قهوه قجری تا شورش زنان چالهمیدان | بازار داغ نمایش در روزهای سرد آخر سال
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۵۱۷۹۹
به گزارش خبرنگار همشهری آنلاین، حضور پررنگ ستارههای سینما و سینماگران مطرح در عرصه تئاتر، تأمین گیشه و به دنبال آن اقبال علاقمندان و مخاطبان این هنر نمایشی از مهمترین دلایل رونق بازار هنرهای نمایشی طی چند سال اخیر است. اتفاقی که خود به خود میتواند نقش موثری در زنده و پویا نگهداشتن چرخه تئاتر بازی کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همزمان با پایان جشنواره تئاتر فجر، نمایش «قهوه قجری» به کارگردانی آتیلا پسیانی و حضور بازیگرانی چون نوید محمد زاده و هوتن شکیبا، رسانههای خبری حوزه سینما و تئاتر را تحت تاثیر قرار داد و با اعلام پیشفروش، بلیط فروش صندلیهای این نمایش در ساعات مشخصی که اطلاعرسانی شده بود، تکمیل شد. این نمایش را آتیلا پسیانی ۲۰ سال پیش با بهرام ابراهیمی، محمد پورحسن، فرهاد شریفی، رضا فیاضی و آتیلا پسیانی روی صحنه برده بود و برای تماشگران نسلهای قبلی، اثری خاطرهانگیز محسوب میشود.
«قهوه قجری» اگرچه بخشهایی از تاریخ قاجار را نشان میدهد و ماجرای قهوه قجری و کشتن امرا و بزرگانی که با شاه مخالف بودند را بازگو میکند اما بیشتر درباره دموکراسی، دریافت مجوز و رانتهای اجرا در تئاتر، چند همسری و ازدواج سفید است که با قصه هملت تلفیق شده تا تماشاگران را در سالن تاریک نمایش برای دقایقی بخنداند.
قصه در مطبخ شاهی اتفاق میافتد که بایرام میرزا (کاراکتر نوید محمدزاده) از قتل پدر خود مطلع میشود. عموی بایرام میرزا بر تخت سلطنت نشسته و روح پدر بایرام میرزا به خوابش میآید و از او میخواهد به عمو و مادر خود بفهماند که از جنایتی که مرتکب شدهاند، مطلع شده است...دکور نمایش ساده و در یک حمام با ابزاری چون لنگ و تاس و پارچه و لباس سفید است. بازیگر زنی در این نمایش حضور ندارد و در حقیقت یک کمدی تاریخی از اتفاقات دوران قاجار است که نقبی به موضوعات روز جامعه از تئاتر تا اغتشاشات خیابانی میزند و مردم را به خنده وامی دارد.
بازی تحسین برانگیز نوید محمدزاده در این نمایش برخی منتقدان حرفهای تئاتر را به تحسین واداشته است تا جایی که امیر دژاکام نویسنده و کارگردان تئاتر در صفحه شخصیاش، درباره او و حضورش در صحنه نوشت: «آقای محمدزاده منتظر می مانم اسکار بگیری. اگر متن و کارگردان مناسب پیدا شود. از نظر من امروز تو شکوه بازیگری ایران هستی. »
«قهوه قجری» از ۲۳ بهمن ساعت های ۱۹ و ۲۱ به مدت ۷۰ دقیقه در تالار اصلی تئاتر شهر روی صحنه رفته است. اصغر پیران، نوید جهانزاده، روح الله حقگوی لسان از دیگر بازیگرانی هستند که در صحنه حضور دارند.
طعم «قهوه قجری» با نوید محمدزاده و هوتن شکیبا
وقتی «بچه» معتمدآریا صحنه را گرم میکندبچه از نمایشهای روی صحنه است که با استقبال خوبی از سوی تماشاگران روبرو شده است. در این نمایش که نوشته نغمه ثمینی است و توسط افسانه ماهیان کارگردانی شده است، فاطمه معتمدآریا، سعید چنگیزیان و شیوا فلاحی روی صحنه حضور دارند.
آخرین حضور معتمد آریا در مجموعه تئاتر شهر، به نمایش «ننه دلاور» کار زهرا صبری باز میگردد که سال ۹۳ در تالار «چهارسو» اجرا شد.پس ا زآن، معتمدآریا در نمایش «تونل» به کارگردانی سیامک احصایی بازی کرد. «خنکای ختم خاطره» به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ در تماشاخانه ایرانشهر دیگر حضور او در تئاتر بود و حالا بازی در نمایش «بچه» تازهترین حضور او روی صحنه است.
این نمایش از ۲۷ بهمن ساعت ۱۹:۳۰ در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر، در حال اجراست و به دلیل استقبال مخاطبان روزهای پنجشنبه اول و جمعه دوم اسفند در دو نوبت میزبان علاقمندان است.
بازگشت فاطمه معتمدآریا به تئاتر | «بچه» مهمان تئاتر شهر میشود
«خرونجک» یا جولان کابوسهای بازیگوشنمایش «خرونجک» به نویسندگی و کارگردانی غزل معصومی تا ۳۰ بهمن ساعت ۱۷ در تماشاخانه مشایخی روی صحنه میرود. «خرونجک» به معنی کابوس از ۲۶ بهمن با بازیگران ۵ تا ۱۴ سال به صحنه رفته است. روزا منصوری، آنیسا قره داغی، رهام حیدر علی، مهدی فرسی، دیانا سلطان محمدی، حنانه باقر زاده، سارا مهرداد، آریانا کردی، محمدطاها عباس نیا، یسنا خالقی علیائی، فاطمه امینی بازیگران این نمایش هستند و داستان کابوسهای بازیگوشی را روایت میکنند که هر شب به خواب آدمها میرود. غزل معصومی علاوه بر کارگردانی، تهیهکنندگی این نمایش را هم بر عهده دارد. غزل معصومی پیش از این با نمایش «خاله سوسکه» عنوان نمایش برتر جشنواره شمسه و با «شهر صورتیها» جایزه نمایش برتر جشنواره مان را کسب کرده است.
دیدن خانهی عروسک از فاصله دور«زمستان/ داخلی/ خانهی عروسک» نام نمایشی ازپگاه طبسینژاد است که در ادامه تجربیات قبلیاش در حوزه تئاتر رسانه- محور از ۲۷ بهمن اجرای خود را در سالن سمندیان تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرده است. در این نمایش که چهرههای سینمایی همچون مریم پالیزبان در نقش «نورا هلمر»، مجید آقاکریمی در نقش «توروالد هلمر»، سهیلا گلستانی در نقش «کریستین لیند»، وحید راد در نقش «نیلز کروگشتاد»، داریوش موفق در نقش «دکتر رنک»روی صحنه میروند، تماشاگران، بازیگران را از فاصلهای بسیار دور میبینند. در واقع بازیگران در قالب یک شو اینترنتی زنده، «خانه عروسک» ایبسن را بازی میکنند.
این نمایش که از سوی کارگردان اثر ترجمه و با مشاوره محمد چرمشیربازنویسی شده است روابط خصوصی انسانها در فضای داخلی خانه به گونهای به تصویر میکشد که تماشاگران را تا لحظه آخر با خود همراه میکند. یکی از ویژگی قابل توجه آثار نمایشی ایبسن فضاسازیهای خیلی خوب داخل خانه و نشان دادن روابط افراد است.
صحنهای برای شورش زنان چاله میداناز دیگر نمایشهای پرمخاطب که رنگ و بوی زنانه دارد «کابوسهای مرد مشکوک» است که ملیکا رضی آن را در قالب یک اثر آیینی و سنتی در تماشاخانه سنگلج به صحنه برده است. این اثر نمایشی که توسط محمدحسین ناصربخت نوشته شده است در واقع اشارهای به شورش چاله میدان دارد که از سوی زنان عهد ناصری برای اعتراض به به کمبود نان و گرسنگی شکل گرفت. در این میان مردی به نام اسمال کبریت ساز در خواب میبیند که او را به جای فردی به نام اسمال پهلوان اشتباه گرفتهاند در حالی که او فرد مورد نظر نیست...
بیشتر اتفاقات این نمایش در خواب میگذرد و به همین دلیل به خوبی توانسته از مجالس شادیآور زنانه و سیاهبازی در اجرا وام بگیرد. موسیقی زنده ایرانی یکی از جذابیتهایی است که فضای دلنشینی را در نمایش رقم میزند. از دیگر بازیگران نمایش امین اکبرینسب، پیمان یاقوتی، امیررضا جلالی، مسعود پورجمشید، کوروش رخشنده هستند که به ایفای نقش میپردازند. این نمایش که از ۲۹ بهمن اجرای خود را آغاز کرده هر روز ساعت ۱۸:۳۰ میزبان علاقمندان است.
«تنها خرچنگ خانگی لای ملافهها خانه می کند، اتللو»در تالار قشقایی نمایش دیگری با نام «تنها خرچنگ خانگی لای ملافهها خانه می کند، اتللو» به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم پشت کوهی از ۲۳ بهمن به مدت ۱۰۰ دقیقه اجرای خود را آغاز کرده است. در این نمایش اصغر همت، ناهید مسلمی، غلامرضا فرج زاده، ایمان اشراقی، مسیح کاظمی، منصور صوفی، گاتا عابدی به عنوان بازیگر حضور دارند.
صدرالدین زاهد نویسنده و کارگردان پیشکسوت تئاتر کشورمان از جمله هنرمندان شاخصی بود که در اولین اجرای نمایش «تنها خرچنگ خانگی لای ملافه ها خانه می کند، اتللو» حضور پیدا کرد.
در خلاصه داستان نمایش تنها این عبارت آمده است که «داستان اتللو این بار در جنوب ایران اتفاق می افتد.»
نمایش «یه گاز کوچولو» به نویسندگی فرزانه سهیلی و کارگردانی فقیهه سلطانی از دیگر نمایشهایی است که از ۲۸ بهمن و با برگزاری مراسم افتتاحیه با حضور هنرمندان مطرح تئاتر از جمله گلاب آدینه اجرای خود را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر آغاز کرده است.
نمایش «یه گاز کوچولو» به نویسندگی فرزانه سهیلی و کارگردانی فقیهه سلطانی هر روز ساعت ۱۸ با بازی گیلدا حمیدی، شهروز دل افکار، افشین غیاثی، مهسا مهجور، نورا هاشمی در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود.
نمایش «تااون» به نویسندگی و کارگردانی هادی حوری قرار است از از اول اسفند ساعت ۲۱:۳۰ در تماشاخانه دیوار چهارم روی صحنه برود. این نمایش که به گفته کارگردان اثر قرار است از تابیدن نور دانش و خرد در تاریکیها حرف بزند، با درونمایه امید نوشته شده است. «تااون» روایتی نمایشی از امید است که کتاب میتواند در مغاک آلوده و تاریک موشها نیز بتاباند.
هژیر سام احمدی، شیما پروهان، شیوا ترابی، سعید جاودان، علی رجایی، بهروز سروعلیشاهی، محمدمهدی کیان، عیسی محمدی، علیرضا موسوی، آیلار نوشهری، نساء یوسفی، ریحانه ادراکی، میثم پاکدامن، فاطمه حاجیحسنی، دیاکو حسامی، هلیا حمیدی، مریم شایسته، نگار شهبازی، مجید صدخسروی و مهدی مرتضوی از بازیگرانی هستند که در این اثر نمایشی به ایفای نقش میپردازند.
کد خبر 485066 برچسبها تئاتر - جشنواره فجر تئاتر - تئاتر شهر تئاتر - بازیگر سینمای ایران تئاتر - دیدگاه سینما چهرههامنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تئاتر جشنواره فجر تئاتر تئاتر شهر تئاتر بازیگر سینمای ایران تئاتر دیدگاه سینما چهره ها نویسندگی و کارگردانی مجموعه تئاتر شهر نوید محمدزاده یه گاز کوچولو آغاز کرده آتیلا پسیانی اجرای خود روی صحنه چاله میدان حضور دارند بهمن ساعت قهوه قجری نوید محمد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۵۱۷۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قصه شهرت و پایانش رنگ کهنگی نمیگیرد/ ترس و تردیدهای یک ستاره
به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجراهای خود با استقبال مخاطبان روبهرو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانهای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگیهای نمایش افشاری که این روزها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.
در این یادداشت آمده است:
«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلمهای مختلف و طرح روایتهای متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش میرفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربههای خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت میکرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آنهایی که نمایشهای «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیدهاند، او را به خاطر میآورند. بازیگر همنسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را میداد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلیشان بود اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.
افشاری، به خاطر ویژگیهای ظاهریاش اغلب در نقشهای کمدی و فضاهای طنزآمیز روی صحنه میرفت، صدای خوب، قدرتش در بداههگویی و انعطاف بدنیاش کمک میکرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدیاش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد میتواند سیمای جوان بذلهگو و طناز را تغییر دهد.
موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه سادهاش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط میشد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی میکرد، از تماشاگر خنده میگرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر میکرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و سادهدل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.
طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزدهای وسوسهکننده عمر بازیگری افشاری را تضمین میکند. نکتهای که به نظر میرسد، یکی از دغدغههای شکلگیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار میدهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان میدهد که فردای حرفهاش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمیبیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی میکند که دوره طلایی حرفهاش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاریهای فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملالآور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازیاش تینو صالحی قرار داده است.
تعامل و بده بستانهای آنها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشتهای قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی …» متلکهای سیاسی و تکهپراکنیهای اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، میتواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکههای اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسائلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی میکند.
برای افشاری به شهادتِ «چه کسی …»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویاهای او همچنان روی صحنه جان میگیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس میکند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوعالکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با مأموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواستهای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترسها و تردیدهای یک ستاره، غیرقابل باور نیست.
«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستارههاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» میتواند بارها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی …» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنگی نمیگیرد.
کد خبر 6097465 آروین موذن زاده