به نقل از «ایرنا»

القاب حوزوی و چرایی گرایش حوزویان به عناوین دانشگاهی

تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۵۸۱۲۹

به گزارش روز دوشنبه شبکه اجتهاد عناوین حوزوی در طول تاریخ دستخوش تغییرات وسیعی شده‌اند و هرچه می‌گذرد شاهد تولید و استعمال القاب پرطمطراق هستیم. در گذشته، بسیاری علما از این نام و نشان‌ها فرار می‌کردند و حتی از مقام مرجعیت نیز اجتناب می‌ورزیدند؛ ولی امروز برخی از افراد در رقابت برای کسب عناوین و مقام به سر می‌برند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مسئله القاب حوزوی موضوعی درازدامن و پرفراز و نشیب در طول تاریخ حوزه بوده و هست. اگر اولین شکل نسبتاً رسمیت‌یافته تبلیغ دین در قالب مکتب و مدرسه را به دوره صادقین (ع) نسبت دهیم، در آن دوران امام صادق (ع) با لقب فقیه شناخته می‌شدند؛ همان‌طور که بزرگان فقه اهل سنت مانند بنیان‌گذاران فقه حنبلی، شافعی، حنفی و مالکی هم امام اهل سنت شناخته می‌شدند.

کمی جلوتر که بیاییم به‌تدریج شاهد القابی مانند شیخ، میرزا و محدث، ثقه‌الاسلام، امام المحدثین هستیم؛ مثلاً مرحوم محمد کلینی (محدث شیعه قرن چهارم) صاحب کتاب اصول کافی، مهم‌ترین کتب حدیثی در طول تاریخ شیعه، لقب ثقه‌الاسلام داشته است؛ کسانی مانند شیخ مفید، شیخ طوسی و در دوره‌های بعد مجلسی‌ها با لقب علامه از دیگران متمایز شدند.

آنچه در میان این القاب و به‌خصوص در دهه اخیر از رشد بی‌سابقه‌ای برخوردار شده است، لقب «آیت‌الله» است و مرکزی هم برای اعطای این لقب به افراد وجود ندارد و بسیاری براساس تشخیص خود از یک‌سو و اقبال بخشی از شاگردان از این لقب استفاده می‌کنند. البته نفس استفاده از این القاب در برخی محیط‌ها از جمله محیط حوزه که فلسفه این القاب تا حدود زیادی شناخته شده است، مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما زمانی مشکل‌آفرین است که کسانی که از دوردستی بر حوزه دارند و آن را به‌واسطه نوع کارشان می‌شناسند، رقابتی نه‌چندان زیبنده را مشاهده می‌کنند.

در همین راستا شبکه اجتهاد به بررسی موضوع القاب حوزوی پرداخته و چگونگی نظام‌مند کردن القاب و علل گرایش حوزویان به عناوین دانشگاهی را در گفت‌وگو با صاحب‌نظران و اساتید حوزه و دانشگاه طرح و بررسی می‌کند.

معیار مرجعیت

حجت الاسلام سیدنورالدین شریعتمدار گفت: در سابق، علما، فردی را که تشخیص می‌دادند که اسبق یا سید است یا اگر با او مساوی بودند و دیگری را افضل می‌دیدند، خودشان کنار کشیده و آن فرد را به‌عنوان مرجع تقلید قبول می‌کردند.

وی افزود: علت دوم، تقوا و پرهیزکاری است. کسانی که سابقاً بودند می‌دانستند مرجع تقلید بودن مسئولیت دارد و برای فرار از مسئولیت و محکومیت خدایی، از مرجعیت تقلید فرار می‌کردند. علت سوم، مخالفت با هوای نفس است؛ چون مرجعیت مقامی در بین مردم محسوب می‌شود. چون سابقاً علما از مقام و ریاست و مناصب دوری می‌کردند لذا از مرجعیت هم فرار می‌کردند؛ اما اکنون این سه عامل کم‌رنگ شده و عده زیادی قصد دارند به مرجعیت برسند.

سنجش اعتبار اجتماعی افراد با عناوین

حجت الاسلام علیرضا پیروزمند معتقد است: عناوین در جامعه ما چه عناوین حوزوی و چه عناوین دانشگاهی و حتی غیر این‌ها نشان‌دهنده میزان اعتبار اجتماعی افراد است. به همین جهت افراد نسبت به برخی عناوین اقبال نشان می‌دهند و نسبت به برخی ممکن است علاقه‌مندی نشان ندهند و محدودیت‌های بزرگ اجتماعی که درست می‌شود به‌تناسب این القاب اجتماعی اتفاق می‌افتد. آنچه این وضعیت را تقویت کرده این است که در نظام استخدامی کشور، عناوین حوزوی را کمتر  به رسمیت می‌شناختند و عناوین دانشگاهی را بیشتر به رسمیت می‌شناختند

رتبه‌های علمی حوزه را نسبت به رتبههای علمی دنیا تعریف کنیم

حجت الاسلام محمد قطبی گفت: ما در نهادهای حوزوی یک اتفاقی را دنبال کرده‌ایم و سبب شده طلبه‌ها را به سمت عناوین دانشگاهی برده و از عناوین حوزوی جدا کنند و آن این‌که آمده‌ایم یکسری سطوح علمی به نام هیات‌علمی تعریف کرده‌ایم؛ یعنی پژوهشکده و دانشکده درست کرده‌ایم و گفته‌ایم افرادی در آن هیات‌علمی باشند.

وی افزود: هیات‌علمی هم از مربی شروع می‌شود و بعد می‌رسد به استادیار، دانشیار و استاد تمام. مراحلی که در دانشگاه وجود دارد را عیناً در حوزه وارد کرده‌ایم و در کنار آن افرایش حقوق و مزیت شغلی را هم آورده‌ایم. اگر بخواهیم عناوین حوزوی را تعریف کنیم در اجرا باید از خودمان شروع کنیم. البته عناوینی که تعریف می‌کنیم در مجامع علمی کشوری و جهانی باید رسمیت یافته و شناخته شود؛ یعنی رتبه‌های علمی حوزوی را نسبت به همه رتبه‌های علمی دنیا تعریف کنیم.

مفهوم‌شناسی القاب ضروری است

حجت الاسلام مصطفی اسکندری اظهار داشت: اصلاً خوب نیست که ما از القاب دانشگاهی و همین‌طور از القاب جدید استفاده کنیم. همان وزانت و جاافتادگی القاب پیشین کفایت می‌کند. نیازی نیست که القاب جدیدی اختراع کنیم که باری از نظر معنا ندارد.

اگر قرار شد القاب جدیدی جعل شود از القاب دانشگاهی استفاده کنند، ولی همان القاب قدیم اولویت‌دارند. برای نظام‌مند کردن القاب روحانیون مهم‌ترین عمل آن است که باید شورایی از علمای بصیر و پایبند به فقه جواهری تشکیل شود. اولاً حدود و ثغور این القاب مشخص شود و به‌اصطلاح مفهوم شناسی شود. لذا اول مفهوم آن روشن شود. تشخیص مصداق هم بحث دیگری است. آن‌هم باید توسط افراد دانای مقبول موجه فی العلم و العمل صورت گیرد. لذا در مرحله عمل به مشکلات متعددی برخورد خواهد کرد.

سبقت در القاب خطرناک است

استاد محمد باقری شاهرودی خاطرنشان می‌کند: درگذشته هرکسی جرئت به خود نمی‌داد ادعای مرجعیت کند و خودش را در این معرض قرار دهد امروز متأسفانه موارد برعکس شده و بعضاً در اخذ القاب سبقت می‌گیرند با این‌که می‌دانند عده‌ای با فضل و اجتهاد بیشتر وجود دارند.

جهات سیاسی هم در این مسئله بی‌تأثیر نیست. امروز ما می‌بینیم بعضی‌ها در این مسئله سبقت می‌گیرند، لذا خطرناک است مخصوصاً در میان علمای شیعه، درحالی‌که سابقاً این مورد نبوده است ولی امروزه عوامل زیادی دارد که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

وی افزود: علم و فقه و مرجعیت را در جایگاه خود قرار دهیم و بدانیم منصب پرمخاطره‌ای است. به خاطر این‌که اگر کسی این منصب را داشته باشد در میان مردم می‌تواند با آن فکر و روشی که دارد مردم و دنیا را جذب کند؛ اما اگر شخصی بود که دافعه در میان مردم ایجاد کند و تمام سلایق خود را به نام اسلام رواج دهد خسارتی به بار خواهد آورد که جبران‌ناپذیر است. به این دلیل قدما از این القاب و عناوین پرهیز می‌کردند. لذا در این مورد باید اهل آن اقدام کنند. 

گاهی القاب، بازیچه دست افراد میشود

استاد ناصرالدین انصاری قمی معتقد است: اگر ما به سیره گذشته حوزه بازگردیم مطلوب می‌شود. به مراجع همان لفظ آیت‌الله اطلاق کنیم و به مادون آن‌ها همان لقب حجت‌الاسلام و ثقه‌الاسلام دهیم. اصولاً طلبه‌هایی که سال اول طلبگی هستند لزومی ندارد به آن‌ها ثقه‌الاسلام و حجت‌الاسلام گفته شود. آن‌هایی که سی سال در حوزه بوده‌اند حجت‌الاسلام باشند. کسانی که مراجع تقلیدند آیت‌الله باشند.

از وقتی پای ما روحانیت به تلویزیون و مجلات باز شد بسیاری از این القاب بازیچه دست افرادی قرار گرفت. بسیاری از روحانیون وقتی وارد تلویزیون می‌شوند در زیرنویس تلویزیون از وی با عنوان آیت‌الله فلان استاد حوزه و دانشگاه نام می‌برند. خود ما نباید اجازه دهیم چنین اشتباهاتی تکرار شود. در مجلات و روزنامه‌ها عکس فلانی را به لقب آیت‌الله می‌گذارند. خودمان نباشد اجازه دهیم هرکسی با هر لقبی که می‌خواهد بدون این‌که از بار آن مطلع باشد ما را به آن لقب بنامد. زیرا بسیاری معتقدند ما قابلیت این القاب را نداریم.

بار معنوی القاب حفظ شود

استاد علی‌اکبر صافی اصفهانی تأکید دارد: باید القاب حوزوی موجود تعریف شود و در مواردی هم القاب جدید تعریف گردد. اگر از القاب دانشگاهی استفاده شود صحیح نیست؛ چون این القاب چه برای اساتید و چه برای دانش‌پژوهان دانشگاه خیلی متناسب با حوزه نیست. برای حوزه باید یک‌بار معنوی در این القاب وجود داشته باشد. اکنون القابی چون حجت‌الاسلام، ثقه‌الاسلام، آیت‌الله همه یک‌بار معنوی و قداستی دارند و این باید در آن به‌عنوان یک رکن اصلی لحاظ شود.

برای نظام‌مند القاب روحانیون باید جلسات و نشست‌هایی در حوزه برگزار شود و موافقان و مخالفان در این مورد صحبت کنند. موافقان چون ادله محکمی دارند طبیعتاً در رویکرد حوزوی‌ها و طلبه‌ها تأثیر می‌گذارد.

اصرار بر استفاده از لقب و خلا شخصیت درون

استاد سید محمدصادق علم الهدی بیان دارد: گاهی اصرار یک مجتهد بر تلقّب به لقب «آیت‌الله»، قابل حمل بر وجه صحیحی باشد، لذا قضاوت عمومی نمی‌شود کرد؛ اما اصولاً اصرار فرد بر تلقّب به القاب و عناوین، نشانه جدی خلأ شخصیت درون او است که وی را به دنبال جلوه‌های بیرونی انداخته است. با عنایب به بار عرفی لقب آیت‌الله، به کار بردن آن برای هرکسی که صرفاً قدرت استنباط داشته باشد، شایسته نیست.

با عنایت به سیره بزرگان، آیت‌الله معمولاً به کسی اطلاق می‌شود که از حیث سنّی شیخوخیتی کسب کرده باشد و از حیث تقوا مرتبتی را حائز باشد. به همین خاطر به کار بردن آن را برای هر شخصی خوشایند نمی‌بینم.

مراجع تقلید تذکر دهند

استاد علی الهی خراسانی می‌گوید: اکنون با یک مشکلی که در اصلاح عناوین روحانیون مواجه هستیم این است که این عناوین بر روحانیون مدیر و روحانیون سیاسی اطلاق می‌شود. مشکل از اینجا شروع شده است؛ یعنی روحانی که تا قبل هیچ تدریسی در حوزه نداشته و سطوح عالی را تدریس نمی‌کرده صرف این‌که مدیریت حوزوی را بر عهده می‌گیرد، لقب آیت‌الله به او داده می‌شود. یا وقتی یک منصب سیاسی را بر عهده می‌گیرد به او لقب آیت‌الله داده می‌شود. لذا این‌که ما هر چیزی را بخواهیم تبدیل به یک‌نهاد و سازمان کنیم اساساً مفید نمی‌دانم، اما باید مراجع تقلید بزرگ نسبت به برخی اطلاقات بی‌جای آیت‌الله به شخصیت‌ها و مسئولان اداری تذکرهای جدی دهند و جلوی این اطلاقات را بگیرند.

تناسبی میان مقام علمی و اجرایی وجود ندارد

استاد سیدرضا شیرازی در یادداشتی با عنوان آسیب‌های بی‌ضابطگی مقام علمی در حوزه می‌نویسد: برای پرکردن منصب اجرایی نیاز به قابلیت‌ها و سطح علمی خاصی به‌عنوان حداقل است، اما تناسبی بین درجه منصب اجرایی و مقام علمی لزوماً وجود ندارد. چه بسیار شهرداران، استانداران، وزیران یا حتی نخست وزیران و رئیس جمهورانی که مدرکی بیش از کارشناسی نداشتند. اگرچه این تفکیک بین منصب اجرایی و مقام علمی دانشگاهی موجود است، اما در مقام علمی مناصب اجرایی که حوزویان متصدی آن می‌شوند خلط و اشتباه روی می‌دهد. بدیهی است که مناصبی چون امام جمعه حتی در مرکز استان‌ها و پایتخت، نمایندگی ولی‌فقیه، ریاست و مدیر اجرایی در سازمان‌های حوزوی و اماکن مقدسه نیازمند مقام علمی اجتهاد که بر اساس سنت حوزوی لقب «آیت‌الله» دلالت بر آن دارد، نیست.

خطابهای تشریفاتی در نظام اداری

دکتر سیدعلیرضا واسعی در یادداشتی با عنوان «اندر مصائب القاب» می‌نویسد: خطاب‌های تشریفاتی، آهسته‌آهسته به‌صورت قاعده در می‌آید، به‌گونه‌ای که اگر کسی را بدون آن‌ها خطاب کنند، موجب خشم و برآشفتگی می‌شود. برخی از افراد تازه به موقعیت رسیده حتی به مراکز و ادارات زیرمجموعه خود رسماً اعلام می‌کنند تا او را جز به فلان لقب یا وصف نخوانند و اگر جز آن باشد ترتیب اثر داده نمی‌شود.

نظام اداری ما باید از این تشریفات فاصله بگیرد و اساساً عنوان دکتر یا حجت‌الاسلام یا آیت‌الله در نظام اداری هیچ جایی ندارد و ترکیب آن‌ها قطعاً نیازمند بازنگری است، چنان که برخی از بزرگان حوزه، طلبه‌ها را از آن برحذر داشتند. با فرض آن‌که استفاده ترکیبی در برخی جاها قابل پذیرش باشد،‌ در مجامع اداری و مکاتبات رسمی جایی برای آن نمی‌توان یافت و اتفاقاً مایه وهن وجوه دینی است

اهمیت خروجی و محصول علمی

دکتر مهدی سلیمانیه در یادداشتی با عنوان تعبیر «صاحب» در سنت حوزوی می‌نویسد: نظام آموزشی و علمی که افراد سرشناس خود را با عنوان نویسنده یک کتاب مهم نام‌گذاری می‌کند، در واقع در حال اعتبار بخشیدن به خروجی و محصول کار آنان است.

وقتی فردی در یک نظام آموزشی، با نویسندگی یک اثر علمی شناخته می‌شود، در حقیقت اهمیت خروجی و محصول علمی در آن میدان و حوزه مورد تأکید قرار می‌گیرد. نوعی قدردانی نمادین از نویسندگانی که آثار اصلی این میدان را تولید می‌کنند.

برچسب‌ها حوزه علميه

منبع: ایرنا

کلیدواژه: حوزه علميه حوزه علميه عناوین دانشگاهی لقب آیت الله حجت الاسلام ثقه الاسلام القاب حوزوی مقام علمی طلبه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۵۸۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرایی برقی سازی ناوگان حمل و نقل عمومی پایتخت از منظر مسئولان و صاحبنظران

تین نیوز

برقی سازی از جمله اهدافی است که مدیران شهری کلانشهرهای مطرح دنیا با هدف مهار آلاینده ها درصدد محقق کردن آن هستند، برخی هم تا حد زیادی موفق شده اند.

به گزارش تین نیوز به نقل از شهر؛ در پی مطرح شدن گزینه برقی سازی وسایل نقلیه خصوصا وسایل نقلیه عمومی در شهرهای بزرگ و پیشرفته دنیا، مدیران دوره ششم شهری هم که از ابتدای بر عهده گرفتن امور به دنبال کاهش آلایندها در هوای تهران بودند، برقی سازی وسایل نقلیه عمومی را به عنوان یکی از شاخص ترین اهدافشان درنظر گرفته اند.

بر اساس مطالعات صورت گرفته در اتحادیه اروپا، با استفاده از خودرو الکتریکی و هیبریدی، بسته به نحوه تأمین برق و سوخت اولیه، حدود دو تا سه برابر در مصرف انرژی از «چاه تا چرخ» صرفه جویی می شود؛ بنابراین در صورت تغییر انرژی مورد استفاده در سیستم حمل ونقل شهری و با توسعه خودرو، موتورسیکلت و لوکوموتیوهای برقی در کشور، علاوه بر کاهش آلاینده ها و بار هزینه های یارانه ای، زمینه صادرات سوخت، ایجاد اشتغال و ارزآوری برای کشور هم فراهم می شود.

با اتکا به همین دیدگاه پایتخت در یکی دو سال اخیر چهره دیگری به خود گرفته است. نصب جایگاه های شارژ خودروهای برقی از جمله اموری بود که به همت شهرداری تهران و دولت وقت در مردادماه سال پیش اتفاق افتاد؛ طرحی که با دستور ویژه رئیس جمهور توسط شهرداری تهران و وزارت صمت دنبال شد. همچنین سفر تیم مدیریت شهری در دو مرحله به چین و انعقاد قرارداد خرید ناوگان برقی ویژه پایتخت از جمله اقدامات مهم شهرداری تهران برای برقی سازی پایتخت است.

در این گزارش بر آن شدیم تا برخی نقطه نظرات درخصوص برقی سازی پایتخت را مرور کنیم.

کارشناس حمل و نقل: برقی سازی تاثیر بسزایی در آلودگی هوا دارد

مهدی روانشادنیا، عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی شهر تهران و کارشناس حمل و نقل در خصوص اجرای این طرح در کشور گفت: اگر برقی سازی بتواند بخش عمده ای از حمل و نقل عمومی و خصوصی تهران را در بر بگیرد، بسیار موثر است. عمده آلاینده شهر تهران مربوط به حمل و نقل است و با توجه به اینکه خودروهای ما خروجی آلاینده های زیادی دارند این اتفاق می تواند کمک زیادی به رفع آلایندگی هوای تهران بکند. 

مهدی چمران، رئیس شورای اسلامی شهر تهران یکی از حامیان برقی سازی پایتخت است که با جدیت عملی شدن این طرح در تهران را دنبال کرد. او در این باره خاطرنشان کرد: هزینه یک تاکسی برقی یک میلیارد تومان است که ۴۰۰ میلیون تومان وزارت نفت پرداخت می کند و بیش از ۳۰۰ میلیون تومان تسهیلات پرداخت می شود و رقمی نیز برای تاکسی قبلی مالک در نظر گرفته می شود و راننده می تواند با داشتن مبلغ کمی، تاکسی برقی خریداری کند. 

کشورهای موفق در توسعه حمل و نقل برقی مانند نروژ، چین و هلند و ... در زمینه پذیرش خودروهای برقی پیشرو هستند و عملکردی قابل توجه را ارائه داده اند. هر کدام از این کشورها با شرایط و استراتژی های منحصر به فردی تلاش دارند تا این سبک از حمل ونقل را جایگزین حمل ونقل سنتی بنزینی کنند و علاوه بر این، فرهنگ پذیرش و جایگزینی جهانی خودروهای برقی ارائه دهند.

وزیر کشور: اقدامات خوبی درباره برقی سازی ناوگان عمومی صورت گرفته است

احمد وحیدی در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران هدف انعقاد قرارداد شهرداری تهران با چین را نوسازی ناوگان در بحث مترو و حمل و نقل عمومی دانست و گفت: کار خوبی در این خصوص صورت گرفته و امیدواریم در مرحله اجرا هم طبق برنامه ها محقق شود.

در همین راستا و در دوره مدیریت شهری کنونی تغییر سبک حمل و نقل از سنتی بنزینی به برقی یکی از مواردی است که به طور ویژه مورد توجه قرار گرفته و شهرداری تهران همراه و با دولت گام های موثری را برداشته اند.

وزیر صنعت: به دلایل اقتصادی و زیست محیطی ناگزیریم به سمت برقی سازی برویم

عباس علی آبادی، وزیر صمت نیز در این باره بیان کرده است: دولت تعرفه خودروهای برقی را کاهش داده و فکر می کنم این اقدام مورد استقبال مردم قرار گیرد؛ این کمک به مردم و کمک مالی به کشور است و با این اقدام دیگر شاهد مشکلات محیط زیستی نخواهیم بود. برقی سازی اتوبوس های عمومی و موتورسیکلت های کار کشور در اولویت قرار دارد. به ۲ دلیل وجوه زیست محیطی و اقتصادی بودن خودروهای برقی ناگزیر هستیم به سمت برقی سازی حمل و نقل حرکت کنیم و آلودگی شهرهای بزرگ باید حل شود.

نماینده مجلس: شهرداری اقدام خوبی در برقی سازی ناوگان عمومی را آغاز کرده است

جلال رشیدی کوچی عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس در خصوص برقی سازی خودروها توسط مدیریت شهری اظهار کرد: مجموعه شهرداری حرکت خوبی را برای تعویض تاکسی ها و اتوبوس های بنزینی و دیزلی با برقی آغاز کرده است. 

استاندار تهران: برقی سازی ناوگان اولویت ویژه برای تهران دارد

علیرضا فخاری استاندار تهران با تاکید بر اینکه استفاده از وسایل حمل و نقل برقی برای تهران و استان تهران در اولویت ویژه قرار دارد، بیان کرد: استفاده از محصولات برقی در ناوگان حمل و نقل عمومی نقش موثری در کاهش آلودگی های هوای تهران دارد، لذا این اقدامات از فرصت های طلایی برای یک شرکت سازنده خودرو است تا بتواند خود را در این عرصه معرفی کند.

آنچه مسلم است عزم شهرداری تهران و دولت بر برقی سازی حمل ونقل عمومی در پایتخت است. کلانشهر تهران باتوجه به شرایط خاص آب و هوایی که نیمه دوم هر سال تجربه می کند، نیازمند حرکت به سوی وسایل نقلیه پاک است.

سلاجقه: ورود خودروهای برقی اتفاق بسیار مهمی در کاهش آلاینده هاست

 علی سلاجقه رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نیز با حمایت از برقی سازی شهر تهران گفت: کاهش آلایندگی توسط خودروهای برقی حتی اگر ۱۰ درصد هم باشد برای تهران و سایر کلانشهرهای کشور بسیار مهم است و اگر واردات این خودروها به کشور تسهیل شود، اتفاق خوبی در حوزه کاهش آلاینده ها خواهد افتاد. ما از هر اقدامی که منجر به کاهش آلودگی کلانشهرها شود از جمله واردات خودرو برقی و برقی سازی حمل و نقل عمومی حمایت کرده و بخش هایی که مربوط به ماست را تسهیل می کنیم.

تشکری هاشمی: باید درهای کشور را باز کنیم و اجازه دهیم خودروهای برقی وارد تهران شوند

سیدجعفر تشکری هاشمی نیز در نشست خبری خود در سال گذشته درباره برقی سازی پایتخت با بیان اینکه ۱۵۶ دستگاه موتورسیکلت برقی به تهران داده شده است، خاطرنشان کرد: اتوبوس ها و تاکسی ها باید برقی شوند اما در کشور خودرو به حدی گران شده که مردم طاقت این گرانی ها را ندارند. پشت مرزهای ما خودروهای برقی از خودروهای ما ارزان تر هستند. لذا دولت باید مسیر را برای ورود خودروهای برقی فراهم کند. صنعتگر ما باید ۲۰ سال ما را منتظر نگه دارد تا خودروی برقی تولید کند؟ باید درهای کشور را باز کنیم و اجازه دهیم خودروهای برقی وارد تهران شوند.

سخنگوی دولت: برای تسهیل ورود خودروهای برقی تعرفه ها کاهش یافته است 

علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت نیز درباره برقی سازی پایتخت با اشاره به حمایت دولت از این طرح گفت: هرچه به سمت واردات خودروهای برقی، هیبریدی با قیمت پایین برویم تعرفه ها به صفر یا یک درصد کاهش می یابد و بعکس هر چقدر به سمت خودروهای گران قیمت و یا غیربرقی و هیبریدی پیش برویم قیمت تعرفه ها افزایش یافته و بالا می ماند.

بنابراین عزم جدی دولت، شهرداری و سایر نهادهای ذی ربط به برقی سازی پایتخت مشهود است. چراکه این امر در صورت وقوع سهم چشم گیری در کاهش آلودگی هوای پایتخت دارد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید