به نقل از «ایرنا»

به یاد درگذشتگان سینما در سال ۱۳۹۸؛ آنان که رفتند

تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۳۲۲۵۴۳

این روزها که با کرونای ناخوانده به استقبال بهار می‌رویم و صدای مرگ بیش از هر زمان دیگری به گوش می‌رسد یاد می کنیم از هنرمندان سرزمین‌مان که در سال ۹۸ آستین بر زمین نهادند تا دیگر سینمای ما ردی از صدای نفس‌های آنها را در خود زمزمه نکند.

جمشید مشایخی

اما نخستین خبر درگذشت هنرمندی مردمی وقتی هنوز تعطیلات نوروز تمام نشده بود منتشر شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کمال المک که اینبار نه در قامت نقاش که در هنر هفتم و سینما به دیار باقی شتافت. جمشید مشایخی که بدون شک یکی از مردمی‌ترین هنرمندان ایران زمین است، روز سیزدهم فروردین امسال بعد از تحمل یک دوره بیماری به دیار باقی شتافت.

مشایخی که زاده سال ۱۳۱۳ و دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر بود، در بیش از ۹۰ فیلم سینمایی و ۵۰ سریال بازی کرد. از جمله آثاری که مشایخی در آنها نقش‌آفرینی‌ کرده می‌توان به فیلم‌های «گاو»، «قیصر»، «شازده احتجاب»، «سوته‌دلان»، «خانه عنکبوت»، «کمال‌الملک»، «گل‌های داودی»، «آوار»، «پدربزرگ»، «طلسم»، «سرب»، «روز واقعه»، «خانه روی آب» و سریال‌های «هزاردستان»، «داستان‌های مولوی»، «سلطان صاحبقران»، «امام علی (ع)»، «پهلوانان نمی‌میرند» و «ستایش» اشاره کرد.

پرویز بهرام

صدای ماندگار دوبله ایران اما دیگر هنرمندی بود که بهار امسال راهی دیار باقی شد. صبح ششم خرداد ماه بود که پرویز بهرام پس از سال‌ها تحمل بیماری در منزلش و در سن ۸۶ سالگی درگذشت.

«ژان والژان» در سریال بینوایان، شخصیت «لورنس اولیویه» در هنری هشتم و «اتللو» برخی از نقش‌های ماندگار این صداپیشه در هنر دوبله ایران است. دیگر نقش‌های ماندگار این دوبلور سرشناس کشورمان صداپیشگی در مجموعه‌های «کارآگاه کاستر» و «راز بقا» بوده است.

داریوش اسدزاده

اما فصل در گرما و تابستان سال ۱۳۹۸ امسال خبر درگذشت هنرمندی رسانه‌ای شد که در برخی از گفت و گوهای پایانی خود گفته بود که دوست دارم یک قرن زندگی کنم.

استاد داریوش اسدزاده که متولد یکم آذرماه ۱۳۰۲ در کرمانشاه بود روز سوم شهریور ماه در سن ۹۶ سالگی درگذشت تا چند سال مانده به آروزی پایانی اش، رخ در نقاب خاک برد. بازی در دو سریال «سمندون» و «خانه سبز» و فیلم‌های سینمایی زیادی مثل «دو نیمه سیب»، «همسر»، «زمان از دست‌رفته» و «بوی کافور عطر یاس» بخشی از کارنامه این هنرمند است که دستی هم در نوشتن کتاب داشت.

ابراهیم آبادی

فصل پاییز هم جامعه هنری خبرهایی از درگذشت هنرمند کم نداشت و نهمین روز آبان ماه خبر درگذشت هنرمند دوست داشتنی سینما و تلویزیون یعنی ابراهیم آبادی منتشر شد. سریال‌های «مختارنامه»، «پاورچین »، «شب دهم» و «معصومیت از دست رفته» از جمله آثار شناخته شده وی در تلویزیون هستند.

وی متولد سال ۱۳۱۳ بود و در سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود علاوه بر فعالیت در تلویزیون، در فیلم‌هایی چون «عطر کافور عطر یاس»، «توکیو بدون توقف»، «صد سال به این سال‌ها»، «مومیایی ۳»، «آپارتمان شماره ۱۳» ، «دزد عروسک‌ها» و «گراند سینما» ایفای نقش کرد.

نصرت کریمی

نصرت کریمی هم که حالا چند سالی بود از سینما ما دور بود روز ۱۲ آذر ماه در سن ۹۵ سالگی در خانه‌اش و بر اثر کهولت سن درگذشت. کریمی علاوه بر نگارش چند کتاب به تدریس نیز مشغول بود. و کار خود را در فیلم «ایستگاه مرکزی» ساخته ویتوریودسیکا شروع کرد.

شهلا ریاحی

دهم دی ماه بود که شهلا ریاحی بازیگر با سابقه تئاتر، سینما و تلویزیون و نخستین زن کارگردان ایران از دنیا رفت.

شهلا ریاحی متولد ۱۳۰۵ بود که علاوه بر سال‌ها حضور در عرصه بازیگری تئاتر، تلویزیون و سینما، با ساخت فیلم «مرجان» به عنوان اولین کارگردان زن سینمای ایران نیز شناخته می‌شد. آخرین حضور او در سینما به فیلم «نهنگ عنبر ۲» در سال ۹۵ برمی‌گردد.

ولی‌الله شیراندامی

یازدهم بهمن ماه درگذشت ولی‌الله شیراندامی رسانه ای شد تا مرگ زمستانی دیگری را برای هنر ایران رقم بزند. او که متولد ۱۳۱۰ بود، در فیلم‌هایی چون «جایی برای زندگی»، «خانه‌ای روی آب»، «بوی کافور عطر یاس»، «شازده احتجاب»، «شیر سنگی»، «شب دهم»، «روز باشکوه» و «وسوسه» هم به ایفای نقش پرداخت.

ملکه رنجبر

در هشتمین روز اسفند نیز ملکه رنجبر پس از مدت‌ها تحمل بیماری در سن ۸۱ سالگی در بیمارستان درگذشت. او مدت‌ها پیش به دلیل مشکل نارسایی حرکتی در بیمارستان بستری شده بود.

رنجبر زاده۱۰ شهریور ۱۳۱۷ در رشت  بود و بازی در فیلم‌های «نان عشق موتور ۱۰۰۰» ، «پسر آدم ، دختر حوا» ، «ازدواج در وقت اضافه» و «گناهکاران» (آخرین فیلم) در کنار بازی در چند مجموعه تلویزیونی و تئاتر، از نقش آفرینی‌های اوست.

دیگر هنرمندانی که رخ در نقاب خاک کشیدند

مرشد سیدمصطفی سعیدی، (شاهنامه خوان و نقال پیشکسوت)، گلزار محمدی (کارگردان نمایش عروسکی)، مجید فرازمند (فیلمنامه‌نویس)، بهروز سلطانی‌فر (کارگردان سینما و تلویزیون)، سپهر زندی، مسعود دشتبان (طراح پوستر آثار سینمایی)، اشکان عقیلی، سجاد کریمی (دستیار کارگردان)، ناصر احمدی (دوبلور پیشکسوت)، صالح پناهی اردی (طراح و مجری دکور)، حمید سهیلی مظفر (مستندساز)، صفرعلی اصغرزاده (چهره پیشکسوت سینمای انیمیشن) ، ولی‌الله رهبر (عکاس سینما) ، داوود روستایی (مستندساز)، همایون خسروی دهکردی (منتقد سینما و مدیر مسئول مجله سینما ادبیات)، بهرام پور ناصح‌ (بدل‌کار)، حسن لعل سنجیان (بازیگر و بدلکار) و علی اصغر طبسی (بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون)، محمد مهدی علی محمدی (دوبلور)، امیرکاووس بالازاده (استاد دانشگاه و پژوهشگر تئاتر)، محمدابراهیم رضایی (کارگردان و معروف به پدر فیلم رنگی ایران) و منوچهر شمسایی (نورپرداز) دیگر هنرمندانی بودند که در سال ۹۸ برای همیشه با این جهان خداحافظی کردند و راهی دیاری دیگر شدند.

برچسب‌ها داریوش اسدزاده ابراهیم آبادی مجید فرازمند تلویزیون فیلم پرویز بهرام

منبع: ایرنا

کلیدواژه: داریوش اسدزاده ابراهیم آبادی مجید فرازمند تلویزیون فیلم پرویز بهرام داریوش اسدزاده ابراهیم آبادی مجید فرازمند تلویزیون فیلم پرویز بهرام سینما و تلویزیون سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۲۲۵۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمید سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزای علم و فناوری آنا، پژمان مظاهری‌پور مستندساز گفت: جای حمید سهیلی در میان ما خالی است و نامش همیشه جاودان خواهد بود. او آثار ماندگاری را از خود باقی گذاشت. سهیلی فعالیت حرفه‌ای خود را با سمت مدیر تدارکات و مدیر تولید در سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زنده‌یاد نادر ابراهیمی آغاز کرد. او سپس پژوهش‌های مرتبط با ایران شناسی را در موسسه ایران پژوه که توسط آقای ابراهیمی اداره می‌شد آغاز کرد.

وی ادامه داد: در این گروه سهیلی با محمدرضا مقدسیان و عزیزالله حاجی مشهدی کار می‌کرد. آنها کار پژوهشی مجموعه «سیاحت ایران» که قرار بود داریوش مهرجویی آن را تهیه و کارگردانی کند را انجام می‌دادند.

مظاهری‌پور خاطرنشان کرد: یک قسمت از این مجموعه که درباره «قلعه الموت» است به تولید رسد، اما از نگاتیو‌های آن اطلاعی در دست نیست. حمید سهیلی تصایری به صورت هشت میلیمتری از روز‌های تولید آن بخش را در اختیار داشت و تعلق خاطر او به مستند سازی در اینجا مشخص می‌شود. او اولین فیلم مستند خود را در مجموعه «سفر‌های دور و دراز هامی و کامی» تجربه می‌کند که در ارتباط با مراحل استخراج ذغال سنگ است.

آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری به شمار می‌روند

مظاهری‌پورهمچنین گفت: او پس از انقلاب اولین مجموعه مستند خود با نام «دست آفریده‌ها» را ساخت که در اتباط با کارگاه‌های صنایع دستی است. سهیلی فردی بسیار دقیق و منظبتی بود و در ساخت آثار خود با پژوهشگران طراز اول هر رشته مشورت می‌کرد. سال ۵۸ شش فیلم درباره تاریخ خط ساخت و به سراغ دکتر مهرداد بهار از اسطوره شناسان مطرح رفت. این مجموعه دارای یکی از مصاحبه‌های مهم بهار است. او در «مرگ یزدگرد» به عنوان مدیر تدارکات و تولید با بهرام بیضایی نیز همکاری کرد و سپس مجموعه «به سوی سیمرغ» را در قالب ۱۲ فیلم کار کرد که مربوط به تاریخ نقاشی ایران است و آیدین آغداشلو در اثر همراه او بوده است.

این فیلمساز سینمای مستند اقرود: سهیلی از سال ۶۲ تا ۷۰ مجموعه «معماری ایرانی» را کارگردانی کرده است که پژوهشگر اصلی آن نیز خودش بوده است. حمید سهیلی فردی بسیار متواضع بود به همین دلیل فیلم‌های او تیتراژ ندارند.

وی با بیان اینکه مجموعه «معماری ایرانی» در استودیو گلستان ساخته شده که متعلق به شبکه یک تلویزیون است، بیان داشت: سهیلی در این اثر نیز از کارشناسان مطرحی استفاده می‌کند که در معماری ایران افرادی معتبری هستند. محمد کریم پیرنیا و دکتر اسکندر مختاری که در این برنامه حضور دارد از جمله این افراد بودند.

وی ادامه داد: سهیلی در این مجموعه به بافت‌های شهر‌های ایران می‌پردازد و کار بسیار سنگین و پیچیده‌ای را صورت می‌دهد. او سی و سه فیلم در این مجموعه تولید می‌کند که هر یک در حکم یک سند معتبر است. گفتار ماندگار متن فیلم را آقای میرفخرایی خوانده‌اند که این موضوع نیز از ویژگی‌های این مجموعه به حساب می‌آید. مستند «مرمت آثار باستانی» دارای پشتوانه معتبر پژوهشی است. حمید سهیلی فردی بسیار متعهد، امانت‌دار و اخلاق محور بود و جوایزی را که برای فیلم‌های خود دریافت می‌کرد، به نهاد حامی فیلم‌هایش تقدیم می‌کرد. او ۱۰۴ فیلم ساخته است که در تاریخ سینمای مستند ایران ماندگار است.

مظاهری پور همچنین گفت: سهیلی دارای نشان درجه دو هنری بود، اما لیاقت او بسیار بالاتر از دریافت نشان درجه یک بود.

حمید سهیلی؛ شخصیتی استثنایی در سینمای مستند

در ادامه این نشست دکتر اسکندر مختاری از اساتید حوزه معماری و مرمت نیز گفت: حمید سهیلی یک انسان استثنایی بود، چراکه همواره به دانش اندوزی می‌پرداخت و همچنین خودش و جامعه را جدی می‌گرفت و از فرصت‌های پیش آمده برای خود استفاده می‌کرد. من در جریان فیلم‌های «معماری ایرانی» با او آشنا شدم. او پیش از ساخت هر فیلم مطالعات زیادی انجام می‌داد. به همین دلیل یک کتابخانه شخصی مختص به خود داشت.

وی ادامه داد: سهیلی اعتقاد داشت که تفاوت میان کارشناسان و فیلمساز این بود که یک کارشناس به صورت تصویری به موضوع نگاه نمی‌کند و به همین دلیل نحوه نگاه او با ما تفاوت داشت. او خود نسبت به هر موضوع اشراف داشت و مصاحبه شونده زمانی که مقابل او قرار می‌گرفت متوجه این موضوع می‌شد.

مختاری با بیان اینکه سهیلی عالم را از عالم نما تشخیص می‌داد، ادامه داد: پس از ساخت فیلم، زمانی که صحبت‌های ما را می‌شنید، اگر از موضوعی در اثر خود نمی‌توانست دفاع کند، آن را تغییر می‌داد و اصلاح می‌کرد. او نریشن بیشتر مجموعه «معماری ایرانی» را خودش نوشت و من نیز در چند قسمت او را همراهی کردم. نکته مهم این است که سهیلی در نریشن و موسیقی به دنبال تاثیر عاطفی بر مخاطب نبود. من معتقدم اگر سهیلی فردی دانشگاهی در اروپا بود، به عنوان یکی از مهم‌ترین افرادی که در راستای پیشرفت‌های علمی کشور خود گام برداشته بود شناخته می‌شد.

وی ادامه داد: دوره‌های تاریخی هنر ایرانی که سهیلی در آثار خود به تصویر کشیده است، در حکم یک دایره‌المعارف جامع است. این فرد استثنایی معایبی هم داشت و آن اینکه خود و همکارانش را در تیتراژ فیلم معرفی نمی‌کرد. او تمام راش‌های استفاده نشده خود را به مرکز اسناد میراث فرهنگی تحویل داد که امروزه از اسناد تاریخی مهم به شمار می‌روند. مجموعه «مرمت آثار باستانی» امروزه بخشی از تاریخ معماری است.

در ادامه مظاهری‌پور درباره اهمیت گفتار متن در سینمای مستند نیز گفت: او در نوشتن متن بسیار دقیق بود و این کار را با حضور کارشناسان پیش می‌برد. او معتقد بود برخی از گفتار‌های متن مجموعه «معماری ایرانی» برای مخاطب حوصله سربر است و از من می‌خواست در آثارم رویه دیگری را پیش بگیرم. او عقیده داشت باید نریشن دارای وجهی قصه گو باشد تا بتواند توجه مخاطب را به خود جلب کند. میرفخرایی نیز تنها یک گوینده نبود بلکه فردی دانشمند، مولف و آشنا با علم بود.

مظاهری پور با اشاره به اینکه مستند «مرمت آثار باستانی» به صورت شانزده میلیمتری ساخته شده است، افزود: در زمانی که سهیلی با تلویزیون کار می‌کرد، نظام تهیه کنندگی وجود داشت و او نمی‌توانست راش‌ها را با خود داشته باشد و آنها بعد از قطع نگاتیو در آرشیو سازمان صدا و سیما نگه‌داری شدند او با هوشمندی بخشی از موارد فیزیکی باقی مانده از آثار خود را به سازمان میراث فرهنگی تقدیم کرد.

سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

در ادامه این برنامه ارد عطارپور مستندساز شاخص سینمای ایران که از افراد نزدیک به حمید سهیلی به شمار می‌رفت درباره او گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما می‌دانست و اگر از او کمکی می‌خواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند. حتی اگر در حوزه‌ای اطلاعات کافی نداشت به مطالعه می‌پرداخت و آن را در اختیار سوال شونده قرار می‌داد.
وی ادامه داد: خط تولید فیلم مستند درباره تاریخ معماری ایران، تحت تاثیر فعالیت‌های حمید سهیلی است و افراد دیگری نیز از او الگوبرداری کرده‌اند. سهیلی زمانی به ساخت آثار مرتبط با تاریخ ایران مبادرت ورزید که آن زمان این اتفاق در کانون توجه نبود.

عطارپور خاطرنشان کرد: او با پافشاری کار خود را پیش می‌برد چراکه علاقه زیادی به وطن خود داشت. فیلم «مرمت آثار باستانی» دارای دقت، جزئیات و دکوپاژی دقیق و برجسته است و توضیحات کاملی دارد. همچنین دارای پلان‌هایی بسته و تعلیقی جذاب است. این مجموعه به یونسکو عرضه شد و در آنجا به عنوان یک سند دیداری و شنیداری به ثبت رسید و افرادی در خارج از کشور نیز متوجه این گنجینه ارزشمند باقی مانده از او شدند.

وی بیان داشت: من در ماه‌های آخر عمر حمید سهیلی از او خواستم تا طرحی را برای ساخت ارائه دهد و جالب است تمام موضوعاتی را که در دست داشت درباره ایران بود.

برنامه «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند در موزه سینما برگزار می‌شود.

انتهای پیام/