به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

نهاد‌های دولتی باید نقش سیاستگذاری و برنامه‌ریزی داشته باشند نه برنامه‌گیری

تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۵۳۹۸۵

به گزارش حوزه دنیای ارتباطات گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، در راستای نامگذاری سال جاری از سوی مقام معظم رهبری با عنوان "جهش تولید"، فرامرز رستگار دبیر و عضو هیات مدیره‌ی سندیکای صنعت مخابرات ایران در تحلیلی برای سیتنا، نوشت:

با تعیین شعار سال ۱۳۹۹ به عنوان سال "جهش تولید"، ما از هم اکنون خود را آماده کرده‌ایم که پس از خاتمه تعطیلات نوروزی به انواع و اقسام پرسش‌ها و جداول ارسالی از جانب نهاد‌های دولتی و حاکمیتی در حداقل زمان پاسخ دهیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درست است که دستگاه‌های دولتی بر تشکل‌های خصوصی منت می‌گذارند و از آنان مشورت می‌گیرند تا در تصمیم‌سازی‌ها از آن‌ها استفاده کنند؛ اما نباید فراموش شود که نهاد‌های دولتی نقش سیاستگذاری و برنامه‌ریزی دارند و نه برنامه‌گیری.

مدت زمانی که برای دریافت نظرات و پیشنهادات بخش خصوصی در نظر گرفته می‌شود آنقدر کم است که گویی نهاد‌های دولتی شبانه و به صورت ضربتی قرار است نسخه‌ی درمان را تهیه و ابزار عملیاتی شدن آن را فراهم آورند، اما آنچه که به عنوان دستاورد ابلاغ می‌شود غالبا سرتاسر ابهام، تناقض، عدم جامعیت، نداشتن شاخص اندازه گیری و به دور از هرگونه ریسک پذیری است.

همین رویکردهاست که اعضای تشکل‌ها که راهبران و مولد‌ها هستند را ناامید و ناباور و ستاد تشکل‌ها را از دریافت نظرات سازنده‌ی آنان محروم می‌نماید و یک تنه باید مشق خواسته شده را بنویسند که مبادا محکوم به کم‌کاری و کم توجهی شوند.

قوانین، آئین‌نامه‌ها و بخشنامه‌ها آنچنان با احتیاط تهیه می‌شود که مبادا به مجریان و مدیران ارشد که اعتقادی به خوداتکایی، استقلال و میهن پرستی ندارند، بر بخورد.

مسئولان دولتی متخصص در ارائه‌ی آمار سطحی، باید تغییر کنند و یا یاد بگیرند که باید مهارت در اقدام و عمل داشته باشند؛ همان چیزی که مردم باید آن را در زندگی خود ببینند، صنعتگران در کار خود و یا هم‌صنفی‌های خود آن را حس نمایند.

این را از این بابت نمی‌گوییم که از کار ناامید شدیم، بلکه می‌خواهیم بیان کنیم که تعامل، حوصله و تلاش بی‌وقفه‌ی ما از نفهمی ما نیست، بلکه از درایت ما و دادن درس به سست اندیشان است.

ما که هزینه‌های سنگین تحقیق و تولید را بدون کمک و حتی تضمین بازار انجام می‌دهیم، چرا باید تن به امضای قرارداد‌های بدون تضمین پرداخت هم بدهیم. فرصت‌ها از دست می‌رود و تهدید‌ها جدی‌تر می‌شود.

حرکت در جهت تولید پس از شعار‌های چند سال گذشته مثل اقتصاد مقاومتی، حمایت از کالای ایرانی و رونق تولید، با ارزیابی مدبرانه‌ی مقام معظم رهبری در رابطه با محقق شدن حدود ۱۰ درصد، باید زنگ خطر و هشداری به ما باشد که "گر در خانه کس است، یک حرف بس است".

بیشتر بخوانید: آمار وزیر ارتباطات از میزان جذب مخاطب سریال پایتخت

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: فضای مجازی دنیای ارتباطات مخابرات ایران نهاد های دولتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۵۳۹۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سبک بسکتبال ایران باید تغییر کند/ ضعف برنامه‌ریزی دلیل انتقادهاست

کارشناس بسکتبال ایران گفت: ابتدا باید سبک بسکتبال خود را انتخاب کرده و تغییر دهیم، سپس به فکر انتخاب سرمربی آینده تیم ملی باشیم.

سیامک ویسی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تغییراتی که قرار است در راس کادرفنی تیم ملی بسکتبال ایران ایجاد شود، توضیح داد: قبل از اینکه جواب این سوال را بدهم، باید اینگونه به موضوع نگاه کنیم که یکسری قوانین بازی در تیم ملی ایران ایجاد شده که به مرور زمان ایجاد می‌شود، حالا بازیکن‌های نسل قدیمی‌تر ما در حال خداحافظی و در سن بازنشستگی هستند که در نتیجه آن، یک نسل جوانتر جایگزین می‌شوند.

او ادامه داد: اکنون که نسل جوانتر ما می‌خواهد کار کند، به نظر من باید دنبال این باشیم که سبک بسکتبال بازی کردن خود را انتخاب کنیم. اینکه ما فقط دنبال این باشیم دو سه سرمربی عوض کنیم عملا نمی‌تواند بازدهی داشته باشد. از نظر من وجود دمیر یا هر مربی خارجی دیگر اتفاق بدی نیست، اما باید ببینیم از حضور او چه چیزی می‌خواهیم و دنبال چه سبکی از بسکتبال هستیم.

کارشناس بسکتبال ایران با تاکید بر اینکه باید سبک بسکتبال بازی کردن تیم ایران تغییر کند، اظهار کرد: سال‌های گذشته که ما حامد حدادی را داشتیم، تیم ما خیلی وابسته به بازیکن بلند و شخص خود حدادی بود. حالا در نبود ایشان، با توجه به تغییر نسل تیم ملی و وجود بازیکنان کوتاه قامت‌تر البته مستعدتر، ما باید سبک بازی جدیدی را برای تیم ملی خود پیدا کنیم. وقتی این‌کار را کنیم، آن زمان می‌توانیم هم مربی خوبی انتخاب کنیم و هم زمان بدهیم که کار کند.

ویسی تصریح کرد: دو نکته مهم وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد، هرچند که وقتی کمیته فنی تشکیل جلسه می‌دهد، قطعا به این نکات هم توجه کرده‌اند. نکته نخست اینکه ما چه بازیکنایی در اختیار داریم و آن مربی که می‌آید چه نوع سبک بازی دارد. نکته دوم هم اینکه مربی انتخاب شده باید اهداف فدراسیون را دنبال کند و از نظر من قطعا تیم ملی ما با تغییر نسل روبرو است. قطعا مشکلات زیاد خواهد بود و اگر بخواهیم همانطور که ۵ تا ۱۰ سال پیش بازی می‌کردیم پیش برویم، با مشکل روبرو می‌شویم. باید حتما زمان بگذاریم و آن مسائلی که هست را با گذشت زمان حل کنیم، چرا که گذر زمان خیلی مسائل را روشن می‌کند.

کارشناس بسکتبال ایران، در واکنش به تغییرات زیاد سرمربی تیم ملی طی دو سال گذشته، اظهار کرد: یکسری انتقادها نسبت به کاری که فدراسیون انجام می‌دهد همیشه وجود دارد. وقتی انتقادات هست قبل از شروع کارها ما باید برنامه‌ریزی مناسبی کنیم و بگوییم که از کجا به کجا می‌رویم. بی‌شک انتقادات زیاد خواهد بود، اما یکسری از آن‌ها سازنده است و یکسری هم خیلی منطقی نیست. وقتی ما وارد کار می‌شویم اگر برنامه‌ریزی درست باشد انتقادی هم باشد از مثبت‌ها استفاده می‌کنیم و اگر هم غیر منطقی باشد آن‌ها را کنار می‌گذاریم. الان نسبت به یکسری انتخاب‌های فدراسیون انتقاد وجود دارد که قطعا شاید دلیل آن وجود ضعف برنامه‌ریزی باشد.

ویسی در پاسخ به این سوال که آیا با مربی خارجی برای تیم ملی موافق است یا مربی داخلی، توضیح داد: این اعتقاد شخصی من است که مربی خارجی اگر بیاید و کسی باشد که نه فقط به تیم ملی بلکه به کل بسکتبال ما کمک کند، از او استقبال می‌شود. یک موضوع دیگر هم که خیلی به آن اعتقاد دارم، این است که آیا بسکتبال ما در سایر جهات هم پیشرفت کرده است یا نه؟ پیشرفت بسکتبال را فقط نتیجه می‌بینیم؟ ما اگر دنبال پیشرفت هستیم بسکتبال ما در همه موارد باید رشد کند. به عنوان مثال ما باید در بخش داوری، مربیان، بازیکنان، سخت افزار، امکانات و ... پیشرفت کنیم که به جمیع آن‌ها پیشرفت می‌گویند.

او در پایان تاکید کرد: به نظر من خیلی بهایی به مربیان در رده بزرگسالان داده نشد. اگر مربیان خود را پیشرفت ندهیم نمی‌توانیم مدعی شویم که پیشرفت کرده‌ایم. از نظر من در این شرایط مربی ایرانی می‌توانست بیشتر کمک کند. البته حضور مربی خارجی را هم اتفاق بدی نمی‌دانم، باید بیاید و به او زمان بدهیم. اینکه صرفا به نتیجه فکر و اکتفا کنیم رفتار درستی نیست. در کل اما من احساس می‌کنم که در شرایط فعلی مربی داخلی مناسب باشد. 

انتهای پیام