محمد بن سلمان قبل از ماه رمضان بر تخت شاهی تکیه می زند
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۷۶۴۷۵
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از القدس العربی، یک منبع نزدیک به دربار پادشاهی عربستان فاش کرد: محمد بن سلمان ولیعهد سعودی به دنبال تکیه زدن بر تخت شاهی قبل از ماه رمضان است.
این منبع بیان کرد: علت بازداشت احمد بن عبدالعزیز و محمد بن نایف از سوی محمد بن سلمان این است که وی می‌خواهد قدرت را در عربستان به دست بگیرد و به زودی پادشاه این کشور شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
منبع مذکور تاکید کرد: بسیاری در داخل آل سعود بر این باورند که محمد بن سلمان به دنبال تکیه زدن بر تخت شاهی قبل از رمضان، ماه آینده یا زمان برگزاری نشست جی بیست در ریاض و قبل از پایان دوره دونالد ترامپ است زیرا نگران است که رئیس جمهور بعدی آمریکا از وی حمایت نکند.
دو منبع وابسته به آل سعود هم فاش کردند که احمد و محمد بن نایف پس از اینکه به اوضاع اعتراض کردند و بر خلاف بقیه که با اوضاع کنار آمدند و وقت خود را به سرگرمی شکار در صحرا و یا ماهیگیری می‌گذرانند، رفتار نکردند، بازداشت شدند.
به گفته این دو منبع؛ محمد بن سلمان همه عوامل محمد بن نایف را حذف کرده است و بن نایف قدرت هیچ کاری را ندارد. بسیاری از این عوامل محمد بن نایف در تبعید به سر می‌برند یا از مناصبشان عزل شده اند.
منابع سعودی اعلام کردند: با بازداشت احمد بن عبدالعزیز همه آمال مخالفان محمد بن سلمان برباد رفته است. پس از اینکه محمد بن سلمان همه مخالفان را کنار زد جز احمد بن عبدالعزیز باقی نمانده بود و مخالفان وی را راس جنگ علیه محمد بن سلمان می‌دانستند. مخالفان پس از قتل خاشقجی بسیار امیدوار بودند که احمد بن عبدالعزیز بر محمد بن سلمان تاثیر بگذارد اما انتظار بیجایی بود.
کد خبر 4879300منبع: مهر
کلیدواژه: محمد بن سلمان عربستان سعودی ملک سلمان ایالات متحده آمریکا عراق سوریه افغانستان ترکیه عربستان سعودی رژیم صهیونیستی روسیه ادلب قربانیان کرونا ایران دونالد ترامپ رجب طیب اردوغان انگلیس احمد بن عبدالعزیز محمد بن سلمان محمد بن نایف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۷۶۴۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بلیت پاره بده، جایزه بگیر
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد : شاگرد شوفر در هر اتوبوس کرایه ها را دستی از مسافر ها می گرفت. اما بعدها مسافران باید برای سوار و پیاده شدن بلیت می خریدند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی تهران پژوه می گوید: «اولین کرایه ای که برای اتوبوس تعیین شد از پنج شاهی شروع شد و بعدها با آمدن اتوبوس‌های واحد به یک قران، دو قران و ده قران رسید. وقتی بلیت های کاغذی آمدند، شاگر شوفر بلیت ها را پاره می‌کرد و در خیابان می انداخت. بعدها که خطوط اتوبوسرانی ساماندهی شدند، در ازای تحویل و وزن کردن بلیت های پاره شده، به شاگر شوفر پاداش می دادند.»
با استناد به اسناد تاریخی به جامانده از آن دوران، در ۸ فروردین سال ۱۳۱۰ در چهل و یکمین جلسه انجمن بلدیه طهران، لایحه عوارض بر اتومبیل و اتوبوس های شهری تصویب شد. طبق این لایحه صاحبان اتومبیل‌های کرایه و اتوبوس موظف شدند. در مقابل وجهی که از مسافر دریافت می‌کنند بلیت بدهند. رانندگان مکلف شده بودند در ازای بلیت ۵ شاهی، یک شاهی عوارض دهند و در ازای بلیت ده شاهی یکصد دینار عوارض بپرداند. درشکه های کرایه از دادن عوارض معاف بودند. عواید حاصل از این لایحه برای مرمت و تسطیح خیابان‌های شهر تهران اختصاص می یافت.
عباس حسینی، از علاقه مندان به تاریخ تهران است که درباره تاریخچه حمل و نقل در تهران نیز پژوهش‌هایی انجام داده است. او می‌گوید: «وقتی شرکت واحد در سال ۱۳۳۵ افتتاح شد. گران ترین نرخ بلیت خطوط اتوبوسرانی ۲ ریال تعیین شد که از توپخانه تا شمیران تردد می کرد. بلیت ها ابتدا سکه ای و از نوع برنج بود که روی آن خط مربوط اتوبوس نوشته شده بود. مردم گاهی از این سکه ها برای خرید هم استفاده می کردند. بعدها بلیت کاغذی چاپ شد. قیمت، تاریخ چاپ بلیط، شماره خط و سایر مشخصات بر روی آن درج می شد. هر خط ۳ عضو ثابت داشت. راننده، بلیت فروش و شاگرد شوفر. بلیت فروش معمولا در عقب اتوبوس می نشست و گاهی هم دستگاهی مانند قرقره ماند دور گردنش بود و با چرخاندن دسته آن یک بلیت به مسافر می داد.»
حسینی می گوید:«شاگرد شوفری یکی از مشاغل ثابت بود . فردی که شاگرد شوفر می شد ، تصدیق رانندگی داشت و وظیفه نظم دهی به مسافران را هنگام سوارشدن و پیاده شدن در طول مسیر بر عهده داشت به همین دلیل از افراد تنومند را به کار می گرفتند. بعدها بلیت فروش کار شاگرد راننده را انجام می داد.» عمر بلیت های کاغذی در ماه‌های پایانی سال ۱۳۸۹ به پایان رسید و کارت های الکترونیکی برای پرداخت کرایه وارد سیستم حمل و نقل اتوبوسرانی شد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت