به نقل از «خبرگزاری برنا»

روایت افسانه‌های آذربایجان در «پوست»

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۱۱۱۲۵

فیلم سینمایی «پوست» نخستین اثر سینمایی برادران ارک که موضوعی جالب را دنبال می‌کند و در رابطه با عشق، جادو و خرافه‌پرستی است.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، برادران ارک پیش از این با ساخت فیلم کوتاه «حیوان» موفق به کسب جایزه رتبه دوم سینه‌فونداسیون کن و سیمرغ بلورین بهترین فیلم کوتاه جشنواره فجر شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

فیلمبرداری فیلم‌ «پوست» در روستای باویل از توابع شهر اسکو در آذربایجان شرقی فیلمبرداری شده و دیالوگ‌های این فیلم به زبان آذری بیان می‌شود.

در نقش‌های اصلی فیلم سینمایی «پوست» از بازیگران چندان مطرحی استفاده نشده و قطعاْ این فیلم ترسناک عاشقانه یکی از متفاوت‌ترین آثار سینمای ایران خواهد بود که دیدن آن می‌تواند برای سینمادوستان بسیار جذاب باشد.

در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است:

«پوست» عشق، جادو و خرافه‌پرستی است و درباره خانواده‌ای است که شامل یک مادر و پسر هستند و زندگی آن‌ها به دلیلی دچار مشکل می‌شود. از آنجا که «حیوان» فیلمی به‌شدت فرم‌گرا بود، انتظار می‌رود «پوست» هم فضایی مبتنی‌بر فرم داشته باشد.

عوامل و مشخصات فیلم سینمایی «پوست» به شرح زیر است:

نویسنده و کارگردان: بهمن و بهرام ارک

تهیه‌کننده: محمدرضا مصباح

بهمن ارک: برخی قصه‌های افسانه‌ای آذربایجان در «پوست» روایت می‌شوند

بهمن ارک، کارگردان فیلم سینمایی «پوست»، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: فیلم سینمایی «پوست» قصه‌ای عاشقانه دارد که در کنار آن قصه‌های افسانه‌ای آذربایجان نیز روایت می‌شوند. قصه‌هایی که در آن‌ها جن و پری و... می‌بینیم و حتی همان شیری که در تعزیه‌ها دیده می‌شود نیز در این فیلم حضور دارد.

ارک خاطرنشان کرد: برای ساخت این فیلم سینمایی و نگارش فیلمنامه‌اش منابع اصلی ما افسانه‌هایی بودند که سینه به سینه و نسل به نسل در بین مردم مطرح شده‌اند و امروز به دست ما رسیده‌اند و البته از منابع مکتوب دیگری نیز استفاده کرده‌ایم که هنوز نمی‌توانم این منابع را عنوان کنم.

او افزود: اطمینان دارم فیلم «پوست» مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد و مردم آن را دوست خواهند داشت چراکه قصه آن از دل قصه‌هایی بیرون آمده که مردم با آنها زندگی کرده‌اند و دیدن آن‌ها در قالب یک اثر سینمایی قطعاْ‌ می‌تواند بسیار جذاب باشد. اگر اکران خوبی برای این فیلم در نظر گرفته شود، شک ندارم که «پوست» فیلم محبوبی خواهد بود.

این کارگردان در پایان درباره احتمال حضور این فیلم سینمایی در جشنواره‌های بین‌المللی گفت: در ساخت فیلم «پوست» یک همدلی بزرگ وجود داشت. بازیگران و حتی عوامل این فیلم به غیر از تهیه‌کننده آذری زبان هستند و خوشبختانه نتیجه خوبی از این همدلی حاصل شد که حضور تهیه‌کننده خوبی چون محمدرضا مصباح که حامی ما بود در حاصل شدن این نتیجه قطعاْ تأثیرگذار بوده و مطمئنم این همدلی در پخش «پوست» نیز وجود دارد. آقای اطبایی پخش این فیلم را در نظر گرفته‌اند ما برنامه‌هایی برای حضور در عرصه بین‌الملل داریم که اخبار خوبی در آینده در این زمینه شنیده خواهد شد اما هنوز درباره این موضوع بیش از این نمی‌توانم صحبت کنم.

فاطمه مسعودی‌فر: «پوست» در سینمای ایران بی‌نظیر است

فاطمه مسعودی‌فر، بازیگر فیلم سینمایی «پوست»، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: حضور در فیلم سینمایی «پوست» اولین تجربه تصویری من بود. من پیش از این در تئاتر ایفای نقش می‌کردم و آقای ارک کار من را دید و به من پیشنهاد بازی در این فیلم را داد که واقعاْ از اینکه این پیشنهاد را پذیرفتم بسیار خوشحالم.

مسعودی‌فر خاطرنشان کرد: «پوست» روایت قصه‌ای است که شاید در سینمای ایران برای اولین بار باشد که فیلمسازی به سراغ آن رفته است. من فکر می‌کنم این فیلم بتواند در جشنواره‌های مختلف دنیا دیده شود و از آنجا که قصه‌ای بومی تعریف می‌کند مردم نیز از ان استقبال می‌کنند.

این بازیگر در ادامه افزود: «پوست» نه تنها در سینمای ایران که حتی می‌تواند در سینمای جهان نیز اثری متفاوت باشد. قصه آن از دل افسانه‌های ایرانی و در واقع آذری بیرون آمده و فضایی که دارد من را بیشتر به یاد سینمای شاعرانه فیلمسازانی چون تارکوفسکی می‌اندازد.

او در پایان گفت: منظور من از این قیاس این نیست که «پوست» فضایی دقیقاْ‌ شبیه به سینمای تارکوفسکی دارد، من بیشتر به فضای شاعرانه و منحصر به فرد این فیلم اشاره دارم که فکر می‌کنم در سینمای ایران بی نظیر است.

آرش آقابیگ: «پوست» چالش‌برانگیزترین فیلم امسال من بود

آرش آقابیک، طراح جلوه‌های ویژه سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: امسال با فیلم‌های «شنای پروانه»، «ابر بارانش گرفته»، «پوست»، «تومان»، «دو زیست»، «روز بلوا»، «قصیده گاو سفید» و «مغز استخوان» به عنوان طراح جلوه‌های ویژه میدانی در جشنواره فیلم فجر حضور داشتم و در سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر همانند چند سال اخیر پرکارترین فرد در این حوزه بودم.

آقابیک خاطرنشان کرد: چالش‌برانگیزترین فیلم در بین این آثار، فیلم سینمایی «پوست» بود که حدود 70 دقیقه در آن فضاسازی‌های مختلفی داشتیم. فضاسازی این فیلم تا حد زیادی مبتنی بر جلوه‌های ویژه میدانی بود و فضاهای مه‌آلود، بارانی، برفی، آتش‌سوزی و... بسیاری در این فیلم به چشم می‌خورد. فیلم «پوست» یک اثر خاص و متفاوت است که از لحاظ میدانی جلوه‌های ویژه بسیاری دارد.

او افزود: دو فیلم «ابر بارانش گرفته» و «تومان» نیز دو فیلمی بودند که حجم کارشان بسیار بالا بود و سکانس‌های بارانی بسیاری در این دو فیلم وجود دارد. در دیگر فیلم‌ها مثل «شنای پروانه» و «قصیده گاو سفید» حجم کارها کمتر بود و در فیلم «شنای پروانه» چند سکانس شکستن شیشه داشتیم که این صحنه‌ها را نیاز به جلوه‌های ویژه میدانی داشت.

طراح جلوه‌های ویژه میدانی فیلم سینمایی «شبی که ماه کامل شد» در ادامه اظهار داشت: فیلم «پوست» یک اثر متفاوت در ژانر وحشت است که می‌تواند نمونه ویژه‌ای در سینمای ما باشد. فضاسازی در این فیلم بسیار مهم است و بیشتر صحنه‌های آن همانطور که اشاره کردم به جلوه‌های ویژه نیاز داشت و در تاریکی می‌گذشت. این فیلم یک قصه بومی دارد که فکر می‌کنم برادران ارک قصه و اتفاقات آن را در زندگی خودشان نیز حس کرده‌اند.

این طراح جلوه‌های ویژه میدان اظهار داشت: هر روز که به جلو می‌رویم قصه‌هایی که در سینما شاهد هستیم به روز و بی‌باک‌تر هستند. فیلمنامه‌نویس‌ها بدون ترس فیلمنامه‌ می‌نویسند و کارگردان‌های فیلم‌ اولی که با بسیاری از آنها کار کرده‌ام نیز با جسارت و دقت بیشتری پا به این عرصه گذاشته‌اند. یک نمونه بسیار خوب سال گذشته فیلم «مسخره‌باز» بود که جلوه‌های بصری و میدانی بسیار خوبی در آن به چشم می‌خورد. فیلمسازان قدیمی شاید کم‌تر علاقه‌مند به این ریسک‌ها باشند. کارگردان‌های جوان سینمای ما فیلم‌های روز را دنبال می‌کنند و با نیازهای مخاطب آشنا هستند و به این نیازها پاسخ می‌دهند. با وجود این مسائل متأسفانه برخی مواقع هزینه‌ها دردسرساز است ولی خوشبختانه توجه به جلوه‌های ویژه میدانی هر روز بیشتر می‌شود و با وجود اینکه امکانات کمی در اختیار داریم محصول کار قابل مقایسه با کشورهای مهم و صاحب سینماست. برای بهتر شدن کیفیت آثار سینمایی ما در این زمینه نیاز به تعامل صنوف مختلف داریم.

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: پوست بهرام ارک بهمن ارک سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر جلوه های ویژه میدانی طراح جلوه های ویژه فیلم سینمایی جلوه های ویژه سینمای ایران برادران ارک شنای پروانه تهیه کننده فکر می کنم مسعودی فر قصه هایی دو فیلم فیلم ها قصه ای یک اثر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۱۱۱۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به تئاتر شاماران/ردپای افسانه جاماسب در زندگی سیاه باز

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ ونوس بهنود: نمایش شاماران به کارگردانی ساسان شکوریان ترکیب هنرمندانه‌ای از هنر پیشینه‌دار سیاه‌بازی و افسانه‌ای کهن از داستان‌های هزار و یک شب را بازگو می‌کند. 

تماشاخانه سنگلج، یکی از قدیمی‌ترین سالن‌های نمایش تهران است که‌ این روز‌ها ضرورت تعمیر، نگه‌داری و توسعه آن سوژه اخبار شده، این بار نیز با نمایش شاماران، هنرمندان و هنردوستان را میزبانی کرد.

شاه ماران یا شاماران اسطوره‌ای از موجودی نیمه‌زن و نیمه‌مار است که در بین مردم کردنشین سمبل برکت، دانش و شفا است. اما چه شد که هنرمندان سرشناس متعددی به دیدن نمایش این داستان اسطوره‌ای نشستند.‌

می‌توان اسرار هویدا کرد و نجات یافت

تئاتر هنر نخبگان است، اما دروازه یادگیری آن برای عموم گشوده است. شاماران در تلفیق زیبایی از سیاه‌بازی هنر کهن و اصیل ایرانی با افسانه‌ای جامانده از هزاره‌ها به دنبال انتقال همان پیام‌هایی است که هر روز در زندگی به آن نیازمندیم.

بازی روان بازیگران و تسلط بر نقش، چهره‌پردازی متناسب با نقش و همچنین سیالیت زمانی از گذشته به دوره معاصر و برعکس اجرایی روان را در اختیار بیننده قرار می‌دهد. هر چند کارگردان می‌تواند کمی از ابهام ماجرا‌ها کاسته و کلید‌های بیشتری در اختیار تماشاگر قرار دهد، اما سطح اجرای مقبول غیر قابل انکار است.

سیاه‌باز در نقش جاماسب ظاهر می‌شود. جوانی که در افسانه‌ها برای پیدا کردن عسل در غاری حبس می‌شود و دوستانش تنهایش می‌گذارند. در‌این نمایش گنجی که می‌تواند زندگی سیاه‌باز را دگرگون و او را از فقر و فلاکت برهاند جایگزین عسل شده است. سیاه‌باز در قبرستان‌ها به دنبال گنج است و کیست که نداند بر روی هر گنجی ماری خفته است.

در افسانه جاماسب او به باغ مار‌ها که در کنار شاه مار خود زندگی می‌کنند می‌رسد و به شرط آن که جایی از‌این مکان نامی نبرد، زندگی خود را با شاه مار آغاز می‌کند. شاه مار با چهره‌ای موحش تنها یک تمنا از او دارد و آن هم وفای به عهد است. اما جاماسب برای نجات خود بار‌ها و بار‌ها عهدشکنی می‌کند.

آنجا که دروغ است وقاحت موج می‌زند

شاماران یکی از سمبل‌های مورد احترام مناطق کردنشین است که به عنوان نشانه برکت و دانش تصاویر آن در جای جای خانه‌ها کشیده و از تصویر آن مجسمه و گلدوزی‌هایی در بین لوازم زندگی دیده می‌شود. آن چهره کریه زنی که نیمی از تنش یک مار است، بر خلاف آدم‌های روی زمین به وفاداری و صداقت ارج می‌نهد.

اما هرجا دروغ باشد، وقاحت موج می‌زند و سیاه‌باز به همراه گروهی از بازیگران به مصداق توده مردم با لودگی و مسخره‌گی به عهده خود پشت پا می‌زند.

اما داستان در همین جا خاتمه نیافته است. به جای سکه و زر گنج واقعی همان شاماران است که پادشاه برای بهبود خود از بیماری در به در به دنبال اوست. جادوگری که در بارگاه پادشاه است می‌گوید برای شفایش باید جغدی که در وجود خود دارد را بیرون بکشد. تمثالی از شومی و کراهت و خباثت.

سیاه‌باز که اسرار دیدن شاماران را بر ملا کرده توسط وزیر پادشاه اسیر می‌شود و با کمک او شاماران به نزد پادشاه آورده می‌شود. سیاه‌باز می‌گوید برای معیشت روی خود را سیاه کرده، اما در‌این داستان به دلیل خیانت به گنجینه دانش و معرفت، روسیاه است. پرداختن به افسانه‌های بومی و طرح آموزه‌های آن، در وضعیتی که به اعتقاد نادر ابراهیمی نویسنده سرشناس، به یک رستاخیز اخلاقی نیازمندیم، همان چشمه آب روانی است که هر انسانی در عطش آن است.

نویسنده و کارگردان در نهایت شاماران را، چون افسانه‌اش به دست پادشاه می‌دهد و او تکه تکه می‌شود. اما پایان خوش آنجاست که به خاطر حماقت و حرص و ولع، هر که بدی کرده به سزای اعمالش می‌رسد. بر خلاف جاماسب که به دانش دنیا آگاه شده و حکیم بزرگی می‌شود، سیاه‌باز در قعر کرده‌های خود روسیاه باقی می‌ماند. اما همیشه فرصتی برای بازگشت به سوی خیر هست. قلب پرمهر و سلامت سیاه‌باز به کمکش می‌آید تا بتواند تیره‌روزی و تیره‌رویی خود را به کنار بزند.

نمایش سیاه‌بازی شاماران در بیست و یکمین جشنواره بین الملی نمایش‌های آیینی و سنتی ایران شرکت کرده تا آیین‌های اصیل ایرانی را باردیگر نقل کند. اثری که هنرمندان و اهالی قلم بسیاری را به تماشای خود مهمان کرد.

این اثر نمایشی تا ۷ اردیبهشت در تماشاخانه سنگلج اجرا خواهد شد.

انتهای پیام/