به نقل از «ایران آنلاین»

ابعاداجتماعی و بین المللی ویروس کرونا / دانشمندان تا چند ماه دیگر کووید 19 را مهار می کنند اما...

تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۶۵۶۶۵

معاون وزیر امور خارجه در امور حقوقی و بین المللی با تقبیح تلاش آمریکا برای استفاده سیاسی و تبلیغاتی منفی از شیوع ویروس کرونا در ایران علیه کشورمان گفت : ویروس کرونا مرز نمی شناسند ،دیر یا زود به همه جهان شیوع پیدا خواهند کرد. بنابراین مبارزه و مهار این اپیدمی نیاز به یک مبارزه جهانی و همدردی و همدلی جهانی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محسن بهاروند در یادداشتی با عنوان «ابعاداجتماعی و بین المللی ویروس کرونا »نوشت:

اپیدمی به اشکال مختلف همواره در جوامع انسانی همواره وجود داسته است. بیماریهای ایدز، ابولا، آنفولانزی خوکی و آنفلونزای پرندگان تنها چند بیماری واگیری هستند که می توان نام برد. کووید ۱۹ از خانواده کرونا هم یک اپیدمی است که در سطح جهانی پخش شده است و ممکن است جهانگیر شود. ترس از این ویروس بیشتر به دو علت است فوق واگیر بودن آن و ناشناخته بودنش. البته اکنون دانشمندان تا حدی آن را شناخته اند و تا چند ماه دیگر قادر به مهار و پیشگیری آن خواهند بود.
بعد اصلی اپیدمی ها مربوط به بهداشت و سلامتی است که باید به آن بسیار دقت نمود. در عین حال ابعاد سیاسی، بین المللی، حقوقی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، روانی و پرستیژی چنین بیماری‌هایی بسیار وسیع تر و ماندگارتر از اصل بیماری عمل می کند.
آثار غیر پزشکی اپیدمی ها شور و نشاط روانی افراد را کاهش می دهد، به اقتصاد لطمه می زند، از مغازه های کوچک تا بورسهای بین المللی زیان اقتصادی را آن را احساس می کنند و دهها اثری که می تواند ایجاد شود از پیامدهای یک اپیدمی هستند.
چگونه ملتی به علم و یافته های آن گوش فرا می دهند، اعتماد بین مردم و مسئولین برقرار می شود تا با کمک هم با یک اپیدمی مبارزه کنند، همبستگی اجتماعی بین آحاد ملت چگونه ایجاد می شود، روحیه ایثار و فداکاری چگونه بروز می کند و مسائلی مانند این از آثار اجتماعی بلیه های طبیعی است.
وقتی یک اپیدمی در سطح جهان گسترش می یابد ملتهای مختلف در می یابند که چقدر به هم نزدیک و وابسته اند. مرزها نمی توانند سرنوشت ما را از هم جدا کنند. در این موارد مردم جهان یک ملت می شوند ملتی که عامل پیوستگی آنها در انسان بودنشان است. بیماریها و بلایا مرز نمی شناسند آثار هر بلیه ای در همه جهان رخ می نماید و ما در می یابیم که نمی توانیم به سرنوشت مشترک خود بی تفاوت باشیم.
جمهوری اسلامی ایران از اولین روز ظهور این ویروس تلاش نمود که این پدیده را یک مسئله جهانی ببیند. ما می دانستیم که خواه ناخواه همه کشورها از جمله کشور ما درگیر این ویروس خواهند شد. کافی است چند مسافر در یک فرودگاه بین المللی ساعتی درنگ کنند همین یک عمل باعث می شود که چنین ویروسی به چندین کشور دیگر فرستاده شود. لذا سعی کردیم در حد توان خود به اولین کشورهایی که به آن گرفتار شده اند کمک کنند. با آنها همدردی کنیم و به آنها روحیه بدهیم تا بتوانند در مقابل آن مقاومت کرده و مبارزه نمایند.
این ویروس حدود پنجاه روز پس از شناسایی اولیه آن در ایران دیده شد. دولت ایران از ابتدا شروع به تجمیع امکانات خود کرد. ما کادر درمانی متخصص و فداکاری داریم. تعداد بیمارستانهای معین افزایش یافت. آزمایشگاهها از ۳ به ۲۲ و از ۲۲ به به ۴۱ رسیده است. آگاهی بخشی در جامعه تقویت شد. رسانه های گروهی به میدان آمدند. رهبران اجتماعی، سمن ها، روحانیون و اعمه جمعه مشارکت خوبی در آگاهی بخشی به جامعه داشتند. افسوس که در ابتدای بیماری کمتر به توصیه های پزشکان گوش داده شد. باید به هر صورت این ضعف را در جامعه برطرف کنیم.
ما با سازمان جهانی بهداشت، صلیب سرخ جهانی، فدراسیون جهانی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر تماسهای مستقیمی گرفتیم. کشورهای معدودی کمک کردند. ما بیشترین کمکها را از سازمان جهانی بهداشت، کشور چین و چند کشور اروپایی دریافت کردیم. چین بعنوان یک کشور دوست پاسخ همدردیها و کمکهای محدود ما را بخوبی داد. گزارشهای نمایندگیهای ما در چین حاکی از این است که حتی مردم عادی چین چگونه با آنها ارتباط گرفته و از کودک، پیر و جوان، زن و مرد بصورت روزانه درخواست می کنند اندوخته نقدی یا غیر نقدی خود را هر چند اندک، به مردم ایران تقدیم کنند.
بسیاری از ما در ایران باید بیش از این از چنین وقایعی درس بگیریم. همکاریهای بین المللی یک ضرورت است. استفاده از سازمانهای بین المللی که محصول عقل جمعی مردم جهان هستند می توانند باعث تقویت چند جانبه گرایی شده و امکانات و تجربیات جهانی را در اختیار ما بگذارند نباید بی مهابا در مورد آنان قضاوت کنیم. نباید کمک و همدردی با دیگر کشورها را هنگام وقوع بلایای طبیعی تقبیح کنیم و علیه آن در شبکه های اجتماعی بد گویی کنیم.

اما بعضی از کشورها رفتاری غیر حرفه ای و غیر علمی با این ویروس و کشورهایی که تحت تاثیر آن قرار گرفتند از جمله با کشور ما داشتند. منع تردد، لغو پروازهای مسافری و گرفتاری هزاران ایرانی در خارج کشور، ممنوعیت تردد کامیونها در مرز، عدم صدور ویزا برای ایرانیان و مسائلی مانند آن کمترین اقداماتی بود که انجام شد. ما ایرانیان و سایر کشورها هیچگاه خوشحال نخواهیم شد که این ویروس به کشورهای دیگر سرایت کند. حتی در خودخواهانه ترین حالت هم باید گفت که سرایت این ویروس به سایر کشورها باعث تضعیف تلاشهای ملی برای شکست آن خواهد شد. مبارزه با یک اپیدمی باید جهانی باشد و تلاشهای فردی نتیجه تمام کننده نخواهد داشت. جامعه جهانی از ابتدا چنین رفتارهایی را پیش بینی کرده است. مقررات بین المللی سلامت IHR که برای همه کشورها الزام آور است به این موضوع پرداخته است. این مقررات در ماده ۴۳ خود بصورت کلی بیان می دارد که مبارزه با یک اپیدمی نباید تاثیر بیش از اندازه بر تردد و تجارت بین کشورها داشته باشد. اگر کشورها اقداماتی برای محدودیت رفت آمد می گذارند اولا باید با خطری که آنها را تهدید می کند تناسب داشته باشد ثانیا محدودیت باید بر اساس شواهد علمی باشد و ثالثا باید محدودیتهایی را که ایجاد کرده اند به سازمان جهانی بهداشت اطلاع دهند و در تعامل با آن سازمان روشن نمایند که این اقدامات با اپیدمی موجود دارای تناسب است یا خیر. ضمن اینکه همواره کشورها می توانند بصورت دوجانبه با یکدیگر همکاری کرده و اقدامات مشترکی را بکار گیرند که از شیوع ویروس جلوگیری کنند. بسیاری از کشورها بصورت غیر حرفه ای صرفا به اقتصاد و تجارت خود و کشورهای بلادیده کمک کردند. از ناکارآمد بودن این اقدامات همین بس که این ویروس اکنون در بیش از ۹۰ کشور جهان شایع شده است.
ما بیشترین بی انصافی و غیر حرفه ای ترین اقدامات را از دولت آمریکا دیدیم. وزیر امور خارجه آمریکا و همکاران وی که در رابطه با ایران کار می کنند به طرز تاسف باری ناشیانه و سطحی رفتار می کنند. آمریکا دولت قدرتمندی است با دولتمردانی با افکار سطحی و پوسیده. دولتمردان آمریکا قدرت آمریکا در راستای رفتار ضد سیستمی، قلدرمابانه و زورگویانه قرار داده اند. آنها غافل از این هستند که آن دوران مدتها است به سر آمده است. عده ای از سیاستمدارن به آینده بشر فکر می کردند که الان کم تعداد اندکی از آنها باقی مانده است. عده ای به نسل آینده و عده ای به انتخابات آینده فکر می کنند. اما گروه جدیدی بتازگی پیدا شده اند که بعید است اصلا فکر کنند.
در ابتدای شیوع این بیماری تا کنون وزارت خارجه آمریکا سعی فراوانی کرد که از یک ویروس استفاده سیاسی و تبلیغاتی منفی انجام دهد. حتی بنیاد به اصطلاح دفاع از دموکراسی ها که بازوی فکری وزارت خارجه امریکا است از شیوع این بیماری در ایران خوشحالی می کرد. پس از آن دولت امریکا به این موضوع رو آورد که اگر ایران تقاضا کند ما به آنها کمک می کنیم. آنها سعی کردند اینگونه تلقین کنند که کمکشان حیاتی است و دولت ایران از پذیرش آن سر باز می زنند. ما با پذیرش کمک‌های بین المللی مشکلی نداریم همانطور که خود به کشورهای دیگر کمک می کنیم. اما مسئله ما این است که دولت امریکا در چهل سال مبارزه مزبوحانه خود علیه مردم ایران تا کنون به این موضوع پی نبرده است که امروزه مردم آگاه هستند و تفاوت بین کمک واقعی و سو استفاده تبلیغاتی از یک عمل را بسرعت درک می کنند. ما ملت ریشه دار و پر افتخاری هستیم با هیچ بهانه ای نمی توان ما را تحقیر کرد. دولت آمریکا نیاز دارد که یاد بگیرد به ملتهای دیگر احترام بگذارد. اگر دولت آمریکا صادق بود می توانست کمکهای خود را در اختیار سازمان جهانی بهداشت و یا سایر سازمانهای بین المللی قرار دهد تا به ایران گسیل شود. ضمن اینکه ما به ابزاری مثل کیت های تشخیص نیاز داشتیم که بگفته معاون رییس جمهور امریکا اکنون در آن کشور کمبود دارند. آمریکا بنا ندارد که از یکجانبه گرایی دست بردارد. آنها به منافعی جز منافع خود فکر نمی کنند. در سطح سیاسی هم همینطور است. آنها باید درک کنند که به ملت ایران باید احترام گذاشت سپس انتظار تعامل با آن را داشت. چگونه می شود هیچ منافع سیاسی، اقتصادی، امنیتی و استراتژیکی برای ملتی به بزرگی ایران در منطقه خودش قائل نشد در عین حال از آن انتظار داشت که نسبت به تحولاتی که در محیط پیرامونی آن می افتد بی تفاوت باشد.
تحریم‌های یکجانبه آمریکا برای کمک رسانی در هنگام شیوع بلایای طبیعی مانع بزرگی ایجاد کرده و باعث می شود خود مردم آمریکا هم از این بلایا دچار خسارت و آسیب شوند. ما بارها در جامعه بین المللی گوشزد کرده ایم که با هر تفسیر حقوقی ایجاد مانع برای کمکهای بشردوستانه عملی جنایتکارانه، ممنوع و غیر قانونی است. ما با هر سازمان بین المللی که مذاکره کرده ایم سخن آنان این است که ما سعی می کنیم راهی پیدا کنیم تا علیرغم تحریم‌های آمریکا کمک رسانی انجام شود. اگر از دولتمردان آمریکا سوال کنید به شما پاسخی ریاکارانه خواهند داد. آنها خواهند گفت که اینگونه تبادلات اصولا تحریم نیست. در عین حال از کشورهای دیگر می خواهند که برای ارسال کمکها باید از آنها اجازه بگیرند وگرنه تحریم می شوند. همین اجازه اگر با خوشبینانه ترین تحلیل یک هفته طول بکشد باعث خواهد شد که کمکها در متوقف کردن شیوع یک ویروس تاثیر خود را از دست بدهد. از طرف دیگر ممکن است خود این کمکها تحریم نشده باشد ولی با تحریم بانکی و جلوگیری تبادلات پولی و مالی عملا کمک موثری نمی تواند به ایران برسد. آمریکا مانند کسی رفتار می کند که دیگری را در اتاقی نگاه داشته و در را قفل کرده است. می گوید شما می توانید از اتاق خارج شوید ولی وقتی به سمت در می روید با در قفل شده روبرو می شوید. وقتی هم اعتراض می کنید با لبخندی موذیانه به شما می گوید که من گفتم می توانید خارج شوید ولی نگفتم که من قفل در را باز می کنم. طبق یک اصل حقوقی الزام به شی الزام به لوازم آن هم هست. آمریکا گاهی در ظاهر الزام به شی را می پذیرد ولی نیمی از تعهد خود که الزام به لوازم آن است را نادیده می گیرد. این روشی زورمدارانه و غیر منطقی است. البته باید دانست کشورهایی که تسلیم یکجانبه گرایی و زورگویی آمریکا شده و به آن اعتراض نمی کنند کمتر از آمریکا مقصر نیستند. آنها یکجانبه گرای منفعل محسوب می شوند.
در پایان شاید ارسال این پیام به ملت عزیز ایران و سایر کشورها نیاز باشد. این اولین و آخرین اپیدمی نیست. تجربه بشر این است که اپیدمی ها دوام ندارند و نهایتا با همکاری، همدلی و همبستگی مهار خواهند شد. ایران اکنون تجربیات ارزشمندی در مبارزه با این اپیدمی بدست آورده است که می تواند مورد استفاده همه کشورهای جهان قرار گیرد. ما بخشی از این تجربیات را در اختیار سازمان جهانی بهداشت قرار داده ایم تا با سایر کشورها به اشتراک بگذارد. ویروسها ملیت ندارند. مخصوص یک کشور نیستند. آنها مرز نمی شناسند دیر یا زود به همه جهان شیوع پیدا خواهند کرد. مبارزه و مهار این اپیدمی نیاز به یک مبارزه جهانی و همدردی و همدلی جهانی دارد. هر اقدامی که در این رابطه می کنیم مجوزی است که همان اقدام در مورد را در مورد خودمان در آینده انجام خواهند داد. پس سعی کنیم که هیچ ملتی را در رابطه با یک بلیه طبیعی انگشت نما نکنیم. ملت و دولت ایران دست دوستی خود را برای همکاری و همبستگی در راستای مهار این بلای طبیعی بسوی همه کشورهایی که با حسن نیت قصد همکاری دارند دراز می کنند. باشد که با همبستگی یک مشکل جدی سلامت همه انسانهای روی زمین را مهار کرده و به زانو درآوریم.
محسن بهاروند

ایسنا

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: سازمان جهانی بهداشت بین المللی سایر کشورها ویروس کرونا همه کشورها یک اپیدمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۶۵۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تلاش آمریکا برای عدم دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای

به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، ودانت پاتل معاون سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز چهارشنبه به وقت محلی در پاسخ به پرسشی درباره ادعاهای رافائل گروسی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی مبنی بر اینکه ایران چند هفته تا دستیابی به اورانیوم با غنای لازم برای تولید سلام هسته ای فاصله دارد، گفت: ما از تلاش های گسترده آژانس بین المللی انرژی اتمی برای تعامل با ایران در مورد مسائل دیرینه مربوط به تعهدات پادمانی ایران قدردانی می کنیم.

این مقام وزارت خارجه آمریکا افزود: ما به حمایت از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تلاش‌هایشان ادامه خواهیم داد. ما همچنین به مشورت نزدیک با تروئیکای اروپا و سایر شرکا در این مورد ادامه خواهیم داد.

پاتل تصریح کرد: رئیس جمهور آمریکا به وضوح گفته است که ما تمام تلاش خود را می کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که ایران به سلاح هسته ای دست پیدا نمی کند. اما ارزیابی‌ای درباره اظهارات گروسی ندارم که ارائه کنم.

وی بار دیگر گفت: اما مطمئناً از تلاش‌های او (گروسی) برای تعامل با حکومت ایران در رابطه با تعهدات پادمانی آنها قدردانی می‌کنیم.

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تازگی در گفتگو با شبکه آلمانی دوویچه وله با تکرار ادعاهای سیاسی و تحریک‌آمیز درباره برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان مدعی شد که ایران تا دستیابی به اورانیوم با غنای مورد نیاز برای تولید سلاح اتمی، چند هفته فاصله دارد.

رافائل گروسی در گفت‌وگو با دویچه‌وله افزود: این بدان معنا نیست که ایران در این مدت زمان، سلاح هسته‌ای خواهد داشت. هرچند غنی‌سازی اورانیوم در سطح بالا مایه نگرانی است، اما نمی‌توان به این نتیجه مستقیم رسید که ایران دارای سلاح هسته‌ای است. "یک کلاهک هسته‌ای فعال، به چیزهای دیگری به‌غیر از تولید مواد شکافت پذیر نیاز دارد."

مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی تصریح کرد: همچنین به تدابیر جبرانی ایران تحت برجام اشاره و ادعای کاهش دسترسی‌های آژانس به مراکز اتمی ایران را تکرار کرد. وی مدعی شد: «من بارها به همتایان ایرانی خود گفته‌ام که ما دسترسی و دید لازم را که به اعتقاد من باید ضروری باشد، نداریم و این مساله باعث گمانه‌زنی (درباره برنامه اتمی ایران) می‌شود.»

او مدعی شد: "وقتی همه اینها را کنار هم می گذارید، مطمئناً با علامت سوال های زیادی روبرو می شوید." گروسی همچنین با تکرار ادعاهای سیاسی پادمانی درباره فعالیت‌های اتمی کشورمان افزود که این مساله محور مذاکرات وی با مقام های ایران است.

گروسی نزدیک به پنج سال است که ادعاهایی را به واسطه اطلاعات و ادعاهای غیرمستند علیه برنامه هسته‌ای کشورمان مطرح می‌کند. این ادعاها ریشه در اسناد جعلی رژیم صهیونیستی دارد که با هدف امنیتی سازی پرونده هسته‌ای ایران در اختیار رسانه‌ها و مقامات آژانس قرار می‌گیرد.

جمهوری اسلامی ایران ضمن رد ادعاهای مطرح شده همواره تاکید کرده است که تعهدات کشورها در حوزه پادمان نامحدود نیست؛ با این حال اسفند گذشته در جریان سفر دو روزه رافائل گروسی مدیرکل آژانس به تهران، به صورت داوطلبانه با فعالیت‌های راستی آزمایی و نظارت بیشتر بازرسان این سازمان، در چارچوب قانون راهبردی مجلس (قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران) موافقت کرد.

در پی این توافق (موسوم به بیانیه ۴ مارس) جلساتی در سطح کارشناسی برگزار شد و با تعاملات انجام شده از ابتدای سال جاری تاکنون، ایران و آژانس پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در ارتقاء همکاری‌های خود طبق بیانیه مشترک اسفند ۱۴۰۱ داشته‌اند. در نتیجه این روند چندین موضوع فنی بین ایران و آژانس حل و فصل شده، گفت وگوها و تعاملات ایران و آژانس افزایش یافته و گفت وگو در مورد حل و فصل موضوعات فنی دیگری در جریان است.

مدیرکل آژانس درباره تهدید ادعایی اسرائیل برای تجاوز به تاسیسات اتمی ایران تصریح کرد که چنین اقدامی «خلاف مقررات بین‌المللی» و «ممنوع» است. وی با اشاره به ادبیات مشابه وزیر کابینه رژیم صهیونیستی درباره حمله اتمی به غزه افزود: من معتقدم عادی سازی ادبیات در مورد سلاح های هسته‌ای، کاملاً تاسف بار است. ما پیمانی تحت عنوان عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای داریم که از بروز جنگ اتمی و شرایطی که غیرقابل کنترل باشد جلوگیری می‌کند.

او درباره برخی گزارش‌های ادعایی پیرامون مذاکرات پشت پرده میان ایران و آمریکا برای از سرگیری اجرای توافق سال ۹۴ هم گفت: این سووال را باید ایالات متحده و ایران پاسخ دهند اما آژانس همواره بر لزوم گفت‌وگو تاکید کرده است.

گروسی ادامه داد: چیزی که من به آن علاقه دارم گفت‌وگوی میان ما، یعنی آژانس و ایران است، زیرا موارد زیادی وجود دارد که باید روشن شود و به همین دلیل است که به زودی به تهران سفر خواهیم کرد. او با تکرار ادعاهای سیاسی درباره برنامه اتمی کشورمان مدعی شد که پیام او در این سفر، این است که ایران باید برای حل وفصل مسائل پادمانی بیشتر همکاری کند.

به گزارش ایرنا، جمهوری اسلامی ایران تاکید که دارد که همکاری‌ها با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چارچوب توافقنامه‌ جامع پادمانی جریان دارد و این سازمان باید بدون جانبداری، مسائل باقیمانده را حل و فصل کند.