مشکلات تهیه ملزومات ارائه خدمت در مطب‌های خصوصی را حل کنید
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۴۵۶۴۴
به گزارش ایلنا، محمدرضا ظفرقندی، رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشور، طی نامه‌ای به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مشکلات پزشکان در مطب‌های خصوصی را ابراز کرد. وی در این نامه اشاره کرد، در حالی که مطب‌های خصوصی متخصصان داخلی، عفونی و ریه و پزشکان عمومی سطح اول شناسایی و ارجاع و مشاوره و درمان افراد مبتلا به مشکلات تنفسی و نیز موارد مبتلا به بیماری کرونا ویروس جدید(کووید ۱۹) هستند، پزشکان شاغل در این مراکز برای تهیه وسایل ساده حفاظتی مثل ماسک و مواد ضدعفونی کننده با مشکلات فراوان روبرو هستند و این مشکلات با وجود پیگیری‌های فراوان مسئولان سازمان نظام پزشکی مرتفع نشده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
متن نامه دکتر ظفرقندی به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر نمکی
وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
با سلام و احترام
همانطور که مستحضر هستید بخش عمده مراجعه بیماران مشکوک به بیماری کووید ۱۹ به همکاران مستقر در مطب‌ها، به خصوص همکاران عزیز پزشک عمومی و متخصصین عفونی، ریه و داخلی می‌باشد. ضرورت حفاظت کادر پزشکی در مطب‌ها و نیز امکان حفاظت خود بیماران در محیط مطب بر جنابعالی پوشیده نیست.
علیرغم پیگیری مجدانه جنابعالی و مکاتبه با رئیس محترم جمهور و نیز پیگیری مکرر و مصرانه و هر روز اینجانب و همکاران من در سازمان نظام پزشکی مراکز شهرستان‌ها از مسئولین محترم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و حتی تلاش برای تهیه ملزومات ضروری از قبیل ماسک و مواد آنتی سپتیک و ... از بازار آزاد، نتیجه مطلوب حاصل نشده و مشکلات ارائه خدمت در مطب‌ها باقی است و اینجانب در مقابل مطالبات بحق همکاران عزیز و تلاشگر جامعه پزشکی پاسخ شایسته‌ای ندارم. در کنار این شرایط بعضی اظهارنظرهای تهدیدی و غیرکارشناسی نیز مزید بر علت شده و نه تنها باعث حل مشکلات نمی‌شود بلکه موجب کاهش انگیزه تلاشگران خدوم جامعه پزشکی می‌گردد.
امید است با دستور اکید جنابعالی، حل مشکلات فوق‌الذکر در زیر مجموعه‌های آن وزارت محترم با کمک سازمان نظام پزشکی مورد توجه جدی و اولویت قرار بگیرد و امکان ادامه خدمت شایسته برای همکاران ارجمند فراهم گردد.
دکتر محمدرضا ظفرقندی
رئیس کل سازمان نظام پزشکی
منبع: ایلنا
کلیدواژه: پزشک جامعه پزشکی ماسک مشکلات کرونا نظام پزشکی کشور سازمان نظام پزشکی مطب ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۴۵۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست
مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آنها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.
انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.
امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.
اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.
دو چیز ثابت است:
۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.
۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.
دو چیز روشن است:
۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.
۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.
پیشنهادها:
۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.
۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.
۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.
۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.
۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.
۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهم‌ترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.
۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.
۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟