چگونه ایران از قطر جلو زد
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۸۸۳۴۱۳
روزنامه آفتاب یزد با اشاره به موفقیت در برداشت گاز در شرایط تحریمی در قسمتی از این گزارش آورده است: افتتاح فازهای ۱۳، ۲۲، ۲۳ و ۲۴ پارس جنوبی سال گذشته در اسفند ماه بود که اتفاق افتاد. این رویداد را رسانههای ایرانی و قطری پیش درآمدی بر پیشی گرفتن ایران از قطر در زمینه برداشت گاز از این میدان مشترک تحلیل کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افتتاح فازهای یاد شده، میزان تولید گاز از مخزن مشترک پارس جنوبی را از ۵۸۰ میلیون متر مکعب در روز به بیش از ۶۶۰ میلیون متر مکعب در روز رساند و باعث شد که تولید گاز ایران از این میدان مشترک از کشور رقیب یعنی قطر پیشی بگیرد و این اتفاقی بود که برای اولین بار رخ داد. چیزی که در این میان حائز اهمیت به نظر میرسد این است که افتتاح و بهرهبرداری ۱۵ فاز از ۲۵ فازی که در مدار تولید میدان پارس جنوبی قرار گرفتند در دوره مدیریت زنگنه اتفاق افتاده است. بدون در نظر گرفتن فاز ۱۱ به زودی با اتمام طرح فاز ۱۴ شاهد بسته شدن پرونده توسعه اولیه این میدان در دولت دوازدهم خواهیم بود.
منطقه مشترک ایران و قطر چگونه جایی است؟
اما میدان مشترکی که تهران و دوحه از منابع گازی آن به صورت مشترک بهره میگیرند چگونه جایی است؟ میدان پارس جنوبی منطقه مشترک میان ایران و قطر در حوزه انرژی است که به آن «گنبد شمالی» هم گفته میشود، این منطقه، بزرگترین میدان گاز طبیعی در جهان به شمار میرود که مساحت آن ۹ هزار و هفتصد کیلومتر مربع است که سه هزار و هفتصد کیلومتر آن در آبهای ایران و ۶ هزار کیلومتر آن در آبهای قطر قرار دارد.
موضوع جالب در این میان ذخیره انرژی در آن است. حجم ذخیره گاز طبیعی میدان پارس جنوبی در حدود ۵۱ تریلیون مترمکعب و ذخیره قابل برداشت آن ۳۶ تریلیون مترمکعب برآورد میشود.
نگاهی به آمار و ارقام برداشت گاز از سوی این دو کشور نشان میدهد ایران در سال ۹۷ نیز با آنکه در وضعیت تحریمی قرار داشت برداشت گازی بیشتری از قطر داشت. در سال ۱۳۹۷ بهطور متوسط روزانه ۱ میلیارد و ۲۱۰ میلیون متر مکعب گاز طبیعی از این میدان استخراج میشد، که ۶۱۰ میلیون مترمکعب در روز توسط شرکت ملی نفت ایران و روزانه ۶۰۰ میلیون مترمکعب نیز توسط قطر پترولیوم تولید میشود.
تکنولوژی بومی ایران دست بالا را دارد
کارشناسان میگویند گرچه برتری تجهیزاتی قطر به خاطر تعامل با مراکز انرژی جهان غیرقابل انکار است اما با توجه به اینکه بخش قابل ملاحظهای از میدان گازی مشترک با قطر در اختیار ایران است اضافه برداشت ایران با تکنولوژی بومی در نوع خود پیشرفتی قابل ملاحظه محسوب میشود.
علی غفاری کارشناس انرژی در گفت و گو با آفتاب یزد در خصوص دست بالای ایران در برداشت از میدان گازی مشترک میگوید: طی سالهای اخیر و بخصوص در دولت دوازدهم سرمایه گذاری در پروژههای گازرسانی شدت بیشتری یافت و آن طور که آقای زنگنه گفتند بیش از ۳ هزار میلیارد تومان در این بخشها سرمایه گذاری شده است.
وی در پاسخ به این سوال که وضعیت ایران به لحاظ تجهیزات برداشت چگونه است، گفت: تقریبا نزدیک به ۸۰ درصد لوازم و تجهیزات مرتبط با برداشت گاز در داخل کشور تولید میشود و در عمل بیش از صدها میلیارد تومان پروژه فقط توسط پیمانکاران و سازندگان ایرانی در حال انجام است که به نظر میرسد این توانایی ایران را قادر میسازد که از وابستگی به طرفهای خارجی در برداشت از میادین مشترک بی نیاز باشد.
غفاری معتقد است قطریها اذعان دارند که در برداشت گاز از میدان مشترک از ایران عقب افتادهاند و بر همین مبنا بود که آنها اخیرا اعلام کردند میزان تولید را در این بخش افزایش میدهند تا از همان بخش متعلق به خود در پارس جنوبی بتوانند بهره بیشتری ببرند.
به گفته این کارشناس، موفقیت ایران در برداشت بیشتر گاز از میدان مشترک گازی منوط به تکمیل همه فازهای پارس جنوبی است اما در حال حاضر مقایسه عدد و رقمی نشان میدهد ایران برتریهایی را در برداشت گاز نسبت به طرف قطری داشته که با بهره برداری کامل از پارس جنوبی این برتری قطعا تثبیت خواهد شد.
غفاری در پاسخ به این سوال که مشتریهای گاز این اضافه برداشت، چه کسانی هستند، گفت: در فروش گاز و نفت وزارت خانه تدابیر خاص و فرمولهای متعددی را در نظر دارند که قطعا با توجه به موضوع تحریم با حساسیت زیادی دنبال میشود اما در مجموع به نظر میرسد با اتمام خط ششم سراسری، صادرات گاز به عراق تا مرز ۱۵ میلیون مترمکعب نیز خواهد رسید و ذکر این نکته ضروری است که ایران برای توسعه میدانهای گازی میلیاردها دلار سرمایه گذاری کرده که ماحصل آن صادرات روزانه ۶۳ میلیون متر مکعبی گاز بوده که بالغ بر ۴۰ میلیون مترمکعب آن فقط سهم صادرات به عراق بوده است.
کارنامه ۱۸ ساله برداشت
در حالی که ایران تا سال ۹۶ همواره تولید گاز کمتری از شریک خود در پارس جنوبی داشت اما از سال ۹۲ و با تمرکز سرمایه و نیروی انسانی در فازهای اولویت دار پارس جنوبی توسط وزیر نفت، سرانجام ایران برنده ماراتن نفسگیر تولید گاز شد و قرار است تا پایان سال ۹۸ اختلاف تولید ایران و قطر، به بیش از ۱۲۰ میلیون متر مکعب در روز برسد.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: میدان نفتی پارس جنوبی بیژن نامدار زنگنه توسعه صادرات دوحه عراق گاز شرکت ملی نفت ایران میدان نفتی پارس جنوبی بیژن نامدار زنگنه توسعه صادرات دوحه عراق گاز شرکت ملی نفت ایران میلیون متر مکعب در روز میدان پارس جنوبی میلیون مترمکعب برداشت گاز برداشت گاز سرمایه گذاری نظر می رسد ایران از قطر میدان مشترک ایران و قطر تولید گاز گاز طبیعی میدان گاز آفتاب یزد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۸۸۳۴۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
میدان شهرت در ایران
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، کتاب «میدان شهرت در ایران» اثر پژوهشی احسان شاهقاسمی (عضو هیأت علمی گروه ارتباطات دانشگاه تهران) است. این پژوهش به بررسی نقش سلبریتیها در جامعه ایران میپردازد و به جنبههایی از این صنعت نوپدید در کشورمان اشاره دارد که تاکنون دیده نشده است.
این کتاب با مقدمه آرتور آسابرگر که یکی از بزرگترین استادان و پژوهشگران زنده علم ارتباطات در دنیا است، از سوی انتشارات پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شده است. کتاب «میدان شهرت در ایران» در شانزدهمین جشنواره بینالمللی پژوهش فرهنگی در محور رسانه و ارتباطات بهعنوان اثر برگزیده معرفی شد.
سه فصل اول کتاب به توضیح تاریخچه شهرت در ایران، شالودههای شهرت، نقش صنعت شهرت در سلبریتیسازی و... اختصاص دارد.
در سه فصل دوم، به مسائلی همچون فمنیسم شهرت، نیکوکاری سلبریتیها و شهرت و دین پرداخته شده است.
در فصل ششم نشان داده میشود صنعت شهرت چگونه از عناصر دینی برای سلبریتیسازی استفاده میکند و چگونه مخاطبان و کاربران به مسیری کشانده میشوند که احساس کنند با سلبریتیها روابط صمیمانه شخصی و دوسویه دارند.
در فصل هفتم، نویسنده به مسأله مصرفگرایی و رابطه آن با شهرت پرداخته و نشان میدهد چگونه سلبریتیها بهصورت آشکار و نهان، مصرفگرایی را تبلیغ میکنند و چگونه این کار آنها در تضاد با ادعاهای زیست محیطی آنها قرار میگیرد.
فصل هشتم این کتاب به توصیههایی برای مدیریت فرهنگ شهرت اختصاص یافته است. این کتاب تلاش دارد به این سوالات پاسخ گوید:
فرهنگ شهرت از کجا پیدا شد و در ایران چه روندی را طی کرده است؟ رابطه شهرت و پول چیست؟ فضای مجازی چه کمکی به سلبریتیها کرده است؟ چرا نیکوکاری سلبریتیها زیانبار است؟ شهرت چه ارتباطی با فمنیسم پیدا میکند؟
آسابرگر در مقدمه کتاب «میدان شهرت در ایران» مینویسد: این کتاب به جنبههایی از این صنعت نو پدید در ایران اشاره میکند که تا کنون دیده نشدهاند. مطالب این کتاب کمک میکند که حتی مخاطب غیرایرانی هـم به جنبههایـی از شهرت در کشور خودش آگاه شود کـه تا کنون در پیش چشم او بوده و نمیدیده است، و شاید این را بتوان مهمترین امتیاز کتاب دانست.
شاهقاسمی، نویسنده کتاب میگوید از حدود ده سال پیش که مطالعه روی شهرت را آغاز کرده است، هر روز افراد بیشتری متوجه شدهاند مسأله شهرت مسئلهای مهم در فرهنگ ماست. اوایل کار، حتی جامعهشناسان بسیاری به او میگفتند مسأله شهرت در ایران چندان مهم نیست که ارزش پژوهشهای گسترده و ژرف را داشته باشد. رسانههای رسمی و غیررسمی ایران چندان مسأله شهرت را جدی نمیگرفتند و دانشجویان علوم انسانی کمتر این حوزه را حوزه مهمی برای انجام پژوهش و نگارش پایاننامه و رساله میدانستند. امروز که میلیونها نوجوان ایرانی عملا برای سلبریتیهای داخلی و خارجی بردگی میکنند، پژوهشهای بسیار بیشتر و بهتری در این حوزه انجام میشود.
بریدهای از کتاب «میدان شهرت در ایران» که گوشهای از این ابعاد ناپیدا را ملموستر بیان میکند به این شرح است:
«سلبریتیهای ایرانی معمولاً از اصطلاح «خراب شده» در توصیف کشورشان استفاده میکنند انگار این کشور ویرانهای است که لیاقت آنها را ندارد و آنها با بازگشت به این کشور یا ماندن در آن باید بر سرش منت بگذارند. هر وقت چنین اظهار نظرهایی را میشنوم سه نکته به ذهنم میرسد، نخست باید از دوگانه حکومت ملت پرهیز کرد حکومت هم بخشی از ملت است و برعکس. نمیتوان تصور کرد نیرویی اسرارامیز تعدادی غیرایرانی را از کشوری دیگر آورده است تا در جایگاههای مؤثر حکومتی قرار بگیرند و ایران را خراب کنند. دوم سلبریتیها هرگز نمیگویند که این خراب شده باعث بالیدن و موفقیت آنها شده است. سوم و از همه مهمتر، سلبریتیها هرگز توضیح نمیدهند که اگر ایران شایستگی آنها را ندارد چرا حاضر نیستند در جایی کار کنند که شایستگی آنها را دارد.»
احسان شاهقاسمی در سال ۱۳۵۷ در شهرستان رستم به دنیا آمد. کودکی را در نورآباد ممسنی، شیراز و تهران گذراند. در سال ۱۳۸۱ با مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد و بعد از گذراندن دوره سربازی، در سال ۱۳۸۴ وارد دوره کارشناسی ارشد ارتباطات در دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را تا سطح دکتری در این دانشگاه ادامه داد. شاهقاسمی از سال ۱۳۹۴ به عنوان عضو هیات علمی در گروه ارتباطات دانشگاه تهران مشغول کارشد.
وی در دو دهه گذشته بیش از پنجاه کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و دست کم چهار کتاب را به زبانهای فارسی و انگلیسی منتشر نموده است. مقالههای او در مجلات مهم منتشر شده است. از سال ۱۳۹۹ شاهقاسمی برای اولین بار درس مطالعات شهرت و هواداران را در ایران ارائه کرد. او پیش از آن یک دهه را صرف مطالعه و تحقیق درباره شهرت و رابطه آن با رسانهها کرده بود. در سال ۱۴۰۲ پژوهشهای او در قالب کتابی به نام «میدان شهرت در ایران» به وسیله پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی منتشر شد و به عنوان مهمترین منبع تدریس مطالعات شهرت در اختیار دانشگاههای مختلف قرار گرفت.
انتهای پیام/