پخش بریم بسازیم از اول فروردینماه ۱۳۹۹/ روایت ۴ جوان از مشکلات روستا
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۹۵۵۰۷
جدیدترین اثر گروه سازنده برنامههای "فرمانده" و "ضد گلوله" از اول تا دهم فروردین ۱۳۹۹ روی آنتن میرود. ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۳:۱۳ فرهنگی رادیو و تلویزیون نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، "بریم بسازیم" رئالیتیشوی جدید سازمان صداوسیما است و در استودیو نوبین ضبط شد؛ این برنامه تلویزیونی روایتی از تلاش چهار جوان است که با هدف ایجاد توسعه پایدار و ارتقای سطح رفاه مردم، وارد روستایی در حاشیه ورامین میشوند و با کمک سادهترین ابزارها سعی میکنند تا نقصان موجود در گوشه کنار روستا را برطرف کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در هر قسمت از این برنامه، چند نفر که شخصیتهای اصلی مجموعهاند در قالب قصهای جذاب با کاستیها و مشکلات موجود در روستا مواجه شده و سعی میکنند با کمک اهالی، آن مشکل را برطرف کنند.
مأموریتهایی که برای این شخصیتها بهوجود میآید، از جنسی است که مردم عادی نیز توان اجرایش را دارند و صرفاً نیازمند بیدار شدن دغدغه کمک به همنوع و پیشرفت در مردم روستا است.
"بریم بسازیم" به لحاظ ساختار برنامهسازی نخستین رئالیتیشوی محض رسانه ملی محسوب میشود که دوربین در تمام شرایط و براساس سناریوی از پیش طراحی شده چهار شخصیت اصلی مجموعه به نامهای حسن محمدیارلو، حامد کاویانی نسب،حسین صفریان بحری و امیرحسین رحمانیان را در موقعیتهای مختلف دنبال میکند و در قالب قصه ای جذاب پس از مواجه با کاستیها و مشکلات موجود در روستا سعی میکنند با کمک اهالی، آن مشکلات را برطرف کنند.
ضبط فصل اول مجموعه "بریم بسازیم" در 10 قسمت به کارگردانی مهدی ماهان و مجید عزیزی و تهیهکنندگی احمد شفیعی بیش از یک ماه به طول انجامیده است و جهت پخش از رسانهملی آماده میشود. مهدی ماهان و مجید عزیزی به عنوان کارگردان ، علی رمضان(نویسنده)، مهرداد صالح (مجری طرح و برنامهریز)، سیاوش رمضانلو(دستیار اول کارگردان)، محمدهادی حیدری (مدیر تولید)، محمد رحیمی(مدیر تصویربرداری)، فریاد صالحی(طراح صحنه و لباس)، بهروز عابدینی و هادی بهشتی زاده( صدابرادران)، مهدی اکبریان پور (صداگذار)، مهدی مهرنیا(مدیر تدوین)، اکرم سادات فاطمی(فضای مجازی)، احسان هوشیارگر (مشاور رسانهای)، مصطفی آتش مرد(کارگردان پشت صحنه) به تهیهکنندگی احمد شفیعی حضور دارند.
جزئیات پخش سریالهای نوروزی/ از "دوپینگ" و "کامیون" به "پایتخت" و "میانبر" میرسیممجموعه رئالیتیشوی "بریم بسازیم" محصول مشترک سازمان هنری رسانهای اوج و مرکز بسیج سازمان صداوسیما در استودیو نوبین ضبط شده است و پیش از این مطرح شد که احتمال پخش نوروزی دارد و شبکه آن هنوز مشخص نشده بود؛ حالا از روابط عمومی برنامه خبر میرسد که از اول فروردینماه 1399 پخش خودش را از شبکه سوم سیما آغاز میکند.
انتهای پیام/
R1515/P/S4,1430/CT1 واژه های کاربردی مرتبط رسانه ملی تلویزیون شبکه سه عید نوروزمنبع: تسنیم
کلیدواژه: رسانه ملی تلویزیون شبکه سه عید نوروز رسانه ملی تلویزیون شبکه سه عید نوروز بریم بسازیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۹۵۵۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارلاتانبازی نشریات توقیفشده به روایت اصلاحطلبان
روزنامه هممیهن، توقیف نشریات زنجیرهای در اردیبهشت ۱۳۷۹ را «شکستن بال دوم اصلاحات» وانمود کرده و حال آن که کارکرد آنها، شارلاتانیسم و ویرانگری منافقانه بود و نه اصلاحات.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: هممیهن مینویسد: «توقیف فلهای مطبوعات، نشان داد که زیان کوتاهمدت آن اقدام، در ابتدا متوجه اصلاحطلبان شد، ولی در میانمدت و بلندمدت نظام رسانهای کشور که یکی از مهمترین ارکان امنیت آن است، دچار چنان اختلالی شد که دیگر بعید است بتواند آن را جبران کند. وضعیت امروز رسانههای کشور در مقایسه باسال ۱۳۷۹ چگونه است؟ با قاطعیت میتوان گفت که در سال ۱۳۷۹، مرجعیت رسانهای کشور بهطور کامل و بالای ۹۵درصد در داخل کشور بود. مهمترین رسانه کشور صداوسیما بود، در کنار آن خبرگزاریهای دارای مجوز، فعالیت گستردهای میکردند. در مرحله سوم مطبوعات، بهویژه روزنامهها حضور جدی داشتند که فضای اصلی آن در اختیار مطبوعات اصلاحطلب بود.»
درباره ادعای هممیهن مبنی بر اصلاحطلب بودن نشریات مذکور و شکسته شدن بال اصلاحات گفتنی است که اولاً اصلاحطلبی (reformism) در همهجای دنیا، ذیل قانون اساسی و نظام سیاسی مستقر و برای ارتقای آن انجام میشود؛ نه برای کودتا و براندازی. بسیاری از فعالان نشریات زنجیرهای، در مرور زمان نقاب از چهره برداشتند و از رسانههای معاند- حتی معاند با اصل ایران-
سر درآوردند. از BBC انگلیس که بیسیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود و دولت متبوعش، دیکتاتوری پهلوی را به مدت ۵۴ سال به ملت ایران تحمیل کرد؛ تا شبکه ویرانیطلب «ایران اینترنشنال» وابسته به موساد که سردبیریاش برعهده معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی(سردبیر روزنامه زنجیرهای آفتاب امروز) است.
از این واقعیت گذشته، برخی فعالان طیف مدعی اصلاحطلبی بارها به تندروی، قانونشکنی و ساختارشکنی نشریات یادشده اعتراف کردهاند؛ چنان که مسعود بهنود (همکار نشریات زنجیرهای و بیبیسی) چند سال قبل گفت: «تازگیها ابراهیم نبوی یک نامه تندی نوشته به شادی صدر که در آن دوره (اصلاحات) همه تسمه پاره کرده بودیم. بهنود میگفت همه با هم از چراغ قرمز رد نشویم.».
همچنین عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی، درباره کارکرد روزنامههای زنجیرهای جامعه و توس گفته بود: «آنها با به خدمت گرفتن برخی روزنامهنگاران رژیم شاه، دنبال تشنجآفرینی هستند و خاتمی را گورباچف و خود را یلتسین تلقی میکنند. آنها سخنگوی نهضت آزادی هستند اما خود را طرفدار دوم خرداد جلوه میدهند. آنها با کسانی همکاری میکنند که با نفس دین مسئله دارند. به آنها درباره رعایت مبانی دینی تذکر داده و گفته بودم چه دلیلی دارد از کسانی که با نفس دین مسئله دارند، دعوت به همکاری کنید؟ شاهد بودیم در این روزنامه گروههایی که از سال ۱۳۶۰ به هم پیوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تکتک داشتند در این رشته گرد میآمدند تا سامان یابند؛ مثل جبهه ملی و نهضت آزادی و حتی گروههای مارکسیست».
علی حکمت، سردبیر روزنامه توقیفشده خرداد هم تیرماه سال گذشته در گفتوگو با روزنامه شرق اظهار کرد: «همیشه به بچههای تحریریه میگفتم که حرف تند بزنید، ولی تند حرف نزنید. من با تیترهای تند مخالف بودم و چند تا تیتر تندی هم که در خرداد هست، زمانی که من نبودم و دوستان دیگری بودند و در فضای خاصی اتفاق افتاده بود. ما باید میتوانستیم حرفهای اساسی و تند بزنیم، اما روزنامهنگار نباید انگشت در چشم مخاطب و جامعهاش کند. ما سه جور روزنامهنگار داریم؛ یکسری چریک هستند. قلم در دست گرفتهاند، ولی همان کارکرد ژ-3 و کلاشینکف را از آن میخواهند. ما دوستان این شکلی هم داشتیم و مطبوعات دوم خرداد از همین گروه لطمه خورد. من بهعنوان سردبیر خرداد، دربهدر دنبال فضائی منطقی هستم که کسانی که دستاندرکار مطبوعات دوم خرداد- یا به قول آقای شریعتمداری «مطبوعات زنجیرهای»- بودند، بنشینیم و خودمان را نقد کنیم؛ از سلام تا روزنامه خرداد و دیگران. ما اشتباهات زیادی داشتیم؛ فرهنگ با چریکبازی هیچوقت نمیتواند کنار بیاید»...
در همین حال، روزنامه جوان نوشت: روزنامه هممیهن به مدیرمسئولی کرباسچی، در سرمقالهای بدون نام نویسنده (فقط میدانیم کل سرمقالههای ۱۴۰۲ و بدون نام این روزنامه در مجلدی به اسم عباس عبدی منتشر شد!)، به موضوع توقیف نشریات زنجیرهای پرداخته.این یادداشت، فضای رسانهای را دارای اختلال دانسته و دلیل آن را توقیف رسانههای زنجیرهای در سال ۷۹ دانسته است.
سال ۷۹ تلویزیون بیبیسی فارسی نبود؛ منوتو هم نبود؛ اینترنشنال هم نبود. سال ۷۹ شبکههای اجتماعی نبود؛ پیامرسانهای مجازی نبود؛ کانال تلگرامی و صفحات اینستا و توئیتر نبود. چه مقایسه غلطی است که یک رسانه، اتفاق
۲۴ سال قبل را بیتوجه به رسانههای نوین و پیشرفت عجیب و غریب رسانهای به فضای کنونی رسانهای ربط بدهد؟ یک نکته قابل تأمل هم این میان وجود دارد. این ادعا که سال ۷۸، ۹۵درصد مرجعیت رسانه در داخل بود یک معنای نهفته هم دارد و آن اینکه آشوبهای تیر ۷۸ در اثر تحریک رسانههای داخلی و در واقع روزنامههای زنجیرهای آن زمان بود. چه آنکه به قول هممیهن کسی توجهی به رسانههای خارج از ایران نداشت؛ و این امر تأیید ادعای نظام است که «بعضی از این مطبوعاتی که امروز هستند، پایگاههای دشمناند؛ همان کاری را میکنند که رادیو و تلویزیونهای بیبیسی و آمریکا و رژیم صهیونیستی میخواهند بکنند.»