مریخ می‌لرزد
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۷۱۳۵۸
فرودگر ناسا در مریخ از وجود مریخ لرزه‌هایی در این سیاره خبر میدهد.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸، فرودگر ناسا با موفقیت در ناحیه Elysium Planitia مریخ فرود آمد. هفتاد روز بعد، ارتعاش سنج این فرودگر شروع به ثبت ارتعاشات سیاره‌ای کرد. گروهی از محققان و مهندسان در موسسه فناوری فدرال (ETH) زوریخ به سرپرستی پروفسور دومینیکو جیاردینی، لوازم الکترونیکی کنترل سیستم اطلاعات آموزشی خاص (SEIS) را به ماه فرستاده بودند و مسئولیت سرویس مریخ لرزه را بر عهده داشتند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این فرودگر تا پایان سپتامبر ۲۰۱۹، ۱۷۴ رویداد ثبت کرده است. از آن موقع تا به حال، اندازه گیری‌ها ادامه پیدا کرده و تا به امروز ۴۵۰ رویداد مریخ لرزه مشاهده شده که هنوز جزئیات آن‌ها تجزیه و تحلیل نشده است؛ و این یعنی بطور میانگین در هر روز یک رویداد ثبت شده است.
این داده‌های به محققان اجازه میدهد تا چگونگی حرکت موج‌های ارتعاشی را مشاهده کنند و به ویژگی‌های درونی آن پی ببرند (مشابه ایکس ری که در پزشکی برای تومورگرافی استفاده میشود). قبل از آنکه فرودگر در مریخ مستقر شود، محققان گستره‌ای از مدل‌های ممکن را برای نمایش ساختار درونی مریخ ارائه داده بودند. لرزه‌های ثبت شده بعد از چندین ماه، باعث بهبود درک ساختار سیاره و کاهش عدم قطعیت‌ها شد.
درک داده‌های مریخ لرزه چالش برانگیز است
مریخ لرزه مشابه رویداد‌هایی که ما در زمین لرزه دیده ایم، اگرچه عموما آن‌ها قدرت کمتری دارند. ۱۷۴ مریخ لرزه ثبت شده می‌تواند در ۲ گروه دسته بندی شود: اولین گروه شامل ۲۴ رویداد با فرکانس کوتاه و بزرگی بین ۳ تا ۴ است، همانطور که در مقالات منتشر شده در گوشته مریخ اتفاق می‌افتد. گروه دوم شامل ۱۵۰ رویداد با بزرگی کم، عمق کم و فرکانس بالا در پوسته مریخ اتفاق می‌افتد.
پروفسور جیاردینی توضیح میدهد: «مریخ لرزه ویژگی‌هایی دارد که اخیرا در دوره آپولو مشاهده شده و مدت زمان طولانی سیگنال (۱۰ تا ۲۰ دقیقه) با توجه به ویژگی پراکندگی پوسته مریخی است.» با این حال او گفت که بطور کلی تفسیر داده‌های مریخ لرزه بسیار چالش برانگیز است و در بیشتر موارد فقط مسافت می‌تواند شناسایی شود و مسیر امواج را نمیتوان بدست آورد.
فرودگر در یک سطح کم ضخامت و شنی مستقر شد
این فرودگر دوره جدیدی را برای زلزله شناسی سیاره‌ای گشود. باد‌های داخلی، فرودگر و ابزار‌های آن را می‌لرزاند و منجر به سرو صدای زیادی در محیط میشود. با این حال، در هنگام غروب خورشید باد‌ها آرامتر شده و اجازه می‌دهند تا آرام‌ترین ارتعاشات نیز که تا به حال در منظومه شمسی جمع آوری نشده اند، ثبت شوند. در نتیجه بیشتر رویداد‌های ارتعاشی شناسایی شده با این سیستم در مریخ در ساعات شب اتفاق می‌افتد. همچنین نیاز است تا بین تشخیص رویداد‌های ارتعاشی و سینگال‌های حرکتی و سایر ابزار‌ها دقت لازم صورت بگیرد.
در اعماق بیشتر، پوسته مریخ دارای خواص قابل مقایسه با توده‌های کریستالی زمین است، اما به نظر می‌رسد شکستگی بیشتری داشته باشد. انتشار امواج لرزه‌ای نشان میدهد که گوشته فوقانی در مقایسه با گوشته تحتانی ضعف‌تر است.
فعالیت لرزه‌ای ناشی از فشار‌های تکتونیکی است
این فرودگر در منطقه نسبتا آرامی از مریخ مستقر شده است، زیرا تاکنون هیچ رویداری نزدیک به این ایستگاه ثبت نشده است. ۳ رویداد بزرگ در ناحیه Cerberus Fossae رخ داده اند که تقریبا ۱۵۰۰ کیلومتر دورتر از ایستگاه است. وجود مایع‌های ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی در مریخ نشان میدهد فعالیت‌های لرزه‌ای در مریخ نه تنها ناشی از سرد شدن و کوچک شدن سیاره نیست بلکه به علت فشار‌های تکتونیکی است. در مجموع، مقدار انرژی آزاد شده در مریخ چیزی بین زمین و ماه است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: مریخ مریخ نورد لرزه در مریخ فرودگر مریخ مریخ لرزه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۷۱۳۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا به کشف حیات بیگانه یک گام نزدیک‌تر شد
ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.
نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.
مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.
این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر میشود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر میشود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.
آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد