به نقل از «خبرآنلاین»

تروریسم وحشتناک‌تر است یا «کرونا»؟

تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۱۱۱۴۵

به باور این متخصصان آن‌چه‌ در شرایط پساترور اهمیت دارد میزان «تاب‌آوری» اجتماعی(2) است. در نتیجه، آنان از شهروندان خواستند با تغییرندادن شیوه و سبک زندگی روزمره، خانه‌نشین نشدن و ادامۀ زندگی جمعی تروریست‌ها را ناکام سازند.

انسان؛ اجتماعی و ارتباطی
این توصیۀ روان‌شناختی و ضدّ تروریستیِ کارشناسان، تعارضی با تعریف و ماهیت آدمی نداشت؛ چرا که
- در نظر متألّهان زندگیِ گروهی در جامعه، مفطور اشرف مخلوقات است؛
- حُکمای یونان به‌ویژه «ارسطو» فیلسوفانه آدمی را موجودی اجتماعی و سیاسی تعریف کرده بودند: انسان به حُکم فیزیک Physis محکوم به زندگی در شهر Polic است (مُعرّبش می‌شود مدنیٌ‌بالطبع)؛
- قائلان به نظریۀ فرگشت/تکاملِ «چارلز داروین»، آدمی/«میمونِ برهنه» را «گونه‌ای در میان سایر گونه‌ها» می‌پندارندکه زیست جمعی دارد و بقایش مشروط به حضور دیگری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

- در قرن بیستم «آبراهام مازلو» به‌صورتی تجربی و عینی، با طراحی هرم/ سلسله‌مراتب نیازهای انسانی، به «نیازهای اجتماعی» (شامل دوست داشتن/دوست داشته شدن، علاقه و ارتباط) اشاره کرد؛
- روان‌شناسان تکاملی معتقدند حیوانات هم پس از مواجهه/احساسِ خطر، مایلند گرد هم جمع شوند (حتماً در برنامه‌های مستند حیات وحش دیده‌اید؛ هنگامی‌که تهدید حیوانات شکارچی شدید است، گورخرها یا آهوها کنار بِرکه دور هم جمع می‌شوند).

ویروسِ ضدّ اجتماعی
«کرونا» (چه طبیعی باشد چه بشری/ محصول آزمایشگاه‌های بیوتروریسم) هم مانند تروریسم جان معدودی را می‌گیرد و اکثریت را در وحشت فرو می‌برد، اما این ویروس علاوه بر جان آدمی، به هستیِ اجتماعی او نیز حمله‌ور می‌شود.

به بیان دیگر، برخلاف تروریسم که اغلب سببِ تقویت همبستگی، انسجام اجتماعی و هم‌دلی میان شهروندان می‌شود، کرونا یکی از ابعاد اصلی و نیازهای بنیادینِ آدمیان –مدنی‌بودن و روابط اجتماعی- را مخدوش می‌سازد. برای نمونه، حتی نمی‌توان برای قربانیانِ کرونا به سوگ نشست و از بازماندگان‌شان دل‌جویی کرد؛ چون گردهمایی آدم‌ها احتمال ابتلای آنان به بیماری را افزایش می‌دهد.

تاب‌آوری در برابر این بیماریِ سریع‌الانتشار/انتقال درست برعکس شیوۀ تاب‌آوری مقابلِ تروریسم است؛ خانه‌نشینی و تحمّل تنهایی. اکنون متخصصان دیگر از ما نمی‌خواهند در برابر کرونا سبک زندگی‌مان را دگرگون نکنیم، در مجامع عمومی حضور یابیم و به حیاتِ اجتماعی خود مانند گذشته ادامه دهیم، بلکه هشدار می‌دهند از هم فاصله بگیریم و تنها باشیم (چرا که هر کسی ممکن است ناقل ویروس باشد).

خلاصه، کرونا ضدّ انسانی، افسرده‌ساز و خوف‌آور است؛ چراکه به سرشتِ مدنیٌ‌بالطبع آدمیان می‌تازد و آنان را از هم می‌ترساند؛ دست دادن، روبوسی، آغوش، دیدار، با هم بودن، مهمانی، دورهمی، عزا، عروسی و اساساً حضور در عرصۀ عمومی ممنوع.

نباید از یاد بُرد که آسیب و دردناکی «کرونا» در جوامع پریشان/آنومیک بیشتر است؛ چراکه بی‌تردید گسیختگی، زوالِ پیوندهای اجتماعی و سُستی قواعد رفتاری به خانواده‌ هم سرایت می‌کند و شیوع کرونا  در این شرایط مزید بر علّت شده و اعضای خانواده را تنهاتر و انزواجوتر می‌سازد.   

1-Existential threat
2-Resiliency
3-Abraham Maslow

کد خبر 1359432

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: ویروس کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۱۱۱۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این پز اجتماعی میلیون ها تومان برای افراد آب می خورد | سگ گردانی و درآمد میلیونی داگ واکرها

همشهری آنلاین _ فاطمه عسگری‌نیا: زندگی با سگ‌ها! سبک زندگی جدیدی که خیلی‌ها به تقلید از زندگی اروپاییان و پز اجتماعی در برابر دوست و فامیل آن را انتخاب کرده‌ و البته حسابی هم گرفتار شده‌اند. از هزینه‌های مراقبت بهداشتی و خورد و خوراک این زبان‌بسته‌ها که بگذریم گردش و تفریح این سگ‌ها هم امروز برای صاحبان‌شان حسابی درد سرساز شده است. به‌طوری‌که خیلی اوقات ترجیح می‌دهند فردی را برای انجام این کار استخدام کنند و بابتش هم هزینه‌های هنگفتی را پرداخت کنند.

دنیا، یک سگ کوچک از نژاد پامرانین دارد، اما به قول خودش در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز نمی‌تواند آن‌طور که باید از سگش مراقبت کند: «صبح‌ها ساعت ۶ از خانه بیرون می‌زنم و ساعت ۸ شب به خانه می‌رسم. در ۴ ساعت باقیمانده مجبورم کارهای منزل را انجام دهم و فرصتی برای رسیدگی به لاکی ندارم. به‌خاطر همین مجبورم از داگ واکرها کمک بگیرم.»

او قبل از اینکه ازداگ واکرها برای این کار کمک بگیرد سری به پانسیون‌های نگهداری از سگ‌ها زده، اما قیمت‌های بالا پشیمانش کرده است: «پانسیون‌ها صرفا ۸ ساعت در روز کار نگهداری از سگ‌ها را انجام می‌دهند که قیمت‌های‌شان از ۲۰۰ هزارتومان تا ۶۰۰ هزار تومان متغیر است این در حالی است که ۸ ساعت برای من که یک کارمند هستم از لحاظ زمانی کافی و از لحاظ قیمتی ممکن نیست!»

داگ واکری؛ شغلی که دنیا از آن صحبت می‌کند این روزها طرفدارهای زیادی دارد، چراکه درآمدش در کنار زمان اندک کار، حسابی برای‌شان جذاب است. البته انجام این شغل شرط و شروطی هم دارد که مهم‌ترینش حسن رفتار با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای گفت‌وگو با این افراد به یکی از بوستان‌های تهران سر زدیم.

درآمد میلیونی از سگ‌گردانی

تیپ و ظاهرش مرتب و منظم است. قلاده چارلی (سگی از نژاد شیتزو) را به‌دست گرفته و پابه‌پای او در بوستانک محله می‌چرخاند. با اینکه قد و قواره بزرگی ندارد، اما اغلب مردم و بچه‌ها از چارلی می‌ترسند، به‌خاطر همین سعی می‌کند کمتر در میان جمع حاضر شود. به بهانه نزدیکی با سگی که به همراه دارد با او گپ و گفت می‌کنم و مشخص می‌شود او صاحب چارلی نیست فقط یک «داگ واکر» است. البته این اسم پرطمطراق خارجی‌ها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانی‌ها به او و همکارانش سگ‌گردان می‌گویند: «۲ سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار می‌کردم. حقوق پایه‌ام حقوق وزارت کاری بود. هیچ مزایای دیگری هم نداشت. ساعات کار گاهی تا ۱۲ ساعت در روز هم طول می‌کشید و این رسما باعث می‌شد تمام روزم از دست برود. یک روز به پیشنهاد عموی یکی از همکارانم که مسافر خارج از کشور بود و خبر داشت خانه مجردی دارم و تنها زندگی می‌کنم قرار شد یک هفته مسئولیت نگهداری سگش را قبول کنم. ابتدا این پیشنهاد را آن زمان به‌خاطر رودربایستی قبول کردم، اما وقتی رقم پیشنهادی برای نگهداری از سگ را متوجه شدم با انگیزه بیشتری این کار را قبول کردم؛ به ازای ۲ هفته ۱۵ میلیون تومان! تنها مسئله‌ای که برای صاحب سگ مهم بود امنیت جا و اطمینان از غذای او بود که به نحو احسن انجامش دادم.» بعد از این قصه مزه مراقبت گران از سگ حسابی زیر زبان پیمان رفت به‌طوری‌که به‌گفته خودش دیگر بی‌خیال شغلش شد و از آن تاریخ یک داگ واکر حرفه‌ای شده است. او حالا روزی یک ساعت چارلی را برای گردش و تفریح بیرون می‌آورد و به ازای هر ساعت ۳۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند؛ ماهی ۷ میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان به غیر از جمعه‌ها که تعطیل است. آن‌هم فقط در ازای نگهداری از یک سگ: «کارم را دوست دارم. هم فال است هم تماشا. هر ‌ماه مسئولیت گردش و تفریح روزانه ۳ سگ را برعهده دارم.»

دانشجو هستم

بنی هم سگی از نژاد مالیتز است. ‌تر و تمیز و آراسته با کفش‌ها و لباسهایی که حکایت از شرایط زندگی او در یک خانواده متمول می‌دهد. اما کسی که قلاده او را به‌دست گرفته و در بوستان مشغول همراهی او در قدم زدن است پسرکی ساده پوش است که خود را سعید معرفی می‌کند. اطلاعات زیادی درباره سگ‌ها ندارد می‌گوید: «صاحب این سگ یک مرد جوان است که به‌خاطر شرایط شغلی و ماموریت‌های مداوم فرصت گردش او را ندارد. من فقط روزی یک ساعت هر روز صبح بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی کردن به پارک می‌آورم.» سعید دانشجوست و چون پیدا کردن شغل پاره وقت برای او سخت است تن به این کار داده است: «نسبت به ساعت کاری که دارد درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانسته‌ام آنطور که باید با سگ‌ها ارتباط برقرار کنم.»

انگل‌پراکنی در معابر و بوستان‌های شهری

همین‌طور که با ما مشغول گپ و گفت است بنی هم در گوشه و کنار پارک می‌چرخد ضمن اینکه از فرصت استفاده و در فضای باز بوستان دستشویی می‌کند؛ رفتاری که دیدنش خانواده‌های دیگر را آزرده‌خاطر می‌سازد. چرا که معتقدند سگ‌گردان‌ها بی‌محابا سگ‌های خود را در فضای بوستان‌ها و پیاده‌راه‌ها رها می‌کنند و باعث آلودگی فضای تفریح بچه‌ها و سلامت خانواده‌ها می‌شوند. یکی از شهروندانی که این صحنه را می‌بیند، می‌گوید: «متأسفانه عده‌ای با گرداندن سگ‌های خود در فضای شهری، به‌خصوص بوستان‌ها، موجب انگل‌پراکنی در شهر می‌شوند.» به‌گفته این شهروند متأسفانه در کشور ما هیچ قانونی برای سگ‌گردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا صاحبان سگ‌ها الزامی برای جمع‌آوری مدفوع رهاشده سگ خود در خیابان و بوستان‌های شهر ندارند. این در حالی است که در کشورهای اروپایی این‌طور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.

قانونگذار وارد شود

با توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیاکلی تنها چند نمونه از بیماری‌های باکتریایی بسیار خطرناک هستند که از طریق مدفوع سگ‌ها به انسان منتقل می‌شود باید به نگرانی مردم درباره رهاسازی مدفوع سگ‌ها در معابر شهری و محل زندگی انسان‌ها حق داد و به فکر چاره‌ای برای حل این مشکل بود.

نگهداری از سگ و سبک زندگی جدیدی که عده‌ای از روی چشم‌وهم‌چشمی دنبال ترویج آن در شهرها هستند موجب تولید مشاغل کاذب و درآمدهای ناشی از آن شده‌ است، علاوه بر این نه‌تنها چالش‌های اقتصادی و اجتماعی را پیش روی این افراد قرار داده که موجب نگرانی‌هایی برای به خطر انداختن بهداشت و سلامت افراد جامعه شده است؛ موضوعی که مدت‌هاست زنگ خطرش در جوامع شهری به‌صدا درآمده و نیازمند توجه قانونگذاران است.

کد خبر 847543 برچسب‌ها درآمد خبر مهم سگ بدون صاحب