حضور پررنگ مردم ایران در انتخابات با وجود تحریم های اقتصادی

حضور پرشور مردم ایران در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی بازتاب گسترده ای در رسانه های آلمانی داشت. شبکه دوم تلویزیون آلمان (زد. د. اف.) در گزارشی نوشت: ایرانی ها امروز برای انتخاب پارلمانی جدید به پای صندوق های رای رفته اند، آنها برای انتخاب ۲۹۰ نماینده مجلس باید از بین بیش از ۷ هزار نامزد دست به انتخاب بزنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که ایران در شرایط تحریم اقتصادی از سوی آمریکا به سر می برد.
بر این اساس با توجه به عدم امکان حضور شمار زیادی از نامزدهای طرفدار «حسن روحانی» رئیس جمهوری ایران، مخالفان وی فرصت خوبی دارند تا بتوانند پس از ۷ سال اکثریت کرسی های پارلمان را از آن خود کنند.
به نوشته زد. د. اف انتظار می رود نتایج اولیه شمارش آرای انتخاباتی در ساعات اولیه بامداد روز شنبه اعلام شود.

تارنمای شبکه اول تلویزیون آلمان «تاگس شاو» در گزارش خود به اظهار نظر شماری از شهروندان ایران اشاره کرده و از قول یک زن نوشته است: فاطمه، خیلی زود برای رای دادن در پای صندوق بود. وی می گوید: ما نمی خواهیم انتظارات ایالات متحده را برآورده کنیم. آنها می خواهند که ما رأی ندهیم. اما ما همیشه پشت رهبر و کشور خود خواهیم ایستاد. این زن می گوید ایالات متحده می خواست ایران مستعمره این کشور باشد. اما ما می خواهیم آزاد و مستقل باشیم.
یک مرد ۵۶ ساله نیز به تاگس شاو می گوید: من بر اساس جناح بندی سیاسی رای نمی دهم، بلکه به کسانی رای می دهم که می شناسم و به آنها اعتماد دارم.
وی مشکلات اقتصادی را تنها ناشی از تحریم های آمریکا نمی داند و معتقد است که چنین مشکلاتی در همه کشورها وجود دارد و سیاستمداران کارآمد می توانند آن را حل کنند.

تارنمای خبری «ناخریشین» آلمان نیز با اشاره به برگزاری انتخابات پارلمانی ایران از ساعات اولیه بامداد امروز (جمعه) نوشت: آمارهای متفاوتی از میزان مشارکت در این انتخابات منتشر شده است، با این حال صدا و سیما ایران این حضور را بسیار گسترده عنوان کرده و از میزان بالای مشارکت در این دوره از انتخابات خبر داده است.
به نوشته این وبگاه خبری این حضور در حالی است که تحریم های اقتصادی موجب نارضایتی هایی در جامعه شده است، از این رو تحلیلگران انتظار دارند گروه های سیاسی محافظه کار در این انتخابات پیروز شوند.
نشریه هاندلز بلات تفاوت این دوره انتخابات ایران با دوره های پیشین را حضور بسیار کمرنگ گروه های اصلاح طلب عنوان کرد و مدعی شد: رای دهندگان ایرانی انتخاب محدودی در این دوره دارند؛ در جبهه اصلاح طلبان شماری بخاطر عدم تایید صلاحیت از سوی شورای نگهبان و شماری نیز به خاطر انصراف شخصی، در رقابت حضور ندارند.
این نشریه افزود: در فضای جدید سیاسی برای «حسن روحانی» که سیاستمدار معتدلی به شمار می آید، پیگیری سیاست های میانه روانه دشوار خواهد بود.
این در حالی است که نتایج این انتخابات مقدمه ای برای انتخابات ریاست جمهوری دو سال بعد به شمار می رود.

همچنین نشریه «فرایه ولت» با اشاره به حضور پررنگ مردم ایران در انتخابات پارلمانی، از کنار گذاشته شدن سیاستمداران اصلاح طلب از گردونه رقابت ها از سوی شورای نگهبان خبر داد.
در بخش دیگری از این گزارش روند تایید صلاحیت نامزدهای نمایندگی مورد انتقاد قرار گرفته است.
نشریه اشپیگل نیز همانند دیگر رسانه های آلمانی از شرایط ویژه انتخابات پارلمانی این دوره ایران نوشته ومدعی شده است که رد صلاحیت ها در این دوره، امکان انتخاب را محدود کرده است.
اشپیگل همچنین به انتقادهای روحانی از این اقدام شورای نگهبان اشاره کرده و افزوده است: در شرایط کنونی اقتصاد ایران بخاطر تحریم های تحت فشار است.
بنا به پیش بینی این نشریه آلمانی، در این دوره سیاستمداران محافظه کار قدرت می گیرند و اصلاح طلبان به حاشیه رانده خواهند شد.

به نوشته نشری «دی سایت» در انتخابات امروز نیروهای میانه رو در اقلیت قرار گرفته اند. بر این اساس این انتخابات آزمون بزرگی برای «حسن روحانی» رئیس جمهوری میانه رو ایران به شمار می رود.
دی سایت پیش بینی کرد که در این دوره نیروهای محافظه کار (اصولگرا) دوباره قدرت را در مجلس به دست بگیرند. هر چند شمار زیادی از نامزدهای اردوگاه اصلاح طلبان رد صلاحیت شده اند اما به گفته رهبر ایران حضور در این انتخابات به عنوان وظیفه ای شرعی است و هر ایرانی موظف است که در آن شرکت کند.

برچسب‌ها مجلس شورای اسلامی انتخابات مجلس شورای اسلامی آلمان پروندهٔ خبری گام ششم، روز انتخابات

منبع: ایرنا

کلیدواژه: مجلس شورای اسلامی انتخابات مجلس شورای اسلامی آلمان حسن روحانی حسن روحانی حسن روحانی مجلس شورای اسلامی انتخابات مجلس شورای اسلامی آلمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۸۴۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهه ۹۰؛ دهه‌ی «رکود، عبرت، تجربه»

خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی ۹۰، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد. - اخبار اقتصادی -

گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم- 

وقتی میان فعالان اقتصادی از دهه‌ی 1390 شمسی سخن به میان می‌آید، تصویر یک دهه «عقب‌ماندگی»، «تعطیل نسبی مسائل اقتصادی» و «انباشت چالش‌های اقتصادی» در ذهن‌هایشان نقش می‌بندد و زمانی که می‌خواهند در موردش صحبت کنند، هر یک از زاویه‌ای آسیب‌های این دهه را بر می‌شمرند: از وضعیت نامناسب شاخص‌های کلان اقتصاد تا رکود در کسب‌و‌کارهای خرد و کلان، از آسیب‌های تشدید تحریم‌ها تا انفعال دولت‌ها در برابر تحریم و بی‌توجهی به برنامه‌ها و سیاست‌های «خنثی‌کردن اثر تحریم‌ها».

تاجران زبده و پژوهشگران اقتصاد بین‌الملل نیز از «شرطی‌کردن اقتصاد» نسبت به مذاکره با غرب می‌گویند و بی‌توجهی به سیاست اصولی «ترجیح شرق به غرب»؛ آن هم درست در دهه‌ای که قدرت اقتصادی در حال انتقال از غرب به شرق بود. دهه‌ی 1390 چه بود و چه مختصاتی داشت؟ آن دوران تمام شده یا دهه‌ی جدید، دهه‌ی 1390 جدیدی است!؟  

افول شاخص‌های کلان

میانگین رشد اقتصادی دهه‌ی 1360 -با وجود آثار انقلاب و مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی- برابر با 4.3 درصد بود. این شاخص در دهه‌ی 1370 برابر با 3.1 درصد و در دهه‌ی 1380 برابر با 4.4 درصد بود. میانگین رشد اقتصادی پس از انقلاب (از 1360 تا پیش از آغاز دهه‌ی 1390) نیز برابر با 3.9 درصد بود. این در حالی است که میانگین رشد اقتصادی در دهه‌ی 1390 به 0.9 درصد کاهش یافت.

درآمد ملی سرانه که در سال 1390 برابر با 8.1 میلیون تومان بود در سال‌های پس از آن کاهش یافت؛ تا جایی که میانگین درآمد سرانه در این دهه به 7.4 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 1390) رسید. فقر مطلق که از 46.8 درصد در سال 1989 میلادی (تقریباً معادل سال 1368؛ سال پایانی جمگ تحمیلی) به 12.3 درصد در سال 2011 میلادی (تقریباً معادل سال 1390 شمسی) رسیده بود، در دهه‌ی تعطیل اقتصاد ایران دوباره افزایش یافت و به 21.9 درصد در سال 2020 میلادی (تقریباً معادل 1399 شمسی) رسید؛ به عبارت دیگر قدرت خرید عموم مردم در این دهه آب رفت و فقر مطلق نیز تقریباً دو برابر شد.

تحریم و انفعال

در تحلیل دهه‌ی 1390 نمی‌توان از نقش تحریم‌ها غافل شد؛ تشدید تحریم‌های ظالمانه از ابتدای دهه‌ی 1390 به این سو حتماً به اقتصاد ایران آسیب زد اما انفعال سیاست‌گذار در برابر تحریم‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه -یعنی افول شاخص‌های کلان اقتصادی- داشت.

کاهش وابستگی اقتصاد به نفت در دهه‌ی 1390، نه یک سیاست مطلوب سیاستگذار بلکه همواره اجبار بود. از دل همین اجبار بود که کلان‌ایده‌ی «مذاکره برای رفع تحریم‌ها» و «رفع‌تحریم به مثابه حل همه‌ی مشکلات از آب خوردن تا بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی» زاییده شد.

سیاستمدارِ عادت‌کرده به زیستِ نفتی که نظم آمریکایی جهان را نیز پذیرفته بود، حتی به‌زور هم حاضر به ترک اعتیاد اقتصاد ایران به نفت نبود. می‌خواست دوباره ذیل نظم آمریکایی، نفت بفروشد و گرد و غبار ضعف کارآمدی مدیریت و سیاست‌های اقتصادی‌اش را زیر فرش درآمد نفتی پنهان کند. «برجام» را تجربه کرد و با خروج آمریکا از برجام، سرش به سنگ خورد. از این منظر، دهه‌ی 1390 را باید دهه‌ی تجربه و عبرت نیز نامید. سیاستمدار در این دهه، عملاً اقدام جدی‌ای برای درمان عیوب ساختاری اقتصاد ایران از جمله تصدی‌گری افراطی دولت، بودجه‌بندی معیوب و نامتوازن، وجود هزینه‌های زائد و مسرفانه و ...  نکرد.

تغییر نظم بین‌الملل

از دیگر ویژگی‌های مهم دهه‌ی 1390 نیز سرعت گرفتن تغییر نظم بین‌المللی بود. در این دهه قدرت اقتصادی به مرور از غرب به شرق -به‌طور خاص آسیا- منتقل شد. در سال 2011 تولید ناخالص داخلی آمریکا (بر اساس دلار برابری قدرت خرید) معادل 15600 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی چین برابر با 13740 میلیارد دلار بود. در سال 2017 ورق برگشت و اقتصاد چین از اقتصاد آمریکا بزرگ‌تر شد. تولید ناخالص داخلی چین در 2024 برابر با 35290 میلیارد دلار است در حالی که این شاخص برای اقتصاد آمریکا برابر با 28780 میلیارد دلار است. رشد اقتصادی هند و سایر اقتصادهای نوظهور آسیایی نیز مشابه بود.

در میانه‌ی این تغییر نظم مهم در دهه‌ی 1390، دولت در ایران عملاً روابط اقتصادی با شرق را از اولویت خارج کرد و تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکره با غرب برای رفع تحریم‌ها گذاشت. رای آوردن ترامپ در ایالات متحده، قدرت گرفتن بن‌سلمان در عربستان، کرونا و سقوط قیمت نفت را نیز باید به لیست اتفاقات شاخص این دهه اضافه کرد.

درس‌هایی برای آینده

خلاصه اینکه در دهه‌ی 1390 یک دهه «رکود»، انباشت چالش‌های اقتصادی و تعطیل نسبی مسائل اقتصادی را شاهد بودیم. در عمل دولت‌ها در اقتصاد داخلی، اصلاح «عیوب ساختاری» را به‌تعویق انداختند و در نسبت اقتصاد ملی با دنیای خارج، بدون توجه به تغییر نظم بین‌الملل تمام تخم‌مرغ‌ها را در سبد مذاکره با غرب برای «رفع تحریم» گذاشتند و استراتژی «خنثی‌سازی اثر تحریم» را  کنار گذاشتند؛ در حالی که در ابتدای دهه، با ابلاغ «سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی» راه‌ها نشان داده شده بود و در انتهای دهه نیز در «بخش اقتصادی بیانیه‌ی گام دوم»، مجدداً بر آن‌ها تاکید شد. در واقع سیاستگذار در این دهه دست به «تجربه‌»‌ای خارج از سیاست‌های کلی نظام زد و درس «عبرت»ی برای دهه‌های پیش رو شد.

حال آیا ما از تجربه‌های دهه‌ی 1390 درس خواهیم گرفت!؟ گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی 90، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد.

انتهای پیام/