گزارش| مشتاقی و مهجوری؛ پارادوکس اصلاحطلبان برای حضور در انتخابات مجلس
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۷۶۴۷۰
اصلاحطلبان بهرغم اینکه صحبت از عدم ارائه لیست در انتخابات کرده بودند اما در روزهای گذشته بهشدت دنبال فعالیت انتخاباتی هستند تا لیستی مورد قبول را ارائه کنند. ۲۳ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۶:۲۴ سیاسی سیاست ایران نظرات - اخبار سیاسی -
حوزه احزاب خبرگزاری تسنیم- شامگاه 15 بهمنماه، شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در جلسهای از پیش اعلام نشده رسماً بیانیهای صادر کرد و اعلام داشت که در انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه تهران لیست نمیدهد و احزاب اصلاحطلب میتوانند خودشان به صورت مستقل در انتخابات شرکت کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حضور و صف بندی جریان اصلاحات در انتخابات این دوره مجلس، از پیش از شروع ثبتنامها با اما و اگرها و تردیدهای بسیاری روبهرو بود. یکی از این تردیدها مربوط به حضور یافتن یا نیافتن محمدرضا عارف سرلیست امید در انتخابات سال 94 و رئیس فراکسیون امید بود.
عارف که علاوه بر فراکسیون امید، هدایت شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان را برعهده داشت نه تنها خود در انتخابات مجلس ثبتنام نکرد بلکه این شورا حتی دعوتی از چهرههای اصلاحطلب برای ثبتنام انجام نداد و مشی منفعلانه در پیش گرفت.
این حالت مهجوریت اصلاحطلبان در انتخابات امسال به اذعان برخی از آنها، ناشی از افرادی بود که با حمایت مستقیم این جریان روی کار آمده اما بهدلیل ضعف عملکرد موجب کاهش محبوبیت آنهادر بین مردم و حتی پایگاه اجتماعیشان شده بود.
دولت روحانی، فراکسیون امید و شورای شهر هر سه با حمایت این جریان سیاسی روی کارآمدند اما انتقادات به هرسه آنقدر بالا گرفته بود که بنظر میرسد اصلاحطلبان ترجیح دادند برای در امان ماندن از انتقادات فعلا مدتی از قدرت بهدور باشند.
پایین آمدن محبوبیت شخصِ رئیس جمهور و همچنین افزایش مشکلات معیشتی و اقتصادی در دولت دوم روحانی موجب شد تا مردم با دیده تردید به برنامههای اصلاحطلبان نگاه کنند و افت محبوبیتی که دامان روحانی را گرفته به دیگر شخصیتهای مؤثر این جریان همچون خاتمی و ظریف هم سرایت کرده است و دعوت عمومی آنها از حامیانشان برای رأی دادن تأثیر چندانی نخواهد داشت.
دور ماندن از قدرت مسئلهای بود که سایر اصلاحطلبان در ماههای گذشته آن را به بزرگان این جریان توصیه میکردند. محمدرضا تاجیک تئوریسن جریان اصلاحات در یادداشتی در روزهای گذشته نوشته بود که "اگر اصلاحطلبان در تسابقهای بزرگ پیشاروی (مجلس و ریاستجمهوری و...) پیروز هم بشوند، از امکان و استعدادی بیش از دولت کنونی برای بهبود امور (داخلی و خارجی) برخوردار نیستند؛" و پیشنهاد کرده است "عِرض خود نبرند و زحمت مردمان ندارند و عاقلانه چندی از دیار قدرت رخت بربندند...".
احمد زیدآبادی نیز همین توصیه را در مناظره با تاجزاده به اصلاحطلبان کرده و گفته بود: "یا می گوییم تجربه اصلاحات در دو دهه گذشته موفق بوده است که هیچ، یا اگر میگوییم موفق نبوده به اعتقاد من باید از نو برنامه ریزی کرد. معتقدم در پاسخ به سوال "چه باید کرد" مشارکت در انتخابات با شیوه گذشته دیگر جواب نمی دهد... اگر تاکنون در دستیابی به اهداف خود موفق بوده اید که هیچ، اما اگر نبوده اید و دچار ضرر شده اید، هر چه زودتر این روند را تعطیل کنید، و در عرصه های دیگر جز قدرت به فعالیت بپردازید. این فوایدش برای جامعه بیشتر خواهد بود."
گرچه مدعای اصلاحطلبان برای نیامدن در عرصه انتخابات ردصلاحیتها بوده، اما نظرسنجیها و همچنین فضای عمومی کشور نشان میدهد پیش از اعتراض بر عملکرد شورای نگهبان، "عِرضِ خود نبردن" مسئله آنها بوده است. نتایج مراکز افکار سنجی معتبر نشان میدهد که لیست مورد حمایت خاتمی در تهران با اختلافی حدود 50 درصدی از فهرست مورد حمایت اصولگرایان عقب است.
از سوی دیگر با پیگیریهای انجام شده از سوی خبرنگار تسنیم، اصلاحطلبان از مجموع 208 حوزه انتخابیه در بیش از 100 حوزه (ازجمله تهران) کاندیدای شاخص و شناخته شده دارند و مدعای آنها درباره خالی بودن 160 حوزه از رقیب اصلاحطلب یک دروغ بزرگ است.
محمدمهدی مجاهدی استاد نظریه سیاست تطبیقی نیز بر همین مسئله صحه میگذارد و معتقد است نه ردصلاحیتها بیسابقه بوده و نه این ادعا که اصلاحطلبان در 160 کرسی مجلس کاندیدا ندارند صحیح است. به اعتقاد مجاهدی اصلاحطلبان از ترس مرگ، خودکشی کردهاند و نیامدن آنها عین شکست است.
با وجود اینکه اصلاحطلبان از ترس شکست سعی در عزلتگزینی در این دوره انتخابات را دارند و شورای سیاستگذاری بهعنوان نهاد برنامهریز انتخاباتی در اردوگاه اصلاحطلبان از عدم ارائه لیست سخن گفته بود اما تحرکات چند روز گذشته نشان میدهد اصلاحات همچنان مشتاق شرکت در انتخابات است.
فردای صدور بیانیه شورای سیاستگذاری برای شرکت نکردن در انتخابات، محمدرضا راهچمنی دبیرکل حزب وحدت و همکاری ملی از برنامهریزی 12 حزب اصلاح طلب برای انتخابات مجلس خبر داد. حزب مردمسالاری با هدایت مصطفی کواکبیان نیز اعلام کرده که با چند حزب دیگر قرار است در انتخابات مجلس لیستی ارائه کنند. لیستی که بهاحتمال زیاد مجید انصاری در راس آن قرار خواهد گرفت.
این دوگانگی و تناقض در رفتار انتخاباتی اصلاحطلبان به احزاب میاندستی آنها مانند مردمسالاری محدود نبود و محمدرضا عارف رئیس شورای سیاستگذاری در گفتوگو با تسنیم ابراز امیدواری کرده است که با همین چهرههای اصلاحطلبی که در تهران تایید صلاحیت شدهاند بتوانند لیست قابل قبولی را ارائه کنند.
برخی چهرههای شناخته شده جریان اصلاحات نیز در روزهای گذشته حوزههای انتخابیه خود را از تهران به شهرستانها تغییر دادهاند. احمد مازنی عضو فراکسیون امید راهی گرگان شد و محمدرضا خباز که از تهران ثبتنام کرده بود به حوزه انتخابیهاش در مجلس هشتم یعنی کاشمر عزیمت کرد.
شاید بتوان وضعیت فعلی اصلاحطلبان را در یک دوگانه "مشتاقی" و "مهجوری" دید. آنها از یک سو به بهانه اعتراض به ردصلاحیتها میخواهند خود را از انتخابات کنار بکشند تا از شکست احتمالی که ناشی از عملکرد ضعی، شان در چهارسال گذشته است در امان بمانند و از سوی دیگر، میل به ماندن در قدرت موجب شده تا در پشتپرده برای ارائه لیست به رایزنی مشغول باشند و حتی حوزههای انتخابیه خود را تغییر دهند و بعید نیست با وجود انشقاقی که در بین اصولگرایان پیش آمده لیست آنها پیشتاز انتخابات باشد.
انتهای پیام/
R1381/P/S1,1412/CT7 واژه های کاربردی مرتبط عارف احزاب اصلاح طلبمنبع: تسنیم
کلیدواژه: عارف احزاب اصلاح طلب عارف احزاب اصلاح طلب انتخابات مجلس اصلاح طلبان اصلاح طلبان اصلاح طلبان حوزه انتخابیه فراکسیون امید جریان اصلاحات اصلاح طلب روزهای گذشته سیاست گذاری ردصلاحیت ها نشان می دهد ارائه کنند ارائه لیست ثبت نام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۷۶۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جبهه پایداری به دنبال تصاحب هیات رئیسه مجلس است
به گزارش «تابناک»، «آرمان ملی» برای پاسخ به این سوالات با دکتر اسماعیل گرامی مقدم، نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی و قائم مقام حزب اعتماد ملی گفتوگو کرده است. گرامی مقدم معتقد است: “جبهه پایداری نیز اگر به این نتیجه برسد که قالیباف از این قابلیت برخوردار است که رقیب جدی آنها به شمار رود آنها نیز به ریاست قالیباف تن خواهند داد. با این وجود جبهه پایداری تلاش میکند هیأت رئیسه و کمیسیونهای مجلس را در اختیار بگیرد و به نظر میرسد در این کار نیز موفق خواهند شد. در چنین شرایطی پیش بینی میشود مجلس دوازدهم نسبت به مجلس یازدهم تا حدودی معتدلتر شود و ترکیب و آرایش سیاسی آنها نیز متفاوت خواهد بود.» در ادامه ماحصل این گفتوگو را میخوانید.
*با توجه به نتایج انتخابات مجلس در اسفند سال گذشته آرایش سیاسی مجلس آینده چگونه خواهد بود؟
انتخابات مجلس دوازدهم به شکلی برگزار شد که سه گروه وارد مجلس شدند و به همین دلیل آرایش سیاسی که در مجلس آینده شکل خواهد گرفت حول این سه گروه خواهد بود. اولین گروهی که وارد مجلس شدهاند جبهه پایداری است که به صورت تشکیلاتی در انتخابات حضور پیدا کردند و کاندیداهای آنها به خصوص از مجلس پیروز شدند و وارد مجلس شدهاند.به نظر میرسد که اکثریت مجلس نیز در اختیار همین گروه خواهد بود. گروه دوم آقای قالیباف و نزدیکان ایشان است که در تهران و یا برخی شهرستانها رأی آوردهاند.گروه دیگر که نزدیک به50 نماینده خواهد بود گروه مستقلین هستند که نسبت به مجلس آینده افزایش قابل قبولی دارند. در کنار مستقلین افرادی که نزدیک به جریان اصلاحات قلمداد میشوند نیز در حدود40 تا50 نفر هستند که در مجلس آینده حضور خواهند داشت. در نتیجه آرایش سیاسی مجلس آینده با محوریت سه گروه جبهه پایداری، یاران قالیباف و مستقلین و اصلاح طلبان شکل خواهد گرفت. در مرحله نخست جبهه پایداری که طیف تندرو جریان اصولگرایی به شمار میرود تلاش خواهد کرد ریاست و هیأت رئیسه مجلس را به صورت کامل تصاحب کنند. این در حالی است که در بیرون از مجلس تلاشهایی در حال صورت گرفتن است که قالیباف دوباره به عنوان رئیس مجلس انتخاب شوند و در درون مجلس روی ریاست وی اجماع صورت بگیرد. در این شرایط اگر مستقلین و اصلاح طلبان با توجه به رایزنیهایی که صورت میگیرد به قالیباف برای ریاست مجلس نزدیک شوند و از وی حمایت کنند این احتمال که قالیباف دوباره به ریاست مجلس برسد بیشتر خواهد شد. جبهه پایداری نیز اگر به این نتیجه برسد که قالیباف از این قابلیت برخوردار است که رقیب جدی آنها به شمار رود آنها نیز به ریاست قالیباف تن خواهند داد. با این وجود جبهه پایداری تلاش میکند هیأت رئیسه و کمیسیونهای مجلس را در اختیار بگیرد و به نظر میرسد در این کار نیز موفق خواهند شد. در چنین شرایطی پیش بینی میشود مجلس دوازدهم نسبت به مجلس یازدهم تا حدودی معتدلتر شود و ترکیب و آرایش سیاسی آنها نیز متفاوت خواهد بود. من این تحلیل را براساس سوابق کسانی که وارد مجلس شدهاند ارائه میکنم و فکر میکنم با توجه به شناختی که از رفتار این افراد داریم آرایش سیاسی مجلس آینده به همین صورت خواهد بود.
*اگر قالیباف به عنوان رئیس مجلس انتخاب شود شاهد تعارض و کمشکش دائمی بین جبهه پایداری و قالیباف و نزدیکانش نخواهیم بود؟
آقای قالیباف مدیر اجرایی خوبی است وتاکنون نیز در سمتهایی که حضور داشته عملکرد موفقی از خود برجای گذاشته است. این در حالی است که وی شناخت خوبی نیز نسبت به مشکلات و معضلات جامعه به خصوص از نظر اقتصادی دارد. به همین دلیل قالیباف تلاش میکند رویکرد متعادلی در پیش بگیرد و در حد وسط قرار بگیرد. دلیل این موضوع نیز این است که قالیباف برای خود چشم انداز دیگری برای جایگاه اجرایی در نظر دارد و به همین دلیل به شکلی عمل میکند که بتواند به اهداف خود دست پیدا کند. در چنین شرایطی شکاف بین جبهه پایداری وقالیباف اجتناب ناپذیر است و این مشکل به جای خود باقی خواهد بود. واقعیت این است که جبهه پایداری هم برای ریاست مجلس گزینه دارند و هم برای ریاست جمهوری آینده. به همین دلیل نیز گزینه مطلوب آنها برای ریاست مجلس قالیباف نیست. با توجه به این شرایط این احتمال وجود دارد که در سال اول مجلس ائتلاف شکنندهای بین جبهه پایداری و قالیباف شکل بگیرد اما شکافی که وجود دارد همچنان بر سر جای خود وجود خواهد داشت. البته این شکاف به مرور زمان تشدید نیز خواهد شد.
*مجلس یازدهم طرحهای پرسروصدایی مانند طرح حجاب و عفاف و طرح صیانت از فضای مجازی را در دستور کار قرار داد. آیا مجلس دوازدهم نیز در همین مسیر حرکت خواهد کرد و یا تلاش میکند به دنبال طرحهایی حرکت کند که با اقبال عمومی همراه باشد؟
نتیجه حرکت به سمت چنین طرحهایی نارضایتی بخشی از جامعه بود. این نارضایتی نیز خود را در انتخابات مجلس دوازدهم نشان داد که میزان مشارکت در انتخابات نسبت به ادوار گذشته کاهش پیدا کرد. در شرایط کنونی وضعیت تغییر کرده و امروز مردم در زندگی خود با مشکلات اساسی مواجه هستند و حاکمیت و مجلس که یکی از ارکان آن به شمار میرود باید براساس قانون این مشکلات را رفع کنند. به همین دلیل اینکه اگر مجلس دوازدهم نیز دوباره به سمت چنین طرحهایی برود نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد و بلکه مشکلات جدید نیز به وجود میآورد. اگر مستقلین مجلس و اصلاح طلبانی که وارد مجلس شدهاند موفق شوند یک حرکت تشکیلات منسجم در پیش بگیرند و حتی برخی کرسیهای ریاست مجلس را نیز به دست بگیرند این احتمال وجود دارد که مجلس دوازدهم از تندرویهایی که در مجلس یازدهم وجود داشت فاصله بگیرد. در صورتی که چنین اتفاقی رخ نداد مجلس جدید نیز به سمت طرحهایی خواهد رفت که با خواستههای عمومی جامعه همخوانی نداشته باشد. واقعیت این است که طرحهایی مانند حجاب و عفاف و صاینت از فضای مجازی و طرحهای مشابه این طرحها با اقبال مواجه نشده است و برای حاکمیت نیز مقدر نیست که هزینههای بیشتری بابت چنین طرحهایی بپردازد. این در حالی است که در هفتههای اخیر کشور با تهدیدات بینالمللی مواجه بوده و اقدامات نظامی بین طرفین وجود داشته و این احتمال نیز وجود دارد که این تهدیدات در آینده نیز ادامه خواهد داشت. جمهوری اسلامی نیز در این تهدیدات اقتدار خود را نشان داد که این اقتدار به انسجام و تقویت پایههای مشروعیت مردمی منجر شده است. به همین دلیل دست زدن به چنین طرحهایی به مصلحت نیست و بلکه هزینههای جدیدی برای حاکمیت ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل نیز قوه عاقله نظام و به خصوص در مجلس باید در همین راستا حرکت کنند که طرحهایی را در دستور کار قرار بدهند که به سود مشروعیت نظام تمام شود و نه اینکه هزینههای جدیدی ایجاد کند و دستاوردها را زیر سوال ببرد.
*به چه میزان میتوان روی مستقلین و اصلاح طلبانی که وارد مجلس شدهاند در راستای ایجاد اعتدال و میانه روی در مجلس حساب کرد و این نمایندگان از این قابلیت برخوردار خواهند بود که از تندرو شدن مجلس جلوگیری کنند؟
اصلاح طلبان در هر مجلسی که حضور داشته باشند تأثیرگذار خواهند بود. این وضعیت از نظر کمی نیز مهم نیست و بلکه کیفیت حضور اصلاح طلبان حائز اهمیت است حتی اگر در یک مجلس15 یا20 نماینده اصلاح طلب حضور داشته باشند. به هر حال هر نماینده هویت مستقلی دارند و نماینده مردم به شمار میرود. اتفاقی که در مجلس آینده رخ میدهد این است که اصلاح طلبانی که در مجلس حضور دارند یا تندرویهای احتمالی مخالفت خواهند کرد. کیفیت حضور اصلاح طلبان نیز در موافقتها و مخالفتها با طرحها و لوایح و نطقهای پیش از دستور خود را نشان بدهد. من فکر میکنم مستقلین و اصلاح طلبان میتوانند با تشکیل یک فراکسیون قوی علاوه بر اینکه فضای مجلس را معتدل کنند در تصمیم گیریهای نهایی مجلس نیز نقش تعیین کنندهای داشته باشند. این موضوع بستگی به این دارد که اصلاح طلبان و مستقلین بتوانند یک ائتلاف قوی و تأثیرگذار به وجود بیاورند.