نگاهی به فیلم تعارض|کاش جشنواره فیلم فجر دکمه ریست داشت!
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۶۴۱۸۸
جشنواره فیلم فجر بستری برای نمایش چه نوع فیلم‌هایی است؟ آیا صرفاً ویترین سینمای ایران است که باید هر فیلمی با هر کیفیتی در آن حضور داشته باشد یا اینکه آوردگاه رقابتی تنگاتنگ است که باید بهترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران در آن حاضر باشند؟ ۲۲ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۶:۰۷ فرهنگی سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فیلم سینمایی «تعارض» با نام قبلی «ریست» آخرین ساخته محمدرضا لطفی در کسوت کارگردان است؛ البته اینکه نام جدید فیلم با نام پیشین آن چه ارتباطی دارد، اساساً موضوعی مبهم است و به زعم راقم این سطور، ارتباط روشن و معنامندی میان این دو مفهوم وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
لطفی پیش از این فیلم «روایت ناپدید شدن مریم» را ساخته بود که در زمره فیلم‌های بخش هنر و تجربه جای می‌گرفت؛ فیلم دوم او نیز در همین رسته جای می‌گیرد و مقصد نهایی آن اکران در گروه هنر و تجربه خواهد بود.
«تعارض» را می‌توان یک اثر سایکودرام دانست؛ فیلمی عجیب که به روایت زندگی یک بیمار روانی به نام رضا که در مرز تخیل و واقعیت‌های زندگی خود سرگردان است، می‌پردازد؛ رضا از انزوا و تنهایی مفرطش خسته شده و در جست‌وجوی راهی برای گریز از وضعیت کنونی خویش است؛ برای این منظور نزد یک روانکاو رفته و نسخه‌های تجویز شده توسط او را قدم به قدم اجرا می‌کند و با برداشتن هر گام، نتایج و ثمرات مختلفی که برخی ار آنها مطابق با انتظار و برخی دیگر نامطابق با انتظاراتش است را به دست می‌آورد.
«تعارض» فیلمی فاقد یک روایت خطی منسجم و معین است و اقتضائات یک قصه‌گویی روان را نیز در خود ندارد؛ اساساً به نظر می‌رسد آنچه بیش از قصه‌گویی و روایت سرراست داستان برای فیلمساز اهمیت داشته، فرم و ساختار بوده است؛ تأکید مضاعف بر همین امر باعث شده است که فیلم در نظر مخاطب عام، اثری خسته‌کننده و کسالت‌بار جلوه کند. با این وجود، بازی خوب و ماهرانه رضا بهبودی در نقش رضا، از معدود نقاط قوت فیلم است که در پاره‌ای از مواقع، رنج حزن‌انگیز و ملال‌آوری که در حین تماشای فیلم بر مخاطب عارض می‌شود را تعدیل می‌کند.
«تعارض» قرار است مخاطب خود را به عمق جهان ذهنی رضا تمدن(با بازی رضا بهبودی) ببرد و او در لابیرنت افکار و تخیلات شخصی او غوطه‌ور کند؛ اما این اتفاق به شیوه‌ای کشش‌مند و موفقیت‌آمیز رخ نمی‌دهد و اساسا مخاطب فیلم به سختی قادر خواهد بود به همذات‌پنداری با رضا بپردازد. ناکامی فیلمساز در تحصیل این مهم، دلایل بسیاری دارد که از جمله آن می‌توان به لحن گنگ و شیوه روایت غیرمرسوم فیلم اشاره کرد که در ذهن مخاطب غریب نامأنوس به نظر می‌آید و قادر نیست از همان آغاز، تماشاگر را با خود همراه کند و در ادامه نیز برایش جذابیت بیافریند.
چنین مختصاتی باعث می‌شود که «تعارض» یک فیلم شخصی و به خصوص باشد که فاقد قاعده شمولیت و دربرگیری دایره وسیعی از مخاطبان سینما است؛ فیلمی که صرفاً مناسب نمایش در سینماتک‌هایی است که مخاطبان روشنفکر و عشق سینمایی چون خود فیلمساز، تماشاگر آن هستند.
اینجاست که یک پرسش در قامت پرسشی کلیدی به ذهن خطور می‌کند که اساساً جشنواره فیلم فجر بستری برای نمایش چه نوع فیلم‌هایی است؟ آیا این جشنواره صرفاً ویترین زینت‌المجالس سینمای ایران است که باید هر فیلمی با هر کیفیتی در آن حضور داشته باشد یا اینکه یک آوردگاه رقابتی تنگاتنگ است که باید بهترین فیلم‌های یک سال اخیر سینمای ایران در آن شانس نمایش داشته باشند؟
در تحلیل نهایی باید گفت که «تعارض» از مهمترین خصیصه‌ای که یک فیلم سینمایی باید از آن برخوردار باشد بی‌بهره است و آن مخاطب‌پذیری یا قابلیت ارتباط با مخاطب است؛ به قول سید شهید؛ مرتضی آوینی، هنرمندی که می‌خواهد حدیث نفس کند، قصه نگوید و به شیوه سیال ذهن بیان کند، بهتر است که داستان کوتاه بنویسد و یا نقاشی کند و شعر آزاد بگوید و اصلا سراغ سینما که ذاتا باید با تماشاگر عام سخن بگوید و ساختار دراماتیک داستانی را رعایت کند، نرود؛ در غیراینصورت بهتر نیست اعلام کنیم که ما سینمای حرفه‌ای که از لحاظ اقتصادی مستقل و خودکفا باشد نمی‌خواهیم و فقط یک سینمای تجربی می‌خواهیم که روی شانه سوبسید رشد کند و به جشنواره‌های اروپایی برود و هی جایزه ببرد؟
شخصیت رضا در فیلم، جمله‌ای را به شیوه حدیث نفس با خود تکرار می‌کند و آن جمله این است که کاش مغز آدم دکمه ریست داشت؛ جمله مشابهی که شما در حین تماشای «تعارض» در جشنواره با خود تکرار می‌کنید این است که کاش جشنواره فیلم فجر دکمه «ریست» داشت!
نگاهی به «خروج»| فریاد عدالت‌خواهانه ابراهیم بر پرده سینما/ عصبانیتی که لکنت آفریدنگاهی به فیلم «من می‌ترسم»|پای لنگ ایده در مسیر تبدیل شدن به فیلمنامهنگاهی به «آبادان یازده 60»| اینجا آبادان است و آبادان می‌ماند...انتهای پیام/
R1527/P/S4,34/CT4 واژه های کاربردی مرتبط جشنواره فیلم فجر سینمای ایران سینمامنبع: تسنیم
کلیدواژه: جشنواره فیلم فجر سینمای ایران سینما سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم فجر سینمای ایران سینما جشنواره فیلم فجر سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۶۴۱۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همتی: آقایان گمان می‌کنند با زدن دکمه کنترل نقدینگی، تورم خود به خود کاهش می‌یابد
آفتاب‌‌نیوز :
همتی با اشاره به اینکه کنترل نقدینگی اقدام مثبتی است، می‌گوید: «مدیریت فقط کنترل نقدینگی نیست.»
*اخیراً نرخ تورم سال ۱۴۰۲ از سوی بانک مرکزی اعلام شده که نشان می‌دهد تورم به‌رغم تلاش‌های دولت رشد پیدا کرده و حتی رکورد دولت هاشمی را شکسته است. چرا هیچ‌یک از برنامه‌های دولت برای مهار تورم نتیجه نداد؟
جدولی که در روز‌های گذشته منتشر شده آماری است که معمولاً بانک مرکزی به صورت ماهانه برای تادیه دیون و تعهدات به قوه قضائیه ارائه می‌کند تا به منظور رای دادن در اختیار قضات باشد.
یک نکته‌ای را باید مورد توجه قرار داد و آن اینکه در صدر جدول نوشته شده بر پایه سال ۱۳۹۵ درحالی‌که در اواخر سال ۱۴۰۱ پایه شاخص تورم را اصلاح کردند و سال پایه به ۱۴۰۰ تغییر پیدا کرد؛ بنابراین اگر شما بخواهید براساس سال ۱۴۰۰ این اطلاعات را تعدیل کنید به نظر من به زیر ۵۰ درصد می‌رسد. یعنی نرخ تورم ۱۴۰۲ بین ۴۸ تا ۵۰ درصد خواهد بود. به این ترتیب اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم و براساس سال پایه‌ای که معیار مرکز آمار است که البته بانک مرکزی نیز هماهنگ با مرکز آمار سال پایه را اصلاح کرده، نرخ را اعلام کنیم، عدد ۵۲ برای تورم ۱۴۰۲ باید بین ۴۸ تا ۵۰ درصد اصلاح شود.
*اینکه تورم ۵۰ درصد باشد یا ۵۲ درصد چندان در اصل موضوع تغییری ایجاد نمی‌کند. به هر حال آنچه مشخص است اینکه دولت در برنامه کنترل تورم موفق نبوده است.
دو نکته را در این زمینه باید اشاره کرد. سال ۱۴۰۲ را با سال آخر دولت دوازدهم که فشار حداکثری وجود داشت نمی‌توان مقایسه کرد. در سال ۱۳۹۸ وصولی درآمد نفتی ۱۲ میلیارد دلار بود و در سال ۱۳۹۹ درآمد‌ها به ۷/۵ میلیارد دلار رسید. درحالی‌که در سال ۱۴۰۲ بنا بر اعلام وزارت اقتصاد، بانک مرکزی و وزارت نفت درآمد نفتی به ۳۵ میلیارد دلار رسیده است. یعنی پنج برابر درآمد نفتی در سال ۱۳۹۹ سال گذشته درآمد نفتی به دست آمده است.
با این درآمد نفتی و اینکه تاکید می‌شود صادرات غیرنفتی جهش پیدا کرده و مجموع صادرات به ۷۸ میلیارد دلار رسیده، تورم بین ۴۸ تا ۵۰ درصد اصلاً قابل قبول نیست. من سوالم این است که مسئولان دولت سیزدهم که آمار بانک مرکزی در خصوص تورم نقطه‌به‌نقطه شهریور ۱۴۰۰ مورد تاکید قرار می‌دادند امروز چرا آمار بانک مرکزی را مورد نظر قرار نداده و آن را مبنای تحلیل قرار نمی‌دهند؟ پاسخ واضح است. برای اینکه بین آمار مرکز آمار و بانک مرکزی حداقل ۱۰ درصد اختلاف وجود دارد.
نکته دومی که باید به آن توجه کرد این است که حتی اگر بنا بر گفته دولت مبنا را بر نرخ مرکز آمار هم بگذاریم عملکردشان با وعده‌هایی که در این حوزه داده بودند هم‌جهت نیست. وعده داده بودند تورم را اول نصف می‌کنند. یعنی در مرحله اول تورم از ۴۶ به ۲۳ درصد کاهش پیدا کند و بعد هم آن را تک‌رقمی کرده یعنی به زیر ۱۰ برسانند.
امروز با ۴۸ درصد نرخ تورم مواجه هستیم که عملکرد بسیار بدی است و به مفهوم شکست در مبارزه با تورم محسوب می‌شود؛ بنابراین این دولت نباید ژست کنترل تورم را به خود بگیرد. به نظر من باید از مردم عذرخواهی کنند و بگویند نتوانستیم تورم را کنترل کنیم. تورم ۴۸ درصد به معنای کنترل نرخ نیست. ۴۸ درصد، تورم بسیار سنگینی است. در شرایط بسیار خاص این تورم ممکن است قابل پذیرش باشد. مانند آنچه در سال ۱۳۹۹ اتفاق افتاد و درآمد‌ها به دلیل شیوع کرونا و حضور ترامپ افت شدید پیدا کرده بود و عملاً درآمد نفتی نداشتیم. مهمترین لنگر نرخ تورم، نرخ ارز است.
دولت نه نرخ ارز را توانست کنترل کند و نه تورم را. امروز می‌بینید که با تزریق بی‌حد درهم و دلار سعی در تقویت ارزش ریال دارند. البته من این اقدام بانک مرکزی را نفی نمی‌کنم. به هر حال کنترل نرخ دلار کار خوبی است و باید هم انجام شود. ولی اینکه با ارزپاشی این کاهش نرخ انجام شود مورد پذیرش نیست و این روش هیچ‌گاه جزو سیاست‌های من نبوده. تزریق ارز جواب اصلی، اساسی، پایه‌ای، علمی و فنی نیست. راه آن مدیریت درست بازار ارز و شناسایی عوامل مؤثر بر افزایش نرخ ارز است. به هر حال این تورم چه ۵۲ درصد با پایه ۹۵ یا کمتر از ۵۰ درصد با پایه ۱۴۰۰ نشان‌دهنده عدم موفقیت دولت در کنترل تورم و عدم تحقق وعده‌های دولت در این حوزه است.
*دلیل عدم اثرگذاری کاهش رشد نقدینگی بر تورم چیست؟
کنترل رشد نقدینگی اقدام مثبتی است و به نظر من باید ادامه پیدا کند. البته من اطلاع دارم که ریشه کاهش رشد نقدینگی که اتفاق افتاده، کنترل ترازنامه بانک‌هاست که حتماً آثار رکودی در اقتصاد و تولید خواهد داشت. در هر حال صرف‌نظر از علت کاهش رشد نقدینگی، این امر می‌تواند در مهار تورم مؤثر باشد. با این حال باید در نظر داشت که نقدینگی یک واسط است. رئیس‌جمهور و باقی اعضای دولت نباید روی کاهش رشد نقدینگی مانور دهند. مردم که با نقدینگی کاری ندارند. برای مردم تورم و پولی که از جیب‌شان می‌رود مهم است. تورم باید کم شود.
*چرا کنترل رشد نقدینگی و افزایش درآمد‌های صادراتی نتوانست منجر به مهار تورم شود؟
مدیریت فقط کنترل نقدینگی نیست. مدیریت و کارآمدی اهمیت دارد. کشور کسری بودجه سنگینی دارد. کسری بودجه و اضافه‌برداشت بانک‌ها به اقتصاد فشار می‌آورد. امروز نرخ بهره تامین مالی در بازار بالای ۴۰ درصد است. نرخ ۴۰ درصد به مفهوم آن است که تعادل سیستم پولی کشور از دست‌شان خارج شده است. شما نمی‌توانید بگویید رشد نقدینگی ۲۵ درصد و نرخ بانکی ۲۳ درصد است، ولی در بازار نرخ بهره تامین مالی ۴۰ درصد باشد.
این نشان می‌دهد یک جا‌هایی اشکال وجود دارد. این نشان می‌دهد یک ناهماهنگی در سیاست‌های پولی، ارزی و مالی کشور وجود دارد. تا این ناهماهنگی حل نشود نمی‌توان تورم را کنترل کرد. آقایان گمان می‌کنند با زدن دکمه کنترل نقدینگی، تورم خود به خود کاهش می‌یابد. رشد اقتصادی هم بسیار مهم است. رشد اقتصادی سال گذشته ناشی از تولید نبوده. عمده آن از محل فروش نفت و رشد بخش خدمات بعد از کرونا به دست آمده است.
بخش غالب رشد بخش خدمات نیز به رشد عملیات واسطه‌های مالی برمی‌گردد؛ بنابراین این رشد به بخش تولید واقعی مربوط نمی‌شود. به نظر من، در حکمرانی مشکل داریم. تا مشکل حکمرانی حل نشود با تکیه بر یک عامل متغیر در سیاست‌های پولی نمی‌توان تورم را کنترل کرد.
منبع: روزنامه هم میهن
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند