راه و روش قرنطینه خانگی در روزهای همهگیری کرونا
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۹۹۰۹۸
روزنامه شهروند نوشت: این روزها کرونا در بسیاری از کشورهای دنیا تبدیل به موضوعی شده است که زیاد از آن گفته میشود. کشورهای بسیاری با این ویروس ناشناخته دست به گریبان شدهاند؛ چرا که مهمترین عاملی که کرونا را نسبت به سایر ویروسها خطرناکتر میکند، همهگیری سریع آن است. به همین دلیل یکی از راههای مقابله با این ویروس نداشتن تعاملات وسیع در سطح جامعه است تا به این طریق ترددها کاهش یابد و از ابتلای افراد به این بیماری جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پس از آن که بحث کرونا در کشور ما جدی شد و آمار ابتلا به این ویروس افزایش یافت، وزارت بهداشت توصیه کرد مردم کمتر از خانه خارج شوند و برای این منظور مدارس و دانشگاهها نیز تعطیل شد تا مردم در خانه بمانند و کمتر در سطح جامعه تردد کنند. حالا قرنطینه خانگی موضوعی جدی است که نهادهای بهداشتی برای جلوگیری از همهگیر شدن این بیماری به مردم توصیه میکنند.
بهزاد حاج علی، کارشناس مدیریت بحران و مینا رحیمی، عضو انجمن بیماریهای واگیردار درباره راه و روش قرنطینه خانگی با «شهروند» گفتگو کردند.
بیمارستانها از افرادی پر شده که نگران تکتک سرفههایشان هستند و کمتر کسی پیدا میشود که این روزها با عطسه یا سرفه ته دلش نگران ابتلا به کرونا نشده باشد. شاید این حرف بیراه نباشد که توهم ابتلا به کرونا در بیشتر افراد دیده میشود و وسواس در شستن دست و رعایت نکات بهداشتی به معضلی برای مردم تبدیل شده است. در هر حال هر عطسه و سرفهای نشان از ابتلا به کرونا ندارد و یکی از راههایی که شما را از ابتلا به این ویروس ناشناخته در امان میدارد، قرنطینه خانگی است.
قرنطینه خانگی چه فوایدی دارد؟
اگر فردی دچار کرونا شود بلافاصله نیروهای اورژانس او را به مراکز درمانی منتقل میکنند و در بخش ایزوله بستری میشود تا با مراقبتهای ویژه درمان شود. بستریشدن این بیماران آنها را از برخورد با دیگر افراد جامعه دور نگه میدارد و از شیوع بیماری جلوگیری میکند.
اما راه دیگری هم برای آن که مانع از همهگیر شدن این بیماری شویم وجود دارد و آن هم این است که افرادی که گمان میکنند به این بیماری مبتلا شدهاند یا افرادی که جزو موارد پر خطر در ابتلا به این بیماری به شمار میروند، خود را قرنطینه خانگی کنند تا از شیوع و ابتلا به این ویروس جلوگیری کنند.
در واقع قرنطینه خانگی برای کسانی که به ویروس دچار شدهاند اجرا نمیشود بلکه بیشتر برای افرادی است که احتمال درگیر شدن با ویروس را داشتهاند، اما هنوز نشانی از ابتلا در آنها دیده نمیشود و ممکن است ویروس دوران پنهان خود را سپری کند.
دکتر مینا رحیمی، عضو انجمن بیماریهای واگیردار درباره دلایل قرنطینه به «شهروند» میگوید: «در شرایط کنونی بهتر است افراد در خانه بمانند و کمتر از وسایل جمعی مانند اتوبوس و مترو استفاده کنند، زیرا در مکانهایی که افراد به صورت جمعی در آن حضور دارند احتمال انتقال ویروس بهشدت زیاد است، اما برخی نیز ناگزیر از تردد هستند و بهدلیل شغل خود مجبورند از خانه خارج شوند. این افراد باید تمام توصیههای بهداشتی را رعایت کنند تا احتمال ابتلا در آنها تا جایی که امکان دارد پایین بیاید. اما قرنطینه دلیل دیگری هم دارد؛ اگر با افراد مبتلا یا مشکوک به کرونا تماس نزدیک داشتهاید، اگر علایمی به طور مستمر در خود میبینید، اما آن قدر شدید نیست که زندگیتان را مختل کند، اگر فهمیدهاید دوست و همکار شما که بیش از ١٥ دقیقه با او در فاصله دو متری بودهاید به این بیماری مبتلا شده یا بهتازگی به شهرهایی مانند قم سفر کردهاید باید خود را قرنطینه خانگی کنید.
چطور خود را قرنطینه خانگی کنید؟
رحیمی توضیح میدهد: «برای آن که شما احتمالا منتقلکننده کرونا به دیگران نباشید باید ١٤ تا ٢٠ روز خود را در خانه قرنطینه کنید؛ چرا که دوره حیات این ویروس این مدت است. در این مدت نباید به مراکز خرید بروید و با افراد سالخورده و کودکان خانواده و فامیل دیدار داشته باشید. در این مدت اگر با محل کارتان در مورد دورکاری به توافق رسیدید چه بهتر، اما اگر به هر دلیل امکان دورکاری فراهم نبود، به نفع سلامت جامعه است که این مدت را مرخصی بگیرید و در خانه بمانید.»
او میگوید: «در این مدت مدام با تبسنج درجه حرارت بدنتان را اندازهگیری کنید و اگر تب شما پایین نیامد با رعایت نکات بهداشتی خود را به مراکز درمانی برسانید که نهادهای بهداشتی مخصوص این بیماری معرفی کردهاند. در صورتی که در خانه افراد دیگری نیز زندگی میکنند، شما خودتان را در اتاقی قرنطینه کنید تا دیگر افراد خانواده نیز از ابتلا به ویروس مصون بمانند. اتاق شما باید تهویه مطبوع داشته باشد و هوا در آن جریان یابد. ظرفهای غذای شما باید جدا باشد و برای دریافت غذا با کسی تماس مستقیم نداشته باشید. در واقع نباید کسی به اتاق شما وارد شود.»
رحیمی با تأکید بر این که افرادی که در خانه هستند باید بیش از ٢٠ بار در روز دستهای خود را به مدت ٢٠ ثانیه با آب و صابون بشویند، ادامه میدهد: «اگر امکان دارد حمام و دستشویی خود را از سایر افراد خانواده جدا کنید این کار را انجام بدهید، اما اگر شرایط آن مهیا نیست حتما پس از هر بار استفاده، این مکانها را ضد عفونی کنید و هر بار دستکش یکبار مصرف، دستمال کاغذی و ماسک خود را در پلاستیکی گذاشته درِ آن را ببندید و در سطل زباله دردار بیندازید و دست خود را پس از لمس آنها حتما بشویید. در واقع همه افراد خانواده باید تمام نکات بهداشتی را در خانه رعایت کنند تا از ابتلای آنها به کرونا جلوگیری شود.»
کرونا در سرما باقی میماند
تحقیقاتی که تاکنون درباره ویروس کرونا صورت گرفته است، نشان میدهد این ویروس در سرما و یخزدگی مقاوم میماند و در دمای ٢٠ - درجه سانتیگراد میتواند تا دو سال نیز زندگی کند و طول عمر آن در دمای ٤ درجه یخچال به ٧٢ ساعت میرسد. اسفندماه هر سال همراه با باران و برف است و تردد خانوادهها برای خرید سال نو بیشتر میشود. امسال کرونا در ماه پایانی سال خود را به ایران رساند و آن چه بیش از خرید و دید و بازدید اهمیت دارد حفظ سلامت افراد جامعه است.
بهزاد حاج علی، کارشناس مدیریت بحران درباره قرنطینه خانگی و جلوگیری از ابتلای افراد به کرونا میگوید: «حفظ سلامت خانوادهها باید اولویت کارها و برنامهریزیهای افراد به حساب بیاید و تلاش کنند تا حد امکان رفتوآمدهای غیر ضروری به بیرون نداشته باشند، اما اگر ناچار به خروج از خانه هستند مکانی برای کفشها بیرون از ورودی خانه قرار دهند. در واقع درِ ورودی خانه باید خط ایزوله خانواده به حساب بیاید، زیرا ویروس کرونا بین یک تا ٧٢ ساعت روی سطوح زنده میماند و شرایط پایداری این ویروس به نور، دما و رطوبت بستگی دارد. اگر میخواهید خرید کنید حتما از ماسک و دستکش استفاده کنید. اگر در صف کسی عطسه کرد حتما از صف خارج شوید و بلافاصله دستهای خود را بشویید و به یاد داشته باشید تا زمانی که دستهای خود را نشستهاید از دست زدن به صورت خود اجتناب کنید. این را به یاد داشته باشید که پلاستیکهای خرید منبع آلودگی به حساب میآید؛ آنها را به هیچ عنوان داخل منزل نیاورید و وسایل داخل آنها را خارج از درِ ورودی بیرون بیاورید و داخل خانه ببرید.
میهمانیها را لغو کنید
کرونا میتواند تا ٢٨ روز در بدن افراد باقی بماند؛ بدون آن که علایمی از خود نشان دهد. این موضوع خطر بیماری را گوشزد میکند. حاج علی تأکید میکند که در روزهای پایانی سال دورهمیها و میهمانیهای خانوادگی را لغو کنید، زیرا نمیتوان تشخیص داد که کسی به بیماری مبتلا شده است یا نه. به همین دلیل بهتر است از جمعهای خانوادگی و تجمعات دوری کنید تا این بحران بگذرد.
بهتر است از اعضای خانواده یک نفر مأمور خرید باشد. خرید روزمره را پنج روز یک بار انجام دهید. اگر نان میخرید کیسه تمیز با خود ببرید. نان را داخل آن بگذارید و قبل از مصرف فریز کنید. خریدها را جلوی در از پلاستیک خارج کنید و در تشت بزرگی بریزید؛ اگر ماده ضدعفونیکننده دارید آنها را که بستهبندی هستند ضدعفونی کنید، زیرا اگر ویروس روی آنها باشد، میتواند شما را مبتلا کند. همچنین بستههای کنسروشده را بشویید و خشک کنید و در یخچال قرار دهید و پس از آن سینک ظرفشویی را ضدعفونی کنید.
این متخصص تأکید میکند: «تمامی راههای ورود ویروس کرونا را به بدنتان ببندید، زیرا شاید شما بتوانید با این ویروس مقابله کنید، اما ممکن است افراد سالخورده و کودکانی در اطراف شما باشند که به این بیماری واکنش سختتری نشان دهند و به همین دلیل شما با مواظبت از خود از اطرافیانتان نیز محافظت میکنید. اگر برای خرید از خانه خارج میشوید، سعی کنید گوشی و کیف پول با خود نبرید. یک عدد کارت عابربانک در کیسهای بگذارید، درون آن را آغشته به الکل کنید، بعد از هر بار تماس با دستگاه خودپرداز کارت را داخل کیسه بگذارید. حتی زمانی که بنزین میزنید قبل از نشستن داخل خودرو دستهای خود را کاملا بشویید و اگر دسترسی به آب و صابون ندارید بلافاصله و قبل از آن که دستهای شما با دهان و بینیتان تماس پیدا کند، دستها را ضدعفونی کنید.»
فقط نگرانی در مورد بیماری کووید ١٩ چارهساز نیست؛ بهتر است به جای نگران بودن در مورد این بیماری به موارد بهداشتی توجه شود.
حاج علی تأکید میکند: «شاید ماندن در خانه به مدت ١٤ تا ٢٠ روز برای افراد سخت و زجرآور باشد، اما باید به یاد داشته باشید که این کار از شیوع کرونا در جامعه به میزان زیادی میکاهد. در این مدت نیز باید روحیه خود را حفظ و به این فکر کنید که در گذشته چطور توانستهاید با شریط دشوار کنار بیایید و مدام به خودتان گوشزد کنید که این قرنطینه طولانی نخواهد بود.»
ما نمیگیریم در کار نیست
با همه دستورات و توصیههای پزشکی که این روزها بازارش داغ است با افرادی روبهرو میشویم که گمان میکنند به این بیماری مبتلا نمیشوند، در حالی که برای آن که بتوانیم بحران کرونا را از سر بگذرانیم نیازمند عزم ملی هستیم. همه باید در کنار هم با این بیماری مبارزه کنیم، زیرا تا زمانی که افراد با خودخواهی موارد بهداشتی را رعایت نکنند و تنها به خودشان فکر کنند، این ویروس از بین نخواهد رفت. طبق آمارها سالمندان و افرادی که بیماریهای زمینهای مانند فشار خون و دیابت دارند بیشترین آمار مرگ و میر ناشی از این ویروس را به خود اختصاص دادهاند و آن چه در این زمینه مهم و اساسی به نظر میرسد این است که همه باید در کنار هم با این ویروس مبارزه کنیم تا تلفات کمتری داشته باشیم.
منبع: شهروند
منبع: پارسینه
کلیدواژه: قرنطینه کرونا پارسی خبر قرنطینه خانگی دست های خود بیماری مبتلا داشته باشید حاج علی دست ها روز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۹۹۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخمهای مزمن در دیابتیها
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. دکتر حسامالدین علامه در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند. وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند. علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند. وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند. مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد. وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماریهای کبد را جدی بگیرید