آنچه بر صنعت گردشگری در سال ۹۸ گذشت؛ پس از کرونا چه کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۲۷۸۷۵
صنعت گردشگری روزگار خوشی را سپری نمی‌کند و این روزها فعالان گردشگری منتظرند تا ببینند دولتی‌ها برای رفع این مشکلات چه خواهند کرد و آینده صنعت گردشگری بعد از کرونا چه می‌شود؟! ۲۱ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۶:۰۴ اجتماعی سفر نظرات - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ روی کار آمدن ترامپ و بازگرداندن تحریم‌ها دوباره مانع از رشد صنعت گردشگری شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سیل نوروز 98 که اغلب ایران را فرا گرفت ضربه دیگری بر پیگر گردشگری ایران بود. رزروهایی که پشت سر هم کنسل می‌شد و راه‌هایی که بسته می‌شد و جان‌هایی که در توامان بلایای طبیعی و بی درایتی مسئولین از بین می‌رفت. با این حال گذشت و اوضاع آرام شد و دوباره گردشگران خارجی به دیدن ایران روی آوردند و سفر در بین ایرانی‌ها هم رونق گرفت. حالا دیگر ایران به واسطه اخبار هر روزه سیاسی و توییت‌های ترامپ یک کشور ناشناخته نبود، حتی توریست‌های اروپایی زیادی برای لج بازی با سیاست‌های امریکا و تجربه یک سفر چالشی ایران را به عنوان یکی از مقاصد گردشگری خود انتخاب کرده بودند. دیگر توریست‌هایی که در کاخ گلستان تهران، نقش جهان اصفهان، نصیرالملک شیراز و بافت قدیم یزد میدیدم گروه‌های مسن گردشگر آژانس‌های صرفا معروف نبودند که برای تیک زدن آخرین مقصد گردشگری خود به ایران سفر کرده باشند. ایران تبدیل به یک مقصد گردشگری جذاب برای جوانان، زوج‌ها و حتی خانواده‌ها شده بود. ایران به عنوان یکی از مقاصد برتر گردشگری سال 2019 معرفی شده توسط نیویورک تایمز اعلام شد و این نشریه قصد داشت خبرنگار اختصاصی‌اش را به ایران اعزام کند (هرچند صد حیف که به دلیل سیاست های خارجی و داخلی هیچ وقت میسر نشد). همین دوران بود که ایران زدن مهر روی ویزا را برای گردشگران ورودی حذف کرد تا سفر به ایران را باز هم ممکن تر کند.
اسفند 98، کرونا
ضربه آخر بر صنعت گردشگری اما، شیوع کرونا در ایران بود. از زمزمه‌های اولین موردهای شناسایی شده که باعث لغو سفر بسیاری از گردشگران شد تا سرعت شیوع آن که باعث بسته شدن بسیاری از مرزهای ایران با کشورهای همسایه و لغو پروازهای ورودی و خروجی کشور شد. در کنار عدم ورود گردشگر خارجی به کشور، اخطارها و اعلان‌ها برای سفرهای داخلی نیز کسب و کارهای گردشگری را از پا درآورد. اپیدمی کرونا جدی است و باید از سفرهای غیر ضروری پرهیز کرد. حالا کسب و کارهای گردشگری مانده‌اند و نوروزی که هر سال گاو شیرده و سبد پر سود آنها برای دوام آوردن در باقی طول سال بود. بازه کوتاهی که هتل‌ها، آژانس‌های گردشگری و راهنماهای محلی در کل سال به آن دلخوشند.
چه می توان کرد؟
اپیدمی کرونا هم دیر یا زود می‌گذرد. صنعت گردشگری می‌ماند و ضربه‌های مهلکی که در سال 98 خورده است. زخم‌هایی که به سختی درمان می‌پذیرد، اعتمادی که به سختی به گردشگران خارجی بر می‌گردد و تصویری که سالها مردم این کشور و اهالی گردشگری علی رغم تلاش سیاست و رسانه برای اصلاح آن می‌کوشیدند و حالا اینطور یک شبه نقش بر آب شد. تصویر امنی که دیگر به این راحتی‌ها در نگاه توریست‌های خارجی قابل بازگشت نیست و ذوق و شوق سفری که دیگر در خود مردم ایران هم وجود ندارد. کرونا هم دیر یا زود می‌رود، مرزها باز می‌شوند، شرکت‌های هواپیمایی پروازهای خود به ایران را از سر می‌گیرند و مردم از قرنطینه احتمالی خارج می‌شوند. ولی برای دوباره جان گرفتن این صنعت پر از پتانسیل‌های مادی و معنوی چه می‌توان کرد؟
همدلی، همه در یک قایق هستیم
باید بدانیم که ضربه‌های کاری این چند ماه به کل صنعت گردشگری بوده، به هرکدام از ما که در آن فعال بوده‌ایم، چه گردشگری خارجی چه داخلی. اگر من هتلدار هستم در شرایط این چنینی با آژانس یا راهنمایی که تورهایش لغو شده، برای لغو شدن بدون جریمه اتاق هایش همراهی کنم. اگر شرکت هواپیمایی هستم هزینه بلیط را بدون جریمه بازگردانم، اگر ... . چه وزارت گردشگری برای چنین چیزی بیانیه و دستورالعمل بدهد چه ندهد. شرایط سخت است و هرکدام از این ضررها دشوار، ولی راهی جز این نیست برای زنده ماندن کل این اکوسیستم، که با مردن هر جزئی، تمام اجزایش دیر یا زود از بین می روند.
نقش دولت
مهم ترین نقش دولت برای بیرون آمدن از این شرایط تلاش برای ثبات است. آزمونی که در نحوه افزایش و اعلام قیمت بنزین از آن به سربلندی بیرون نیامد. در شرایطی که در کشور نمی‌توان برای چند روز بعد برنامه‌ریزی کرد و ثباتی وجود ندارد (چه از حیث اقتصادی و چه سیاسی)، چطور می‌توان امید به ساختن داشت و برای توسعه تلاش کرد؟ چطور می‌توان نشست و دود شدنِ یک شبه نتایج زحمات شبانه روزی چند سال را دید؟
نقش دیگر دولت تسهیل‌گری در حوزه گردشگری است. تسهیل شرایط ویزا به خصوص برای شهروندان کشورهای خاص و خبرنگاران، بهبود و توسعه زیرساخت‌های گردشگری برای جذب توریست خارجی و داخلی، و ارائه امکانات و خدمات جانبی مانند پوشش های بیمه ای و ..
بهبود و اصلاح تصویر ایران در نگاه کشورهای خارجی نیز یکی دیگر از مواردیست که دولت خواه یا ناخواه نقش پررنگی در آن دارد. گذشته از سیاست‌های خارجی و مواضعی که اتخاذ می‌کند، نحوه حضور و سخنرانی‌ها در مجامع بین المللی و حضور در رسانه‌ها. در کنار این موضوع، معرفی ایران در قالب حضور موثرتر و بهتر در نمایشگاه‌های بین المللی گردشگری و ایجاد فرصت‌های برابر برای کسب و کارها جهت شرکت در این رویدادها می‌تواند از نقش‌های تسهیل‌گری دولت برای رونق دوباره گردشگری باشد. برگزاری رویدادهای فرهنگی ایران در سفارت کشورهای دیگر و معرفی تصویر ایران و جاذبه‌هایش از کانال‌های دیپلماتیک و سیاسی نیز فرصت‌های خوبی برای دادن جانی دوباره به گردشگری است.
ایران کشور دوران های سخت است. این دوران هم با تمام سختی‌ها و ضربه‌های مهلکش خواهد گذشت و درس‌های بزرگی به تاریخ این کشور خواهد داد. نقش و مسئولیت ما در این گذر تلخ تاریخی چه خواهد بود؟
"مصاحبه و 2 بخشنامه" تنها اقدامات وزارت میراث فرهنگی برای نجات صنعت گردشگری کشور!گردشگری اروپا 1 میلیارد یورو به خاطر شیوع کرونا ضرر کردتعطیلی "صفر تا صدی" تمام حیات صنعت گردشگری کشور/ فعالان گردشگری در آستانه ورشکستگی!امین کریمی، فعال صنعت گردشگری
انتهای پیام/
R1356/P/S2,1416/CT4 واژه های کاربردی مرتبط ویروس کرونا گردشگریمنبع: تسنیم
کلیدواژه: ویروس کرونا گردشگری ویروس کرونا گردشگری صنعت گردشگری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۲۷۸۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادامه موج گسترده مهاجرت پرستاران به کشورهای خلیج فارس / در عمان حقوق یک پرستار ۶ برابر ایران است
پرستاری، یکی از مهمترین مشاغل است که مستقیما با سلامت و جان مردم سر و کار دارد، اما مشکلات شغلی و معیشتی این گروه که هر سال تنها وعده بهبود آن از سوی مسئولان داده می‌شود، طاقت پرستاران را بریده است.
ساعت‌های کاری زیاد، حجم سنگین کار، شیفت‌ها و اضافه‌کاری‌های اجباری و با دستمزد اندک، فرسایشی بودن این شغل، اجرا نشدن قوانین اصلاح حقوق و مزایا، تاخیر‌های همیشگی در پرداخت معوقه‌ها، کارانه‌های زیر یک میلیون تومان و حقوق‌های ناچیز ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومانی موجب شده که خیلی از پرستاران با وجود علاقه به حرفه‌شان و با این که در این زمینه تحصیلات و دانش دارند، عطای این شغل را به لقایش ببخشند.
طی سال‌های اخیر شاهد چندین موج مهاجرت پرستاران از کشور و یا تغییر شغل آنها بوده‌ایم. مشکلات شغلی پرستاران تا حدی طاقت‌فرسا شده که این روزها مدام خبر استعفای دسته جمعی آنها از مراکز درمانی را می‌خوانیم و می‌شنویم. هفته گذشته بود که ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان شهدای تجریش تهران استعفای دسته‌جمعی دادند. اواخر فروردین هم ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس به صورت گروهی استعفا دادند. به این لیست باید پرستاران بیمارستان طالقانی آبادان و چند مرکز درمانی یزد را هم اضافه کرد که استعفای دسته‌جمعی‌شان در ماه‌های گذشته خبرساز شد. اتفاقی که در یک سال گذشته بار‌ها در مراکز درمانی مختلف رخ داد.
۲۰ هزار پرستار طرحیِ بلاتکلیفسوی دیگر این ماجرا پرستارانی هستند که دوره طرح خود را در دوران پاندمی کرونا گذراندند و وزارت بهداشت نیز قول جذب و استخدام آنها را داد، اما بعد از فروکش کردن کرونا به وعده‌های خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد. پرستارانی که جان خود را کف دست گرفتند و حتی تعداد زیادی از آنها به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.
سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران در گفتگویی با همشهری‌آنلاین به این موضوع اشاره می‌کند که با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذرانده‌اند و به پرستاران طرحی شناخته می‌شوند، جذب کند.
علوی می‌گوید: این پرستاران در دوره مخوف کرونا ایثار کردند و به جامعه خدمت کردند. آنها می‌توانستند طرح‌شان را به تعویق بیندازند، اما ازخودگذشتگی کردند و طرح خود را زودهنگام شروع کردند که کارها روی زمین نماند. ما تعداد زیادی دانشجوی ترم ۸ داشتیم که درس‌شان تمام‌نشده، طرح‌شان را شروع کردند و در دل کرونا رفتند.
پرستارانی که با سابقه ۲۰ ساله، شرکتی هستنددر دوره کرونا تعدادی از پرستاران به تازگی طرح خود را به اتمام رسانده بودند، اما مسئولان با دادن فراخوان و بستن قراداد‌های کوتاه‌مدت ۶ ماهه و وعده استخدام و تامین امنیت شغلی، آنها را هم نگه داشتند. چون بیمارستان‌ها به شدت دچار کمبود نیرو بود. این را علوی می‌گوید و ادامه می‌دهد: وعده‌ها باعث شد که خیلی از پرستار‌ها با وجود اتمام طرح‌شان ماندند و کار کردند. اما بعد از پاندمی کرونا با کم‌لطفی و بی‌مهری مسئولان مواجه شدند.
این فعال صنفی پرستاران می‌گوید: ما الان حدود ۲۰ هزار نیروی پرستار کارکشته داریم که ۴ سال درس خوانده‌اند و برادری خود را هم در بحران کرونا ثابت کردند، اما وزارت بهداشت آنها را به کار نمی‌گیرد. در این میان پرستارانی هم داریم که بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارند، اما هنوز شرکتی هستند و تبدیل وضعیت نشده‌اند.
میانگین حقوق پرستاران با در نظر گرفتن سابقه فعالیت آنها بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است. این را فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید و ادامه می‌دهد: پرستاران باید چند جا کار کنند تا بتوانند زندگی خود را بگذرانند. خیلی از آنها هم تغییر شغل داده‌اند؛ در تاکسی اینترنتی کار می‌کنند، آنلاین‌شاپ زده‌اند و .... فقط هم معیشت پرستاران مشکل ندارد. ما همکار پزشک داریم که هنوز پروانه مطب خود را نگرفته و بعد از شیفت درمانگاه مسافرکشی می‌کند.
علوی می‌گوید: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آنها باعث شده که خیلی از آنها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده‌اند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.
او می‌گوید: متاسفانه پرستارانِ کشورهای حاشیه خلیج فارس را ایران دارد تامین می‌کند. چون الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم و خودمان دچار کمبود باشیم. مساله این است که کمبود پرستار در نهایت به سلامت مردم آسیب می‌زند. نه به کس دیگری.
هر ساعت اضافه‌کاری ۱۵ هزار تومان!قانون تعرفه خدمات پرستاری، یکی از قوانین اصلاح حقوق پرستاران بود که در سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید، اما هرگز عملیاتی نشد. تا این که در سال ۱۴۰۰ خود مقام معظم رهبری ورود کردند. با این حال این قانون هرگز به سرانجام نرسید. فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید: این قانون که گفته می‌شود اجرایی شده، با چیزی که در شیوه‌نامه آن آمده است، خیلی تفاوت دارد. درواقع فقط دارند کارانه ادوار قبل را به اسم تعرفه خدمات پرستاری پرداخت می‌کنند.
علوی توضیح می‌دهد: تعرفه خدمات پرستاری، یک قانون است که ده‌ها بار از سوی خود حاکمیت ضمانت اجرایی گرفته است. مقام معظم رهبری بار‌ها در روز‌های پرستارِ سال‌های مختلف به مسئولان تاکید کردند که این قانون را اجرا کنند. با این حال این قانون هنوز اجرا نشده است. یکی از تاکید‌های رهبری این بود که: «با کادر سلامت ایام کرونا نباید مانند کارگر فصلی رفتار شود.»، اما متاسفانه وزارت بهداشت دقیقا فصلی برخورد کرد و بعد رفع نیازش در دوره کرونا به آنها گفت: «به سلامت»!
به گفته علوی، هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی در ماه، باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافه‌کاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافه‌کاری آنها فقط ۱۵ هزار تومان است! آیا این مبلغ با این حجم از فشار کار و فرسایشی بودن این شغل عادلانه است؟ این نشان می‌دهد که نظام پرداخت وزارت بهداشت نیاز به بازنگری جدی دارد.
لزوم احیای قانون حمایت از مدافعان سلامتِ ایام کروناوزارت بهداشت به تازگی اعلام کرده که در سال ۱۴۰۳ قصد استخدام ۲۵ هزار نیرو را دارد. در این میان، تعدادی از فعالان صنفی پرستاری در نامه‌ای به ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری از او خواسته‌اند که برای حل مشکل شغلی پرستاران، طرح استفساریه‌ای به مجلس ارائه دهد و این استفساریه پس از دریافت موافقت مجلس، به وزرات بهداشت ابلاغ شود و دستور دهد که وزارت بهداشت از منابع مالی خود، پرستاران طرحی را به کارگیری کند.
علوی می‌گوید: وزارت بهداشت هم توان اجرایی این کار را دارد و هم پولش را. حتی اصرار داریم که این استفساریه در لایحه بودجه سالانه هم گنجانده شود. اگر این اتفاق رخ دهد، گام بزرگی در جهت کاهش مشکلات جامعه پرستاری برداشته خواهد شد.
این فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید: درضمن ما قانونی داریم که در دوران کرونا به نام قانون "حمایت از ایثارگران و مدافعان سلامت در ایام کرونا" که در ستاد ملی کرونا وضع شد. خواسته ما احیای این قانون است. البته بدون برگزاری هیچ آزمونی برای پرستاران. آزمون این نیرو‌ها همان کرونا بود و نیاز نیست دوباره در آزمونی شرکت کنند. حتی اگر مهارت نداشتند، در دوره کرونا کاملا کارآزموده و کارشناس شدند و اتفاقا الان به درد دسیستم می‌خورند.
منبع: همشهری آنلاین
tags # اخبار پزشکی سایر اخبار
جاده کندوان یک طرفه شد