها و عمه‌ها خیلی متأثر از رفتار پدر و مادر شما آینده شما را ترسیم می‌کردند و اگر شما را دوست داشتند می‌گفتند که این بچه خیلی «باهوش» است و ضمن احترام به مقام شامخ «پدر»، یک روزی مثل پدرش یک چیزی می‌شود، اما اگر پدر شما و همسرش را دوست نداشتند، ضمن احترام مجدد به مقام شامخ «پدر» می‌گفتند، این هم مثل پدرش هیچ چیز نمی‌شود.
بهترین روش برای فهمیدن آینده فرزندان، جست‌وجو در بین معلم‌های مدرسه بود. نه اینکه معلم‌ها بدانند؛ اما یکی از معلم‌ها معمولاً می‌فهمید. شما باید بگردید و برای هر دانش‌آموز آن معلم خاص را پیدا کنید.
از نظر مشاوران مدرسه که همه دانش‌آموزان اگر با همین روند ادامه بدهند ضمن احترام به «مشکلات جدی»، در آخر سال به مشکلات جدی بر می‌خورند. معلم‌ها هم اغلب معتقدند که ضمن احترام به «زندانیان و خلافکاران»، دانش‌آموزان آخرش از راه به‌در می‌شوند و از این حرف‌ها! اما یک معلم هست که انگار همه‌چیز را می‌فهمد، یکی که هر دانش‌آموز یکی برای خودش دارد و مال من «علیرضا افخمی» بود؛ معلم ریاضی سال اول دبیرستان.
من استعداد خاصی در فیزیک، هندسه و ورزش داشتم، خودم در کودکی فکر می‌کردم که فضانورد بشوم، در راهنمایی تصورم این بود که مدیر یک جایی خواهم شد، اما در دبیرستان، وقتی آقای افخمی به ما موضوع تحقیق داد که یک جوان چه خصوصیاتی باید داشته باشد، وقتی نتیجه کارها را بررسی کرد و به کلاس برگشت از یک ساعت و نیم زمان کلاس، حدود یک ساعت در مورد تحقیق من صحبت کرد. نه اینکه از تحقیق خوشش آمده باشد، نه! از یک جمله خوشش آمده بود. من یک جایی از این تحقیق برای نقل قول از پدرم نوشته بودم: «پدرم می‌گوید…» و همین جمله شده بود موضوع کلاس ما!
اصلاً قواعد تحقیق را رعایت نکرده بودم، حتی حرف مهمی هم در تحقیقات من نبود. علیرضا افخمیِ جوان، که خیلی لاغر بود و ریش کوتاه یک دستی داشت از این شکل نقل قول من خوشش آمده بود. او همان معلم من بود که فهمید قرار است چه‌کاره شوم، اما من همیشه با او «ارّه بده و تیشه بگیر» بودم. نهایتاً روزی که فهمیدم او درست فهمیده بود، دوست داشتم اینها را برایش بنویسم و بخوانم، اما سرطان این حسرت را به دل من گذاشت و آقای افخمی را توی بیمارستان پیدا کرد و با خودش برد.
خیلی دوست نبودیم، اما می‌توانستیم در پیری دوستان خوبی باشیم. مثل بعضی‌ها که این روزها دوستان خوبی برای هم شدیم. «علیرضا افخمی» خیلی شاگرد داشت، حتی شاید وقتی بعد از مدت‌ها من را می‌دید نمی‌شناخت، اما من فقط و فقط یک افخمی داشتم…
کد خبر 6094247
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت