به نقل از «تقریب»

گفت‌و‌گو با مجری تلویزیون یزد که جلوی مردم زانو زد

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۵۰۶۷۵

جام جم نوشت: این روزها که همه کشور به نوعی درگیر بیماری کروناست و مسؤولان مختلف کشوری مدام در حال توصیه‌هایی به مردم برای جلوگیری از سفرهای نوروزی هستند، عده‌ای به این توصیه‌ها بی‌اهمیت بوده و بار سفر بسته و راهی جاده‌های کشور شده‌اند.
به همین منظور روز شنبه مهدی قانع، مجری برنامه «خونه و زندگی» مرکز یزد در مقابل دوربین زانو زد و از مردم عاجزانه درخواست کرد تا از شرکت در مهمانی و سفر‌های نوروزی پرهیز کنند و در خانه‌هایشان بمانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که در یزد هم تعداد بسیاری از هموطنانمان به این بیماری مبتلا شده‌اند.

قانع، مجری برنامه «خونه و زندگی» درباره زانو زدن مقابل دوربین زنده برنامه تلویزیونی به جام‌جم گفت: ما در یزد کمپینی به نام «هنرمندان یزد علیه کرونا» راه انداخته‌ایم.
روز جمعه در این باره جلسه‌ای برگزار کردیم مبنی بر این‌که چه کار کنیم تا مردم از سفرهای بی‌دلیل پرهیز کنند.
به این خاطر که در همان روز ، آمار مبتلایان به کرونا از هفت نفر به 57 نفر رسیده بود و مردم بدون اهمیت به این موضوع به مناطق ییلاقی یزد می‌رفتند.
بنابراین به دنبال راهی برای صرف نظر کردن مردم از سفر بودیم. در آن جلسه گفتم حتی اگر قرار باشد من مقابل مردم زانو بزنم و التماس و خواهش کنم این کار را حتما انجام می‌دهم. من مصمم بودم روز شنبه در برنامه این کار را انجام بدهم. تنها دلیلش هم این بود که واقعا نگران مردم بودم.
وی درباره واکنش‌هایی که بعد از زانو زدن او مقابل دوربین ایجاد شد هم توضیح داد: از طرف تعدادی از کارگران کارخانه‌ها با واکنش‌های منفی رو‌به‌رو شدم که می‌گفتند شما که می‌گویی از خانه بیرون نیایید، ما چه کار کنیم وقتی کارفرما ما را تعطیل نمی‌کند.
از ما خواستند که از کارفرمایان درخواست کنیم دو هفته آخر اسفند و اوایل فروردین کارخانه‌ها را تعطیل کنند. من هم روز گذشته این خواسته‌شان را در برنامه مطرح کردم.
قانع در پاسخ به این سوال که آیا تصور می‌کرد این ویدئو تا این حد در فضای مجازی بازدید شود هم گفت: اصلا فکر نمی‌کردم در فضای مجازی تا این حد بازتاب داشته باشد. البته چه بخواهیم و چه نخواهیم این ویدئو در فضای مجازی منتشر شده و دو سه ماه دیگر هم به فراموشی سپرده می‌شود.
بنابراین به خاطر معروف شدن این کار را نکردم و فقط از سر دلسوزی بود. امیدوارم مردم به توصیه‌ها اهمیت بدهند و از سفرهای غیرضروری پرهیز کنند تا هرچه زودتر این ویروس از کشور ما خارج شود.

منبع: تقریب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۵۰۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاش تلویزیون، این مدلی نبود

امروز روز مهمی برای فوتبال ایران در عرصه باشگاهی است؛ با توجه به اهمیت دیدار‌هایی که قرار است برگزار شود، ممکن است سرنوشت قهرمان این دوره از بازی‌های لیگ برتر مشخص شود. دست بر قضا دو بازی بسیار مهم هم قرار است برگزار شود که هر دو تأثیرگذار و تعیین‌کننده خواهند بود. یکی در تبریز که استقلال صدرنشین با تراکتور مچ‌اندازی می‌کند و دیگری در تهران که سپاهان به مصاف پرسپولیس می‌رود.

برگزاری هر دو دیدار در یک روز، چهارشنبه بزرگی را رقم زده و با توجه به حساسیت موجود در جدول رده‌بندی، اهمیت این دیدار‌ها را اگر از دربی بیشتر نکند، دست‌کمی از آن هم ندارد. این دو بازی با توجه به حضور تماشاگرانی که برای گرم‌شدن میدان پا به ورزشگاه می‌گذارند، ویترین مناسبی برای تبلیغ این رشته ورزشی در ایران است. البته که با توجه به رشد فضای مجازی، چنین ویترینی بیش از گذشته در عرصه بین‌المللی معرفی شده، ولی فرصت بی‌نظیری بود که بتوان از کنار آن بیشترین بهره را برای معرفی چهره دیگری از ایران برد.

قبل از ادامه مبحث همین ابتدا باید تکلیف را مشخص کرد که چنین روایتی با علم و آگاهی از این موضوع پیاده می‌شود که فوتبال مثل قبلا دغدغه کوچه و بازار نیست. درست در روز‌هایی که سفره‌ها کوچک‌تر شده‌اند، خیلی نیاز به دلِ خوشی است تا برای بازی‌های لیگ برتر، مثل سابق سرودستی شکسته شود. با علم به این موضوع، ولی بازهم می‌شد از این فرصت، استفاده درخوری کرد به شرط آنکه تلویزیون، این مدلی نبود.

این مدلی بودن تلویزیون در چند مورد خلاصه می‌شود؛ اول و مهم‌ترین آن‌ها انحصارطلبی است. صداوسیما سال‌های زیادی است که اجازه تأسیس و رشد شبکه‌های خصوصی را نمی‌دهد و همه چیز باید تحت سیطره‌اش قرار بگیرد. حتی اگر قرار به فعالیت بر بستر اینترنت هم باشد، باز باید این نهاد نیمچه چراغ سبزی نشان دهد. ناگفته پیداست که چنین نگاهی، روایت را یک‌سویه و رفته‌رفته مخاطب را دلسرد می‌کند. نگاه تکراری به وقایع با چهره‌های برمدار مانده، اجازه ذوق‌زدگی از مخاطب را می‌گیرد.

پیامد اصلی آن، ریزش مخاطب است. اتفاقی که چندسالی است رخ داده و به گواه آمار همین نهاد و البته اظهارات مسئولان رده‌بالایش، برنامه‌ها دیگر مخاطب چندانی ندارند. تمام مواردی که در بالا گفته شد، شامل برنامه‌های ورزشی می‌شوند. انحصار در این مورد تأثیرش را گذاشته و مخاطب مثل سابق استقبالی از آن ندارد. تازه برای فوتبال، خاصه از نوع پخش زنده‌اش، شرایط برای تلویزیون بهتر است و همچنان در زمره برنامه‌های پربیننده‌اش محسوب می‌شود.

ناگفته پیداست که این پربیننده‌بودن در مقایسه با سایر برنامه‌های کنونی است وگرنه کیست که نداند آمار در مقایسه با گذشته در همین بخش هم چنگی به دل نمی‌زند.

پس دومین مدل تلویزیون که در چنین روز مهمی برای فوتبال می‌توانست بهتر باشد، ولی نیست، ریزش مخاطبش به‌واسطه رانده‌شدن اکثر متخصصان و سپردن امور به دست آن‌هایی است که آمار نشان داد، صلاحیت چندانی برای تولید محتوای جذاب و البته مخاطب‌پسند ندارند.

غلبه نگاه پولی بر کیفیت هم دیگر مدل تلویزیون است که مخاطب فوتبالی را در چنین روزی آزار می‌دهد؛ پخش آگهی‌های بازرگانی تا یک ثانیه مانده به شروع بازی و زیرنویس‌های ناتمام در طول ۹۰ و چند دقیقه هم نشان می‌دهد که تلویزیون از پخش فوتبال، به دنبال بهره مالی است. افزایش درخور نرخ‌های آگهی در زمان پخش دیدار‌های مهم هم مهر تأییدی بر این ماجرا است. این موارد بخشی از تلاش برای انحصارطلبی تلویزیون در چنین رویداد‌هایی را توجیه می‌کند؛ هرچند تمامی اتفاقات را شامل نمی‌شود. حالا دیگر، سخن‌گفتن از این بحث که‌ای کاش این نهاد کمی با همین فوتبال که از ثانیه به ثانیه‌اش درآمدزایی می‌کند با روی خوش تا می‌کرد و دستی در جیب می‌کرد تا باشگاه‌های تا بن گرفتار بدهی را نجات دهد، امری آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد.

اصولا، اما در دنیایی بهتر، در چنین چهارشنبه‌هایی که مردم هم دل و دماغی برای پیگیری بازی‌های فوتبال داشته باشند، فضا برای رقابت آزاد باز است تا هر شبکه تلویزیونی که خدمت و کیفیت بهتری در پخش و تولید محتوا دارد، بتواند میهمان خانه‌های مخاطب شود. هرچند شاید مخاطب هم مجبور شود اندکی پول برای تماشای این زیبایی بپردازد، ولی آن‌وقت دیگر خیالش راحت است که نقد و نگاه یک‌طرفه‌ای به او خورانده نمی‌شود و قرار نیست با دیدن لحظه به لحظه برمدارماندگان، با آگهی‌های ریزودرشت، زیرنویس‌ها و تبلیغات عجیب و غریب که به میانه میدان هم کشیده شده و تولید محتوایی که فاقد جذابیت و کیفیت است، لذت تماشای یک بازی فوتبال از او سلب شود.