به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

شانس داشتن جنین سالم در این دوران کم می‌شود

تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۵۶۴۶۳

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  ‎سعیدرضا غفاری متخصص ژنتیک، در برنامه «پایان ناباروری» با اشاره به پیشرفت روش‌های درمان ناباروری در جهان و ایران، گفت: حدود چهار دهه از شکل‌گیری روش‌های کمک‌باروری می‌گذرد و در این مدت شانس بالقوه موفقیت درمان از ۵ درصد به بیش از ۸۰ درصد رسیده است که این آمار نشان دهنده پیشرفت شگفت انگیز علوم و فناوری‌های تولید مثلی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از دلایل افزایش موفقیت این درمان‌ها نیز رشد و توسعه دانش و فناوری‌های ژنتیکی است.

وی با اشاره به عوامل متعدد موثر در وقوع بارداری، افزود: یک بارداری موفق نیازمند عناصر متعددی است که برخی مربوط به جنین، برخی مربوط به مادر و برخی مربوط به محیط‌اند. تکنیک‌های ژنتیکی می‌توانند در ارزیابی سلامت جنین کمک‌کننده باشند. در واقع به‌طور طبیعی سیستم حیات به‌گونه‌ای طراحی شده است که سلامت و قدرت لازمۀ بقا و ماندگاری است.

غفاری اظهار داشت: در حوزه تولید مثل نیز، جنین‌هایی می‌توانند مراحل تقسیم سلولی، لانه‌گزینی و رشد را طی کنند که سالم باشند. یعنی ژنتیک سالمی داشته باشند. اینجاست که علم ژنتیک با تکنیک‌هایی مثل تشخیص ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی و غربالگری ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی برای ارزیابی سلامت و انتخاب بهترین و سالم‌ترین جنین‌ها به کمک علوم باروری می‌آید.

در ادامه، مریم رفعتی متخصص ژنتیک و عضو تیم تخصصی مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، گفت: گاهی با زوج‌هایی روبه‌رو هستیم که سابقه بیماری یا معلولیت خاصی در خود یا افراد خانواده دارند. برای این دسته از زوج‌ها از تکنیک ژنتیکی تشخیص پیش از لانه گزینی جنین یا PGD استفاده می‌کنیم. در واقع در این گروه ما می‌دانیم که باید به دنبال یک اختلال ژنتیکی خاص، مثلاً تالاسمی بگردیم و جنین‌های مبتلا به این ناهنجاری ژنتیکی را کنار بگذاریم. اما گروه دیگری از زوج‌ها هستند که در خانواده آن‌ها سابقه هیچ مشکل یا بیماری ژنتیکی ندارند و آزمایش‌های ژنتیکی هم نرمال است، اما دچار سقط مکرر یا شکست مکرر درمان ناباروری می‌شوند. برای این گروه از تکنیک غربالگری ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی جنین یا PGS استفاده می‌کنیم. در این روش ما به دنبال یافتن اختلال یا بیماری کروموزومی خاصی نیستیم، بلکه وضعیت ژنومیک جنین را به طور کلی بررسی می‌کنیم تا بتوانیم جنین‌های سالم‌تر را انتخاب کنیم.

غفاری نیز افزود: نباید فراموش کنیم که در بارداری طبیعی هم شانس بارداری در هر ماه ۲۰ درصد است که کمتر از شانس بارداری در هر سیکل آی وی اف است. اما چرا فقط ۲۰ درصد، زیرا در مورد ۸۰ درصد باقیمانده، درصد قابل توجهی از جنین‌های تشکیل شده به لحاظ کروموزومی ناسالم هستند و به همین دلیل یا توان تکثیر و رشد ندارند یا موفق به لانه‌گزینی در رحم نمی‌شوند یا سقط می‌شوند.

وی ادامه داد: در آی وی اف یا روش‌های کمک‌باروری نیز همین اتفاق می‌افتد. یعنی در ترکیب کروموزومی جنین که حاصل ۲۳ کروموزوم از مادر و ۲۳ کروموزوم از پدر است، ممکن است اختلالات یا ناهنجاری‌های رخ دهد که از روی ظاهر جنین قابل تشخیص نیست. در چنین مواردی، تکنیک ژنتیکی PGS به ما کمک می‌کند که بتوانیم جنین‌های شکل‌گرفته در محیط آزمایشگاهی را به‌طور کامل از لحاظ ژنومیک بررسی کنیم.

رفعتی نیز افزایش سن را یکی از عوامل افزایش احتمال بروز ناهنجاری‌های ژنتیکی دانست و گفت: هرچه سن خانم بالاتر برود، خطر بروز اختلالات کروموزومی در جنین بیشتر می‌شود. اگر در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی، خطر بروز اختلالات کروموزومی ۴۰ تا ۵۰ درصد باشد، در ۳۰ تا ۴۰ سالگی به ۶۰ درصد می‌رسد و پس از ۴۰ سالگی به بیش از ۷۰ درصد می‌رسد؛ بنابراین در سنین بالا، شانس داشتن جنین سالم کمتر می‌شود، اما باز هم می‌توان با استفاده از تکنیک PGS می‌توان جنین‌های باکیفیت را پیدا کرد و انتقال داد.

در ادامه، غفاری به نقش عوامل ژنتیکی در بروز سقط مکرر اشاره کرد و خاطرنشان کرد: شایع‌ترین علت سقط جنین اختلالات کروموزومی است. اختلالات کروموزومی ممکن است به صورت متعادل در پدر یا مادر وجود داشته باشد، اما به صورت نامتعادل در جنین بروز باید و منجر به سقط شود. در چنین حالتی، گام نخست بررسی ژنتیکی محصولات بارداری است. اگر به هر دلیل محصول بارداری قابل ارائه به آزمایشگاه نبود، پدر و مادر باید به لحاظ ژنتیکی بررسی شوند تا از بروز سقط مکرر یا معلولیت و بیماری ژنتیکی در نوزاد پیشگیری شود. این کار در نهایت چند ماه زمان می‌برد، اما از عوارض جدی طولانی‌مدت جلوگیری می‌کند.

رفعتی با تأکید بر تمایز PGS به روش فیش که قبلاً انجام می‌شد با PGS به روش جدید، یادآور شد: در گذشته PGS صرفاً برای غربالگری چند بیماری یا ناهنجاری خاص انجام می‌شد و فقط جابه‌جایی یا اختلال چند کروموزوم قابل بررسی بود. این روش دیگر منسوخ شده است و ارزش علمی ندارد و به افزایش شانس موفقیت درمان ناباروری یا سقط مکرر کمکی نمی‌کند. اما انجام PGS به روش جدید بررسی کامل و کلی همۀ کروموزوم‌ها در یک سلول نمونه از جنین است و با استفاده از این روش می‌توان سلامت ژنتیکی جنین را به‌طور کامل ارزیابی کرد.

غفاری نیز در پایان خاطرنشان کرد: خوشبختانه در ایران همه تکنیک‌های پیشرفته ژنتیکی، هم‌سطح با مراکز پیشرفته جهان، در ایران قابل دسترسی است. اما به هرحال این روش‌ها هزینه‌بر است و لازم است از زوج‌های نابارور حمایت مالی شود تا بتوانند از این دستاورد‌ها بهره‌مند شوند. در واقع، این امر هم از بار اندوه و نگرانی خانواده‌ها می‌کاهد و هم از لحاظ سیاست‌های کلان جمعیتی و بهداشتی مهم است و سیاست‌گذاران و مدیران ارشد کشور باید به تسهیل شرایط استفاده از خدمات درمان ناباروری در کشور به طور ویژه توجه کنند.

منبع: مهر

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اخبار سلامت جنین و بارداری اختلالات کروموزومی درمان ناباروری برخی مربوط زوج ها سقط مکرر PGS به روش جنین ها روش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۵۶۴۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) ثبت رقص و حرکات پروتئین-لیپید برای اولین بار

بدن ما با فعالیت زنده است و مملو از پروتئین‌هایی است که در غشا‌های چربی گیر کرده‌اند یا داخل و خارج از سلول‌های آبکی شناور هستند. اکنون دانشمندان برای اولین بار رقص این دو را به تصویر کشیده‌اند: یک تانگوی مایع حاوی پروتئین‌ها و چربی‌هایی که به‌طور معمول در سلول‌ها حرکت می‌کنند.

به گزارش دیجیاتو، «کیان چن»، دانشمند و مهندس مواد در دانشگاه ایلینویز (UIUC) می‌گوید: «ما فراتر از گرفتن عکس‌های فوری، که ساختار را نشان می‌دهند، اما دینامیک ندارند، پیش می‌رویم تا به‌طور مداوم مولکول‌ها را در آب، یعنی وضعیت اصلی آن‌ها ثبت کنیم. ما واقعاً می‌توانیم ببینیم که چگونه پروتئین‌ها پیکربندی خود را تغییر می‌دهند. یا در این مورد مشاهده کنیم که چگونه کل ساختار خودآرایی شده پروتئین-لیپید در طول زمان نوسان می‌کند.»

روش تصویربرداری

این تیم با بهینه‌سازی یک تکنیک تصویربرداری پرکاربرد به نام «میکروسکوپ الکترونی عبوری»، رقص پر جنب و جوش «نانودیسک» پروتئین غشایی را در مایع به تصویر کشیدند. این نانودیسک‌ها از پروتئین‌هایی تشکیل شده‌اند که در یک دولایه لیپیدی قرار گرفته‌اند که شبیه غشای سلولی است.

این تیم روش خود را «فیلم‌برداری الکترونی» نامیده‌اند و داده‌های ویدیویی را با با مدل‌های رایانه‌ای که درمورد نحوه حرکت مولکول‌ها بر اساس قوانین فیزیک بود، مقایسه و تایید کرده‌اند.

تصور می‌شد که حرکت پروتئین‌های متصل به غشاء، با توجه به گونه‌ای که لیپید‌ها آن‌ها را در جای خود نگه می‌دارند، نسبتاً محدود باشد. با این‌حال، برهم‌کنش‌های بین پروتئین‌ها و لیپید‌ها در فواصل بسیار بزرگ‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، مشاهده شد.

پروتئین‌های غشایی سلول، حسگر‌ها و گیرنده‌های سیگنال هستند؛ بنابراین این تکنیک می‌تواند به پیشرفت‌های عظیمی در درک ما از نحوه عملکرد آن‌ها منجر شود.

با تکنیک‌های موجود، پروتئین‌ها معمولاً به‌سرعت منجمد یا متبلور می‌شوند، بنابراین حرکت نمی‌کنند و تصویر را مات می‌کنند. یا توسط پرتو ایکس و پرتو الکترون که برای تصویربرداری استفاده می‌شود، آسیب می‌بینند. اما این روش یک تصویر بی‌جان از یک پروتئین ساکن ارائه می‌کند که معمولاً تا و خم می‌شود و دانشمندان را قادر می‌سازد تا بر اساس ساختارش استنباط کنند که چگونه با مولکول‌های دیگر تعامل می‌کند.

برخی از تکنیک‌های تصویربرداری، از یک برچسب مولکولی فلورسنت برای ردیابی مولکول‌ها در حین حرکت، به جای تماشای مستقیم پروتئین استفاده می‌کنند.

در این مورد، محققان یک قطره آب را در داخل دو ورقه نازک گرافن حبس کردند تا از خلاء میکروسکوپ الکترونی محافظت کنند. در این قطره آب، نانودیسک‌هایی از پروتئین‌ها و لیپید‌های بدون برچسب وجود داشت که تیم توانست «رقصیدن مولکول‌ها» را مشاهده کند.

مشاهده رقص مولکول‌ها کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

دانشمندان علم مواد حداقل یک دهه تلاش کرده‌اند تا از فعالیت مولکول‌های بیولوژیکی در مایعات فیلم‌برداری کنند. اما نتوانستند به وضوح، دینامیک پروتئین پیوسته را مشاهده کنند.

با برخی تغییرات دقیق در رویکرد، چن و همکارانش مجموعه پروتئین-لیپیدی خود را برای چند دقیقه، نه چند میکروثانیه، تصویر کردند. نکته مهم این است که آن‌ها سرعت نفوذ الکترون‌ها به نمونه را کاهش دادند و روی داربست گرافن کار کردند تا با موفقیت از مجموعه پروتئین-لیپیدی فیلم‌برداری کنند.

«جان اسمیت»، دانشجوی فارغ التحصیل مهندسی مواد UIUC، نویسنده اول مقاله، می‌گوید: «درحال حاضر، این واقعاً تنها راه آزمایشی برای فیلمبرداری از این نوع حرکت در طول زمان است. زندگی در مایع، در حرکت است. ما در تلاش هستیم تا به بهترین جزئیات این ارتباط از روشی تجربی دست یابیم.»

در مورد سایر تلاش‌ها، تکنیک‌های تصویربرداری بهبودیافته، جزئیات باورنکردنی را درمورد انواع اتفاقات میکروسکوپی آشکار می‌کنند. از تماشای نحوه شکل‌گیری پوشش بیرونی ویروس گرفته تا گیراندازی پروتئین‌هایی که به صورت توده در بیماری‌هایی مانند آلزایمر متلاشی می‌شوند.

اکنون هوش مصنوعی را به این ترکیب اضافه کنید تا شکل سه بعدی هر پروتئین شناخته شده برای علم را پیش‌بینی کنید. به‌نظر می‌رسد که دوره جدیدی از تحقیقات بیولوژیکی آغاز شده است.

این تحقیق در Science Advances منتشر شد.