به نقل از «اقتصاد آنلاین»

پروتئینی که می‌تواند عامل نابینایی باشد

تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۶۵۷۶۰

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، پژوهشگران در جدیدترین بررسی‌های خود دریافتند پروتئینی که به ته‌نشین شدن کلسیم در مینای دندان منجر می‌شود، می‌تواند عامل انباشته شدن کلسیم در چشم افرادی باشد که به "تباهی لکه زرد" یا "دژنراسیون ماکولا" (AMD) مبتلا هستند.

پژوهشی که در "موسسه ملی بینایی" (NEI) آمریکا انجام شده است، نشان می‌دهد که این پروتئین موسوم به "آملوتین" (Amelotin) می‌تواند یک هدف درمانی برای بیماری‌های چشمی باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دکتر "گرام ویستو" (Graeme Wistow)، از نویسندگان این پژوهش گفت: ما توانستیم با استفاده از یک مدل ساده کشت سلولی در چشم‌، نشان دهیم که آملوتین، تحت فشار فعال می‌شود و نوعی کلسیم را شکل می‌دهد که معمولا مشابه آن، در استخوان و دندان دیده می‌شود. هنگامی که ما چشم افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولای خشک را بررسی کردیم، همین نوع کلسیم را دیدیم.

دژنراسیون ماکولا، به دو نوع مرطوب و خشک تقسیم می‌شود. اگرچه درمان‌هایی برای کند کردن روند پیشرفت دژنراسیون ماکولای مرطوب وجود دارد اما در حال حاضر هیچ درمانی برای دژنراسیون ماکولای خشک ارائه نشده است.

در دژنراسیون ماکولای خشک، کلسترول، لیپیدها، پروتئین‌ها و مواد معدنی در پشت چشم انباشته می‌شوند. انباشته شدن این عناصر می‌تواند مانع عملکرد لایه سلولی موسوم به "لایه رنگدانه شبکیه" (RPE) شود که سلول‌های بینایی شبکیه را تغذیه می‌کند و در نهایت به نابینایی منجر می‌شود.

پژوهشگران در بررسی‌های اخیر خود، یک ترکیب معدنی موسوم به "هیدروکسیل آپاتیت" (HAP) را در چشم بیماران مبتلا به دژنراسیون ماکولای خشک یافتند. هیدروکسیل آپاتیت، یک ترکیب اصلی در مینای دندان و استخوان است.

پژوهشگران، هیدروکسیل و آملوتین را فقط در چشم افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولای خشک یافتند. آملوتین نیز فقط در قسمت‌هایی وجود داشت که فاقد مواد خارج سلولی انباشته شده موسوم به "دروسن" (Drusen) بودند.

دکتر "دینوشا راجاپاکس" (Dinusha Rajapakse)، نویسنده ارشد این پروژه گفت: پیش از این پژوهش، هیچ‌کس نمی‌دانست که هیدروکسیل آپاتیت چگونه در چشم افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا انباشته می‌شود. از آنجا که این پروتئین معمولا در دندان وجود دارد، یافتن آن در چشم بیماران واقعا غیرمنتظره بود.

پژوهشگران باور دارند که نتایج این پژوهش، نهایتا به یافتن مولکول‌هایی منجر خواهند شد که می‌توانند سرعت بیماری را کاهش دهند و یا از آن پیشگیری کنند.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: کلسترول نابینا پروتئین کلسیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۶۵۷۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیش بینی آرتروز ۸ سال زودتر، با هوش مصنوعی و یک آزمایش خون

محققان دانشگاه دوک (Duke) آمریکا با یک آزمایش خون جدید و با کمک هوش مصنوعی توانستند تا هشت سال زودتر از تشخیص آسیب ساختاری توسط اشعه ایکس، تعیین کنند که آیا فرد به آرتروز زانو مبتلا می‌شود یا خیر. محققان دقت این آزمایش را حدود ۷۷ درصد محاسبه کردند که نسبت به روش‌های دیگر، رقم خوبی محسوب می‌شود.

به گزارش دیجیاتو،  محققان می‌گویند با آزمایش خون می‌توان آرتروز زانو را در افرادی که هنوز علائمی در آن‌ها ایجاد نشده است و تا هشت سال قبل از اینکه اشعه ایکس قادر به تشخیص تغییرات در استخوان‌های آن‌ها باشد، شناسایی کرد. در این پژوهش، محققان خون ۲۰۰ فرد را که در اولین نمونه‌گیری از خونشان هیچ علامتی از آرتروز نداشتند، تجزیه‌وتحلیل کردند.

تشخیص زودهنگام آرتروز با استفاده از آزمایش خون

استئوآرتریت (Osteoarthritis) یا آرتروز شایع‌ترین شکل آرتریت است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات‌متحده به آن مبتلا هستند. این بیماری در ابتدا به‌عنوان یک بیماری «ساییدگی» شناخته می‌شد؛ زیرا زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل یک مفصل (معمولاً در دست‌ها و زانوها) از بین می‌رود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین در طول زمان تغییر کند و منجر به درد، سفتی و تورم شود.

بااین‌حال، اکنون شواهد نشان می‌دهد که نوعی التهاب می‌تواند محرک اصلی آسیب مفصلی در آرتروز باشد. این بدان معناست که نوعی «بیومارکر» (زیست‌نشانگر) یا علامت قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارد که می‌تواند نشان دهد که این بیماری مدت‌ها قبل از اینکه آسیب ساختاری قابل تشخیص باشد، شروع می‌شود.

محققان در این پژوهش از مجموعه خون ۲۰۰ فرد استفاده کردند؛ این افراد درواقع از سال ۱۹۸۹ به‌صورت سالانه از نظر استئوآرتریت مورد ارزیابی قرار می‌گرفتند. حدوداً ده سال بعد، نیمی از این افراد به آرتروز مبتلا شدند. به همین دلیل می‌توان بیومارکر‌های این افراد را طی سال‌های مختلف سنجید.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون افراد شناسایی کردند که نشان می‌دهد فرد به استئوآرتریت مبتلا می‌شود یا خیر. این پروتئین‌ها هشت یا چهار سال قبل از تشخیص با پرتو ایکس، در خون آن‌ها مشاهده شده بود.

با تشخیص این پروتئین‌ها، می‌توان با دقت ۷۷ درصد تشخیص داد که آیا فرد در آینده به آرتروز مبتلا می‌شود یا خیر. این روش در مقایسه با دقت حدود ۵۰ درصدی روش‌های مبتنی بر وزن و سن و همچنین دقت ۵۷ درصدی روش‌های مبتنی بر درد زانو، رقم خوبی محسوب می‌شود.