به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

یک سال بازی بی‌مزه: اینستکس به زودی راه می‌افتد (!)

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۰۷۹۱۷۱

رسانه‌های همسو با دولت، رویکرد دوگانه‌ای نسبت به روند تعامل یکطرفه دولت با غرب پیدا کرده‌اند. برخی از این نشریات همچنان از روند یکطرفه برجام دفاع می‌کنند و به سیاق خود آقای روحانی که مشغول فرافکنی درباره همکاری با FATF است، منتقدان و مجمع تشخیص مصلحت را تخطئه می‌کنند.  به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه همشهری روز پنج‌شنبه، با اشاره به نشست کمیسیون مشترک برجام در وین، تیتر «تنفس به برجام با اینستکس» را انتخاب کرد و از قول عراقچی مدعی شد برجام زنده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روزنامه همچنین مدعی شده نخستین تراکنش از طریق اینستکس انجام شده است. این ادعایی است که ظرف یک سال اخیر، بار‌ها مطرح شده و سپری شدن زمان، دروغ بودن آن را ثابت کرده است.
روزنامه‌های اطلاعات و شرق و ایران و سازندگی و اعتماد هم از قول بیانیه دولت، خواستار تصویب دو لایحه مربوط به FATF شدند و البته اغلب این روزنامه‌ها ترجیح می‌دهند نشست بی‌نتیجه وین و طلبکارتر شدن اروپا را به تیغ سانسور بسپارند.
روزنامه ایران در این میان از قول بهشتی پوراز حامیان برجام مدعی شد FATF فراموش شدنی است و لوایح مربوط به آن باید تصویب شود.
اما در این میان، روزنامه آرمان و آفتاب یزد نگاه متفاوت و واقع‌بینانه‌تری به ماجرا داشتند. آرمان در یادداشت «با نشست‌های وین کار برجام به جایی نمی‌رسد» به قلم دکتر علی بیگدلی استاد دانشگاه نوشت: پانزدهمین نشست کمیسیون مشترک برجام در وین برگزار شد. کمیسیونی که براساس برجام مسئولیت نظارت بر اجرای این توافق را برعهده دارد، اما به نظر نمی‌رسد راه فراری به وجود آید و برجام از تنگنایی که ایجاد شده، رهایی داشته باشد.
به گفته وزیر امور خارجه آلمان شرط اجرای اینستکس، اجرای سه اقدام اساسی از طرف ایران است که یکی مسئله حقوق بشر و دیگری مسئله عدم دخالت اروپا در مسائل منطقه‌ای و همین‌طور مسئله موشکی است که هیچ‌کدام از این درخواست‌ها منطقی نیست. بنابراین آنچه الان نشست و برخاست می‌کنیم تنها یک مقدار تصمیمات ایران را به تاخیر می‌اندازند و درواقع یک جور زمان خریدن است. ایران را دلخوش کنند که از NPT خارج نشود و از همه مهمتر اینکه امانوئل مکرون در پاسخ به اینکه چقدر در حمایت از برجام اصرار دارند، عنوان کرد این تنها راه نظارت ما بر عملکرد ایران است و اگر برجام را رها کنیم، نمی‌دانیم ایران وارد چه مرحله‌ای از تصمیمات جدید خواهد شد و این حمایت را به دلیل نظارت بر تصمیمات هسته‌ای ایران انجام می‌دهیم. درحقیقت با این دیدگاه می‌خواهند مانع از خروج ایران از NPT شوند.
روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارشی با عنوان «سراب اینستکس» تصریح کرد: بی‌تردید اظهارات عراقچی درباره عملیاتی شدن اینستکس تکراری‌ترین موضوعی است که طی یکی دوسال اخیر شنیده شده است. بسیاری می‌گویند اینستکس قرار است چه دستاوردی داشته باشد؟
* وقتی موگرینی از اولین تراکنش اینستکس گفت:
زمانی که ایران در حال برداشتن گام‌های نخستین کاهش تعهدات برجامی‌اش بود در اوایل تیرماه خبری با آب و تاب در رسانه‌ها پیچید. اینکه سرانجام اولین تراکنش‌های اینستکس همان سازوکار مالی که اروپا بعد از ماه‌ها وعده و وعید قول و قرار که به ایران داده بود در حال انجام است. فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا خبر اولین تراکنش‌های مالی اینستکس را اوایل تیرماه اعلام کرد یعنی، هشت ماه پیش. آن موقع اگرچه گفته می‌شد نخستین تراکنش‌ها شکل گرفته است، اما کسی فکر نمی‌کرد منظور از زمان‌بر بودن اولین تراکنش‌ها آن باشد که هشت ماه بعد از این خبر نه تنها اولین تراکنش انجام نشده باشد، بلکه عراقچی بازهم از این سخن بگوید که اینستکس به زودی عملیاتی می‌شود یعنی یک گام عقب‌تر از هشت ماه پیش.
آفتاب یزد، ادعای راه‌اندازی لینکی را وعده دوباره و تکراری توصیف کرد و نوشت: این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که یکسال پیش هم اروپا از اولین تراکنش‌های اینستکس سخن گفته بود و هیچ اتفاقی نیفتاد. منبع: روزنامه کیهان

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: اینستکس توافق هسته ای برجام بدعهدی اروپا در برجام اولین تراکنش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۷۹۱۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارلاتان‌بازی نشریات توقیف‌شده به روایت اصلاح‌طلبان

روزنامه هم‌میهن، توقیف نشریات زنجیره‌ای در اردیبهشت ۱۳۷۹ را «شکستن بال دوم اصلاحات» وانمود کرده و حال آن که کارکرد آنها، شارلاتانیسم و ویرانگری منافقانه بود و نه اصلاحات.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: هم‌میهن می‌نویسد: «توقیف فله‌ای مطبوعات، نشان داد که زیان کوتاه‌مدت آن اقدام، در ابتدا متوجه اصلاح‌طلبان شد، ولی در میان‌مدت و بلندمدت نظام رسانه‌ای کشور که یکی از مهم‌ترین ارکان امنیت آن است، دچار چنان اختلالی شد که دیگر بعید است بتواند آن را جبران کند. وضعیت امروز رسانه‌های کشور در مقایسه باسال ۱۳۷۹ چگونه است؟ با قاطعیت می‌توان گفت که در سال ۱۳۷۹، مرجعیت رسانه‌ای کشور به‌طور کامل و بالای ۹۵درصد در داخل کشور بود. مهم‌ترین رسانه کشور صداوسیما بود، در کنار آن خبرگزاری‌های دارای مجوز، فعالیت گسترده‌ای می‌کردند. در مرحله سوم مطبوعات، به‌ویژه روزنامه‌ها حضور جدی داشتند که فضای اصلی آن در اختیار مطبوعات اصلاح‌طلب بود.»

درباره ادعای هم‌میهن مبنی بر اصلاح‌طلب بودن نشریات مذکور و شکسته شدن بال اصلاحات گفتنی است که اولاً اصلاح‌طلبی (reformism) در همه‌جای دنیا، ذیل قانون اساسی و نظام سیاسی مستقر و برای ارتقای آن انجام می‌شود؛ نه برای کودتا و براندازی. بسیاری از فعالان نشریات زنجیره‌ای، در مرور زمان نقاب از چهره برداشتند و از رسانه‌های معاند- حتی معاند با اصل ایران-

سر درآوردند. از BBC انگلیس که بی‌سیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود و دولت متبوعش، دیکتاتوری پهلوی را به مدت ۵۴ سال به ملت ایران تحمیل کرد؛ تا شبکه ویرانی‌طلب «ایران اینترنشنال» وابسته به موساد که سردبیری‌اش برعهده معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی(سردبیر روزنامه زنجیره‌ای آفتاب امروز) است.

از این واقعیت گذشته، برخی فعالان طیف مدعی اصلاح‌طلبی بارها به تندروی، قانون‌شکنی و ساختارشکنی نشریات یادشده اعتراف کرده‌اند؛ چنان که مسعود بهنود (همکار نشریات زنجیره‌ای و بی‌بی‌سی) چند سال قبل گفت: «تازگی‌ها ابراهیم نبوی یک نامه تندی نوشته به شادی صدر که در آن دوره (اصلاحات) همه تسمه پاره کرده بودیم. بهنود می‌گفت همه با هم از چراغ قرمز رد نشویم.».

همچنین عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی، درباره کارکرد روزنامه‌های زنجیره‌ای جامعه و توس گفته بود: «آنها با به خدمت گرفتن برخی روزنامه‌نگاران رژیم شاه، دنبال تشنج‌آفرینی هستند و خاتمی را گورباچف و خود را یلتسین تلقی می‌کنند. آنها سخنگوی نهضت آزادی هستند اما خود را طرفدار دوم خرداد جلوه می‌دهند. آنها با کسانی همکاری می‌کنند که با نفس دین مسئله دارند. به آنها درباره رعایت مبانی دینی تذکر داده و گفته بودم چه دلیلی دارد از کسانی که با نفس دین مسئله دارند، دعوت به همکاری کنید؟ شاهد بودیم در این روزنامه گروه‌هایی که از سال ۱۳۶۰ به هم پیوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تک‌تک داشتند در این رشته گرد می‌آمدند تا سامان یابند؛ مثل جبهه ملی و نهضت آزادی و حتی گروه‌های مارکسیست».

علی حکمت، سردبیر روزنامه توقیف‌شده خرداد هم تیرماه سال گذشته در گفت‌وگو با روزنامه شرق اظهار کرد: «همیشه به بچه‌های تحریریه می‌گفتم که حرف‌ تند بزنید، ولی تند حرف نزنید. من با تیترهای تند مخالف بودم و چند تا تیتر تندی هم که در خرداد هست، زمانی ‌که من نبودم و دوستان دیگری بودند و در فضای خاصی اتفاق افتاده بود. ما باید می‌توانستیم حرف‌های اساسی و تند بزنیم، اما روزنامه‌نگار نباید انگشت در چشم مخاطب و جامعه‌اش کند. ما سه جور روزنامه‌نگار داریم؛ یک‌سری چریک هستند. قلم در دست گرفته‌اند، ولی همان کارکرد ژ-3 و کلاشینکف را از آن می‌خواهند. ما دوستان این شکلی هم داشتیم و مطبوعات دوم خرداد از همین گروه لطمه خورد. من به‌عنوان سردبیر خرداد، دربه‌در دنبال فضائی منطقی هستم که کسانی که دست‌اندرکار مطبوعات دوم خرداد- یا به قول آقای شریعتمداری «مطبوعات زنجیره‌ای»- بودند، بنشینیم و خودمان را نقد کنیم؛ از سلام تا روزنامه خرداد و دیگران. ما ‌اشتباهات زیادی داشتیم؛‌ فرهنگ با چریک‌بازی هیچ‌وقت نمی‌تواند کنار بیاید»...

در همین حال، روزنامه جوان نوشت: روزنامه هم‌میهن به مدیرمسئولی کرباسچی، در سرمقاله‌ای بدون نام نویسنده (فقط می‌دانیم کل سرمقاله‌های ۱۴۰۲ و بدون نام این روزنامه در مجلدی به اسم عباس عبدی منتشر شد!)، به موضوع توقیف نشریات زنجیره‌ای پرداخته.این یادداشت، فضای رسانه‌ای را دارای اختلال دانسته و دلیل آن را توقیف رسانه‌های زنجیره‌ای در سال ۷۹ دانسته است.

سال ۷۹ تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی نبود؛ منوتو هم نبود؛ اینترنشنال هم نبود. سال ۷۹ شبکه‌های اجتماعی نبود؛ پیام‌رسان‌های مجازی نبود؛ کانال تلگرامی و صفحات اینستا و توئیتر نبود. چه مقایسه غلطی است که یک رسانه، اتفاق

۲۴ سال قبل را بی‌توجه به رسانه‌های نوین و پیشرفت عجیب و غریب رسانه‌ای به فضای کنونی رسانه‌ای ربط بدهد؟ یک نکته قابل تأمل هم این میان وجود دارد. این ادعا که سال ۷۸، ۹۵درصد مرجعیت رسانه در داخل بود یک معنای نهفته هم دارد و آن اینکه آشوب‌های تیر ۷۸ در اثر تحریک رسانه‌های داخلی و در واقع روزنامه‌های زنجیره‌ای آن زمان بود. چه آنکه به قول هم‌میهن کسی توجهی به رسانه‌های خارج از ایران نداشت؛ و این امر تأیید ادعای نظام است که «بعضی از این مطبوعاتی که امروز هستند، پایگاه‌های دشمن‌اند؛ همان کاری را می‌کنند که رادیو و تلویزیون‌های بی‌بی‌سی و آمریکا و رژیم صهیونیستی می‌خواهند بکنند.»