به نقل از «خبرآنلاین»

آلودگی هوای تهران تا سال آینده تداوم دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۱۱۹۹۱

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، رئیس کمیته عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران درباره مشکلات حمل و نقل عمومی و آلودگی هوای پایتخت معتقد است آنقدر این مشکلات انباشته شده که به نقطه بحران رسیده است.

به گفته محمد علیخانی در شرایط فعلی تهران به ۲ هزار واگن مترو نیاز داردکه هر کدام ۱۷ میلیارد تومان قیمت دارد. همچنین نیاز تهران تا ۲ سال دیگر به اتوبوس های واحد به دست کم ۱۱ هزار دستگاه می رسد که قابلیت تولید یا واردات این تعداد اتوبوس در کل کشور وجود ندارد و گرانی خودروهای عمومی و تحریم ها باعث می شود مشکلات همچنان روی همدیگر تل انبار باقی بمانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه گفتگوی ما با این عضو شورای شهر تهران را می خوانید:

یکی از نکات مورد تاکید در سخنان اعضای شورای شهر این بود که حمل و نقل عمومی در مدیریت شهری دوره قبل مورد غفلت قرار گرفت و نتیجه آن آلودگی هوای شهر است. اثرات این غفلت ها چه بوده و چطور می توان جبرانشان کرد؟

غفلت هایی که صورت گرفته یکی در حوزه ساخت و ساز است. وقتی شما در معابر کوچک، مجوز برجسازی و مجتمع تجاری سازی می دهید و ترکیب منطقه را به هم می زنید و حجم سفر را بالا می برید، به ترافیک دامن می زنید. سوخت بیشتر مصرف می شود و طبعا هوا آلوده می شود. یکی دیگر از مشکلات، عدم رعایت چهارچوبهای طرح تفصیلی شهر است. از بین بردن خیلی از باغات یکی دیگر از اتفاقاتی است که افتاده و بالاخره اینها تاثیر در آلودگی هوا دارد. اولویت دادن به ساخت پروژه های غیرضروری را داشتیم. برخی پروژه ها را می شد در تهران نساخت. پول باید بیشتر می آمد مترو را تکمیل می کرد. الان زیرساخت مترو تهران در ۷ خط را داریم ولی ۲ هزار واگن کم داریم.

البته بیان شده فقط تونل های مترو حفر شده و مشکلاتی از جمله کمبود تجهیزات ایستگاهی و طول مسیر تونل مترو هم داریم؟

بله، من مثال می زنم. آن موقع هر واگن ۵ میلیارد تومان بود الان قیمت هر واگن ۱۷ میلیارد تومان شده است. ۲ هزار واگن با احتساب هر یک ۵ میلیارد تومان می شود ۱۰ هزار میلیارد تومان. یعنی اگر آن زمان پل صدر را نمی ساختند، می شد با ۱۰ هزار میلیارد تومان کل واگن مترو را خریداری کنند. درباره پل صدر بسیاری متخصصان شهرسازی از همان دوره می گفتند نیازی به این پل نبوده و مشکلی را در تهران حل نمی کرد. بسیاری از اعتبارات روی این پروژه صرف شد و این خرج روی دست شهر گذاشته شد. اینطور اتفاقات را زیاد داشتیم. در دوره مدیریت قبلی در ساخت بزرگراه در تهران از برنامه جلو بودیم. اینها نشان می دهد اولویت مدیران شهری خودرومحوری بود نه انسان محوری.

پس در نتیجه اولویت خودرو محوری به آلودگی هوا دامن می زند؟

دقیقا همین است. اگر طبق برنامه پیش می رفتند و به حمل و نقل همگانی یعنی مترو و اتوبوس هم توجه می کردند می توانستند مشکلات شهر را کمتر کنند. شرایط اقتصادی کشور، تحریم و همه اینها دست به دست هم داده تا امروز در این بخش خیلی مشکل داشته باشیم.

آلودگی هوا که بیماری و مرگ و ضرر اقتصاد در پی دارد، فقط نتیجه اولویت بندی اشتباه در برنامه های توسعه شهر است؟

اگر خساراتی که شهروندان در بحث آلودگی هوا می خورند، از جمله درمان، بیماری ها و همه اینها را حساب کنیم می شود نشان دهیم درک درستی از مشکل آلودگی هوا در مسئولان کشور از دولت گرفته تامجلس و شهرداری وجود ندارد و آنها درباره اهمیت و تکمیل حمل و نقل همگانی تهران بی توجه هستند. همچنین یک نگاهی در در دولتهای گذشته و اختلافاتی بین دولت و شهرداری وجود داشته که باعث می شده کمکهایی که باید به دلایل قانونی از سوی دولت به شهرداری پرداخت می شد، به دلایل سیاسی پرداخت نمی کردند و دود این اختلاف به چشم مردم رفته است. آن موقع شاید نخواسته اند فلان مدیر موفق شود یا به هر دلیلی کمک نکرده اند، امروز مردم متضرر شده اند. اگر امروز هم دولت درباره پرداخت سهم خود از حمل و نقل عمومی شهر، سهل انگاری کند دودش به چشم مردم می رود. مانند این که بنزین افزایش قیمت پیدا کند ولی هیچ درصدی به حمل و نقل عمومی اختصاص نیابد. خیلی بد است اقشار ضعیف مانند کارگران و کارمندان از مترو استفاده کنند ولی از افزایش قیمت بنزین سهم نبرند. اگر دولت هدفش این است به مردم یارانه بدهد، یکی از بهترین جاهای درست هزینه کردن یارانه، همینجاست ولی متاسفانه درک درستی از حمل و نقل همگانی در بین دولتمردان وجود ندارد. مانند ارزاق عمومی و آرد و نان، حمل ونقل عمومی هم مهم است و باید به آن توجه شود.

در بخش مدیریت شهری شما می گویید شهرداری قبلی به اشتباه اقدامات خود را اولویت بندی کرده، الان باید چه کرد؟

ببینید بودجه امسال شهرداری تهران ۱۸ هزار میلیارد تومان است. ۱۰ هزار میلیارد تومان بودجه مربوط به هزینه های جاری است که شامل حقوق و دستمزد می شود که همه می دانند شهرداری تهران چندبرابر نیاز نیرو گرفته و باید به آنها حقوق دهد. می ماند ۸ هزار میلیارد تومان بودجه که همه آن هم نقد نیست. در این ۸ هزار میلیارد تومان، یک سوم به حمل و نقل اختصاص داده شد. بیش از این شهرداری چه کاری می تواند کند؟ باید به ظرفیت قانونی نگاه کرد. باید دید دولت چه وظیفه ای دارد. دولت می گوید جاهایی که باید قبلا پول می دادند اگر ندادند، سوخت شده است و دیگر نباید پرداخت. می گویند ما باید بر اساس بودجه امسال حرف بزنیم و به طلب سالهای قبل شهرداری از دولت کاری نداشته باشیم. این خودش یک اختلاف بزرگ است. بخشی از درآمدهای نقد را هم دولت گرفته و چیزی به مدیریت شهری نپرداخته است. مانند درآمدهای جریمه های رانندگی که پلیس راهور می گیرد و به خزانه می ریزد یا درآمد پارک حاشیه ای که قبلا به خزانه واریز شده است و حالا دولت سهم مدیریت شهری از این درآمدهای نقد را نمی دهد. ظاهرا این پولها را دولت گرفته و به زخمهای خودش زده است. فاصله زیادی هم این وسط بین وضعیت موجود و نیازهای عاجل شهر ایجاد شده است. امروز باید در تهران ۹ هزار اتوبوس داشته باشیم و تا سال ۱۴۰۰ باید این تعداد به ۱۱ هزار اتوبوس برسد. امروز تنها ۵۹۰۰ اتوبوس داریم که بخش زیادی از آنها هم فرسوده اند و باید جایگزین شوند. فاصله میان نیاز و امکانات، بسیار زیاد است. الان می گویند ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ دستگاه اتوبوس قرار است خریداری شود که با شرایط موجود اصلا بعید است این خرید محقق شود. من نمی دانم چطور می خواهند این تعداد اتوبوس را خریداری کنند. باید واقعیت ها را در نظر گرفت. اینها نشان می دهد دولت در جای خود وظایف خود را انجام نداده و این کمبودها انباشت شده است و یک دفعه با بحران مواجه می شوید و هر روز این مشکل بزرگتر می شود.

شهردار ارتباط خوبی با هیات دولت دارد و در جلسات شرکت می کند. چرا آنجا این مشکلات را حل نمی کند؟

الان آقای مهندس حناچی در هیات دولت حضور دارد و جلسات خوبی را برگزار کرده و وعده های خوبی از سوی دولت به او داده اند و شهرداری قول های خوبی را گرفته. امیدواریم دولت ۱۵۰۰ اتوبوس را که صورتجلسه و تعهد کرده را بتواند بخرد. ولی واقعیت این است که الان کارخانه های داخلی نمی توانند این تعداد اتوبوس را بسازند. موتور و گیربکس و سیستمهای ترمز و هندلینگ اتوبوسها باید وارد شود و کارخانه های داخلی فقط می توانند بقیه قطعات مانند بدنه و شیشه و صندلی را بسازند و با آنها مونتاژ کنند. به خاطر تحریم و محدودیتهای وارداتی، هیچ کارخانه ای در داخل نمی تواند اتوبوس را الان تولید کند. کارخانه ها می گوید اگر مشکلی پیش نیاید، ما می توانیم تا یک سال آینده اتوبوس تحویل دهیم. این نشان می دهد تا یک سال آینده وضعیت همین است. ولی برخی مناطق از جمله منطقه ۲ شهرداری برخی کارهای ابتکاری کرده اند. مثلا ۲۰ دستگاه اتوبوس را به صورت تهاتری و غیرنقد، خریده و قرارداد کرده و دارد تحویل می گیرد. همچنین منطقه ۲ شهرداری در زمینه ساخت ایستگاه مترو خودش به صورت تهاتری، اقداماتی کرده تا سریعتر به مترو وصل شود. اگر مناطق خودشان بتوانند به صورت تهاتری، کارهایی از این دست انجام دهند قطعا کمک حال شهرداری خواهد بود ولی مشکل اصلی همچنان پابرجاست.

۴۷۲۳۱

کد خبر 1349816

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: شهرداری تهران شورای شهر تهران آلودگی هوا ۱۰ هزار میلیارد تومان میلیارد تومان تعداد اتوبوس حمل و نقل همگانی حمل و نقل عمومی صورت تهاتری حمل و نقل آلودگی هوای مدیریت شهری داشته باشیم نشان می دهد ۲ هزار واگن کارخانه ها وجود ندارد آلودگی هوا شورای شهر سال آینده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۱۱۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لزوم ورود دستگاه قضایی به خریدهای خارجی زاکانی

تین نیوز

شهردار تهران افشاگری های جدید را درباره قرارداد این نهاد با یک شرکت ساختمانی، تولید خوراک برای ایران اینترنشنال می داند، اما با روشن شدن ابعادی تازه این قرارداد، لزوم ورود دستگاه قضایی به خریدهای خارجی زاکانی برای شفاف سازی یک امر ضروری به نظر می رسد.

قرارداد خرید اتوبوس از چینی‌ ها کجاست؟ ۵ علت خرید اتوبوس شهری از چین

به گزارش تین  نیوز  به نقل از اسب بخار، انتشار جزییات قرارداد شهرداری تهران با یک شرکت ساختمانی چینی برای خرید خودروهای مورد نیاز در حمل و نقل عمومی، همان طور که انتظار می رفت از سوی شهردار تهران و رسانه منتسب به این نهاد با واکنش روبه رو شده است.

 

در همین رابطه اعتماد آنلاین به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «روزنامه شهرداری تهران از افشای قرارداد پنهانی ۲ میلیارد یورویی زاکانی با چینی ها عصبانی شده است.»

بزرگ ترین قرارداد تاریخ بلدیه را به اسم عدالت خواهی افشا کردند. احتمال برهم خوردن قرارداد وجود دارد. طرف چینی این قرارداد، به جهت شرایط تحریم بر رازداری مصّر بوده است و البته حق هم دارد گلایه قهرآمیز کند. این روزنامه افزوده است: «اگر این قرار تجاری به هم بخورد که بیم آن می رود و موجب نگرانی شده، آن گاه چه کسی پاسخ گو است؟ به طور حتم دستگاه قضایی. سؤال کاملاً شفافی وجود دارد که آیا افشای یک قرارداد در شرایط تحریم، تخریب آشکار امنیت روانی و حقیقی مردم نیست؟ آیا مواجهه مستقیم با منافع شهر و مردم نیست؟ آیا شبهه ضدامنیتی بودن آن وجود ندارد؟»

 

خوراک برای ایران اینترنشنال

شهردار تهران در واکنش به افشای جزییات این گزارش با بیان این که دشمن امید ما را هدف قرار داده است، تصریح کرد: «یک عده خوراک برای ایران اینترنشنال درست می کنند که بد است و در راستای اهداف آن ها سخن می گویند. با مردم مستدل صحبت کنید چرا خلاف صحبت می کنید. حق ندارید چون پشت تریبون شورا نشسته اید خلاف بگوید، بنده زمانی که نماینده مجلس بودم حق نداشتم حرف نادرست از پشت تریبون بزنم.»

مردم را اسیر نمی کنم

زاکانی همچنین در بخش دیگری از سخنانش گفت: «ما از یک شرکت داخلی ۵۰۰ اتوبوس برقی خریدیم که گفتند تا پایان سال ۵۰ تا ۱۰۰ دستگاه می توانند تحویل بدهند، آیا ما می توانیم مردم را معطل کنیم تا شرکت داخلی قرارداد ما را انجام دهد؟ من بارها گفته ام که مردم را اسیر نمی کنم.»

وی اضافه کرد: «ما نوع منابع مان را طوری تجهیز کردیم که فراینده باشد و منشأ آن مشخص است. هیچ کس نمی تواند بگوید در تاریخ بلدیه شهرداری تهران توانسته است تحقق منابع به این میزان کند. ما انضباط مالی و مشارکت داریم و منشأ منابع مشخص و آشکارست و توانستیم جای ۱۰۰۰ دستگاه ۲ هزار و ۵۰۰ دستگاه اتوبوس بخریم.»

شهردار تهران همچنین در واکنش به اسناد منتشرشده در یک سایت فارسی زبان در مورد قرارداد شهرداری و چین، گفت: «چون دیدم که یکی از دوستان قلم به مزد به این موضوع پرداخت، نکاتی را باید بگویم، این بحث در سطحی نیست که من در مورد آن صحبت کند. قطعاً دستگاه قضایی به این موضوع می پردازد. آن بنده خدایی که شاید کلاه سرش گذاشته باشند، باید در دادگاه جواب بدهد. ما قطعاً شکایت می کنیم و این بازی با منافع ملی است. حرف های این فرد را خواندم که قطعاً غلط بود، یکسری حرف های سطحی مطرح کرد. قرارداد چین کاملاً شفاف است، دستگاه های امنیتی، وزارتخانه های امورخارجه، کشور و … می دانند که چه خبر است. بانک مرکزی در جریان است. الان هم اسناد به خانم سلیمانی و آقای تشکری ارائه شده است.»

وی افزود: «پس از آن که چینی ها به ایران آمدند، اعداد پیشنهادی خود را آوردند و این اعداد به تفاهم نامه مالی ۱ میلیارد و ۶۷۰ میلیون یوروی تبدیل شد و بعد تیم تخصصی به چین رفت. یک هفته در چین ماندند، از کارخانه های چین بازدید و در نهایت مشخصات دقیق را ارائه کردند. سرانجام ما برای بستن قرارداد اولیه و تنظیم تفاهنامه اولیه به چین رفتیم. چرا یک عده ناراحت هستند که ما قرار است ماشین ارزان و با کیفیت به مردم ارائه دهیم.

 

زاکانی اظهارکرد: پس از بازگشت ما از چین ارقام کاهش یافت. ما ۲۲۰ هزار یورو قرارداد بستیم و تضامین لازم آن وجود دارد. ما انتخاب ها را انجام دادیم، اما طرف حساب بانک شهر است. بانک شهر با بدنه کارشناسی خود موضوع را پیگیری می کند و ۲۵۰۰ اتوبوس، ۱۰ هزار ون و ۲۷ هزار و ۵۰۰ تاکسی را تحویل شهرداری خواهد داد. جرم ما در مدیریت شهری این است که پای مان را در کفش عده ای می کنیم که علاقه ندارند کارشان در کشور به هم بخورد.»

آیون، ۴۰ درصد گران تر!

با این حال، جزییات جدید از خرید خارجی شهرداری تهران نشان می دهد که یک مدل خودرو (آیون وی پلاس ۷۰) ۴۰ درصد گران تر خریداری شده است.

یک نکته دیگر درباره قرارداد شهرداری تهران با شرکت چینی برای واردات اتوبوس و تاکسی برقی این است که یک مدل خودرو که طبق قرارداد قرار است ۲۳۷۰۰ یورو (۲۵۵۰۰ دلار) خریداری شود، برای سفارش های بالای هزار دستگاه ۱۷۷۰۰ دلار می شود. یعنی شهرداری ۴۰ درصد بالای قیمت خریداری می کند؟

البته آن گونه که شهردار تهران ادعا می کند هیچ تخلفی صورت نگرفته است و اسناد و مدارک به مراجع ذی ربط و ذی صلاح داده شده است.

با این وجود برای شفافیت و برطرف شدن ابهام ها به نظر می رسد دستگاه ها و نهادهای مربوط باید به این موضوع ورود و مشخص کنند که آیا واقعاً شهرداری تهران، آیون وی پلاس را ۴۰ درصد گران تر خریده است یا این که مسئله چیز دیگری است؟ ضمن این که باید دید آیا واقعاً شرکت چینی از افشای قرارداد عصبانی است یا طرف های ایرانی به دلیل ابهام آن هیاهو به راه انداخته اند؟

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید