Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «مشرق»
2024-05-04@13:57:55 GMT

ترامپ به دنبال سیطره بر«راه نفتی» در سوریه است

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۷۳۰۹۸

ترامپ به دنبال سیطره بر«راه نفتی» در سوریه است

تحرکات دولت آمریکا برای چنگ انداختن بر منابع نفتی و گازی سوریه و محروم کردن دمشق از درآمدهای آن در حالی تشدید شده است که سوری ها به مقابله با نظامیان آمریکایی پرداخته‌اند.

به گزارش مشرق، تحرکات آمریکایی‌ها در سوریه اخیراً تشدید شده است و به نظر می‌رسد که واشنگتن به دنبال تحقق رویاهای خود به ویژه در زمینه چنگ انداختن بر منابع و ثروت‌های خدادادی سوریه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بررسی سخنان اخیر رئیس جمهور آمریکا مبنی بر اعزام نظامیان جدید به سوریه برای محافظت از میادین نفتی حومه دیر الزور، نشان از قصد واشنگتن برای راهزنی نفتی در این کشور دارد. نظامیان آمریکا اوایل ماه جاری میلادی ساخت یک پایگاه نظامی جدید را در استان الحسکه آغاز کردند تا از دسترسی نیروهای روسیه به میدان نفتی «رمیلان» ممانعت کنند.

منابع نفتی و گازی سوریه و طمع ترامپ

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا اخیراً در جریان یک کنفرانس خبری از قصد و نیت خود برای به غارت بردن منابع نفتی سوریه و مشخصاً منابع نفتی و گازی در شرق دیر الزور پرده برداشت و گفت: کاری که من قصد دارم انجام دهم شاید بستن قرارداد با اکسون موبیل یا هر شرکت بزرگ دیگر آمریکایی باشد تا به سوریه برود و این کار را درست انجام دهد و این ثروت را گسترش دهد.

در همین حال مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا، بدون اشاره به نقش آشکار کشورش در خلق گروهک تکفیری تروریستی داعش در ادعایی مضحک مدعی شد: مأموریت ما درباره داعش هنوز پایان نیافته است. ما هنوز در کشورهای منطقه نیرو داریم تا به عملیات ضد تروریسم ادامه دهند. حضور ما (در سوریه) به دلیل محافظت از میادین نفتی است! نمی‌خواهیم این منبع مالی دوباره در اختیار داعش قرار بگیرد.

وی نیروهای سوریه و روسیه را تهدید کرد که در صورت نزدیک شدن به میادین نفتی، با «پاسخ قاطع» آمریکا روبرو می‌شوند.

این سخنان مقام‌های آمریکایی نشان از آن دارد که واشنگتن این بار به بهانه آنکه مانع تسلط داعشی ها بر میادین نفتی سوریه شود وارد عمل شده و برای چنگ انداختن بر میادین نفتی در سوریه باقی خواهد ماند.

واکنش روس‌ها به تحرکات آمریکاییها

«اولیک ژورالوف» رئیس مرکز آشتی ملی روسیه در سوریه وابسته به وزارت دفاع روسیه گفت که ارتش آمریکا از ابتدای سال جدید میلادی تاکنون، ۱۳ کاروان نظامی شامل ۳۰۰ کامیون حامل سلاح و تجهیزات را از عراق به شمال شرق سوریه فرستاده است.

همزمان اسپوتنیک روسیه هم در گزارشی اعلام کرد: با وجود ادعای آمریکا در زمینه خروج تدریجی نیروهایش از سوریه، این کشور به تازگی کاروانی از خودروهای زرهی خود را از عراق به استان نفت خیز «الحسکه» در شمال شرقی سوریه اعزام کرده است. این منبع خبری با استناد به برخی پست‌های منتشر شده در «فیسبوک» از عزیمت دستکم ۵۵ خودروی زرهی، تانک و تجهیزات مهندسی از عراق به استان الحسکه خبر داد.

سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه هم اعلام کرد که تحریم‌های اعمال شده علیه سوریه و سرقت ثروت نفتی این کشور توسط آمریکا، مانع جدی برای بازسازی سوریه و بازگشت کامل مردم این کشور به زندگی صلح آمیز شده است.

شویگو گفت: از یک طرف میادین نفتی که تولید کننده نفت هستند تحت کنترل آمریکایی‌ها قرار گرفته اند. آنچه در این مناطق رخ می‌دهد، غارت آشکار ثروت نفتی متعلق به مردم سوریه است.


وزیر دفاع روسیه: آنچه در این مناطق رخ می‌دهد، غارت آشکار ثروت نفتی متعلق به مردم سوریه است


و از طرف دیگر دولت آمریکا واردات نفت به سوریه را هم ممنوع اعلام کرده است. بخش گسترده ای از خاک سوریه به گرما، آب گرم و برق نیاز مبرم دارد. همه این امکانات باید از سوخت‌های هیدروکربنی مهیا شوند که ارسالشان به سوریه ممنوع است».

بشار الجعفری نماینده سوریه در سازمان ملل چندی قبل گفت که آمریکا چاه‌های نفت این کشور را اشغال کرده و درآمدهای ملت سوریه را در سایه سکوت شورای امنیت به یغما می‌برد.

روزنامه الاخبار لبنان در مطلبی با اشاره به تحرکات خطرناک آمریکا به ویژه در شرق سوریه، هدف آنرا سیطره بر جاده نفتی برشمرده است و می‌نویسد: در تلاش برای چمبره انداختن بر منابع نفت و گاز در شرق سوریه، آمریکا در راستای مرتبط کردن برخی مناطق به یکدیگر از طریق احداث سلسله پایگاه‌ها است و همزمان تحرکاتی به منظور کارشکنی در مسیر هرگونه گفتگو میان کردها و دولت سوریه حرکت می‌کند.

دلالانی که برای آمریکاییها زمین برای احداث پایگاه نظامی می خرند

الاخبار نوشت: تحرکات آمریکا به منظور سیطره بر چاه‌های نفتی در سوریه است و نقل و انتقالات روزانه میان حومه حسکه و دیرالزور با حمایت هوایی و نیز انتقال تجهیزات از عراق به سوریه در این راستا است به ویژه که اخباری درباره قصد آمریکا برای افزایش تعداد نظامیان خود در سوریه وجود دارد. بر اساس اطلاعاتی که به الاخبار رسیده است، واشنگتن از طریق دلالان محلی در راستای خریدن زمین در مناطق تل براک در حومه شمال شرقی حسکه برای احداث پایگاه نظامی حرکت می‌کند و این دلالان محلی به نفع آمریکا حرکت می‌کنند و زمین در شهرک‌های الهول و تل حمیس پیدا می‌کنند تا آمریکاییها در آن پایگاه احداث کنند.

این رسانه لبنانی آورده است: به نظر می‌رسد که با توجه به منطقه جغرافیایی که واشنگتن قصد استقرار در آن را دارد؛ هدفش در درجه نخست چنگ انداختن بر آنچه راه نفتی نامیده می‌شود و مناطق نفتی و گاز شمال حسکه را به حومه شرقی و جنوبی این استان تا حومه دیرالزور متصل می‌کند، است.


واشنگتن هدفش در درجه اول چنگ انداختن بر آنچه راه نفتی نامیده می‌شود و مناطق نفتی و گازی شمال حسکه را به حومه شرقی و جنوبی این استان تا حومه دیرالزور متصل می‌کند، است
 

الاخبار می‌نویسد: هدف آمریکا از دست یابی بر زمین‌هایی در تل براک و تل حمیس و الهول و استقرار در آن و ارتباط این مناطق با الشدادی و حومه آن و حومه شمال شرقی دیرالزور است. البته آنگونه که منابع آگاه میدانی اعلام کرده اند این آسان نیست و گواه آن نیز تحولات خربه عمو و بویر البوعاص در حومه قامشلی و مقاومتی است که ساکنان در برابر عبور گشتی‌های آمریکایی انجام دادند و مقدمه‌ای برای مقاومت بیشتر است. به گفته این منابع انتخاب مناطق عرب نشین سبب شده است که ساکنان علیه آمریکا به پاخیزند و کار آمریکاییها را سخت کنند.

این رسانه در ادامه فاش کرد: منابع وابسته به مخالفان سوری از مذاکرات سعودی‌ها و آمریکاییها در استان حسکه با هدف حمایت مالی عربستان از گروههای مورد حمایت واشنگتن حکایت دارد که ریاض با حمایت گروه موسوم به الصنادید و نیز گروه مسلح تحت ریاست احمد الجربا رئیس اسبق ائتلاف مخالفان سوری موافقت کرده است و شرکت امنیتی آمریکایی مسئولیت آموزش این دو گروه را برعهده خواهد گرفت و جوانان عرب را به ملحق شدن به آن تشویق می‌کند.

الاخبار در پایان با اشاره به حضور جیمز جفری فرستاده آمریکا در سوریه و مذاکرات با کردهای سوری آورده است: این تحرکات آمریکایی چند روز پس از این رخ می‌دهد که کردها با گفتگو با دمشق موافقت کرده و اینکه مذاکراتی میان کردها و دولت سوریه با میانجی گری روسیه برگزار شود و منابع آگاه هدف این تحرکات آمریکا را ممانعت از تلاش‌های روسیه برای ایجاد توافق میان دولت سوریه و کردها و جلوگیری از هرگونه تفاهم میان آنها دانسته اند.

پرواضح است که واشنگتن در سوریه به دنبال سرقت نفت این کشور است. ترامپ هرجا نفت و پول باشد دیوانه وار برای تصاحب آن حرکت می‌کند و از سویی دولت سوریه به دلیل آسیب‌های فراوان گروههای تروریستی به زیرساختهای سوریه به درآمدهای نفتی برای بازسازی و توسعه این کشور جنگ زده نیاز جدی دارد و آمریکایی‌ها هم با علم به این موضوع برای جلوگیری از رسیدن دمشق به این درآمد، اقدام به محاصره میادین نفتی سوریه کرده اند و در واقع قبلاً داعش میادین نفتی را در اشغال خود داشتند و هم اکنون واشنگتن نفت سوریه را می دزدد. از سویی آمریکا مدعی است که به منظور حراست از میادین نفتی سوریه از دست داعش اقدام به حضور نظامی در میادین نفتی می‌کند و این در حالی است که نیروهای ارتش سوریه توانایی محافظت از منابع نفت و گازی این کشور را دارند.

منبع: مهر

منبع: مشرق

کلیدواژه: انتخابات98 کرونا لیگ قهرمانان آسیا شورای امنیت سازمان ملل دولت سوریه آمریکا جیمز جفری ترامپ دیر الزور عراق بشار الجعفری ارتش امریکا الحسکه استان حسکه ریاض فیس بوک واشنگتن مارک اسپر تروریسم سرگئی شویگو سوریه عربستان ارتش سوریه داعش دیرالزور چنگ انداختن تحرکات آمریکا میادین نفتی نفتی و گازی منابع نفتی نفتی سوریه دولت سوریه منابع نفت شمال شرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۷۳۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اهمیت توسعه میادین مشترک کشور با سرمایه مردمی و توان بخش خصوصی

توسعه زیرساخت‌های کشور، به ویژه در صنعت نفت اهمیتی دو چندان دارد. این بخش محرک‌ اصلی اقتصاد کشئر محسوب می‌شود و اهمیتی حیاتی دارد. تقویت و توسعه این بخش نه تنها به افزایش تولید و کارآیی منجر می‌شود، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز رشد اقتصادی در سایر بخش‌ها نیز باشد. شرکت‌های سهامی عام پروژه در این میان نقشی کلیدی ایفا می‌کنند، زیرا امکان پذیرش سرمایه‌گذاری‌های گسترده و مشارکت جمعی سرمایه‌گذاران را فراهم می‌آورند. این امر به نوبه خود، باعث تسریع در اجرای پروژه‌ها و کاهش وابستگی به منابع مالی دولتی می‌شود و دیگر پروژه‌های زیرساختی نیمه تمام نمی‌ماند.

استفاده از مدل جدید سرمایه‌گذاری با تضمین کف سود به عنوان یک ابزار مؤثر برای تسریع در اجرای پروژه‌ها و افزایش اطمینان در بین سرمایه‌گذاران عمل می‌کند. این امر نه تنها باعث بهبود عملکرد پروژه‌ها و افزایش سودآوری می‌شود، بلکه به تقویت کلی صنعت و بهبود زیرساخت‌های کشور کمک می‌کند. استفاده از سهام پروژه به عنوان یک ابزار مالی امکان جذب سرمایه‌های عظیم و دستیابی به منابع مالی مورد نیاز برای پیشبرد پروژه‌های بزرگ را فراهم می‌آورد. در کشورهایی مانند ایران که به دنبال توسعه و نوسازی زیرساخت‌های خود هستند، به‌ویژه در بخش‌های کلیدی مانند صنعت نفت، استفاده از این سهام می‌تواند به یک استراتژی اصلی تبدیل شود.

علاوه بر این، استفاده از سهام ممتاز در شرکت‌های سهامی عام پروژه مزایای قابل توجهی را به همراه دارد. سهام ممتاز، که اغلب حقوق ویژه‌ای مانند اولویت در پرداخت سودها و حق رأی متفاوت در مجامع عمومی را به همراه دارد، می‌تواند برای جذب سرمایه‌گذارانی که به دنبال امنیت بیشتر و بازدهی قابل پیش‌بینی هستند، جذاب باشد. این نوع سهام به شرکت‌ها امکان می‌دهد تا منابع مالی استراتژیک را برای پروژه‌های خاص تأمین کنند، بدون آنکه از حقوق سهامداران دیگر کاسته شود.

در نتیجه، استفاده موثر از شرکت‌های سهامی عام پروژه و سهام ممتاز می‌تواند به عنوان یک راهبرد مالی محور در پیشبرد توسعه زیرساخت‌های ملی، به ویژه در صنعت نفت، عمل کند. این رویکرد نه تنها به تقویت بخش‌های استراتژیک اقتصاد کمک می‌کند، بلکه در عین حال، به بهبود شرایط اقتصادی کلی کشور و ارتقاء استانداردهای زندگی مردم منجر می‌شود.

صنعت نفت به عنوان یکی از منابع اصلی درآمد و انرژی کشور، نه تنها نقش کلیدی در اقتصاد دارد، بلکه توسعه و گسترش زیرساخت‌های این صنعت می‌تواند تأثیرات مثبت و گسترده‌ای بر سایر بخش‌های اقتصاد و زندگی روزمره مردم بگذارد، فروش سهام به عموم مردم، می‌تواند منابع مالی لازم برای پروژه‌های بزرگ را تامین کرده و در عین حال شفافیت و اعتماد سرمایه‌گذاران را نیز حفظ کنند و با ارائه فرصت‌های سرمایه‌گذاری مطمئن، زمینه‌ساز رشد اقتصادی پایدار شود.

با تصویب ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه، صحنه‌ای جدید در صنعت نفت و گاز کشور گشوده شده است؛ دیوارهای انحصاری که سال‌ها بخش نفت و گاز را در بر گرفته بود، فرو ریخته و بستری برای مشارکت همگانی در این صنعت حیاتی فراهم آمده است. این تغییرات به‌معنای واقعی کلمه امکان بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز را به مردم و بخش‌های خصوصی واگذار کرده و همه آحاد جامعه را در فرآیند تولید و توسعه این منابع دخیل کرده است.

این رویکرد جدید نه تنها درهای صنعت نفت را به روی سرمایه‌های ملی باز می‌کند، بلکه باعث تحرک بیشتر در سایر بخش‌های اقتصادی نیز می‌شود. نفت و گاز به‌عنوان موتورهای محرکه اقتصاد کشور، نقش محوری در ایجاد رونق و توسعه اقتصادی دارند.

با تقویت بخش نفت و گاز از طریق مشارکت‌های مردمی، سایر صنایع وابسته نیز شاهد افزایش فعالیت و توسعه خواهند بود، از صنایع پتروشیمی گرفته تا بخش‌های خدماتی و ساخت‌وساز که همگی به نوعی به این ماده حیاتی وابسته‌اند. ماده ۱۵ برنامه هفتم توسعه بدین ترتیب، زمینه‌ساز یک جهش تولیدی قابل توجه با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های داخلی و مشارکت عموم مردم شده است، تا همگان بتوانند در بهره‌برداری و توسعه منابع نفت و گاز سهیم باشند و از مزایای اقتصادی آن به طور مستقیم و غیرمستقیم بهره‌مند گردند. این رویکرد نویدبخش دورانی نو در تاریخ اقتصاد ایران است، که در آن مشارکت و سهم خواهی مردمی نقش بسزایی در تعیین مسیر توسعه کشور خواهد داشت.

دیگر خبرها

  • اهمیت توسعه میادین مشترک کشور با سرمایه مردمی و توان بخش خصوصی
  • حمله موشکی به پایگاه آمریکا در شرق سوریه
  • حمله راکتی به پایگاه نظامیان آمریکایی در دیرالزور سوریه
  • حمله هوایی دشمن صهیونیستی به حومه دمشق
  • حمله اسرائیل به حومه دمشق
  • حمله رژیم صهیونیستی به حومه دمشق
  • انفجار در حومه دمشق؛ اسرائیل مدعی رهگیری موشک و حمله متقابل است
  • شنیده شدن صدای انفجار در حومه دمشق
  • حمله رژیم اسرائیل به مناطقی در جنوب سوریه
  • غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟