ژل‌های ضدعفونیکننده یا شستن دست با آب و صابون: کدامشان بر ضد کوروناویروس موثرتر است؟
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۷۸۲۱۴
پرسشی که مطرح می‌شود این است که تاثیربخش بودن ژل‌های ضدعفونیکننده دست بر ضد کوروناویروس و مقایسه آن با شستن دست با آب و صابون است.
ایده ژل‌های ضدعفونیکننده دست برای نخستین بار یک دانشجوی پرستاری به لوپ هرناندز در بیکرزفیلد کالیفرینا ارائه کرد. او ایده استفاده از ژل‌های الکل‌پایه برای پاک کردن دستها در نبود دسترسی به شستن دست با آب و صابون را مطرح کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما هنگام همه‌گیری جهانی ویروس H1N1 آنفلوانزای خوکی در سال ۲۰۰۹ بود که استفاده از ژل‌های ضدعفونی بسیار شایع شد و جنبه عمومی پیدا کرد.
همه کارشناسان توافق دارند که ژل‌های ضد عفونی که دست کم ۶۰ درصد الکل داشته باشند، اغلب ویروس‌ها را می‌کشند.
به طور کلی ویروس‌ها نسبت به باکتری‌ها در برابر مواد ضدعفونیکننده مقاوم‌تر هستند. اما خوشبختانه کوروناویروس یک ویروس غلاف‌دار است به این معنا که پوششی دور آن وجود دارد که الکل می‌تواند به آن حمله کند و با از بین بردن آن ویروس را خنثی کند.
نکته مهم هنگام استفاده از ژل‌های ضدعفونیکننده است.
توجه داشته باشید که کووید-۱۹ یک بیماری جدید است و هنوز راههای انتشار آن به طور قطعی معلوم نیست. اما اغلب کارشناسان معتقدند که قطرک‌های تنفسی ناشی از سرفه باعث انتقال آن از شخصی به شخص دیگر می‌شود و انتقال آن از طریق اشیا مانند بسته‌‌ها یا غذا چندان محتمل نیست.
دستورالعمل کلی این است که دست‌هایتان را به طور مرتب با آب و صابون بشویید یا اگر به آب و صابون دسترسی ندارید، تا زمان بازگشت به جایی که این امکان برایتان فراهم شود، از ژل ضدعفونیکننده دست استفاده کنید.
حتی‌المقدور از دست زدن به جاهایی که لازم نیست لمسشان کنید، پرهیز کنید و حواستان به هر چیزی که لمس می‌‌کنید، مانند دستگیره در و میله اتوبوس باشد- اگر پس از دست زدن به سطحی آلوده نمی‌توانید دست‌هایتان را بشویید یا از ژل استفاده کنید، حواستان باشد که با دست‌هایتان صورت‌تان را لمس نکنید.
ویروس‌ها برای تکثیر نیاز به سلول زنده دارند: بنابراین اگر دست‌هایتان تمیز نیست، چشم‌هایتان را نمالید، دهانتان یا هر زخم پوستی‌تان را لمس نکنید.
بهترین گزینه برای پاک کردن دستها شستن با آب و صابون است. یک بررسی در سال ۲۰۱۹ بوسیله انجمن میکروب‌شناسی آمریکا نشان می‌دهد شستن دست با آب جاری و صابون موثرتر از ریختن چند قطره ژل ضدعفونی روی دست و مالیدن آن است.
صابون خواص ضد باکتری ملایمی دارد، اما ویروس‌ها را نمی‌کشد. در مقابل صابون می‌تواند کثیفی‌ها روی دستها را برطرف کند.
هنگام شستن دستها کاملا آنها را در هر دو طرف و نیز در میان انگشتان و زیر ناخن‌ها با کف پوشانید، ابتدا یک دست و بعد دست دیگر. بعد دستها برای ۲۰ ثانیه زیر آب جاری آبکشی کنید. آبکشی کامل دستها مرحله‌ای ضروری برای زدودن ویروس‌ها از روی دستها است. دست‌هایتان را با یک حوله کاغذی یکبار مصرف خشک کنید و بعد پیش از دور انداختن حوله از آن برای بستن شیر استفاده کنید.
گرچه ممکن است عجیب به نظر برسد، اما یک بررسی منتشر شده در ژورنال پیشرفت‌های کلینیک مایوی آمریکا در سال ۲۰۱۲ به این نتیجه رسید که از دیدگاه بهداشتی «حوله کاغذی بر خشک‌‌کن‌های با جریان هوا ارجحیت دارند» زیرا حوله‌های کاغذی دست‌هایتان را سریع‌تر و کامل‌تر از دستگاه‌های خشک‌کن خشک می‌کنند. امکان انتقال آلودگی هنگامی که دست‌هایتان تر باشد، بیش از زمانی است که دست‌هایتان خشک باشد.
کد خبر 487580 برچسب‌ها مجله نکته بهداشتی روز كروناويروسمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: كروناويروس ژل های ضدعفونی ضدعفونی کننده دست هایتان آب و صابون ژل های ضد ویروس ها دست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۷۸۲۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همه‌گیری‌های حیوانی چیست؟
راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه می‌کند از مکان‌هایی که حیوانات در آن غذا می‌خورند و استراحت می‌کنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعه‌یافته‌تر به حداقل برسد.
به گزارش راز بقا، شیوع بیماری‌های عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچ‌آی‌وی، زمانی ایجاد می‌شود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود. به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» می‌گویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌شوند و حتی ممکن است ویروس‌های بیشتری را دفع کنند.
حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دیگر فضا‌های طبیعی قبلاً به‌عنوان روشی مقرون‌به‌صرفه برای جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر مطرح شده است.
توصیه‌های جدید برای کاهش سرریز‌ها (که توسط یک تیم بین‌المللی متشکل از زیست‌شناسان، بوم‌شناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاش‌هاست.
محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاش‌های میوه‌خوار به دنبال گیاهان گلدار در باغ‌های شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریز‌ها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسب‌هایی که در مناطقی که خفاش‌های آلوده ادرار یا مدفوع دفع می‌کردند، منتقل شد و سپس اسب‌های بیمار برخی از انسان‌ها را آلوده کردند.
راینا پلورایت (Raina Plowright)، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، می‌گوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق می‌افتد، راه‌حل‌ها آشکار می‌شوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش می‌شود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهی‌اوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم می‌تواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»
آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بوم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، می‌گوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکان‌های وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.
نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاش‌ها می‌پردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاش‌ها در غار‌ها مشارکت می‌دهد.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونه‌های خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.
وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، می‌گوید: این تاکتیک‌های می‌توانند «برای حیوانات دیگری که می‌توانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستی‌سانان یا پرندگان هم اعمال شود.
احتمال جهش ویروس‌ها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانه‌ای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبان‌های مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسان‌ها ویروس‌ها را به حیوانات منتقل می‌کنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورس‌ها از حیوان به انسان می‌رسد.
سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «جریان پرش ویروس‌ها بین گونه‌های مختلف جانوری فرآیندی بی‌پایان است.»
محققان امیدوارند که در کنار سرمایه‌گذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستم‌ها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.
آنها همچنین می‌گویند که باید تعداد جاده‌ها را به مکان‌های وحشی کاهش داد. جاده‌ها راه را برای توسعه زیرساخت‌ها هموار می‌کنند که زیستگاه حیات وحش را از بین می‌برد. آنها همچنین به مردم اجازه می‌دهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.
به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان داده‌اند که تراکم بیشتر جاده‌ها خطر ابتلا به ابولا را افزایش می‌دهد و ویروس ابولا در جاده‌های اصلی پخش می‌شود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریز‌های مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.
منبع: ساینس نیوز
tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد