دوره کُمون ویروس کرونای جدید چند روز است؟
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۱۱۷۷۸
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، خطر اصلی ویروس کرونا برای افرادی است که دارای بیماریهای زمینه بوده و یا از مصرفکنندگان کورتون هستند. بیماران کلیوی، خانمهای بارادار، کسانی که شیمی درمانی میکنند، افراد چاق با شاخص توده بدنی بیشتر از ۳۰ و ۳۵، کسانی که بیش از ۱۰ نخ سیگار در روز مصرف میکنند نیز از گروه افراد پرخطر محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سرفههای خشک، تب بالا، بدندرد و اسهال با شیوع کمتر از علائم بیماری است. همچنین پس از ۴ روز درد قفسه سینه در مبتلایان افزایش یافته و تا سطحی پیش میرود که شاهد نارسایی ریه یا به اصطلاح سفید شدن آن خواهیم بود.
استفاده از کیتهای تشخیصی در وهله اول و سپس تهیه عکس ساده از قفسه سینه راههایی برای تشخیص ابتلا به بیماری است که در صورتی که عکس مشکوک باشد با سیتیاسکن ریوی بدون تزریق، وضعیت ریه برای پزشک مشخص میشود.
از آنجا که وزن مولکولهای بیماری بسیار سنگین است پس از سرفه و عطسه که این مولکولها به هوا پرتاب میشوند، بیش از ۱ تا ۱.۵ متر نمیتواند فرد مجاور را آلوده کند، در نتیجه اگر فاصله خود را بیش از ۱.۵ متر با بیماران حفظ کنید آسیبی نخواهید دید.
اما نکته منفی وزن سنگین این مولکولها آن است که به واسطه وزن زیادشان، طولانی مدت بر روی سطوح میمانند. این در حالی است که این ویروس دوستدار رطوبت بوده و فضای مرطوب و بارانی میتواند شرایطی را فراهم کند که ویروس تکثیر شود.
بافت ویروس نیز از چربی است و روی تمام سطوح چوبی، فلزی، دب ماشین، مترو و... خواهد نشست. از این رو سعی کنید کمتر از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.
خودداری از مهمانی رفتن، استفاده از دستگاه تصفیه هوا در منازل، رعایت نکات بهداشتی در پمپ بنزینها به صورتی که با دستکش به این محل رفت و آمد کنید و... بسیار حائز اهمیت است.
دوره کومون بیماری بین ۲ تا ۱۸ روز است و در زمان کومون احتمال انتقال بیماری از فرد ناقل به سایرین کمتر از ۳ درصد است که نکته مثبتی است. اما سعی کنید تا حد امکان از حضور در تجمعات، بیمارستانها، بانکها و... خودداری کنید.
به جز راه دهان و تنفس راه دیگری که میتواند ویروس را به فرد انتقال دهد، پرتاب ذرات آلوده ویروس به داخل چشم است. از این رو توصیه میشود از عینکهای طبی یا غیر طبی استفاده کنید.
تنها راه کشتن ویروس به دلیل بافت چربی که دارد، شستن دستها با آب و صابون است. میتوانید با رعایت این نکات و همچنین نکات بهداشتی هنگام استفاده از سرویس بهداشتی کمک به کنترل زنجیره انتقال بیماری کنید؛ چراکه از دیگر راههای انتقال بیماری مدفوع و ادرار است که توجه به این نکته موثر خواهد بود.
بنابر اعلام کانال اطلاع رسانی دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، مصرف مایعات فراوان نیز بسیار توصیه میشود. مایعات هنگام عبور از گلو و حلق باعث شستوشوی این نواحی شده و ویروس را به معده منتقل میکند و معده نیز به وسیله اسیدهای خود ویروس را از بین میبرد.
کد خبر 488525 برچسبها كرونا در ايرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: كرونا در ايران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۱۱۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان سرماخوردگی در انسانها از چه زمانی آغاز شد؟
غزال زیاری- اکثر مردم حداقل سالی یکبار سرما میخورند و درنتیجه سرماخوردگی یکی از رایجترین تجربیات انسانی به شمار میرود؛ اما حالا این سؤال مطرح است که در تاریخ هوموسپینس (انسان خردمند)، اولین بار انسانها از چه زمانی دچار سرماخوردگی شدهاند؟
پاسخ دادن به این سؤال کار سختی است؛ چراکه ویروسهای متعدد و زیادی باعث ایجاد سرماخوردگی میشوند و از سوی دیگر، تعداد کمی از این ویروسها در بقایای انسانی باقی میمانند؛ اما قدیمیترین شواهد باستانشناسی انسانها، حکایت از آن دارد که برخی از اولین انسانهای هومو سپینس متعلق به حداقل سیصد هزار سال پیش با سرماخوردگی دستوپنجه نرم میکردند.
سرماخوردگی چیست؟"سرماخوردگی" اصطلاحی کلی برای گروهی از عفونتهای تنفسی است که معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی سالم، بهصورت خفیف بروز میکند. راینوویروسها، کرونا ویروسها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) اغلب باعث ایجاد سرماخوردگی میشوند و قبل از اینکه این پاتوژنها بین انسانها گسترش پیدا کند، احتمالاً انسان آنها را از مهرهداران دیگر دریافت کرده است.
جوئل ورتهایم، ویروسشناس فرگشتی دانشگاه کالیفرنیا دراینباره توضیح میدهد: «زندگی در مجاورت حیوانات راه سادهای است که انسان را در معرض مکرر ویروسهای جدید قرار دهد و همین میتواند منجر به تبدیلشدن این ویروس به یک ویروس بومی انسانی شود.»
انتقال ویروسها از حیوان به انسان؟معمولاً در صورت انتقال ویروس حیوانی به بدن انسان، این ویروس نمیتواند باعث ایجاد عفونت شود؛ چون با بدن میزبان جدیدش سازگار نیست. بااینحال، گاهی یک ویروس مجموعهای از ژنهای مناسب را برای جهش موفق و حتی انتشار در بین انسانها در اختیار دارد؛ مثلاً ویروسهای کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی به همین شکل پدید آمدهاند.
دانشمندان فرضیههای متعددی درباره زمانی که ویروسهای سرماخوردگی برای اولین بار شکوفا شدند، مطرح کردهاند و جالب اینجاست که شروع آنها در نقاط بسیار متفاوتی از جدول زمانی انسان قرار میگیرد. تعدادی از محققان بر این باورند که انتقال ویروسها از حیوانات به انسان، در طلوع تمدن بشری (بین ۵ هزار تا شش هزار سال قبل) صورت گرفته؛ زمانی که انسانها زندگی در محلههای نزدیک به هم را آغاز کردند؛ بدین ترتیب پاتوژنها راحتتر میتوانستند پخش شوند و در آن زمان، انسانها شروع به پرورش حیواناتی مملو از ویروس نمودند.
البته که همه دانشمندان موافق این فرضیه نیستند.
فرانسوا بالوکس، زیستشناس محاسباتی دانشگاه کالج لندن بر این باور است که جمعیتهای شکارچی-گردآورنده که به کشاورزی نمیپرداختند، از طریق شکار در معرض ویروسهای حیوانی قرار میگرفتند. شکارچیان از قبل از انسانهای خردمند هم وجود داشتهاند (مثلاً در گونههای انسانتبار منقرضشدهای مثل انسانهای راستقامت (Homo erectus) که اولین بار ۲ میلیون سال پیش ظهور کردند). بالوکس معتقد است که ویروسهای سرماخوردگی مختلف در طول فرگشت انسان در زمانهای مختلف در رفتوآمد بودهاند.
او دراینباره میگوید: «فکر میکنم احتمالاً یکی از رویدادهایی که منتهی به افزایش قابلتوجه جذب عوامل بیماریزا در انسان شده، گسترش انسانها به خارج از آفریقاست که طی آن، افراد ویروسهای سرماخوردگی جدیدی را دریافت کردند.» قدمت اولین انسانهای خردمند در خارج از آفریقا به حدود دویست و ده هزار سال قبل بازمیگردد.
بررسی ویروسهای سرماخوردگی باستانیورتهایم دراینباره میگوید: «رد پای بیماری ناشی از سرماخوردگی، بهخوبی باقی نمیماند.» این ویروسها معمولاً علائم عفونت را در بافتهای نرمی مثل ریهها باقی میگذارند که پس از مرگ از بین میروند و اثری از آنها در استخوانها و دندانهای مقاوم باقی نمیماند.
ژنومهای ویروسی در بقایای انسانهای باستانی یافت شده که البته تنها مربوط به ویروسهای مبتنی بر DNA است و نه ویروسهای حاوی RNA که این پسرعموی ژنتیکی DNA، در بین ویروسهای سرماخوردگی بسیار رایجتر است.
لوسی فان دورپ، متخصص ژنتیک دانشگاه کالج لندن در این رابطه توضیح میدهد: «RNA سریعتر از DNA تجزیه میشود، درنتیجه بازیابی آن بهمراتب سختتر است. به همین خاطر است که تا به امروز، هیچ ویروس RNA از مواد باستانی کشف نشده است.»
بالوکس و فان دورپ با انجام حفاریهایی در سیبری، به جستوجوی ویروسهای باستانی در دندانهای انسان پرداختند. در مقاله منتشره در bioRxiv آنها از دو ژنوم باستانی برای یک ویروس DNA به نام آدنوویروس C انسانی نام بردند که میتواند باعث ایجاد علائم سرماخوردگی شود.
طبق تخمین محققان، آخرین جد مشترک این ویروسها تقریباً به هفتصد هزار سال قبل برمیگردد ( یعنی مدتها قبل از ظهور انسانهای خردمند یا هومو سپینسها). این احتمال وجود دارد که این ویروسها از بدن شامپانزهها یا گوریلها به انسانها منتقل شده باشند، اما اینکه دقیقاً چه زمانی اتفاق رخداده، در حد حدس و گمان باقی مانده است.
یافت بقایای کروناویروس قرن شانزدهمیباوجود آنکه دانشمندان هنوز ویروسهای RNA از دوران باستان پیدا نکردهاند، اما موفق به یافتن یک ویروس کرونای قرن شانزدهمی در پالپ دندان اسکلتهای انسان در فرانسه شدهاند. RNA یافتشده با کروناویروسهای شناختهشده امروزی متفاوت است و این حکایت از آن دارد که این پاتوژنهای تاریخی ممکن است یا از بین رفته باشند یا فراتر از تشخیص، فرگشت یافته باشند.
در هر حال این احتمال وجود دارد که این ویروس کرونا به گردش خود در بدن انسان ادامه داده باشد؛ اما در دوران مدرن، توالییابی نشده است. فان دورپ در این رابطه توضیح میدهد: «بسیاری از ویروسهای عامل سرماخوردگی، در شرایط امروزی توالی ضعیفی دارند که از جمله آنها میتوان از ویروسهای کرونای سرماخوردگی که بهطور منظم در گردشند، نام برد.»
بالوکس و همکارانش حالا و با در اختیار داشتن بقایایی کمیاب از ویروسهای باستانی، بر پاتوژنهای گذشته نزدیک تمرکز کردهاند و در حال مطالعه روی بقایای انسانی هستند که در دو قرن گذشته جمعآوری و در مراکز پزشکی ذخیرهشدهاند.
بالوکس گفت: «احتمالاً در آینده تصویر جمعی مناسبی از ویروسهایی که در طول ۲۰۰ سال گذشته با ما بودند، خواهیم داشت. این میتواند ردیابی تاریخچه این ویروسها درگذشتههای دور را برای دانشمندان آسانتر کند.»
منبع: livescience
۵۴۳۲۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902910