به نقل از «رویداد24»

دوئل دموکراسی و رادیکالیسم؛ کلاف سردرگم صلح در افغانستان

تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۰۱۴۹۶

رویداد۲۴ چند روزی از امضای سند صلح بین ایالت متحده و طالبان می‌گذرد، گرچه در همین زمان اندک نیرو‌های نظامی آمریکا مواضع طالبان را در افغانستان مورد حمله قرار دادند و سریعا بخش‌های از مفاد صلح فی مابین را نقض گرفت، اما احتمالا امضای این سند بیش از آنکه با هدف پایان دادن قریب به دو دهه جنگ داخلی افغانستان و خروج نیرو‌های آمریکایی باشد اهداف دیگری را از سوی کاخ سفید دنبال می‌کند که در آینده‌ای نه چندان دور خود را نمایان می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر همین اساس استدلال نوشتار حاضر این است که نه نیرو‌های طالبان به سند صلح اخیر پایبند هستند و نه واشنگتن به چنین مفادی تن خواهد داد؛ لذا توافق صلح در اساس احتمالا دارای اهداف و توافق پشت پرده‌ای است و یا ترامپ با اهداف انتخاباتی به توافقی از پیش شکست خورده ورود کرده است.

بستر دموکراسی ستیز در جامعه سنتی افغانستان

از ابتدای حمله آمریکا و متحدانش در ناتو مشخص بود که فروپاشی نظام سیاسی حاکم بر افغانستان به جنگ داخلی ختم خواهد شد و با توجه به بافت عمدتا توده‌ای حاکم بر جامعه افغان هیچ گونه مکانیسمی حتی در بلند مدت نمی‌تواند به یک همگرایی بین گروه‌های متنوع افغان جهت ایجاد یک نظام سیاسی پساطالبانی منجر شود. بافت سنتی جامعه افغانی که با سرکوب شدید از زمان به قدرت رسیدن طالبان تا فروپاشی آن در سال ۲۰۰۱ توسط آمریکا، مواجه بود و پس از آن جنگ داخلی گرفتار آمد، چنان از درون فروپاشیده بود که نمی‌توانست حول محور دموکراسی تحمیلی گرد هم آید و در تمام سال‌های پس از فروپاشی طالبان این کشور درگیر جنگ داخلی نه مابین صرفا بازیگران قدرت طلب بلکه بین توده‌های مردم هویت خواه نیز بوده است.

در واقع، جامعه توده‌ای افغانستان پتانسیل لازم جهت همراهی با نیرو‌های دموکراسی ستیز را داراست و این مساله کار رهبران گرو‌های افغانی را برای هر گونه چرخش سیاسی از مواضع پیشین که در بین جامعه غیرمدنی افغان رسوخ پیدا کرده، شدیدا سخت کرده است.

بذر‌های رادیکالیسم طالبانی در سرزمین افغانستان و خشونت نهادینه شده

نخبگان سیاسی افغان چه آن‌ها که در قالب نظام سیاسی فعلی رقابت می‌کنند و چه اپوزیسیون غیرقانونی به بلوغی از سیاست نرسیده‌اند که قواعد دموکراسی را بپذیرند. پذیرش بازی سیاست در چارچوب مدرن از سوی بازیگران نیازمند هم رشد و توسعه جامعه مدنی و هم ترجیح منافع ملی بر منافع گروهی و فردی از سوی بازیگران موثر می‌باشد که در جامعه توده‌ای افغان راه درازی در پیش دارد و چنان از هم گسیخته و پراکنده است که توانایی محدودسازی رفتار‌های فرا قانونی حکمرانان را ندارد و هر گونه اختلاف بین نخبگان به اختلاف توده‌ها نیز منجر می‌شود.

توده‌های غیرمتشکل که اتفاقا در تفکر طالبانیسم در بین آن‌ها پس از فروپاشی طالبان نه تنها کمرنگ نشده بلکه به دلیل ناکارآمدی نظام سیاسی جایگزین و عدم آموزش توده‌ها حول محور ارزش‌های دموکراتیک و همچنین جنگ دائمی داخلی در تمام این سال‌ها شدت نیز یافته است و امروز آنچه طالبان در دوره صدارت خود بر افغانستان و پس از آن کاشته است به بخشی از هویت جدایی‌ناپذیر تعداد کثیری از مردمان جامعه سنتی افغان بدل شده است که در قالب سند صلح نمی‌توان آن‌ها را وادار به عقب‌نشینی از افکار خشونت‌طلبانه مذهبی کرد ولو اینکه رهبرانشان به این سند تن داده باشند.

بدنه طالبان و صلحی غیرقابل قبول

پس از فروپاشی طالبان در مقام دولت رسمی اکم بر کابل، افغان‌ها با خلاء یک شخصیت کاریزما مواجه بودند که بتواند یک همگرایی بین جامعه متنوع افغانی ایجاد کند. آمریکایی‌ها به خوبی می‌دانند حمله ناتو به افغانستان صرفا به فروپاشی نظام سیاسی این کشور منجر شد و ناتو اساسا نهادی نظامی است نه فرهنگی، لذا با فروپاشی نظام حاکم رشته‌های فرهنگی به جا مانده از گذشته در بین توده‌های افغان در تمام سال‌های پس از جنگ جزء در بین بخش کوچک شهری افغان‌ها، از بین نرفته بلکه با توجه به لشکرکشی و کشتار افغان‌ها توسط ناتو و جنگجویان طالبان به شدت رادیکال‌تر نیز شده است.

در همه این سال‌ها هر گاه در ایالتی حضور ناتو کمرنگ بود یا نیرو‌های نظامی افغان توانایی کنترل اوضاع را نداشتند شاهد حملات انتحاری از سوی نیرو‌های محلی افغان بودیم که معمولا پس از مدتی طالبان حملات را بر عهده می‌گرفت یعنی نیرو‌های دست به عملیات انتحاری می‌زدند که بیش از آنکه عضویت رسمی در تشکیلات طالبان داشته باشند به صورت خودجوش و تحت تاثیر ایدئولوژی طالبانیسم وارد پیکار می‌شدند؛ لذا رهبران طالبان نمی‌توانند با چرخشی معنا دار پیروان ایدئولوژیک خود را وادار کنند که در قالب سندی مواضع خود را کنار بگذارند؛ لذا حتی در صورت تن دادن رهبران مطرح طالبان به توافق صلح، احتمال ظهور رهبرانی به مراتب رادیکال‌تر از میان بدنه طرفداران سرسختشان وجود دارد.

کلاف سردرگم مذاکرات بین الافغانی

علاوه بر همه این‌ها توافق صلح فعلی بین آمریکا و طالبان است در این میان نظام سیاسی متزلزل حاکم فعلی نیز در فرایند صلح کنار گذاشته شده است. معلوم نیست نظام فعلی افغانستان که مبتنی بر آرای مردم بوده با چه مکانیسیمی با طالبان روبه رو خواهد شد و آیا اساسا نظام سیاسی فعلی که با اختلافات جدی بازیگران درونی خودش نیز مواجه است توانایی پذیرش خواسته‌های طالبان را دارد یا شدت یافتن جنگ بین نیرو‌های نظامی و شبهه نظامیان محتمل به نظر می‌رسد. ایالات متحده به خوبی می‌داند که نظام سیاسی فعلی آنچنان قوی و باثبات نیست که با پشتوانه محکم با یک اپوزیسیون قوی که ریشه در هویت بخشی زیادی از افغان‌ها دارد، وارد داد و ستد سیاسی شود. بی تردید رهبران طالبان در هر گونه مذاکره با هیات حاکمه افغانستان باید بدنه به شدت رادیکال خود را نیز در نظر داشته باشند؛ لذا هر گونه توافق پشت پرده بین رهبران طالبان و بازیگران سیاسی فعلی بدون در نظر گرفتن توده‌های مردم به شکست مواجه خواهد شد و معادلات داخلی افغانستان را از شرایط فعلی پیچیده‌تر خواهد کرد. منبع: انتخاب لینک کوتاه: www.rouydad24.ir/000rsk برچسب ها: رویداد24 ، صلح در افغانستان ، طالبان سرگرمی

منبع: رویداد24

کلیدواژه: رویداد24 صلح در افغانستان طالبان نظام سیاسی سیاسی فعلی جنگ داخلی افغان ها توده ها سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۰۱۴۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طالبان افغانستان برای جذب توریست خارجی دست به کار شده اند

خبرگزاری آسوشیتدپرس با انتشار گزارشی از شهر کابل، از تلاش دولت طالبان برای جذب گردشگران خارجی خبر داده است.

به گزارش عصرایران در این گزارش آمده است:

حدود 30 مرد در یک کلاس درس در کابل جمع شده اند، که بخشی از اولین گروه دانشجویی در یک موسسه تحت مدیریت طالبان است که قرار است متخصصان گردشگری و مهمان نوازی را آموزش می دهد.

این افراد قرار است پس از اتمام دوره در بخش های مختلف صنعت گردشگری مشغول به کار شوند. یک دانشجو مدل است و دیگری 17 ساله است که هیچ سابقه شغلی ندارد.

دانشجویان در سنین، سطح تحصیلات و تجربه حرفه ای متفاوتی هستند. همه آنها مرد هستند - زنان افغان از تحصیل بیشتر از صنف ششم منع شده اند.

حاکمان افغانستان عمدتا به دلیل اعمال محدودیت‌هایشان بر زنان و دختران در صحنه جهانی نام خوشی ندارند. اقتصاد این کشور بسیار خراب است، زیرساخت ها ضعیف و فقر زیاد است.

با این حال، خارجی‌ها به دلیل کاهش شدید خشونت، افزایش ارتباطات پروازی با مراکزی مانند دبی، به این کشور سفر می‌کنند. اعداد زیاد نیستند و در واقع طی دهه های گذشته هرگز نبوده اند. 

در سال 2021، طبق آمار رسمی تنها 691 توریست خارجی به افغانستان سفر کرده؛ در سال 2022، این رقم به 2300 نفر افزایش یافت و پارسال به رقم 7 هزار نفر رسید.

"محمد سعید" رئیس اداره توریسم در کابل گفت که بزرگترین گروه بازدیدکنندگان خارجی از کشور چین به دلیل نزدیکی و جمعیت زیاد آن است. البته از نظر او افغانستان نیز نسبت به برخی از همسایگان خود برتری هایی دارد.

سعید گفت:" آنها به من گفته اند که نمی خواهند به پاکستان بروند زیرا خطرناک است و مورد حمله قرار می گیرند. این را ژاپنی ها به من هم گفته اند. این برای ما خوب است."

اما مشکلاتی جدی هم در روند جذب گردشگر خارجی هم دارد.

سلفی گرفتن گردشگران افغان در محوطه کاخ "دارالامان" در شهر کابل/ آسوشیتدپرس

دسترسی به ویزا دشوار و پرهزینه است. بسیاری از کشورها پس از بازگشت طالبان به قدرت، روابط خود را با افغانستان قطع کردند و هیچ کشوری آنها را به عنوان حاکمان قانونی کشور به رسمیت نمی شناسد.

سفارت‌خانه‌های افغانستان یا تعطیل شدند یا فعالیت‌های خود را متوقف کردند. جنگ قدرت بین سفارت‌خانه‌ها و کنسولگری‌های افغانستان متشکل از افرادی از دولت سابق مورد حمایت غرب و آنهایی که تحت کنترل کامل دولت طالبان هستند، وجود دارد.

سعید می پذیرد که موانعی برای توسعه گردشگری افغانستان وجود دارد، اما گفت که برای غلبه بر آنها با وزارتخانه ها همکاری می کند.

هدف نهایی او رسیدن به شرایط صدور ویزا در بدو ورود برای گردشگران است، اما ممکن است سال‌ها با آن شرایط فاصله داشته باشد. شبکه جاده ای که در برخی نقاط کشور نیمه آسفالت است یا وجود ندارد، مشکلاتی دارد و خطوط هوایی تا حد زیادی از حریم هوایی افغانستان اجتناب می کنند.

شهر کابل به عنوان پایتخت بیشترین پروازهای بین المللی را دارد، اما هیچ فرودگاه افغانستان مسیر مستقیم با بازارهای توریستی بزرگ مانند چین، اروپا یا هند ندارد.

علیرغم چالش ها، سعید می خواهد که افغانستان به یک پایگاه بزرگ گردشگری تبدیل شود، جاه طلبی ای که به نظر می رسد توسط رهبران ارشد طالبان حمایت می شود.

او در این زمینه گفت:"من به دستور بزرگان (وزرا) به این بخش فرستاده شده ام. آنها باید به من اعتماد کنند زیرا مرا به این مکان مهم فرستاده اند."

دانشجویان مشغول تحصیل در موسسه گردشگری کابل هم آرزوهایی دارند. "احمد مسعود تلاش" مدل افغان که در موسسه تحصیل می کند، می‌خواهد در مورد مکان‌های زیبای افغانستان پست‌های اینستاگرامی بگذارد و تاریخچه آنها را برای ارایه رسانه‌ ای بیاموزد.

"سمیر احمدزی" فارغ التحصیل دانشکده بازرگانی، می خواهد یک هتل باز کند، اما فکر می کند که ابتدا باید درباره گردشگری و مهمان نوازی بیشتر بداند.

احمدزی گفت: "آنها (توریست های خارجی) مدام می شنوند که افغانستان عقب مانده و درگیر فقر و جنگ است. ما 5 هزار سال تاریخ داریم. باید صفحه جدیدی درباره افغانستان ایجاد شود."

کلاس ها شامل صنایع دستی افغانستان و مبانی مردم شناسی است.

یک موضوع غیررسمی نحوه تعامل با زنان خارجی و اینکه چگونه رفتار یا عادات آنها می تواند با آداب و رسوم و احکام محلی تضاد داشته باشد. به عنوان مثال می توان از سیگار کشیدن یا غذا خوردن زنان در ملاء عام، اختلاط آزادانه با مردانی که از نظر خونی یا ازدواج با آنها ارتباطی ندارند، باشد.

طالبان یک محدودیت جدی در زمینه نحوه پوشش زنان در اجتماع وضع کرده و الزاماتی را برای آنها برای داشتن سرپرست مرد یا محرم در هنگام سفر وضع کرده اند. با این قوانین صرف غذا، سفر به تنهایی و معاشرت با زنان دیگر در جمع سخت تر شده است. با بسته شدن سالن‌های ورزشی به روی زنان و ممنوعیت سالن‌های زیبایی، مکان‌های کمتری وجود دارد که آنها بتوانند بیرون از خانه همدیگر را ملاقات کنند.

"سرنا" تنها هتل پنج ستاره این کشور، به نشانه آماده شدن این کشور برای بازدیدکنندگان خارجی بیشتر، پس از یک ماه تعطیلی، سالن اسپا و زنانه خود را برای زنان خارجی بازگشایی کرده است.

اتباع خارجی برای دسترسی به خدمات باید پاسپورت خود را نشان دهند. ورود زنان افغانستانی به این محل ممنوع است.

محدودیت‌های زنان و دختران افغان بر شرکت‌های مسافرتی خارج از کشور فشار می‌آورد، زیرا آنها می‌گویند که سعی می‌کنند با اهدای کمک‌های مالی، حمایت از پروژه‌های محلی یا فقط بازدید از مشاغل خانوادگی، بر جنبه مثبت تعاملات فرهنگی تمرکز کنند.

"شین هوران" بنیانگذار "راکی رود تراول" گفت که سفر به افغانستان نباید به عنوان تایید دولت یا رژیم سیاسی خاص تلقی شود.

در نهایت، هدف باید حمایت از شیوه‌های گردشگری مسئولانه باشد که به طور مثبت به اقتصاد محلی کمک می‌کند و احترام و درک متقابل را تقویت می‌کند.

او گفت که هیچ نظری از سوی مقامات در مورد آنچه که گروه‌های تور دیده‌اند یا انجام داده‌اند وجود ندارد و این شرکت از نزدیک با یک سازمان حقوق زنان در افغانستان همکاری می‌کند. هوران افزود: درصدی از هزینه تور صرف حمایت از برنامه های این سازمان شد.

هیچ زنی در موسسه گردشگری و مدیریت هتلداری وجود ندارد. دانشجویان مرد مشغول تحصیل به  این موضوع اشاره نمی کنند. اما یک مسئول در اداره گردشگری به این موضوع اشاره می کند.

این مقام که از ترس نخواست نامش فاش نشود، گفت: " این یک وضعیت دلخراش است. حتی اعضای زن خانواده می پرسند که آیا می توانند اینجا درس بخوانند. اما با تغییر دولت، سیاست تغییر کرد. زنانی که پیش از به روی کار آمدن طالبان در این موسسه درس می‌خواندند هرگز برنگشتند و فارغ التحصیل نشدند."

 

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: سفر به افغانستان طالبان (1): فرودگاه خلوت/ سقوط اقتصاد / رضایت از امنیت طالبان چهره زنان گردشگر خارجی را پوشاند! (+عکس) گردشگران آمریکایی، فرانسوی و تایلندی در افغانستان طالبان (+ عکس) / "به من می گویند دیوانه ای که به آنجا می روی!"