زباله گردی عاملی جدی در انتشار ویروس کرونا/ خطری که سلامت و امنیت روانی شهروندان را تهدید می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۲۹۳۴۸۲
به گزارش خبرنگار ایلنا از تایباد، براساس یک گزارش مردمی مبنی بر مزاحمت ضایعاتی‌ها در جوار منازل مسکونی؛ سری به داخل شهر زدیم و فعالیت این مشاغل را در چند نقطه بررسی کردیم.
چیزی که درحال حاضر مردم را از وجود این مشاغل نگران کرده، آلودگی ناشی از مواد بازیافتی است که در یک محل دپو شده و عاملی برای گسترش ویروس و تجمع بیشتر حشراتی مانند سوسک، پشه، ساس و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیشتر این اماکن در جوار منازل مسکونی قرار گرفته و روزانه مقادیر زیادی مواد کهنه و آلوده به آنجا منتقل می‌شود.
شاید این موضوع تا قبل از شیوع ویروس کرونا چندان برای ساکنین محلات حائز اهمیت نبود اما امروز برای خانواده‌هایی که در همسایگی این گروه صنفی قرار گرفته‌اند محیط آلوده یک زنگ خطر جدی است؛ از این رو اضطراب و نگرانی سبب شده تا دنبال چاره‌ای برای فرار از این محیط‌ها باشند.
رئیس اتاق اصناف شهرستان تایباد در پاسخ به این مشکل گفت: ضایعاتی‌هایی که اکنون در داخل برخی خیابان‌های شهر مشغول فعالیت هستند از قدیم وجود داشته و اکنون به دلیل گسترش شهری نوعی معظل شده است.
کاظم سیدالحسینی افزود: با توجه به رشد جمعیت شهری و گسترش آن منازل مسکونی در جوار این اماکن ساخته شد و امروز با توجه به حساسیت بهداشتی ایجاد شده محل جمع آوری ضایعات نوعی خطر برای سلامت شهروندان بشمار می‌رود.
وی تصریح کرد: باید برای ساماندهی این مشاغل و انتقال آنها به مکانی خارج از شهر فکری اندیشید تا هم از آلودگی جلوگیری کرد و هم فضایی با این توصیف در محلی که سکونت عمومی دارد جلوه زیبای برای شهر ایجاد نمی‌کند.
متاسفانه در شهر تایباد زباله گردان فراوانی هستند که در تمام ساعات شبانه‌روز بی‌وقفه در حال تفکیک زباله‌های خانگی از درون سطل‌های زباله هستند و این موضوع نه تنها جلوه شهر را برهم ریخته بلکه زمینه ای برای منتشر شدن آلودگی است. گاهی وقت‌ها برای اینکه مواد بازیافتی موردنظرشان را پیدا کنند کل زباله‌ها را دور سطل‌ها ریخته که منظره زیبایی به وجود نمی‌آورد.
تردد افراد معتاد در این مکان‌ها عاملی دیگر برای ترس و وحشت ساکنان این مناطق به ویژه در این برهه حساس شده است، این انبارها علاوه بر مشکلات بهداشتی و زیست محیطی، سلامت روانی اهالی را نیز تهدید می‌کند.
در واقع اکنون دیگر نه تنها این مشاغل برای ساکنان شهر بلکه برای خودشان خطری جدی هستند.
اواخر شب در چند خیابان دوری زدم و کار این زباله‌گردها را از دور نظاره کردم؛ مردانی که با هر سنی بیشتر افراد میانسال تا کمر درون سطل‌های زباله‌ای رفته‌اند که شاید برای ردشدن از کنارشان دوری می‌کنیم، با دستانی که بدون هیچ محافظی است زباله‌ها را تفکیک می‌کنند.
جالب است امروز که داد ماموران بهداشت بر این است برای انجام کارهای روزمره از دستکش، ماسک و مایع ضدعفونی استفاده کنید این افراد بدون داشتن هیچ کدام از این وسایل موادی را جمع می‌کنند که منشا هزاران باکتری و ویروس است و بدتر از آن این است که آنها را در محلی دپو کرده که زن و فرزندانشان علاوه بر همسایگان در آنجا زندگی می‌کنند.
آیا با این شرایط حساس بهداشتی که همه در تکاپوی پیشگیری هستند نباید فکری اساسی برای این قشر اندیشید؟ آیا باید منتظر تامین بودجه و یا مراحل قانونی باشیم؟ ظاهر شهر به کنار سلامت افراد تا چه اندازه مهم است؟ خارج کردن این مشاغل از درون شهر نباید اولویت دولت باشد؟ این مشکل تنها مختص تایباد نیست بلکه در تمام شهرها معظلی است که هنوز درگیر انجام امور اداری است و بودجه مهمترین عامل به تعویق انداختن آن است.
اما چیزی که امروز این مشاغل را در چشم افراد پرخطر کرده آلودگی ناشی از جمع‌آوری مواد بازیافتی از درون سطل‌های زباله سطح شهر است که در میان این همه پیشگیری و توصیه بهداشتی جایی ندارد.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: خانواده رشد زیست محیطی ویروس پشه سطل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۲۹۳۴۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی از وجوه مهم سلامت
به گزارش خبرگزاری مهر، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است: یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» درخور توجه فزون‌تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند).
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزی بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آنها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تأثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره‌ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.
۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه به کار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.
۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود به کار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴. فضیلت مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴. برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.
کد خبر 6090072
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است