همه چیز درباره جایزه سیاسی جشنواره فیلم برلین
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۰۷۸۱۱
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شاید اگر مدیران فرهنگی تذکراتی را که در همه این سالها پیرامون جهتگیری سیاسی فعالیتهای فرهنگی درباره ایران مطرح شده بود جدی گرفته بودند، احتمالا ماجرا به آنجا ختم نمیشد که محمد رسولاف در دوران ممنوعالکاری خود با ساخت یک اثر خارج از سیستم قانونی فیلمسازی در کشور به شکلی آشکار نسبت به قوانین دهنکجی کند و بعد از آن هم در نشست خبری فیلمش در ارتباط با «قدرت نهگفتن به ساختار حاکم» صحبت کند!
در شرایطی که سینمای ایران در این دوره از جشنواره فیلم برلین ۴ نماینده رسمی داشت، اما فیلم تازه محمد رسولاف به نام «شیطان وجود ندارد» که بدون طی مراحل قانونی در ایران تولید و به این جشنواره ارسال شده بود، مورد توجه ویژه برگزارکنندگان این رویداد قرار گرفت! اتفاقی که پیش از این در ارتباط با نمایندگان غیررسمی سینمای ایران بهوقوع پیوسته بود و جشنواره برلین نشان داده بود دوست دارد توجه ویژهتری به نمایندگان غیررسمی سینمای ایران و حتی آثار ضدایرانی داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
* صدای پای سیاست از جشنواره سینمایی!
اما اگر ذرهای نسبت به رویه جشنواره فیلم برلین در زمینه حمایت از آن دسته از فیلمهای آسیایی بویژه ایرانی که خارج از روال قانونی فیلمسازی در کشورشان تولید شدهاند، شک دارید، کافی است کمی به عملکرد این جشنواره در زمینه حمایت از فیلمسازانی همچون محمد رسولاف و جعفر پناهی دقت کنید. پناهی پس از انتخابات ریاستجمهوری سال ۸۸ بابت فیلمی که تصمیم داشت درباره حواشی آن بسازد و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی انجام دهد، حدود ۳ ماه به زندان افتاد و پس از آزادی، علاوه بر ممنوعالخروجی از ایران، به مدت ۲۰ سال از فعالیتهایی از جمله حق فیلمسازی، فیلمنامهنویسی، خروج از کشور و مصاحبه با رسانههای داخلی و خارجی محروم شد. با این حال او پس از محکومیت ۳ فیلم «این یک فیلم نیست»، «پرده» و «تاکسی» را ساخت که همواره مورد توجه جشنوارههایی همچون جشنواره فیلم برلین بود؛ تا آنجا که خرس طلایی این جشنواره را برای شبهفیلم «تاکسی» نصیب پناهی کرد. کار آنقدر بالا گرفت که حجتالله ایوبی، رئیس وقت سازمان سینمایی در نامهای گلایهآمیز خطاب به مدیر جشنواره فیلم برلین نوشت: «من هم مانند میلیونها علاقهمند به سینما، صدای مهیب پای سیاست را در جشنواره برلین میشنوم. من هم مانند همه آنها دوست داشتم برلین یادآور فرهنگ و هنر باشد، اما گویی شما سیاست را بر هنر ترجیح دادید. صدای پای سیاست میآید؛ و آجرهایی که در جشنواره شما روی هم قرار میگیرد به سرعت دیوار برلین تازهای بر گرد جشنواره شما خواهد کشید».
* خانه سینما دقیقاً برای چه تبریک میگوید؟!
چند روز پیش در گزارشی در همین صفحه در ارتباط با حمایت عجیب و غیرمنطقی کانون کارگردانان خانه سینما از محمد رسولاف برای اکران این فیلم در خانه سینما همزمان با اکرانش در جشنواره فیلم برلین گفتیم. فیلمی که بدون اخذ مجوزهای لازم برای ساخت فیلم در کشور تولید شده و حمایت نهادهای صنفی رسمی از آن، هیچ معنایی جز بیتوجهی به این ساختارهای قانونی ندارد. اما این موضوع وقتی تاسفبارتر میشود که میبینیم روز گذشته خانه سینما با ارسال پیامی خطاب به محمد رسولاف، کسب جایزه توسط او در جشنواره برلین امسال را تبریک گفته است! جالب اینکه محمد کلهر، یکی از خبرنگاران سینمایی روز گذشته در واکنش به این رفتار متناقض خانه سینما با انتشار توئیتی خطاب به حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی نوشت: «خانه سینما در حالی جایزه رسولاف رو به اون تبریک گفته که این فیلم مجوزهای قانونی را طی نکرده. در ماده «۱» اساسنامه خانه سینما آمده که «در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» تأسیس شده است. آقای انتظامی آیا این تناقض آشکار نیست؟» سوالی که قطعا باید در روزهای آینده پاسخی دقیق و مشخص به آن داده شود، چرا که بدون شک بیتفاوتی و سکوت سازمان سینمایی نسبت به این موضوع، نتیجهای جز گسترش بیشتر «سینمای زیرزمینی» و تضعیف روالهای قانونی کشور در زمینه ساخت محصولات نمایشی نخواهد داشت. ۵ سال پیش جعفر پناهی که بهخاطر ممنوعالخروجی نتوانسته بود ایران را ترک کند خرس طلای برلین را برای فیلم «تاکسی» گرفت و امسال محمد رسولاف که بهخاطر محکومیت قضایی، ممنوعالخروج بوده، خرس طلا را به دست آورده است؛ جالب اینکه در این بازه زمانی هم هیچ فیلمی از جریان رسمی سینمای ایران نتوانسته در این جشنواره به جایگاه قابل توجهی دست پیدا کند و در این شرایط خانه سینما به عنوان بزرگترین نهاد صنفی کشور به جای مواجهه با این موضوع و دفاع از روال قانونی کشور، به فرد قانونشکن تبریک میگوید!
* در جستوجوی نهادهای نظارتی
رسولاف که فیلمش را بدون اخذ مجوزهای لازم ساخته، چند روز قبل در بیانیهای از عدم حضور خود در برلین ابراز تاسف کرده و گفته بود همین که او اجازه سفر ندارد «ماهیت استبدادی حکومت ایران» را نشان میدهد! اما رسولاف در شرایطی چنین موضعی را گرفته که معلوم نیست فردی همچون او که شرایط خاص قضایی و حرفهای دارد، چگونه توانسته اثری را بدون مجوز آن هم در اماکن عمومی کشور تولید کند؟ اساسا نقش نهادهای نظارتی و انتظامی در این حوزه چه بوده و آیا هرکسی که بخواهد میتواند بدون اخذ مجوزهای قانونی براحتی اقدام به ساخت اثر سینمایی در اماکن عمومی کشور کند؟ براساس آنچه رسانه سعودی ایندیپندنت فارسی به عنوان یکی از حامیان رسولاف و فیلمش منتشر کرده: «فیلم تازه رسولاف ۴ اپیزود دارد. در ۴ اپیزود داستانی فیلم که در فضاهایی کاملا مختلف میگذرند رسولاف نشان داده که میتواند موقعیتهای کاملا متفاوتی را به تصویر بکشد: از زندگی طبقه متوسطی در تهران که با فیلمهای اصغر فرهادی دیگر برای جهانیان آشناست؛ تا صحنههای تعقیب و گریز پلیسی؛ و صحنههای زیبای بصری در دل جنگلهای شمال ایران...»، اگر روزی جعفر پناهی صرفا با کاشتن یک دوربین در مقابل خود در ماشین شخصیاش به شکل مخفیانه اقدام به ساخت یک اثر سینمایی میکرد، حالا کار به جایی رسیده که رسولاف که شرایطی مشابه او داشته در فیلم تازهاش «صحنههای تعقیب و گریز پلیسی» و «صحنههای زیبای بصری در دل جنگلهای شمال ایران» قرار داده و هیچ نهاد نظارتی نیز پیگیر این موضوع نبوده که او با اخذ چه مجوزی مجاز به ساخت این اثر کرده است؟!
منبع: وطن امروز
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: جشنواره فیلم برلین خرس طلایی برلین محمد رسول اف جشنواره فیلم برلین جشنواره برلین سینمای ایران محمد رسول اف خانه سینما رسول اف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۰۷۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسول جعفریان: مبدع اصطلاح کذایی خلیج عربی جمال عبدالناصر نبود/ نوشتهی داخل عبای بحرینی برملا میکند
ماهرخ ابراهیمپور: بزرگداشت «روز ملی خلیجفارس» و رونمایی از ارجنامهی دکتر محمدباقر وثوقی با همراهی گروه تاریخ دانشگاه تهران، انتشارات نگارستان اندیشه و انجمن ایرانی تاریخ دوشنبه ۱۰ اردیبهشت در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
دکتر محمدباقر وثوقی، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران است که روز خلیجفارس به پیشنهاد او در تقویم ایرانی جای داده شد. او سالها در زمینه مطالعات تاریخی خلیجفارس پژوهش میکند. همچنین چندین سال در چین و کره مطالعات ایرانشناسی را دنبال کرد و در همین زمینه آثاری را به چاپ رساند. مطالعات پژوهشی وثوقی در کتابهای زیادی ثبت شده از جمله «اطلس تاریخ بنادر و دریانوردی ایران» که به عنوان کتاب برگزیده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی شناخته شد.
جعفریان: عربها از سالها قبل دنبال مسئلهی خلیج عربی بودند
رسول جعفریان، استاد تاریخ دانشگاه تهران طی سخنانی در این مراسم اظهار داشت: من دوستی داشتم که برایم خیلی عزیز بود و به رحمت خدا رفت. روزی در منزلش بودم که به من گفت: پدرم رفیق باقر کاظمی (وزیرخارجه پهلوی اول و دوم در چند کابینه و عضو جبهه ملی) بود. او عبایی را که از یک شیخ بحرینی گرفته بود، به پدرم داد. پدر دوست من فرد متدینی بود که او را دورا دور میشناختم. دوستم گفت حالا عبا به من رسیده و من میخواهم عبا را به شما بدهم. دوستم عبا را آورد و من فکر کردم. چه زمانی عبا را به پدر دوستم داده بود؟ به نظرم باید قبل از سال ۱۳۳۲ بوده باشد، چون باقر کاظمی در آن موقع آخرین سمت سیاسی را داشت. شاید در دوره رضاشاه و شاید در دهه ۱۳۲۰.
استاد تاریخ دانشگاه تهران عنوان کرد: وقتی عبا را برانداز کردم، پارچهی قشنگ و لطیفی داشت و دارای قیطونهایی طلایی، مانند آنچه در عبای شیوخ عرب دیدهاید. در پشت عبا نوشته شده بود که انتاج شرکت حاج علی بن احمد بوکنعان و اولاد. بالای آن نوشته البحرین الخلیج العربی
رسول جعفریان گفت: این عبا نشان میدهد که عربها از سالها قبل دنبال مسئله خلیج عربی بودند و پارچهای که پشت عبا چسبیده بود تعبیر غلط، نادرست و ساختگی را داشت و با زمان جمال عبدالناصر خیلی فاصله دارد. لذا عربها از سالها قبل این فعالیت را شروع کرده بودند حتی قبل از تاسیس اتحادیه عرب و پیش از آنکه جمال عبدالناصر آن تعبیر غلط را درباره خلیجفارس به کار ببرد. البته که عبدالناصر در این بازی افتاد و این اصطلاح را علنی کرد. فعلا این عبا دست من است. با یک سند تاریخی که هیچ جا هم نمیتوان آن را درآورد. چه باید کرد؟ مثلا بروم و بگویم من عبایی دارم که پشت آن نوشته شده خلیج کذا! اگرچه نوشتهی پشت عبا نشان میدهد که فعالیتها دربارهی تغییر نام خلیجفارس به پیش از تاسیس اتحادیه عرب و سخنان جمال عبدالناصر برمیگردد.
غصه خوردن وثوقی از ضربه به وحدت ملی
حمید احمدی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت: بیش از دو دهه است که با محمدباقر وثوقی آشنایی و ارتباط دارم و از فعالیتهای پژوهشی او دربارهی لار و خلیج فارس اطلاع دارم و این آثار بسیار به لحاظ پژوهشی گرانسنگ و مهم هستند.
او با اشاره به شحصیت ملی و میهنی وثوقی اظهار کرد: ما با هم دربارهی مسائل ملی، قومی و میهنی سخن میگوییم و دربارهی خرابکاریهای داخلی علیه وحدت و تمامیت ارضی ایران، دسیسههای خارجی و بیخردیهای تصمیمگیران داخلی و عوامل نفوذی برای درهم شکستن میراث ملی و فرهنگیمان غصه میخوریم. بارها با او مشورت کردهایم که دربارهی فلان مسئلهی قومی و ملی که به ایران ضربه میزند، چه باید بکنیم؟ او راهنماییهایی میکرد که با توجه به آن سعی میکردیم فلان مسئله یا جریان را اصلاح کنیم.
این استاد علوم سیاسی بیان کرد: به یاد دارم در یک مسئله با هم بحث میکردیم؛ از حسن حبیبی یاد کرد که تا وقتی زنده بود در سیستم نفوذ داشت و در تلاش بود جلوی چنین خرابکارهایی را که بر اثر بیعقلیها و نفوذ علیه وحدت ملی و فرهنگ و تمدن ما انجام میشد، بگیرد.
حمید احمدی با اشاره به پژوهشهای ایرانشناسی وثوقی در شرق گفت: او در این زمینه با آشنایی که با زبان چینی و کرهای دارد پژوهشهایی در شرق انجام داد و در همین رابطه به خاطر دارم یک مقاله نوشت که قرار بود به زبان انگلیسی منتشر شود که در آن بر این نظر بود؛ گنگدژی که در شاهنامه آمده و سیاوش آن را در توران ساخته بود، در کره واقع شده است!
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901273