چگونه با افسردگی ماندن در خانه در زمان کرونا روبهرو شویم؟
تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۳۵۳۷۲
حتماً به خاطر دارید روزهایی که دلگیر، کمحوصله یا افسرده بودهاید، حوصله بیرون رفتن یا خرید کردن و هیچ فعالیتی را نداشتید.
به گزارش ایسنا، بنابر اعلام مشاورانه، رخوت، کسالت و عدم فعالیت نیز خود میتواند به افسردگی و کمحوصلگی منجر گردد یا حداقل آن را شدت بخشد. میتوانید در مورد دلایل افسردگی شدید در زنان آشنا شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
افسردگی ناشی از کرونا
بین افسردگی و عدم فعالیت یا کسالت رابطهای دوسویه وجود دارد؛ به همین دلیل است که روانشناسان بخصوص با گرایش رفتارگرایی در درمان فرد افسرده روی فعالسازی رفتاری مراجع نیز کار میکنند.
همچنین یکی از دلایل اساسی افسردگی در سالمندان نیز همین تنهایی و عدم فعالیت یا مشارکت اجتماعیشان است.
تحقیقات مختلف نشان دادهاند که یکی از مهمترین علائم که بهواسطهی بیکار شدن در مردان پدیدار میشود، افسردگی است.
علاوه بر این زنانی که در خانه، تنها و بدون فرزند بوده و ازنظر شغلی یا اجتماعی فعالیت خاصی ندارند، بهاحتمال بیشتری دچار افسردگی میشوند. اما در حال حاضر که با شیوع ویروس کرونا و گسترش آن بسیاری از ما با لغو برنامههای کاری و تفریحی خود احساس محبوس شدن و کمحوصلگی شدید داریم چه باید کرد؟ میتوانید مشاوره افسردگی رایگان از سایت مشاورانه دریافت کنید.
محرومیت یا محدودیت؟
در حال حاضر خانه ماندن و قرنطینه کردن بهعنوان بهترین شیوهی پیشگیری در مقابل ویروس کرونا مطرح میشود.
چشمپوشی کردن از سفر و خرید کردن بخصوص برای عید، مسلماً برای هیچکدام از ما چندان ساده نیست.
آنچه اهمیت دارد پذیرش طبیعی بودن پیامد این محدودیتها و پیدا کردن راهحلی برای تحمل شرایط فعلی است.
اگرچه در زمان خانهنشینی باید از تماس و ارتباط نزدیک و صمیمی حتی با افراد خانواده خودداری کنید. بنابراین پیگیر شدن احوال دوستان، اقوام و آشنایان از این طریق میتواند تا حد زیادی از میزان استرس، تشویش و نگرانیتان بکاهد. به خاطر داشته باشید که تنها اراده جمعی و افزایش تابآوری میتواند در کم کردن این دورهی قرنطینه کمک کند.
توجه داشته باشید که تصمیم منطقی شما مبنی بر لغو هرگونه دورهمی نهتنها برای خودتان بلکه برای دیگران نیز سودمند است. بنابراین احساسات منفی را کنار زده و با رضایت خاطر به تصمیمات منطقی تان جامهی عمل بپوشانید.
مشکلات قرنطینه خانگی برای گروههای مختلف
ماندن در خانه و پیشگیری همگانی از شیوع کرونا برای همه به یک میزان سخت و طاقتفرسا نیست. این موضوع بخصوص برای افراد برونگرا و هیجان خواه، نوجوانان و افرادی که از پویایی اجتماعی و اقتصادی بالایی برخوردارند، سختتر است.
این افراد میتوانند با ایجاد هیجانهای خفیفتر اما پویا در خانه، تماشای برنامههای مورد علاقه، طراحی و انجام پروژههای خلاقانه در خانه و با کمک فضای مجازی، شرایط را قابلتحمل سازند.
همچنین کسانی که با شیوع کرونا بهاجبار یا به اختیار شغل و درآمد خود را ازدست دادهاند نیز در معرض فشار روحی و اقتصادی شدیدی قرار دارند. مسلماً همراهی و همدلی خانواده و صحبت کردن دراینباره بهجای خود خوری و مشغولیت فکری میتواند به آرام شدن و توان تصمیمگیری و حل مسئله کمک کند.
کودکان نیز یک قشر آسیبپذیر در این دوره هستند. کودکان میتوانند اضطراب و تشویش را در وجودتان حس کنند بی آن که مستقیماً به آن اشارهکنید. متوجه اوضاع روحی کودکتان باشید. از این موضوع آگاه باشید که گوشهگیری، بهت، سکوت یا بیخوابی و بیاشتهایی غیرعادی کودکتان نیاز به پیگیری دارد. پس از صحبت کردن و ابراز هیجان و ترس افراطی نزد کودکان خودداری کنید.
توصیههایی برای دوران خانه ماندن
· میتوانید این تجربهی سخت را به یک دورهمی خانوادگی تبدیل کنید.
· غر زدن و دائم گله و شکایت کردن ممنون است.
· اگر همیشه عادت داشتهاید که تند و با عجله کارها را انجام دهید و لحظهای وقت فکر کردن و با خود ماندن یا با خانواده بودن را نداشتهاید، این تجربه ممکن است برای شما یک فرصت به شمار آید.
در زمان حال زندگی کنید.
· انجام دادن کارها به آهستگی و تجربهی زیستن در لحظه حال نیازمند فرصت خاص یا استثنایی نیست.
· اگر نتوانید از ظرف شستن لذت ببرید، از کار بعد از آن هم لذت نخواهید برد.
· از انجام دادن سریع کارها و فکر کردن به کار بعدی بپرهیزید.
به کارها و روال زندگی تا آنجا که ممکن است تنوع دهید.
· خوابیدن و دنبال کردن اخبار مربوط به کرونا یا صرفاً تماشای تلویزیون نتیجهای جز بیحوصلگی و بیتابی نخواهد داشت.
· ممکن است بگویید برای انجام کارهای هنری، مطالعه، آشپزی یا تعمیر لوازم منزل نیازمند انرژی و حوصله زیاد هستید.
· یا شاید انجام هر کاری را به ایجاد حس و حال درونیتان موکول میکنید.
پرانرژی باشید
· باید بدانید که برخلاف تصور ما، اغلب حس و حال و انرژی یا ذوق انجام دادن کارها بعد از آغاز آن ایجاد میشود؛ بنابراین در ابتدا علیرغم بیحوصلگی شروع کنید.
· میتوانید از مدیتیشن، مراقبه، دعا و نیایش نیز در جهت کاهش اضطراب و بهبود حال روحیتان کمک بگیرید.
· فراموش نکنید که این وضعیت نیز گذرا و موقتی است و قرار نیست تا همیشه خانهنشین شوید؛ بنابراین موقتی بودن شرایط را به خودتان یادآور شوید و برای لذت بردن از لحظهی حال برنامهریزی کنید.
انتهای رپرتاژ آگهی
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۳۵۳۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟ علم پاسخ می دهد
همه ما می دانیم که باید زمان بیشتری را به فعالیت بدنی اختصاص دهیم و کمتر بنشینیم و بی تحرک باشیم. اما زمان ایدهآل برای هر یک از این فعالیت ها در طول روز چقدر است؟
یک مطالعه استرالیایی نشان داده که ایستادن حداقل به مدت پنج ساعت در روز برای سلامتی ضروری است.
به گزارش روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کردهاند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.
کارشناسان سالها هشدار دادهاند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش میدهد.
اکنون تیمی از محققان می گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.
تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیادهروی سریع اختصاص دهید.
انجام ورزش های سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.
وقتی نوبت به خواب می رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.
اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت ها را به طور منظم انجام دهند.
دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:
برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می شود.
این تجزیه و تحلیل طیف گسترده ای از نشانگرهای سلامت را در بر می گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.
البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که میتوانید توصیه میشود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها می گذرد.
انجام فعالیتهای بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک میکند.
محققان داده های بیش از ۲,۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.
آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.
سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکتکنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.
آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت های بدنی صرف می کنند.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می دادند.
محققان در مقالهای در مجله Diabetologia افزودند:
بیتحرکی روی سلامت قلب تاثیر می گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت های بدنی صرف می شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تریگلیسرول و کلسترول همراه است.
با این حال، محققان اذعان کردند که این دادهها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقعبینانه و متعادل» باشد.
ممکن است مشکلاتی در جمعآوری دادهها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیتهای اندازهگیری شده در شرکتکنندگان وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می شد.
این که زمان خود را به جای انجام فعالیت های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر میگذارد.
به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.
به همین دلیل است که ما به دستورالعملهای یکپارچه ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.
اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکانپذیر نیست. استفاده از زمان باید واقعبینانه و متعادل باشد.
همچنین باید اذعان کنیم که این داده ها توصیه ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرمکننده باشد.
در حالی که محققان محاسبه کردهاند که بزرگسالان به طور ایدهآل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت های بدنی سود خواهند برد.
به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.
کانال عصر ایران در تلگرام