زندگي زير دکلهاي فشار قوي مشکلات جبران ناپذيري براي مردم دارد
تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۵۴۷۰۸
خبرگزاری آریا- مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران : زندگی در زیر یا مجاورت دکلهای فشار قوی برق مخاطرات جبران ناپذیری دارد و این مشکل در محله جوانمرد قصاب به شکل جدی وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از روابط عمومی سازمان نوسازی شهر تهران، کاوه حاجی علی اکبری گفت: مشکل شهروندان مناطقی مانند خاک سفید، صرفا این نیست که مالکیت رسمی ندارند، به عنوان مثال در محدوده یافت آباد در منطقه 18، مجموعهای از زمینهای کشاورزی وجود داشته که در گذشته مالکان آن ها، زمینها را تفکیک کرده اند و به صورت قولنامهای چند دست چرخیده است، مالکیت آنها قانونی است، اما رسمی نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به اینکه زمانی این زمینها مالک داشته است و عدهای آن را تصرف کردهاند و مالکان اصلی شکایت کرده و تشکیل پرونده دادهاند، گفت: واقعیت این است که نه در تهران و نه در شهرهای دیگر، راهکار مناسبی برای این موضوع نداریم به جز مکانهایی که مالکین اولیه آنها، دستگاههای دولتی هستند.
علی اکبری تصریح کرد: این نهادها به این نتیجه رسیده اند که باید از برخی حقوق خود چشم پوشی کنند تا رسمیت بخشی به مالکیت اتفاق بیفتد. به طور مثال این اتفاق در کوی فرحزاد در حال رخ دادن است و بخشهایی از املاک که متعلق به ستاد اجرایی فرمان امام بوده، با مبلغ بسیار ناچیزی به ساکنان واگذار میشود. در مناطقی مانند خاک سفید، شمیران نو، ده ونک و... نیازمند چنین تصمیمهای کلانی توسط دستگاه حاکمیت هستیم.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران با اشاره به اینکه در مناطقی مانند خاک سفید و شمیران نو بام فروشی صورت میگیرد که ضروری است این اقدامات تبدیل به ساخت و سازهای قانونی شود، اظهار داشت: ما راه حلهایی مانند مقاوم سازی را نیز دنبال میکنیم و در تلاش هستیم که بانکها تسهیلاتی برای مقاوم سازی در نظر بگیرند، اما مشکل این محلهها با چنین راه حلهایی رفع نمیشود، این یک تصمیمی است که باید در سطوح حاکمیتی صورت گیرد؛ به طور مثال همین امسال شاهد آن بودیم که یکی از نهادهای انقلابی 70 هزار سند مالکیت صادر کرده است. در سکونتگاههای غیر رسمی نیز نیازمند تصمیماتی از این جنس هستیم.
علی اکبری در رابطه با وضعیت دکلهای برق فشار قوی که سال گذشته جان یکی از شهروندان را گرفت، افزود: رسیدگی به دکلهای برق یکی از مواردی است که به جز شهرداری به نهادهای دیگری باز میگردد. شرکت توزیع برق متولی این دکلها است، این مسئله فقط مربوط به منطقه 4 نیست و این مشکل در منطقه 20 در محله جوانمرد قصاب به شکل شدیدتری نیز وجود دارد. زندگی در زیر یا مجاورت این دکلها مخاطراتی دارد که مشکلات جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت. از سوی دیگر شرکت توزیع برق میگوید این مکان حریم من است و باید ساکنان جابه جا شوند، که این مورد اصلاً امکان پذیر نیست.
وی ادامه داد: راه حل دیگری که وجود دارد این است که شبکه برق را به صورت زیرزمینی کنند، این طرح هم مسئله کمتری دارد و هم هزینه کمتری به همراه دارد. این اقدام دشواری است، اما دشواریهای آن از جنس فنی و مالی است و از جنس دشواریهای اجتماعی نیست.
مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران ادامه داد: اختیار ما در این رابطه در حد پیگیری است، این موضوع را چندین بار در جلسات کمیته زیرساخت مطرح کرده ایم و از استانداری تهران خواسته شده تا جلسهای را در این رابطه با شرکت توزیع برق داشته باشیم.
علی اکبری افزود: چشم اندازی در رابطه با دکلهای برق نداریم، زیرا متولی آن بخش دیگری است، البته ما باید کمک کنیم، اما تا به امروز شرکت توزیع زیربار نرفته است تا شبکه را جابهجا کند.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: زندگی دکل مشکلات مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران شرکت توزیع برق دکل های برق علی اکبری زمین ها نهاد ها دکل ها راه حل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۵۴۷۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داغ شدن زمزمههای ورود اژدهای سرخ برای مهار ایران؛ اهرم فشار پکن کجاست؟
واشنگتن خواهان مهار پکن در تهران است، اما کارشناسان میگویند این موضوع به این سادگیها هم نیست.
نشریه فارن پالیسی در مقالهای با عنوان «چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟» نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریکآمیز خود و گروههای مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.
حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدتهاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواستهاند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماهها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق میشوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی گفت: «حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل میگیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»
با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر میکنند. در تازهترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریمهای انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکتهای چینی که نفت خام ایران را خریداری میکنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ میکنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.
جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده میکند. چین با واردات میلیونها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه میدارد و بودجههای مهمی را برای برنامههایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هستهای فراهم میکند.
اگرچه ایالات متحده به طور فزایندهای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار میدهند که این موضوع به این سادگیها نیست.
کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکتهای چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.
اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامینکنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل میدهد.
پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن بهعنوان بزرگترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانالهای ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.
او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانهتری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر میتواند تهران را مهار کند.»
ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.
به عنوان مثال، پالایشگاههای خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت میکنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری میکنند، نه پالایشگاههای دولتی. او گفت که این پالایشگاههای خصوصی «بهشدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالشبرانگیز میکند.
مقیاس سرمایهگذاری چینیها در ایران که عمدتاً توسط شرکتهای خصوصی هدایت میشود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایهگذاری ناکافی کرده است، که شکایتهایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر میگذارد.