به نقل از «ایران اکونومیست»

اصلاح سیستم روشنایی عامل کاهش یک سوم مصرف انرژی

تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۴۴۹۷۴

ایران اکونومیست-قاسم پور گفت: با اصلاح سیستم روشنایی ضمن کمک به کاهش مصرف می‌توان بدون ایجاد نارضایتی پیک مصرف را مدیریت کرد.

مهران قاسم‌پور مجری طرح اصلاح شبکه روشنایی کشورگفت: به دلیل استفاده از فن‌آوری‌های قدیمی در سیستم روشنایی گذرگاه‌های شهری مصرف انرژی در این بخش بسیار بالاست و با استفاده از فن‌آوری‌های نوین می‌توان میزان مصرف را به یک سوم یا حتی یک چهارم وضعیت فعلی کاهش داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او افزود: بخشی از زمان عملکرد شبکه روشنایی گذرگاه‌های شهری مقارن با ساعت اوج مصرف برق است که متأسفانه مشکلات را دو چندان می‌کند، چنانچه مجبور به کاهش مصرف در زمان اوج باشیم.

مجری طرح اصلاح شبکه روشنایی کشور تصریح کرد: با اصلاح سیستم روشنایی ضمن کمک به کاهش و بهره‌وری مصرف می‌توان بدون ایجاد نارضایتی عمومی به پیک‌سایی شبکه نیز کمک کرد با این وجود استفاده از فن‌آوری‌های نوین نیازمند سرمایه‌گذاری در این بخش است.

قاسم‌پور بیان کرد: با تعویض یک لامپ ۱۲۵ وات بخار جیوه، که از عمر کوتاهی هم برخوردار است و جایگزینی چراغ‌های ۳۰ یا ۳۵ وات از نسل جدید چراغ‌های LED، مصرف انرژی الکتریکی کاهش خواهد یافت که طی یک فرآیند مالی دوره بازگشت سرمایه کمتر از ۳ سال را بدنبال دارد.

او اضافه کرد: علاوه بر این بخشی از میزان مصرف در ساعات اوج و همچنین تلفات خطوط کاهش خواهد یافت که این مورد منجر به کاهش سرمایه‌گذاری در بخش تولید انتقال و توزیع نیروی برق می‌شود و از مصرف سوخت در نیروگاه‌ها و از آلودگی هوا نیز خواهد کاست.

مجری طرح اصلاح شبکه روشنایی کشور گفت: نکته قابل توجه در بحث روشنایی، ثابت بودن میزان مصرف روشنایی در تمام ماه‌های سال است بنابر این بر خلاف بسیاری از طرح‌ها که کاهش مصرف را فقط در زمان اوج مصرف سالانه دنبال می‌کند، اصلاح سیستم‌های روشنایی یک صرفه‌جویی ۳۶۵ روزه را به دنبال خواهد داشت که باعث ایجاد صرفه‌جویی در حجم انرژی بسیار بالایی خواهد شد.

قاسم‌پور تصریح کرد: سرمایه‌گذاری ابتدایی برای تعویض لامپ‌ها و تنگنا‌های قانونی با استفاده از ظرفیت‌های قانونی سازمان برنامه و بودجه و شورای اقتصاد قابل حل باشد و در صورت تصویب این طرح در شورای اقتصاد می‌تواند با استفاده از ظرفیت‌های قانونی ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی کشور به وزارتخانه‌های مربوطه برای ارجاع شدن لامپ شود.

او در ادامه با بیان اینکه اصلاح سیستم روشنایی برق گذرگاه‌های شهری می‌توان باعث ایجاد اشتغال و جلوگیری از هدررفت منابع و سرمایه‌های ملی شود، گفت: اگر سرمایه‌گذاری ابتدایی این طرح را که برای تعویض چراغ‌های کل کشور هزینه خواهد شد، مبلغ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان در نظر بگیریم برگشت کامل این سرمایه حدود ۲ سال و نیم بعد اتفاق می‌افتد و در این میان اشتغالزایی بسیار خوبی در بخش تولید کارخانه‌های سازنده لامپ و چراغ در داخل کشور، بخش پیمانکاری و نرم‌افزاری ایجاد می‌شود و به این ترتیب سوختی که در حال حاضر در نیروگاه‌ها و آلاینده‌های هوا تبدیل می‌شود و باری اضافه بر شبکه برق کشور آن هم در شرایط اوج مصرف تحمیل می‌کند در زمینه رونق تولید و اشتغالزایی سرمایه‌گذاری خواهد شد.

باشگاه خبرنگاران جوان

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: اصلاح سیستم روشنایی سرمایه گذاری شبکه روشنایی قاسم پور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۴۴۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تیغ شدت مصرف انرژی روی گلوی اقتصاد ایران

بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان طی ۳۰ سال گذشته نشان می‌دهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کرده‌ایم. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اقتصاد روبه‌توسعه ایران یک پاشنه آشیل بزرگ دارد و آن هم "شدت مصرف انرژی" است. شدت بالای مصرف انرژی در ایران، فقط به‌معنای این نیست که ایرانی‌ها مردمی مُسرف هستند، بلکه بیشتر نشان‌دهنده این است که ساختار فعلی حاکم بر توزیع و مصرف انرژی در ایران، ساختار ناکارآمدی است که منجر شده بیش از نیاز طبیعی هر فرد، انرژی مصرف شود و عمده مصارف انرژی کشور در بخش غیرمولد باشد.

در ایران روزانه بر اساس ارزش حرارتی، به طور متوسط معادل 7 میلیون بشکه انرژی مصرف می‌کنیم و درحالی‌که چهارمین مصرف کننده گاز جهان و دوازدهمین مصرف کننده نفت جهان هستیم و در مجموع مصارف نفت و گاز ششمین رتبه مصرفی را در جهان داریم، اقتصاد ما اقتصاد بیست و پنجم جهان است. این آمار به‌معنای این است که انرژی را به‌حجم بسیار زیاد مصرف می‌کنیم اما این مصارف بالا، نقشی در رشد اقتصادی کشور ندارد.

ایران با داشتن بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان، توانمندی مبتنی بر دانش روز در صنعت برق و گاز، وجود زیرساخـت‌های منحصربه‌فرد در انتقال و توزیع برق و گاز و نیروی توانمند انسانی باید از "انرژی" به عنوان یک نقطه قوت در معادلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور منتفع شود، اما اکنون دچار ناترازی در بخش‌های مختلف مرتبط با انرژی هستیم و به‌عبارتی "انرژی" به جای نقطه قوت، به‌نقطه ضعف کشور تبدیل شده است.

شدت بالای مصرف انرژی که شامل مصارف بیش‌از نیاز در بخش‌های غیرمولد و مصارف غیربهینه در بخش‌های مولد است، دلیل تبدیل شدن "انرژی" به نقطه ضعف کشور به‌جای اتکای اقتصاد به "انرژی" به عنوان نقطه قوت است.

بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان در طی 30 سال نشان می‌دهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کرده‌ایم.

همانطور که در نمودار بالا مشخص است، شدت مصرف انرژی در ایران در 30 سال اخیر رشدی 85درصدی داشته است؛ درحالی که متوسط شدت مصرف انرژی در همین مدت در جهان کاهشی بوده است.

در سال 1389 مصوب شد که شدت مصرف انرژی کشور در برنامه پنجم توسعه 50درصد کاهش یابد و بعد از عدم تحقق این امر، همین تکلیف برای برنامه ششم توسعه مشخص شد که آن هم محقق نشد.

از دلایل عدم تحقق کاهش شدت مصرف انرژی، با وجود طرح‌ها و برنامه‌های متعددی که تدوین و اجرایی شده، "ارزان‌بودن انرژی" در ایران است. حامل‌های انرژی امروزه مهمترین فاکتور اقتصادی هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند و در کشورهای مختلف جهان، از همسایگان آسیایی ما تا کشورهای اروپایی و امریکایی، حامل‌های انرژی به‌گونه‌ای قیمت‌گذاری شده که مصرف کننده چه در خانه‌ها و چه در بخش‌های تجاری و صنعتی، "بهینه‌سازی مصرف" را در اولویت خود قرار می‌دهد.

در ایران اما ارزان‌بودن انرژی موجب شده در هیچ‌کدام از بخش‌های مصرفی، چه در نگاه مردم در خانه‌ها و چه در بخش صنعت و ... "بهینه‌سازی مصرف انرژی" و "ارتقای بهره‌وری در بخش انرژی" اولویت نداشته باشد.

اگر در پایان هر سال مطابق تورم اعلامی بانک مرکزی و یا مرکز آمار ایران، میزان انرژی‌بها نسبت به تعرفه‌های سالانه در سال بعد افزایش یابد، این به‌معنای ثابت ماندن تعرفه‌های انرژی است اما اگر مطابق با آنچه در یک دهه اخیر در ایران حاکم بوده، تعرفه‌ها برای سالهای متمادی بدون تغییر باقی بماند، بر اساس تورم دو رقمی که در جامعه وجود دارد، هر ساله سهم هزینه‌های انرژی در سبد خانوار در حال کاهش است و به‌عبارتی فاکتور مهم انرژی که مصارف بی‌رویه و غیربهینه، آن‌را به پاشنه آشیل اقتصاد کشور تبدیل کرده، سال‌به سال در ایران در حال ارزان‌تر شدن است.

انتهای پیام/