نفس‌های سال 98 به شماره افتاد/ از درگذشت قوی‌ترین مرد جهان تا از دست دادن نویسندگان ورزشی
تاریخ انتشار: ۲۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۳۲۵۶۱۹
در سال 98 ورزش ایران چهره‌های زیادی را از دست داد و خاطرات تلخی را برای علاقه‌‌مندان رقم زد.
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ سال 1398 با تمام خوبی‌ها، بدی‌ها، شادی‌ها و غم‌هایش رو به پایان است و مردم امیدوار هستند سال جدید، سالی برای فراموشی اتفاقات 98 باشد.
در این سال ورزش ایران افراد و چهره‌های زیادی را از دست داد که خاطرات تلخی را برای علاقه مندان رقم زد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به همین خاطر در ادامه نام درگذشتگان را مرور می‌کنیم تا خاطرات خوب آنها به دست فراموشی سپرده نشود.
کیوان وحدانی
درگذشت این فوتبالیست را شاید بتوان مقدمه‌ای بر اتفاقات تلخ ورزشی و به خصوص فوتبالی ایران دانست. مهاجم تیم‌های پیکان، نساجی مازندران و پارس‌جنوبی که سابقه بازی در تیم‌های صبا و آلومینیوم اراک را نیز دارد، تنها دو روز پیش از آغاز سال 1398 به علت سقوط سنگ در محور فیروزکوه- تهران و در سن 27 سالگی جان خود را از دست داد.
سیامند رحمان
روزهای کرونایی جامعه ورزش ایران با خبر درگذشت سیامند رحمان تلخ‌تر شد. قهرمان وزنه برداری پارالمپیک جهان با 12 مدال طلای جهانی شامل دو طلای پارالمپیک در 2012 و 2016، امسال نیز در مسیر کسب سومین طلای پارالمپیکی تمرین می‌کرد اما به علت ایست قلبی در 31 سالگی در گذشت تا تمامی اهالی ورزش از این اتفاق تلخ و ناگهانی متاثر شوند.
تورج لارودی
برادر استاد اردشیر لارودی، کشتی نویس با سابقه ایران بود که 48 سال در این حوزه فعالیت کرد و علاوه بر کار رسانه‌ای، به عنوان مسئول برگزاری مسابقات، رئیس کمیته لیگ و ریاست روابط عمومی فدراسیون به کشتی کشور خدمت کرد. مرحوم لارودی که به خوش اخلاقی و خوشرویی معروف بود، در خرداد 98 و در بستر بیماری دار فانی را وداع گفت.
مهدی شادمانی
ورزشی و اجتماعی نویس کشورمان به خاطر یک دوره مبارزه سخت با نوع ناشناخته‌ای از سرطان به نام سارکوم، به چهره‌ای مقاوم و مبارز بین اهالی رسانه تبدیل شد. شادروان شادمانی در تابستان98 به خاطر خستگی از مبارزه سه ساله با سرطان و در سن 37 سالگی بار سفر از کره خاکی را بست.
جعفر کاشانی
رئیس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس تهران در سن 75 سالگی در گذشت. کاشانی با تیم ایران اولین قهرمانی ملی فوتبال را در جام ملت‌های آسیا 1986 تجربه کرد و در سال 1972 نیز این قهرمانی را تکرار کرد. علاوه بر این، مدافع تیم ملی صعود به المپیک را در سال 1972 نیز تجربه کرد.
پویا عباسی
نویسنده با سابقه و قدیمی مطبوعات و رسانه‌های ورزشی ایران که سال‌ها در حوزه کشتی قلم زد و فعالیت کرد در اسفند 98 به دلیل عفونت بعد از عمل جراحی، به دیدار حق شتافت.
کمال مشحون
کاپیتان تیم ملی بسکتبال که در سال 1951 به مدال برنز بازی‌های آسیایی دست پیدا کرد، در سال‌های 1356 و 1357 نیز رئیس فدراسیون بود. شادروان مشحون در شهریور 98 دارفانی را وداع گفت.
نادر باقری
دروازه‌بان اسبق پاس و شموشک، پیش از حضور احمدرضا عابدزاده در پرسپولیس، دروازه‌بان اول این تیم بود. مرحوم باقری به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها در پرسپولیس و پارس‌جنوبی جم نیز فعالیت کرد و در سن 51 سالگی و در دی 98 به علت مشکلات ریوی درگذشت.
محمدرضا امینی
مرحوم امینی در سال 95 دچار سرطان خون شد و پس از چند سال مبارزه با این بیماری، در دی 98 و در سن 35 سالگی دارفانی را وداع گفت. دروازه‌بان اسبق تیم سپاهان که با سپاهان نوین نیز توانست به لیگ برتر صعود کند، سابقه بازی در تیم‌های پیکان، شاهین بوشهر و نساجی مازندران را داشت.
زهرا اسداللهی
دختر هندبالیست تیم سپاهان که سابقه حضور در تیم ملی هندبال دختران داشت، در آخرین روزهای اسفند 98 و در سن 18 سالگی بر اثر سانحه رانندگی درگذشت.
کامران فدایی
بازیکن اسبق جوانان پرسپولیس و امیدهای پاس که سابقه بازی در نساجی مازندران، گل‌گهر و شیرین فراز را نیز دارد، فروردین 1398 و در سن 35 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
علی حسنی
علی حسنی بازیکن تیم امید پرسپولیس بهشهر در آخرین روز فروردین بر اثر سانحه رانندگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
علیرضا رضایی
برادر بزرگتر غلامرضا رضایی، مهاجم اسبق پرسپولیس به خاطر بیماری کلیوی دچار سکته مغزی و در بیمارستان بستری شد و پس از چند روز کما، در فروردین و در 42 سالگی در گذشت. علیرضا رضایی سابقه بازی در برق و فجرسپاسی شیراز، راه‌آهن تهران و استقلال اهواز را دارد و در تیم‌های جوانان و امید فجرسپاسی نیز مربیگری کرد.
الهام شیخی
دختر فوتسالیست قمی تنها قربانی ویروس منفور کرونا بین اهالی ورزش ایران محسوب می‌شود. این بانوی ورزشکار در ماه آخر 98 و در سن 23 سالگی به علت ابتلا به بیماری جدید کرونا دار فانی را وداع گفت. شیخی که در پست دروازه‌بان بازی می‌کرد، زمانیکه شیوع کرونا در ایران گسترده نبود، به این بیماری مبتلا شد.
ایرج دلیر
مرحوم دلیر در جریان مسابقه فوتبال بین دهیاری جیرکویه و شهرباران رشت به علت ایست قلبی، درون زمین جان و در سن 49 سالگی جان خودش را از دست داد.
حسن عابدی
عضو اسبق و همچنین سرمربی سابق تیم ملی شمشیربازی در اسلحه اپه و از مربیان سازنده این رشته در کشورمان، در روزهای پایانی اسفند بار سفر را از دنیای فانی بست.
ایرج قلیچ خانی
شادروان ایرج قلیچ خانی از چهره های شاخص مربیگری در فوتبال ایران در دهه 50 و 60 محسوب می شود. او سرمربی تیم های نوجوانان و جوانان ایران، مربی تیم ملی، سرمربی تیم های راه آهن و سرباز و ژاندارمری و... بوده است که پس از تحمل یک دوره بیماری طولانی صبح امروز، دار فانی را وداع گفت.
برای درگذشتگان آرزوی شادی روح و علو درجات نزد ایزد منان داریم.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: عید 99 فانی را وداع گفت سابقه بازی ورزش ایران دروازه بان تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۲۵۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زهر چشمی که ایران از نتانیاهو گرفت، بی‌سابقه بود
ضربه کاری بی‌سابقه‌ای که ایران با وجود اعلام قبلی به پایگاه نظامی نواتیم وارد کرد، به نتانیاهو فهماند که اگر جنگ واقعی آغاز شود، چیزی از امکانات نظامی اسرائیل نخواهد ماند. بنابراین او مجبور شد عقب‌نشینی کند. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود به تحلیل روزنامه دنیای اقتصاد اشاره کرده که نوشته است: پس از گذشت دو هفته از حمله ترکیبی موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل، و با انتشار ابعاد تازه‌ای از این حمله، می‌توان ادعا کرد کیفیت حمله بالستیکی ایران به این پایگاه راهبردی، حتی در تصمیم نتانیاهو در خودداری از حمله تلافی‌‌‌جویانه به ایران مؤثر بوده است. پایگاه هوائی نِواتیم متعلق به نیروی هوائی اسرائیل در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر بئرشبع در صحرای نقب قرار دارد. این پایگاه عظیم با سه باند با طول‌‌‌های مختلف پروازی میزبان جت‌‌‌های رادارگریز اف 35، هواپیماهای ترابری، هواپیماهای تانکر و هواگردهای شناسایی و تشخیص الکترونیکی است.
پس از آنکه سخنگوی ارتش اسرائیل، حمله ایران به این پایگاه را کم‌اهمیت و جزئی اعلام کرد، این رسانه‌های آمریکایی بودند که از قول منابع آگاه اعلام کردند، ضربات موشکی ایران، «چیزی بیش از ضربات جزئی اعلام‌شده از سوی اسرائیل بوده است». ما اکنون می‌دانیم که یکی از باندها با صدمه جدی مواجه شده، یکی از هواپیماهای پهن‌پیکر اسرائیلی از نوع سی 130 (که البته این نوع هواپیماها کاربردهای شناسایی - الکترونیکی هم دارد) آسیب دیده و همچنین یک آشیانه اف 35 و یک انبار قطعات یدکی نیز منهدم شده‌اند. در ابتدا، تعداد موشک‌های برخورد کرده به پایگاه، 3 فروند، سپس 5 فروند و بعد 9 فروند اعلام شد. رسانه‌های غربی احتمالا با توافق مقامات پنتاگون با انتشار قطره‌ای اطلاعات قصد دارند تا یک نکته را به مقامات اسرائیل گوشزد کنند: «اگر آمریکا کمک نمی‌کرد چیزی از پایگاه نواتیم باقی نمی‌ماند».
اما چرا حمله به نواتیم، نتانیاهو را از پاسخ جدی باز داشت؟ از مجموع پرتابه‌های ایران، 120 فروند موشک بوده‌اند و رهگیری این نوع موشک‌ها به دلیل شیوه حرکت بسیار سخت است. اگرچه سایر موشک‌ها را هواپیماهای جنگی اسرائیل و متحدانش، سامانه گنبد آهنین یا حتی فلاخن داوود می‌توانند (با درصد زیاد) از بین ببرند، اما این تجهیزات در برابر موشک بالستیک ناتوان از انهدام (و حتی رهگیری) هستند. موشک‌های بالستیک ایران (حتی انواع قدیمی‌تر) از لحظه پرتاب، ظرف دو دقیقه از جو خارج شده، 9 دقیقه خارج از جو به حرکت خود ادامه می‌دهند و در یک دقیقه آخر با سرعت 6تا 8 برابر صوت به سمت هدف حرکت می‌کنند. اسرائیل دربرابر این نوع موشک‌ها با محدودیت مواجه است. تنها سامانه ارو (پیکان) قادر به درگیری با این نوع موشک‌هاست؛ اما این سامانه به دلیل لانچرهای کم‌تعداد، با محدودیت تعداد موشک مواجه است. اطلاعات ارتش آمریکا نشان می‌دهد که اگر حمایت ناوشکن‌های آمریکایی مستقر در مدیترانه از «نواتیم» نبود، احتمالا بیش از 20 موشک به این پایگاه اصابت می‌کرد.
دوباره به شب 25 فروردین باز‌گردیم. اگر ایران حمله را از قبل اطلاع نمی‌داد، به‌جای موشک‌های قدیمی‌تر، از فتاح 2 یا خیبر‌شکن و خرمشهر استفاده می‌کرد و تعداد موشک‌ها را دو برابر می‌کرد، چه رخ می‌داد؟ اسرائیل تعدادی از بهترین دارایی‌های خود نظیر هواپیماهای شناسایی و پیش‌اخطار گلف استریم، سوخت‌رسان‌های 707 و از همه مهم‌تر بخشی از اف35ها را از دست می‌داد. پس قدرتی برای حمله متقابل به ایران نمی‌یافت. واقعیت این است که نیروی هوائی اسرائیل برای حملات کوتاه و پر‌تعداد تجهیز شده و برای حمله به کشوری در 1200 کیلومتری، تجهیزات کافی ندارد. اسرائیل تنها از 39 فروند اف 35 برخوردار است و نباید از یاد برد که سایر تجهیزاتش رادارگریز نیستند. این تعداد هواپیما برای یک حمله بزرگ کافی نیستند. اسرائیل مشکل کمبود سوخت‌رسان دارد و اگر 707های سوخت‌رسانش را که تنها 7 فروند هستند، از دست دهد، حتی قادر به یک حمله محدود به ایران نیز نیست. (به همین دلیل هم بخشی از آنها را به آلمان فرستاد تا از دسترس ایران دور باشد.)
حمله ایران به نواتیم به نتانیاهو نشان داد که هرگز بدون آمریکا حریف جدی برای ایران نیست. ایران بیش از 17پایگاه هوایی، صدها پایگاه موشکی با هزاران سیلوی پرتاب دارد و حمله به چنین اهدافی نیاز به هزاران بمب‌افکن و صدها تانکر سوخت‌رسان دارد. اگر قرار باشد که ایران، سه پایگاه اصلی اسرائیل را زیر بارانی از موشک بالستیک بگیرد، در کمتر از یک هفته توان هوائی اسرائیل به کمتر از نصف کاهش می‌یابد.
به نظر می‌رسد گزارش فرماندهان ستاد مشترک ارتش اسرائیل (که اتفاقا در کابینه جنگ او نقش اساسی دارند) در ممانعت از حمله اسرائیل تاثیر جدی داشته است. سال‌ها قبل یک افسر ارشد سیا در دولت اوباما گفته بود که اسرائیلی‌ها مایلند تا آخرین سرباز آمریکایی با ایران بجنگند، آنها علاقه‌ای به درگیری طولانی نظامی با ایران ندارند. این عملیات به ایران نیز نشان داد که حمایت آمریکا از اسرائیل بی‌چون و چرا نیست و اگر ایران حتی به اسرائیل حمله قانونی داشته باشد، حتی از نتانیاهو و کابینه جنگ‌طلب او نیز کاری ساخته نیست.
منبع: کیهان
انتهای پیام/
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند