رکورد بازدید از آثار داوینچی شکسته شد

ایران اکونومیست-بررسی میزان بازدید از نمایشگاه آثار «لئوناردو داوینچی» که به مناسبت پانصدمین سالگرد وی برپا شده، نشان داد میزان بازدید از آثار این هنرمند در موزه «لوور» پاریس بسیار فراتر از رکوردهایی رفت که تاکنون اعلام شده است.

۲۴ اکتبر ۲۰۱۹ (دوم آبان) ۵۰۰ سال از مرگ نقاشی گذشت که به نابغه توسکان مشهور است؛ لئوناردو داوینچی را بزرگ‌ترین نقاش دوره رنسانس می‌دانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

موزه لوور به همین مناسبت نمایشگاهی را به مدت ۱۰۴ روز برگزار کرد که ۲۷ فوریه (۵ اسفندماه) به پایان رسید. به گزارش روزنامه فرانسوی «لوفیگارو»، این نمایشگاه یک میلیون و یکصد بازدیدکننده داشته است.

مسئولان موزه لوور در بیانیه‌ای اعلام کردند: تا روز ۲۷ فوریه (۵ اسفند) زمان اختتامیه نمایش ویژه آثار داوینچی در این موزه پاریسی، نمایشگاه آثار این هنرمند یک میلیون و ۷۱ هزار و ۸۴۰ بازدیدکننده داشته است. این رقم با آمار مربوط به سال ۲۰۱۸ میلادی که ۵۴۰ بازدیدکننده را نشان می داد، اختلاف زیادی دارد.

ژان-لوک مارتینز (Jean-Luc Martinez) رئیس موزه لوور در این بیانیه با اعلام رضایت از اقدام این موزه در جمع آوری و نمایش تعداد زیاد و متنوع آثار داوینچی برای نمایش آنها در مناسبت سال ۲۰۱۹، آمده است: شگفت آنکه ۵۰۰ سال پس از مرگ این هنرمند ایتالیایی دوره رنسانس، آثار او همچنان برای عموم جذاب است.

لوور در پانصدمین سال تولد داوینچی در حالی ۱۰ تابلو از این هنرمند را به‌علاوه مونالیزا که پیشتر نیز در این موزه قرار داشت در معرض دید عموم گذاشت که آثار تایید شده داوینچی اکنون در سراسر دنیا حدود ۲۰ اثر است. در کل، این نمایشگاه حدود ۱۵۰ اثر هنری دیگر شامل طراحی، دستنویس، مجسمه و اشیای هنری متعلق داوینچی، فلوراتنین و سایر نزدیکان و شاگردان داوینچی گردهم آورد. بسیاری از این آثار از مجموعه خانواده سلطنتی انگلیس، موزه بریتانیا، گالری ملی لندن، موزه پیناکوتک واتیکان در رم، موزه متروپولیتن رم و بنیاد فرانسه به شکل امانی به لوور آورده بود.

در بیانیه لوور، متوسط بازدید روزانه از نمایشگاه داوینچی، ۹ هزار و ۷۸۳ نفر اعلام شده است.

تابلو مونالیزا را با همه داستان‌های واقعی و غیرواقعی اش در مورد ژکوند، می‌توان از محبوب‌ترین بازدیدهای آثار لوور دانست آن هم در موزه‌ای که تنها در سال ۲۰۱۸ میلادی ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزار بازدیدکننده را مسحور خود کرد. در بازدیدهای معمول از لوور همیشه جمعیتی قابل توجه در مقابل تابلو مشغول تماشا هستند که تفاوتی انکارنشدنی با فضای مقابل سایر آثار این موزه دارد.

این شلوغی برای موزه بی دردسر هم نبوده است؛ لوور در تابستان گذشته، گالری مونالیزا را مرمت و بازسازی کرد. انبوه بازدیدکنندگان از این مکان به حدی بود که درهای موزه چند روز به روی مراجعان بسته شد. کارکنان و تیم محافظت موزه لوور به دلیل حجم بالای تعداد بازدیدکنندگان از این مکان و ناکافی بودن تعداد کارکنان برای ارائه خدمات به مراجعان، اعتصاب کردند.

روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی در شرح وقایع روی داده در موزه لوور نوشت: ژان لوک مارتینز گفت موزه باید برای فرو نشاندن جنون مونالیزا، در سال‌های پیشِ رو گام‌های بیشتری بردارد که از جمله این موارد می توان به ایجاد ورودی های جدید و بلیت های زمان بندی شده اشاره کرد. حجم بازدید از مکان نصب تابلوی مونالیزا در حالی بالاست که بخش های دیگر این موزه تقریبا خالی از جمعیت است. در واقع، لوور به خودی خود مشکلی با انبوه جمعیت ندارد، بلکه با معضل مونالیزا مواجه است.

اگر تعداد مراجعان به مکان نصب تابلوی مونالیزا افزایش یابد و اگر ۱۰ میلیون بازدیدکننده پارسال به ۱۱ یا ۱۲ میلیون نفر در سال آینده رسد، این مکان با آسیب جدی مواجه می شود. وقت آن است که لوور به ناکامی خود اعتراف و مونالیزا را از این مکان منتقل کند.

مونالیزا اثر دست لئوناردو داوینچی هنرمند ایتالیایی دوره رنسانس است که به عنوان معروفترین و پربازدیدترین اثر هنری در سراسر جهان شناخته می شود که مطالب بسیاری در موردش نوشته شده است. این تابلو همچنین یکی از ارزشمندترین تابلوهای نقاشی در جهان است، به طوری که رکورد جهانی گینس را با بالاترین مبلغ بیمه در تاریخ برای یک اثر، به مبلغ ۱۰۰ میلیون دلار آمریکا در سال ۱۹۶۲ از آن خود کرد.

بسیاری می گویند مونالیزا پرتره لیزا جراردینی (Lisa Gherardini) همسر فرانچسکو دل جوکوندو (Francesco del Giocondo) است و گمان می رود که بین سال های ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ نقاشی شده است. با این حال، لئوناردو احتمالا کار روی این تابلو را تا سال ۱۵۱۷ ادامه داده است. نتایج مطالعات دانشگاهی اخیر حاکی است که کار روی این تابلو نباید قبل از سال ۱۵۱۳ آغاز شده باشد.

فرانسوای اول پادشاه سال های ۱۵۱۵ تا ۱۵۴۷ فرانسه تابلو را از آن خود کرد. این تابلو اکنون در تملک دولت فرانسه است و از سال ۱۷۹۷ در موزه لوور پاریس نگهداری می شود. این اثر تاریخی چند بار ربوده شد و با وجود گذشت بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلقش، آسیب چندانی ندیده است. تابلوی مشهور لبخند ژکوند به دلیل لبخند بسیار مرموز مونالیزا همچنین سبک نوین نقاشی داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسیده است.

ایرنا

برچسب ها: داوینچی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: داوینچی موزه لوور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۰۸۰۸۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

قدردانی از هنرمندان در یک پایگاه مهم موسیقی/ خاطراتی که زنده شد

به گزارش خبرگزاری مهر، خانه‌موزه معین و امیرجاهد روز یکشنبه شانزدهم اردیبهشت به مناسبت چهل و هفتمین سالروز درگذشت محمدعلی امیرجاهد هنرمند برجسته موسیقی ایران، میزبان مهدخت معین (فرزند دکتر معین و نوه استاد امیرجاهد) و همچنین جمعی از هنرمندان موسیقی بود.

در ابتدای این مراسم، مه‌آبادی مجری برنامه ضمن خوشامدگویی، از حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران برای ایراد سخنرانی دعوت به‌عمل آورد.

حمیدرضا نوربخش در ابتدا ضمن خوشامدگویی به حضار گفت: ما امروز دور هم جمع شدیم تا یاد و خاطره هنرمندی بزرگ را گرامی بداریم که حق بسیار بزرگی بر گردن فرهنگ و هنر این سرزمین و هم در شعر و ادب و در موسیقی دارد. به هر حال این منزل و بنا بزرگانی را در خودش دیده است. یادگار ارجمند این هنرمند خانم مهدخت معین فرمودند که هر وقت که در این منزل حضور پیدا می‌کنم، از نو شکفته می‌شوم و خاطرات حضور هنرمندان برایم زنده می‌شود و انرژی و نیروی تازه‌ای دریافت می‌کنم.

موزه‌ای در جنوب شهر که پایگاه مهم موسیقی تهران است

وی ادامه داد: در این منزل بزرگانی رفت و آمد داشته و آثار ارزشمندی در این مکان تولید و یا اجرا شده و فکر می‌کنم به نوعی با تمام این عزیزان هم‌نفس هستیم. خوشحالم که این مکان یکی از پایگاه‌های مهم فرهنگی و هنری شهر است با اینکه در منطقه‌ای واقع شده که شاید گذر عده زیادی از ما به این منطقه نیافتاده است، اما زمانی که بهانه‌های این چنینی برای دورهم جمع‌شدن با اهالی فرهنگ و هنر پیش می‌آید، با عشق و علاقه در این منزل حضور پیدا می‌کنیم. هر زمانی هم که اخباری مبنی بر رخداد اتفاق ناگواری برای این مجموعه می‌شنویم، از اعماق وجود ناراحت می‌شویم اما به هر حال در حال حاضر یکی از پایگاه‌های مهم موسیقی شهر تهران، خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد است که این موضوع، مایه مباهات و امید برای اهالی فرهنگ و هنر کشور است. در این مرکز، نسلی تربیت می‌شوند که پرچمداران آینده موسیقی کشور هستند.

نوربخش افزود: بهانه امروز و امشب، چهل و هفتمین سالروز درگذشت بزرگمرد موسیقی ایران استاد محمدعلی امیرجاهد ما است. استاد امیرجاهد نیازی به توصیف ندارد و ما از دوره قاجار به بعد، بعد از عارف و شیدا، تعداد انگشت‌شماری تصنیف‌ساز برجسته داریم. یکی از نام‌های درخشانی که همواره بر تارک موسیقی ایران می‌درخشد، استاد محمدعلی امیرجاهد هستند که تصانیف پرشمار و ماندگاری که نسل‌های مختلف آن‌ها را زمزمه می‌کنند و بارها با تنظیم‌های مختلف بازتولید و بازاجرا می‌شود و نسل‌های آینده نیز آن‌ها را بازتولید خواهند کرد. این‌ها تماما از ذهن و ضمیر بزرگمردی مانند امیرجاهد تراوش شده و بسیار ارجمند و عزیز است. به دلیل اینکه آهنگسازان و تصنیف سازان ما عمدتا موسیقیدانانی بودند که شاعر نبودند و تعدادی کم بودند که شعر و موسیقی را تولید کردند. عارف قزوینی، علی‌اکبر شیدا و استاد امیرجاهد موسیقیدانانی بود که هم ترانه‌سرا و هم آهنگساز بودند به همین علت نیز آثاری که تولید کردند، شنیدنی هستند. در حال حاضر شنیده‌ایم که شهردار محترم منطقه ۱۴ تغییر کرده و جناب شهرابی فراهانی سکان این منطقه را عهده‌دار شده‌اند که در مراسم حضور ندارند و امیدوارم نگاه ایشان بسیار ویژه باشد و کمبودهای قبل جبران شود.

قدردانی از هنرمندی که بر موسیقی و ادبیات اشراف کامل داشت

پس از صحبت‌های حمیدرضا نوربخش، هاتف شرار هنرمند روشن‌دل و شاگرد مرحوم اکبر گلپایگانی روی صحنه آمد و زندگی‌نامه محمدعلی امیرجاهد را شرح داد و افزود: ما قبل از زمان قاجار، ضربی‌خوانی‌ها و تصانیفی را داشتیم و داریم که مشخص نیست چه کسانی آن‌ها را سروده و یا ساخته‌اند اما از زمان مرحوم شیدا و عارف این مسایل آغاز شد و مرحوم شیدا اغلب آثارشان عاشقانه است و مرحوم عارف نیز آثار اجتماعی، سیاسی و حتی عاشقانه دارد اما عاشقانه‌های مرحوم عارف به سیاست و اجتماع روزگار خودش پهلو می‌گذارد.

وی افزود: ملودی‌هایی که مرحوم شیدا و عارف ساختند، در عین حال که بسیار پر مغز و پر معنا و بر اساس ردیف‌ها و دستگاه‌های خودمان است، بسیار دل‌انگیز و در عین حال بسیار ساده نیز هستند و به ندرت پیش می‌آمد که این ۲ عزیز قطعات بسیار پیچیده‌ای را ساخته باشند. اما بعد از این ۲ بزرگوار، به محمدعلی امیرجاهد می‌رسیم که آثار وی، تلفیقی از آثار مرحوم شیدا و عارف است که هم آثار عاشقانه و هم آثار اجتماعی، سیاسی دارد. امیرجاهد جدای از اینکه تلفیق شعر و موسیقی را رعایت می‌کرد، به فکر تقطیع نیز بود و شما زمانی که آثار امیرجاهد را با شعر دیگری نیز می‌گذارید، قابل اجرا و مشخص است که بر ادبیات و ردیف و دستگاه‌های موسیقی اشراف کامل دارد.

پس از صحبت‌های هاتف شرار، این هنرمند به همراه صابر اله‌دادیان (نوازنده تار) و امیر کریمی (نوازنده تمبک) ساز و آواز و یک قطعه از آثار امیرجاهد را اجرا کردند.

خاطره دختر استاد فقید از حضور فرامرز پایور در حیات یک خانه قدیمی

پس از اجرای هاتف شرار، مهدخت معین نوه محمدعلی امیرجاهد گفت: در ابتدا از حمیدرضا نوربخش و مهدی مساح بیدگلی تشکر می‌کنم که در سال‌های اخیر در مسایل مربوط به این خانه‌موزه فعال هستند و در رونق و توسعه آن کوشا هستند و خانه‌موزه به صورت تخصصی خصوصا در اجرای برنامه‌های موسیقی درآمده است. همان‌طور که آقای نوربخش گفت، هنرمندان و استادان موسیقی بزرگی در این خانه‌موزه رفت و آمد داشتند. استاد صبا بارها از صبح روزهای جمعه تا غروب آن روز با استاد امیرجاهد کار می‌کردند و نت‌های تصانیف استاد امیرجاهد را استاد صبا می‌نوشتند. نت‌هایی که ۲ جلد دیوان امیرجاهد وجود دارد، تمام آن‌ها توسط استاد ابوالحسن صبا نوشته شده‌اند.

وی ادامه داد: خاطرم هست که استاد پایور به همراه برخی از هنرمندان و همین‌طور استاد امیرجاهد در روزهای تابستان در حیاط این خانه به نواختن سنتور می‌پرداخت. بعدها استاد امیرجاهد مدت زیادی گرفتار سالنامه پارس بود و پس از آن نیز مشغول تالیف ۲ جلد دیوان شد. البته آقای هاتف شرار در زمینه زندگینامه استاد امیرجاهد خصوصا تصنیف‌سازی ایشان مطالب تخصصی و جدیدی را ارایه کرد که برای بنده نیز جالب بود.

مهدخت معین در پایان یادآور شد: کمپانی فرانسوی پولیفون اثر «نرگس مست» را اجرا کردند که یکی از شاهکارهای استاد امیرجاهد است که این اثر، یک اثر بسیار زیبایی است و با یک صدای بسیار قوی و دلپذیر اجرا شده است.

اجرای نقالی به سرپرستی الهه تاجیک و هنرنمایی الهه تاجیک، سارینا سیفی، حلما یارمحمدی و پرسام علیزاده از دیگر بخش‌های این مراسم بود.

پس از اجرای نقالی، گروه موسیقی «استاد امیرجاهد» به خوانندگی سیدرضا طیبی و نوازندگی حسین روزبهانی (تار)، سعید میرزاحسینی (نی) و امیر کریمی (تمبک) روی صحنه آمدند و قطعاتی از این هنرمند برجسته را اجرا کردند.

در بخش پایانی این مراسم، مجری برنامه از حمیدرضا نوربخش (مدیر عامل خانه موسیقی و عضو هیات‌مدیره خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد)، مهدخت معین (فرزند معین و عضو هیات‌مدیره خانه موزه)، حمیدرضا عاطفی (رییس کانون پژوهشگران خانه موسیقی و عضو هیات‌مدیره خانه‌موزه)، کارمین صراف (نوه امیرجاهد و عضو هیات‌مدیره خانه‌موزه)، بیدگلی (عضو هیات‌مدیره کانون مدرسان خانه موسیقی ایران و رییس هیات‌مدیره خانه‌موزه) دعوت کرد تا روی صحنه آمده و با حضور آن‌ها از پوستر ششمین دوره جشنواره ملی موسیقی امیرجاهد رونمایی شود.

در بخش بعدی برنامه از سوسن اصلانی، محمد میرزاخانی، اسماعیل خلج، بهرام گودرزی، ژیوار شیخ الاسلامی و همچنین سیدرضا اسماعیلی (معاون اسبق اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ۱۴) دعوت شد تا در کنار سایر هنرمندان از مدرسان نمونه سال ۱۴۰۲ خانه‌موزه دکتر معین و استاد امیرجاهدبه جهت دریافت رتبه برتر هنرجویان خود در جشنواره موسیقی امیرجاهد، جشنواره خوشنویسی امام علی (ع) و جشنواره ملی استاد معین و همچنین رعایت آیتم‌های مدنظر طبق آیین‌نامه داخلی خانه‌موزه قدردانی شود.

علی تحریری (نوازنده سنتور)، سیدرضا طیبی (آواز)، حسین باباخانی تیموری (خوشنویسی)، محسن میرحسینی (خوشنویسی)، مهدیه رضازاده (ویولن)، امیرحسین طریقت (تمبک)، زهره حدادی (پیانو)، مرتضی میر (دف)، نعیمه باقری (خوشنویسی)، الهه تاجیک (نقالی)، آمنه خدادادی (گیتار)، مهدی مساح بیدگلی (تئوری موسیقی)، مرجان راغب (سنتور) و آرمین رهبر (تذهیب) از هنرمندان و مدرسان منتخب سال ۱۴۰۲ خانه‌موزه بودند که قدردانی ویژه‌ای از این هنرمندان به عمل آمد.

کد خبر 6098037 علیرضا سعیدی