کارگردانی که هنوز مقتدر است
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۵۹۷۶۸
مجیدی کارگردانی است که هنوز مقتدر است و همانند برخی از هم نسل های خود به هر قیمتی فیلم نمی سازد، تکلیفش با جهان فیلمسازی اش مشخص است و می داند از سینمایی که می خواهد در آن قصه روایت کند چه می خواهد و این خیلی اتفاق مهمی است.
نکته ای که در معادلات سینمای ایران کمتر به آن توجه می شود و فیلمسازان برای این که قطار در حال حرکت جا نمانند، به هر قیمتی فیلم می سازند اما مجید مجیدی طی این سال ها ثابت کرده است که هربار دغدغه داشته باشد، فیلمی را جلوی دوربین می برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجیدی در تازه ترین فیلمش با عنوان خورشید از معضل نوجوانان دهه نودی حرف می زند، کودکانی که امروزی تر اند و پدران و مادران دهه شصتی آن ها را تربیت کردند و خروجی این نسل هستند، نسلی که جنس طغیان نسبت به کنش های اجتماعی در جامعه امروز متفاوت است. جنس دغدغه های نوجوان نقش اول خورشید (روح الله زمانی) با علی (بچه های آسمان) تفاوت زیادی دارد و او در مقام کارگردان به طرز جذابی این جهان را با تکنیک های منحصر به فرد خود در عرصه کارگردانی به تصویر می کشد.
خورشید مجیدی با فیلمنامه مهمی از نیما جاویدی به شدت فیلم درستی است، ساختار و تکنیک، مضمون و محتوا و انتخاب بازیگران سه رکن مهم و اصلی در سینما است که می تواند یک اثر را مهم جلوه دهد، در خورشید قصه بیشترین کارکرد را دارد و مخاطبش را با جدیت تمام وادار می کند که قصه بشنود و فیلم کارگردانی اصولی دارد و ردپا و حضور مقتدرانه کارگردانش در تمامی سکانس ها به وضوح حس می شود.
فیلمبرداری و قاب بندی های شگفت انگیزی دارد و در لحظه های ملتهب دوربین روی دست اصولی دارد که در خدمت قصه است. محتوایی که ارائه می کند معضل نوجوانان است و به طرز محترم و موشکافانه ای به موضوع مهاجرین افغان می پردازد که شکل انسانی و اصولی دارد و از زاویه درستی به ماجرا نگاه می کند. در بحث انتخاب بازیگرانش، مجیدی باز هم نابغه کشف می کند و بازیگر نوجوانی با نام روح الله زمانی را به سینمای ایران معرفی می کند که "تکنیک در بازیگری" را به ذات بلد است و به بهترین شکل از او بازی می گیرد.
در مقابل طناز طباطبایی در فیلم مجیدی در چند سکانسی که حضور دارد بار هم نبوغ اش را به رخ می کشد و ثابت می کند که اگر در فیلم مجیدی به ایفای نقش می پردازد به واسطه این است که او جز بازیگران زنی است که در بازیگری اش از هوش و ذکاوت خود بهره می برد و نقش را طوری زندگی می کند که کسی همانند او نتواند در شخصیت هایی که او بازی می کند، نقش را ایفا کند.
خورشید یکی از بهترین فیلم های مجید مجیدی است که از زاویه های مختلف که به این اثر سینمایی نگاه می کنید، همانند یک اثر هنری ارزشمند و یا یک تابلوی گران بها نقاشی است و پر از خلاقیت. ای کاش که مجیدی با همین لحن و فرم همیشه فیلم بسازد
برچسب‌ها طناز طباطبایی مجید مجیدی جشنواره فیلم فجر نقد فیلم پروندهٔ خبری سی و هشتمین جشنواره فیلم فجرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: طناز طباطبایی مجید مجیدی جشنواره فیلم فجر نقد فیلم طناز طباطبایی مجید مجیدی جشنواره فیلم فجر نقد فیلم مجید مجیدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۵۹۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت یک شعله سه بعدی از سیاهچاله با استفاده هوش مصنوعی
دانشمندان از هوش مصنوعی برای ساخت مدلی سه بعدی از انفجار انرژی یا شعله استفاده کردند که در اطراف سیاهچاله مرکزی در کهکشان راه شیری "Sagittarius" (Sgr A*) رخ داده است.
این نمونه سه بعدی می‌تواند به دانشمندان در توسعه تصویری واضح‌تر از محیط متلاطمی که به طور کلی در اطراف سیاهچاله‌ها شکل می‌گیرد، کمک کند.
ماده‌ای که به دور Sagittarius A* می‌چرخد در ساختاری مسطح به نام «دیسک برافزایشی» قرار دارد که می‌تواند به صورت دوره‌ای مشتعل شود.
این شعله‌ها در طیف وسیعی از طول‌موج‌های نور، از پرتو‌های ایکس پرانرژی گرفته تا امواج مادون قرمز و رادیویی کم‌انرژی رخ می‌دهند.
شبیه‌سازی‌های ابررایانه‌ای نشان می‌دهد که شعله‌ای که توسط آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما (ALMA) در ۱۱ آوریل ۲۰۱۷ مشاهده شد، از دو نقطه روشن از مواد متراکم در قرص برافزایشی Sagittarius A*، که هر دو رو به زمین هستند، سرچشمه می‌گیرد.
این نقاط روشن به دور سیاهچاله‌ای عظیم می‌چرخند که جرم آن حدود ۴.۲ میلیون برابر جرم خورشید است، در حالی که حدود نیمی از فاصله زمین و خورشید که حدود ۴۷ میلیون مایل (۷۵ میلیون کیلومتر) است از هم جدا شده است.
بازسازی این شعله‌های سه‌بعدی از داده‌های رصدی آسان نیست، به گونه‌ای که این تیم به رهبری آویاد لویس، دانسمند موسسه تکنولوژی کالیفرنیا، یک تکنیک تصویربرداری جدید به نام «توموگرافی قطبی مداری» را پیشنهاد کردند. این روش هیچ تفاوتی با توموگرافی کامپیوتری پزشکی یا سی تی اسکن که در بیمارستان‌های سراسر جهان انجام می‌شود ندارد.
قوس A* در قلب کهکشان راه شیری قرار دارد و آن را به نزدیکترین سیاهچاله ابرپرجرم و کاندیدای اصلی برای مطالعه چنین شعله‌هایی تبدیل می‌کند.
دانشمندان برای دستیابی به نتایج خود، به فیزیک از نظریه گرانش و نسبیت عام آلبرت انیشتین در سال ۱۹۱۵ نگاه کردند، سپس آن مفاهیم را در مورد سیاهچاله‌های عظیم الجثه در یک شبکه عصبی به کار برده و برای ایجاد مدل Sgr A* استفاده کردند.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
جاده کندوان یک طرفه شد