«بازجویی» زیر ذره‌بین؛ پرونده «نیلوفر بیانی» چه خواهد شد؟
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۳۱۸۸۸
آفتاب‌‌نیوز :
بالاخره پس از يك هفته از انتشار گزارشي از مجموعه نامه‌هاي نيلوفر بياني به مقامات عالي، صادق آملي‌لاريجاني رييس پيشين قوه قضاييه و سيدابراهيم رييسي رييس كنوني دستگاه قضا بر اساس آنچه پايگاه اطلاع‌رساني دولت منتشر كرده، عليرضا آوايي، وزير دادگستري بر اساس مصوبه روز يكشنبه هيات دولت از سوي هيات وزيران موظف شد تا ادعاهاي اخير اين متهم محيطزيستي را به‌طور جدي پيگيري و گزارش آن را به دولت ارايه كند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همچنين معصومه ابتكار، معاون رييس‌جمهوري در امور زنان و خانواده نيز در جريان گفت‌وگويي با خبرگزاري برنا كه روز گذشته منتشر شد، از مشاهده نامه اين فعال محيط زيستي ابراز تاسف كرده و گفته است: «از قوه قضاييه درخواست كرديم در رابطه با اين موضوع شفاف‌سازي كند. در هر كدام از قسمت‌هايي كه پليس آگاهي، نيروهاي انتظامي و ديگر مراجع قضايي و امنيتي با خانم‌ها مواجه است، حضور يك زن الزامي است. در نيروي انتظامي، آگاهي و سازمان زندان‌ها، خانم‌ها حضور دارند اما بايد در موارد ديگر هم خانم‌ها، حضور داشته باشند تا چنين مشكلاتي پيش نيايد. بايد حقوق زن زنداني رعايت شود.»
ابتكار ادامه داد: «از سيستم نظامي، امنيتي و قضايي توقع مي‌رود كه نسبت به موضوعاتي از اين دست، حساسيت لازم را داشته باشند. رعايت حقوق و شأن زنان از خط قرمزهايي بوده كه نظام نسبت به آن بسيار حساس است. وقتي صحبت از حدود الهي مي‌كنيم، براي زنان زنداني فرق نمي‌كند و بايد اين حدود رعايت شود. به هيچ عنوان نبايد در شرايط امنيتي و در زمان بازجويي، حقوق و حرمت زنان زير پا گذاشته شود.» آخرين نشست هيات دولت در پايان هفته گذشته كه بساط رونمايي از ۴ محصول صنعت‌خودروسازي داخلي در حياط پاستور بر پا بود، چند ساعتي از انتشار گزارشي در مورد نيلوفر بياني، متهم محيطزيستي در يكي از وب‌سايت‌هاي فارسي‌‌زبان خارج كشور منتشر شده بود.
چهارشنبه هفته گذشته اسحاق جهانگيري، در پاسخ به اين پرسش كه آيا هيات دولت قرار است اين موضوع را بررسي كند، گفته بود: «معمولا ابتداي جلسه، اگر اعضاي هيات دولت خبرهاي مهمي داشته باشند، منتقل مي‌كنند اما راجع به اين مساله حرفي زده نشد. اين موضوع را در جلسه يكشنبه -هفته آينده- هيات دولت مطرح مي‌كنم و اگر لازم باشد افرادي را از هيات دولت مامور خواهند شد تا با رييس قوه قضاييه درباره اين موضوع گفت‌وگو كنند.»
در گزارش منتشر شده به استناد نامه‌هاي نيلوفر بياني به ۳ مقام ارشد حاكميت گفته شده بود اين متهم محيطزيستي با برخورد غيراخلاقي، غيرشرعي و مغاير با قوانين مربوط با حقوق متهم در دوران بازداشت و بازجويي مواجه بوده است. اين مساله البته پيش از اين از سوي نيلوفر بياني نيز مطرح شده بود. زماني كه او را براي حضور در دادگاه از محل بازداشت انتقال مي‌دادند، در راهروهاي دادگاه از شرايط بغرنج بازجويي خود گفته بود و همين هم باعث شد از حضور در چند جلسه بعدي دادگاه محروم شود. در اين ميان و پيش از آنكه جهانگيري قولي مبني بر پيگيري اين موضوع در هيات دولت بدهد، يكي ديگر از مقامات دولتي گفته بود كه به صورت چراغ خاموش از زماني كه از اين موضوع باخبر شده، در حال پيگيري است كه البته به نظر مي‌رسد با مامور شدن وزير دادگستري بايد منتظر ارايه گزارشي مفصل‌تر در مورد حوادث رخ داده براي اين فعال محيطزيستي باشيم.
در حالي كه اعضاي هيات دولت در تلاش هستند تا از طريق راه‌هاي ارتباطي و در حيطه اختيارات‌شان ادعاهاي مطرح شده در نامه نيلوفر بياني را پيگيري كنند، روابط عمومي دادستاني تهران ۵ روز پيش با انتشار اطلاعيه‌‌اي اعلام كرد كه هياتي از سوي دادستاني تهران مامور بررسي موضوع شده‌اند و براي ملاقات با او به زندان رفته‌اند، اما نيلوفر بياني حاضر نشده كه به آنان توضيحاتي ارايه كند. اين مرجع قضايي همچنين گفت كه مراحل بازجويي‌ها به صورت تصويري ضبط شده و نهادهاي امنيتي و اطلاعاتي بازرسي بي‌سابقه‌اي از عملكرد ضابطان داشته‌اند. پرونده متهمان محيطزيستي از بهمن‌ماه ۹۶ از سوي يك نهاد امنيتي-نظامي گشوده شد و فرآيند تحقيقات و بازجويي و ارايه حكم و حتي برگزاري دادگاه تجديدنظر تا همين چندي پيش يعني بيش از ۲ سال به طول انجاميد. بازداشت‌شدگان در ابتدا به اتهام جاسوسي دستگير شده بودند كه وزارت اطلاعات اين اتهام را رد كرده بود و در نهايت به دليل همكاري با دولت متخاصم امريكا كه اساسا به لحاظ حقوقي جزو دول متخاصم با ايران به حساب نمي‌آيد، حكم زندان گرفتند.
منبع: روزنامه اعتمادمنبع: آفتاب
کلیدواژه: نیلوفر بیانی وزیر دادگستری فعالان محيط زيستي نیلوفر بیانی محیط زیستی هیات دولت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۳۱۸۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازجویی‌هایی که به مرگ رئیس دانشگاه تهران ختم شد
کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، یکی از دو کودتای ننگین تاریخ معاصر ایران زمین است که هر دو توسط خاندان پهلوی پدر و پسر صورت گرفت.
کودتایی که علاوه بر نیرو‌های سیاسی، برخی فرزانگان این کشور از جمله علی اکبر دهخدا را نیز به مسلخ برد و نشان داد شبه دمکراسی و شبه مدرنیته شاهنشاهی، با فرزانگانش چگونه سرناسازگاری را گذاشته است.
لغت نامه و امثال و حکم مهمترین پروژه دهخدابه گزارش خبرآنلاین؛ علی اکبر دهخدا معروف به دخو (نام مستعار او در نشریه؛ مخفف دهخدا) شاعر، طنزپرداز، روزنامه نگار، و مبارز سیاسی بود که فعالیت اش را از دوره قاجار آغاز و در دوره محمدعلی شاه مجله صوراسرافیل را منتشر کرد. صور اسرافیل به دلیل انتشار مقالات انتشار مقالاتی علیه استبداد شاه پس از ۱۳ ماه توقیف وسردبیر آن جهانگیرخان صوراسرافیل به دستور محمدعلی شاه اعدام شد.
پس از آن دهخدا به سوئیس رفت و سه شماره دیگر از صوراسرافیل را در آنجا منتشر کرد. با سقوط سلسله قاجار، و روی کارآمدن پهلوی، دهخدا به ایران بازگشت و تا سال ۱۳۱۱ چهار جلد از «امثال و حکم» را منتشر کرد. بازگشت دهخدا به ایران هم‌زمان با آغاز مشروطیت بود. دهخدا از دست پروردگان شیخ هادی نجم‌آبادی محسوب می‌شود که در جنبش مشروطه نقشی مهم ایفا کرد. دهخدا در بیان خاطرات خود، «تربیت عقل» خویش را به شیخ هادی «طائب ثراة» نسبت داده است و او را همراه دو مربی دیگر خود، «وجودی استثنایی» خوانده‌است.
پس از پایان نخستین جنگ جهانی، دهخدا از فعالیت‌های سیاسی کناره گرفت، و در دوره‌ی پادشاهی رضاشاه به کار‌های علمی، ادبی و فرهنگی پرداخت. در این دوره است که او به عنوان سیاستمداری میانه رو وارد میدان سیاست ایران می‌شود. او از جمله روشنفکران صاحب نامی است که با مشی‌ای میانه، یک پا در قدرت و یک پا در میان مردم داشت و تلاش می‌کرد منافع ملی را همواره حفظ کند.
از این رو در سال ۱۳۰۶ مدرسهٔ سیاسی به مدرسهٔ عالی حقوق و علوم سیاسی تغییر نام یافت، مسئولیت ریاست آن را علی‌اکبر دهخدا به عهده گرفت. در سال ۱۳۱۴ به عضویت فرهنگستان ایران انتخاب شد. از زمان تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ ریاست دانشکده حقوق و علوم سیاسی را تا سال ۱۳۲۰ به عهده داشت. در این سال از خدمات دولتی بازنشسته شد و یکسره به کار لغتنامه پرداخت.
در همین دوران بود که در جواب استفسار دوستان که چرا شعر و نثری به سبک آنچه در صور اسرافیل منتشر می‌کرد نمی‌سراید و نمی‌نویسد، می‌گفت: «در این زمانه بسیارند کسانی که حاضرند وقت و نیروی خود را صرف شعر گفتن و مقاله نوشتن و طبع و نشر آن‌ها در روزنامه‌ها و مجلات کنند، ولی شاید کمتر کسی باشد که بخواهد و بتواند با تألیف آثاری مانند امثال و حکم و لغتنامه وظیفه‌ای دشوار و خسته‌کننده و طاقت‌سوز، ولی واجب را تحمل کند.» در نخستین کنگره نویسندگان ایران در تیر ماه ۱۳۲۵ دهخدا در هیئت رئیسه شرکت داشت. در همان سال از جمله نویسندگان و اهل فرهنگی بود که بیانیه صلح استکهلم را امضاء کرد.
مهمترین پروژه دهخدا، کار بر روی «لغت نامه» است. پروژه‌ای که عمر گرانقدرش را برای تدوین آن صرف کرد. بنا بر روایت‌های تاریخی و به نقل از موسسه دهخدا، «دهخدا کار تالیف لغت نامه را به تنهایی و در خانه خود انجام می‌داد و نتیجه تحقیقات و پژوهش هایش را بر روی برگه‌هایی یادداشت می‌کرد. پس از آن که بیش از دو میلیون برگه یادداشت جمع شدند، دهخدا به این فکر می‌افتد که این برگه‌ها را در قالب کتاب چاپ کند. با این حال سرمایه‌ای برای این کار نداشت.»
به نظر می‌رسد فرزانگی، و عدم وابستگی به رانت قدرت، گریبانش را می‌فشرد به نحوی که به دلیل فقدان سرمایه قادر به انتشار تنها یک جلد از لغتنامه شد. «دهخدا با رنج زیاد، اندک سرمایه‌ای جمع و اولین جلد لغت نامه اش را در سال ۱۳۱۹ منتشر کرد. او در سال ۱۳۲۰ از مدرسه عالی حقوق و علوم سیاسی بازنشسته شد و همچنان در تلاش برای کسب سرمایه جهت چاپ جلد‌های دیگر لغت نامه بود.» فقدان سرمایه لازم، باعث شد، و ثروت تمام زندگی اش را به مجلس شورای ملی وقت بسپارد: «او در سال ۱۳۲۴ میلیون‌ها برگه‌ای را که حاصل تحقیقاتش در گردآوری لغت نامه بود، به ملت ایران هدیه کرد و آن را به مجلس شورای ملی سپرد.»
پاداش روشنفکر ادیب و مسئول، زندان و قطع حقوقاو از جمله روشنفکران صاحب نامی است که با مشی‌ای میانه، یک پا در قدرت و یک پا در میان مردم داشت و تلاش می‌کرد منافع ملی را همواره حفظ کند. فراستخواه در کتاب کنشگران مرزی، دهخدا را نیز در زمره کنشگران مرزی تحلیل می‌کند. موسسه لغت نامه از نظر فراستخواه و مسئولیت‌هایی که او در زندگی خود برعهده داشته، «عملکردی است در فضای واسط میان دستگاه حکمرانی، از یک سو و حیات مدنی و فکری و فرهنگی و اجتماعی جامعه از سوی دیگر. صص ۳۲ و ۲۲۰» یکی از مهمترین سرفصل‌های زندگی دهخدا، همراهی او با دکتر محمد مصدق رهبر نهضت ملی شدن نفت ایران است.
او که خود به زبان و ادب پارسی علاقه و اهتمام داشت، مسئولیت روشنفکری و نقد قدرت و ظرفیت سازی و اصلاح آن به همراه اصلاح جامعه، باعث می‌شد تا از اوضاع و احوال روزگار خود غافل نشده و به حوزه سیاست وارد شد. یکی از فراز‌های روشن زندگی دهخدا حمایت از محمد مصدق در دوران نخست وزیری اش است. این دوستی برای او هزینه سنگینی نیز به همراه داشت. شفیعی کدکنی در دهمین مراسم بزرگداشت علی اکبر دهخدا گفت: «در حق دهخدا کوتاهی کرده‌ایم، دهخدا چوبِ همکاری و دوستی و عشقش به دکتر محمّد مصدّق را می‌خورَد و هنوز هم می‌خورَد.»
در وقایع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دکتر مصدق، علی اکبر دهخدا دستگیر و مورد بازجویی‌های فراوان قرار گرفت و دچار لطمات فراوان شد. حقوق بازنشستگی دهخدا قطع و از سخنرانی و فعالیت در مجامع عمومی منع شد و هرچند وقت یک بار جهت پاسخ دادن به برخی سوالات به شهربانی احضار می‌شد.
محمد دبیرسیاقی پژوهشگر موسسه دهخدا می‌نویسد: «آخرین بار در ۲۵ مهر ۱۳۳۲، او را به دادستانی دعوت کردند، و پس از ساعت‌ها معطلی و پاسخ به سوالات تکراری، رنجور و خسته او را به منزل بازگرداندند و در هشتی منزل رها کردند. پیر فرسوده از حال برفته بی آگاهی اهل خانه، ساعت‌ها نقش بر زمین بماند تا خادمی که برای ادای فریضه صبح برخاسته بود، کالبد فسرده اش را به درون حمل کرده و اهل خانه را آگاه ساخته تا تیمارداری وی کنند.» دهخدا بعد از این واقعه با ابتلا به سینه‌پهلوی شدید، سرانجام در هفتم اسفندماه سال ۱۳۳۴ زندگی را بدرود گفت.
محمدرضا شفیعی کدکنی و علی اکبر دهخدا
پهلوی دوم به دلیل همراهی دهخدا با مرحوم مصدق، او را آنگونه نقره داغ کرد که سرمشقی برای دیگر متفکران این مرزو بوم باشد. اندیشمندی که سال‌ها عمر خود را صرف عظمت ایران و ایرانیان کرده بود. به همین دلیل است که کدکنی در پیامی به دهمین مراسم بزرگداشت علی اکبر دهخدا در باره اش می‌گوید: «بنده بار‌ها و بار‌ها هم اندیشیده‌ام و هم گفته‌ام و شاید هم نوشته باشم که در قرن بیستم کسانی که مفهوم ایران را به لحاظِ فرهنگی حفظ کرده‌اند و گسترش داده‌اند و مایهٔ بقاء و استمرار و جاودانگی آن شده‌اند، افرادی هستند که ما در کنار بزرگانِ قدیم‌مان امثال فردوسی و نظامی و سعدی و حافظ باید برای‌شان احترام قائل بشویم و به تناسبِ خدماتی که به فرهنگِ ملّیِ ما کردند، سپاسگزارِ آن‌ها باشیم تا جامعه بداند که ملّتِ ایران قدرشناس پاسداران فرهنگِ ملّیِ او هستند. فکر می‌کنم اگر معدل همه کوشش‌هایی که در این قرن در جهت پاسداری از فرهنگ ملّی ما انجام شده است گرفته بشود، علی‌اکبر دهخدا بالاترین جایگاه را در این برآورد حتماً دارد.»
این گفته کدکنی، برای دانشجویان و استادان رشته ادبیات فارسی، علاوه بر امثال حکم، و لغت نامه، یادآور برخی دیگر از ۲۰ اثر مهم دهخدا از جمله تصحیح دیوان منوچهری، تصحیح دیوان حافظ، تصحیح دیوان سید حسن غزنوی، تصحیح دیوان مسعود سعد، تصحیح دیوان سوزنی سمرقندی، تصحیح دیوان فرخی سیستانی، تصحیح دیوان ابن یمین، تصحیح لغت فرس اسدی، تصحیح صحاح الفرس، تصحیح یوسف و زلیخا و ... است. از این رو است که می‌گوید: «دهخدا اگر به فرهنگِ دیگری تعلّق داشت، مردم آن فرهنگ، هرقدر هم عقب‌افتاده بودند، بیشتر از این که ما نسبت به او احترام قائلیم، احترام قائل می‌شدند. ما در حق دهخدا کوتاهی کرده‌ایم و نسل‌های اکنون و آینده باید جبران این کوتاهی ما را بکنند. دهخدا چوبِ همکاری و دوستی و عشقش به دکتر محمّد مصدّق را می‌خورَد و هنوز هم می‌خورَد.»
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس