جلوی دوربین ادا درنمی‌آورم/ نمی‌خواستم فقط یک روح در «ملکاوان» باشم!
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۲۴۳۰۴
بازیگر سریال «ملکاوان» به دانشجو گفت: به نظرم آی فیلم در قیاس با بسیاری از شبکه های دیگر تلویزیون، شبکه پر بیننده ای است. پخش ملکاوان از این شبکه می تواند به بهتر دیده شدنش کمک کند.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: کمند امیرسلیمانی بازیگری را از هفت سالگی آغاز کرده و به همین دلیل است که در پاسخ به یکی از پرسش های این گفت و گو از تجربه چهل ساله اش سخن می گوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به بهانه پخش سریال ملکاوان از شبکه آی فیلم با کمند امیرسلیمانی درباره حضور و نقش آفرینی اش در این اثر نمایشی گپ و گفتی داشته ایم که در ادامه می خوانید.
از این جا شروع کنیم که چطور به تیم بازیگران مجموعه ملکاوان ملحق شدید؟
معمولاً در زمان انتخاب تیم بازیگران یک سریال با هنرپیشه هایی که مناسب یک نقش هستند تماس می گیرند و مذاکره می کنند تا بالاخره با یکی از آنها که شرایطش را دارد به توافق برسند.
- از ابتدا نقش آرزو برای شما در نظر گرفته شده بود؟
بله، از همان اول برای نقش آرزو با من صحبت شد.
- خودتان دوست نداشتید نقش شخصیت دیگری را در این سریال بازی کنید؟
نه، چون سر کار دیگری بودم فرصت چندانی نداشتم. یکی از دلایلی که ایفای نقش آرزو را پذیرفتم همین بود که نمی توانستم وقت زیادی بگذارم و درگیر کار شوم. نقش آرزو خیلی بلند نبود و امکان هماهنگی و تقسیم کار وجود داشت. البته خودم هم دوست داشتم که در ملکاوان بازی کنم.
- کاراکتر آرزو زنده نیست و بیشتر خاطره ای است در ذهن وحید، همسرش. ایفای چنین نقشی به لحاظ بازیگری چه جذابیت ها و چالش هایی برایتان داشت؟
به این وجه موضوع خیلی فکر کردم که ما معمولاً از کسانی که دیگر حضور فیزیکی در میانمان ندارند به نیکی یاد می کنیم. معمولاً خصلت های بد آدم ها فراموش می شود و فقط خاطرات خوب شان به یاد می آید. سعی کردم شخصیت آرزو را کامل، شفاف، رو و مثبت نشان دهم.
- آیا جنس بازی هم در ایفای چنین نقش هایی تغییر می کند و متفاوت می شود؟
نه چندان. آرزو به شکل روح نبود بلکه در قالب یک خاطره، وجه عینی داشت. وحید همیشه احساس می کند که آرزو با او همراه است. سعی نکردم نقش یک روح را بازی کنم، چرا که آرزو کاملا رئال و واقعی بود. به لحاظ تکنیکی هم به طور قطع، کارگردان مجموعه تمهیداتی را اندیشیده بود. برای مثال، آرزو در ابتدای یک پلان بود و در انتهایش نه.
- وحید علاوه بر این که همیشه حضور آرزو را در کنار خود احساس می کند در عین حال، همچنان عاشقانه او را دوست دارد.
به نظرم در صحنه های مشترک بازی، حس برقرار میان وحید و آرزو به خوبی درآمد و جلوی دوربین ادا درنمی آوردیم. به نظرم روابط میان وحید و آرزو واقعی از آب درآمده است.
- به نظر می رسد نقش آرزو یک تجربه جدید در کارنامه بازیگری تان باشد. تا جایی که یادم می آید قبلاً تجربه ایفای چنین نقشی را نداشته اید.
بعد از این همه سال فعالیت در عرصه بازیگری نقش ها خیلی برایم جذاب به نظر نمی رسند. البته قطعاً نقش آرزو را دوست دارم. سریال را هم دوست دارم. بعد از نزدیک به ۴۰ سال بازیگری، دیگر خیلی به این فکر نمی کنم که جذابیت یک نقش چقدر است. با این حال، همین قدر که نقش کوتاهی مثل آرزو را در سریال ملکاوان بازی کرده ام، نشان می دهد که برایم جذاب بوده است.
- ژانر ملکاوان نیز برای تان جذاب بود؟ به هر حال در تلویزیون سریال های زیادی در ژانر وحشت و معمایی ساخته نشده است.
من وجه معمایی و وحشت سریال را خیلی دوست دارم. به نظرم ملکاوان در ژانر وحشت به خوبی ساخته و پلان ها هم خوب پردازش شده است.
- هر چه جلوتر می رویم و قسمت های بیشتری از سریال روی آنتن می رود، نقش وحید و آرزو در قصه ملکاوان پررنگ تر می شود.
چون درگیری های ذهنی وحید بیشتر شده و در هر موقعیتی که قرار می گیرد با یاد و خاطره همسرش بیشتر درگیر می شود.
- خودتان این شب ها سریال ملکاوان را از شبکه آی فیلم دنبال می کنید؟
اگر سر کار نباشم بله، دنبال می کنم.
- نتیجه کار برای تان رضایت بخش است؟
بله، سریال خوبی است و دوستش دارم. منتظرم تا پخش ملکاوان تمام شود و ببینم نظرسنجی ها و آمارها از استقبال مخاطبان چه می گویند.
- کار با تیم عوامل ملکاوان و به خصوص احمد معظمی به عنوان کارگردان چطور بود؟
قبلاً هم با ایشان کار کرده بودم. همیشه خاطرات خوبی از همکاری با آقای معظمی دارم و به همین دلیل از کار کردن با ایشان از استقبال می کنم. البته آقای مصری پور هم جزو تهیه کنندگان بسیار خوش اخلاق و متعهد هستند.
- نظرتان درباره پخش سریال ملکاوان از شبکه آی فیلم چیست؟
به نظرم آی فیلم در قیاس با بسیاری از شبکه های دیگر تلویزیون، شبکه پر بیننده ای است. پخش ملکاوان از این شبکه می تواند به بهتر دیده شدنش کمک کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: کمند امیرسلیمانی سریال ملکاوان شبکه آی فیلم پخش ملکاوان جلوی دوربین شبکه آی دوست دارم پخش سریال نقش آرزو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۲۴۳۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشه‌ای است؟!
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.
سید محمدمهدی موسوی در حوزه نوشت: چندی پیش خبری در رسانه‌ها انتشار یافت مبنی بر این که برای تولید هر قسمت سریال شبکه نمایش خانگی به طور متوسط ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه می‌شود و طبعاً بخش قابل توجهی از این هزینه سرسام آور صرف پرداخت به بازیگران یا به تعبیر درست‌تر سلبریتی‌ها می‌شود.
به عنوان مثال چنانچه یک سریال شبکه نمایش خانگی ۱۵ قسمت داشته باشد به طور میانگین ۶۰ میلیارد تومان صرف ساخت آن می‌شود.
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود می‌فرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشه‌ای قرار است ترویج پیدا کند.
با نگاهی اجمالی به آثار شبکه نمایش خانگی از آغاز این جریان در سال ۸۹ با تولید و پخش سریال «قلب یخی» تا به امروز که سریال هایی، چون «افعی تهران»، «جنگل آسفالت» و ... مورد توجه مخاطبان پلتفرم‌های داخلی است، می‌توان به اختصار به نکاتی اشاره کرد که با مقوله سبک زندگی و نوع نگرش به این مساله ارتباط نزدیکی دارد و از همین رهگذر می‌توان تا حدی به این پرسش پاسخ داد که آثار شبکه نمایش خانگی مروج چه فکر و اندیشه‌ای هستند؟!
۱-هر چند برخی سریال‌ها در سال‌های اخیر مروج زندگی‌های تجملاتی یا به اصطلاح لاکچری بوده اند، اما در عین حال، شمار دیگری از آثار با پرداختن اغراق آمیز و بعضاً مغرضانه به مقوله فقر و مشکلات اجتماعی، ترسیم گر زندگی فلاکت بار بوده اند که البته در باره کنایه‌ها و تعریضات غیرمنصفانه‌ای هم به شرایط زیست پس از انقلاب داشته اند که در جای خود نیاز به بحث تفصیلی و عمیق خاص خود دارد.
۲- هنجار زدایی از روابط افراد در کانون خانواده و حتی بین زوجین از دیگر آثار نامطلوب بسیاری از سریال‌های شبکه نمایش خانگی است، کما این که بسیاری از جامعه شناسان متدین نسبت به ترویج روابط آزاد و خارج از چارچوب ازدواج در این سریال هشدار داده و می‌دهند.
واقعیت تلخی که وجود دارد این است که چارچوب خانواده و قوام آن در این سریال‌ها حداقلی است چه آن که بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی می‌کنند.
۳-استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنام‌های متعدد از ویژگی‌های غیرقابل انکار برخی از همین سریال هاست که طبعاً تداوم این وضع اثر نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه هم می‌گذارد.
۴-به هر حال این واقعیت تلخ غیرقابل انکار است که شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است؛ نگاه و رویکری که به اجمال می‌توان به برخی آثار آن همچون جلوه گری سبک زندگی‌های لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان، تغلیظ نگاه جنسیتی منبعث از فرهنگ غرب به زنان و دختران و البته ضدیت با فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی در پرتوی نشر اندیشه غربی اشاره کرد.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟