خشونت‌ های تسلیحاتی و تیراندازی‌ های مرگبار در جامعه آمریکا

خبرگزاری میزان- خشونت‌ های تسلیحاتی در آمریکا در حالی همچنان یک بحران جدی در جامعه این کشور است که هیچ اقدامی برای اصلاح قوانین حمل سلاح صورت نمی‌ گیرد. تاریخ انتشار: 19:30 - 04 فروردين 1399 - کد خبر: ۶۰۰۶۱۷ به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، خشونت تسلیحاتی در جامعه آمریکا با وجود هشدار‌های بسیاری که از سوی مقامات و کارشناسان داده شده همچنان یک اپیدمی غیر قابل کنترل در این کشور باقی مانده و سالانه هزاران نفر قربانی می‌ شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به منظور کنترل این معضل در جامعه آمریکا، تدابیر و طرح‌ های مختلفی از سوی مقامات و نمایندگان این کشور مطرح شد که می‌ توان گفت هیچ کدام از طرح‌ها به مرحله اجرا نرسیده و خانواده‌ها همچنان نگران فرزندانشان هستند.
یکی از طرح‌ های بازدارنده «بررسی سوء پیشینه خریداران سلاح گرم» بود؛ این طرح که به منظور جلوگیری خریداری سلاح به دست افرادی که سابقه ارتکاب جرم را دارند مطرح شد، با وجود آنکه مورد استقبال مردم قرار گرفته بود، اما عملا هیچ وقت به مرحله اجرا نرسید.

خشونت تسلیحاتی تنها به تیراندازی در اماکن ختم نمی‌شود بلکه حقیقت آن است مدارس و دانشگاه‌ های آمریکا نیز از این معضل در امان نیستند.
معلمان، والدین و دانش آموزان آمریکا ۲۰ سال است که با واقعیت تیراندازی در مدارس و خشونت‌ های تسلیحاتی دست به گریبان هستند.     *بحران تیراندازی در مدارس آمریکا   
بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌ های ارائه شده از سوی پایگاه خشونت‌های تسلیحاتی، بعد از تیراندازی مرگبار در دبیرستان پورکلند، فلوریدا در حدود ۲ هزار ۶۴۱ نوجوان ۱۸ ساله و جوان‌تر با سلاح گرم کشته شدند.

ارزیابی پایگاه داده‌ های خشونت‌ های تسلیحاتی نشان می‌دهد که تقریباً ۲ هزار کودک مدرسه‌ ای بعد از تیراندازی مرگبار پورکلند کشته شدند.
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها که اطلاعات مربوط به مرگ و میر را از گواهی افراد فوت شده دریافت می‌کند اعلام کرده است که در سال ۲۰۱۸، یک هزار و ۳ نوجوان در سن ۱۸ سالگی و یا جوان‌ تر با خودکشی با اسلحه کشته شدند.    

یک مقام ارشد این سازمان می‌گوید، تیراندازی مرگبار مدرسه «سندی هوک» در سال ۲۰۱۲ با ۲۶ کشته، دریچه‌ ای از خشونت‌ های تسلیحاتی که جان جوانان آمریکایی را به مخاطره می‌اندازد باز کرد؛ حقیقت آن است حتی در محلی که قرار است مکانی امن برای تحصیل و یادگیری باشد این نوع از خشونت‌ها راه خود را پیدا کرده اند.

تجریه و تحلیل‌های این سازمان نشان می‌دهد ۲۰ درصد از کل حوادث تیراندازی در مدارس آمریکا ناشی از تیراندازی‌های غیر عمدی است، اما حتی تیراندازی غیر عمد شمار قابل توجهی کشته و زخمی بر جای می‌گذارد؛ خودکشی با اسلحه همچنین ۱۲ درصد از کل حوادث را نشان می‌دهد.   مانند سایر خشونت‌های تسلیحاتی در آمریکا، دانش آموزان سیاهپوست و رنگین پوست بیشتر تحت تاثیر این نوع از خشونت‌ها قرار میگیرند.

به گفته این مقام آمریکایی، دانش آموزان سیاه پوست تنها ۱۵ درصد از جمعیت مدارس ابتدایی و راهنمایی را تشکیل می‌دهند؛ این در حالی است که ۲۴ درصد از قربانیان تیراندازی در مدارس آمریکا همین دانش آموزان هستند.

به گزارش سی ان ان، آمار‌ها نشان می‌دهند طی ۴۶ هفته در سال ۲۰۱۹، ۴۴ مورد تیراندازی در مدارس آمریکا رخ داده است؛ بر اساس آمار اعلام شده ۳۲ مورد از این حوادث در مهدکودک‌ها و دبستان‌ها گزارش شده است.   بیشتر بخوانید:  سالانه بیش از ۳ هزار نفر کشته می‎شوند قوانین ضعیف حمل سلاح و جولان افراد مسلح در آمریکا   *سال ۲۰۱۹ مرگبارترین سال در آمریکا

آمریکا در حالی سال ۲۰۱۹ را به اتمام رساند که بیش از هر سال دیگری تیراندازی‌های جمعی را در تاریخ آمریکا به ثبت رساند.
در میان حوادث تیراندازی مرگبار در سال ۲۰۱۹ به رگبار بستن ۱۲ نفر در حادثه تیراندازی «ویرجینیا بیچ» و شهر «آل پاسو تگزاس» مرگبار‌ترین حوادث در آمریکا بودند.
تیراندازی‌های جمعی سال گذشته حتی از شمار ایام سال فراتر رفت. در میان ایالت های آمریکا، ایالت کالیفرنیا بالاترین میزان تیراندازی جمعی را به خود اختصاص داد.     *دلایل تیراندازی های جمعی در آمریکا   
کارشناسانی که در زمینه خشونت تسلیحاتی آمریکا تحقیق می‌کنند نوشته اند تیراندازی‌های جمعی که در جامعه آمریکا رخ می‌دهد بیشتر به دلیل اختلافات خانوادگی، معاملات مواد مخدر یا خشونت میان باند‌های خلافکار رخ می‌دهد.
حق مالکیت سلاح گرم در متمم دوم قانون اساسی آمریکا قید شده است؛ این در حالی است که افزایش تیراندازی‌ های جمعی حتی کوچک ترین تلنگری به قانونگذاران آمریکایی وارد نکرده تا قانون کنترل سلاح را اصلاح کنند.
دونالد ترامپ، بعد از تیراندازی مرگبار در دیتون، اوهایو و آل پاسو، تگزاس، در اظهارات خود در جمع دموکرات‌ ها متعهد شد تا قوانین حمل سلاح را اصلاح کند، اما گفته او تنها در حد حرف باقی ماند و به مرحله اجرا نرسید.  
*خشونت‌های تسلیحاتی در محیط کار  
تحقیقات نشان می‌دهد در آمریکا روزانه یک نفر در محیط کار هدف شلیک گلوله قرار می‌گیرد و سالانه صد‌ها نفر قربانی خشونت‌های تسلیحاتی در محیط کار می‌شوند.

در سال ۲۰۱۳، ۳۲۲ نفر قربانی خشونت‌های تسلیحاتی در محیط کار شدند؛ طی چند سال گذشته این آمار همچنان تداوم داشته و روند صعودی به خود گرفته است.       به گزارش پایگاه مارکت پِلِیس، آرون آلکسیس، یکی از کارمندان نیروی دریایی آمریکایی بود که در یکی از روز‌های کاری خود پس از پارک کردن خودرو وارد محل کارش می‌شود؛ این فرد به همراه خود یک قبضه سلاح داشت و پس از آنکه وارد دفترش شد شروع به تیراندازی کرد.

این حادثه که در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۳ رخ داد ۱۲ نفر کشته بر جای گذاشت و ۴ نفر مصدوم شدند.

این در حالی است که پرونده‌های مربوط به شکایات کارفرمایان و شرکت‌هایی که در آن‌ها تیراندازی رخ می‌دهد بسیار کم است.

پیش بینی حوادث تیراندازی امری دشوار است و معمولاً دشوار است که بتوان اثبات کرد اقدامی برای جلوگیری از این حوادث می‌توان صورت بگیرد؛ به همین دلیل وکلای آمریکایی تمایلی برای رسیدگی به این نوع از پرونده‌ ها ندارند و به ندرت به این نوع از پرونده‌ها می‌پردازند.

*تیراندازی دومین عامل مرگ کودکان در آمریکا
به گزارش «نیوزویک»، خشونت تسلیحاتی عمده‌ترین دلیل مرگ کودکان در سنین دوران دبیرستان در آمریکا به شمار می‌رود و در مجموع دومین علت مرگ کودکان یک تا ۱۸ سال در این کشور تیراندازی است.   سالانه ۲۵۰۰ کودک در آمریکا کشته می‌شوند و ۱۲ هزار کودک دیگر نیز مجروح می‌شوند. سال ۲۰۱۷ تعداد کودکانی که بر اثر تیراندازی در آمریکا کشته شده‌ اند از تعداد نیرو‌های پلیس و افسران ارتش که در پی تیراندازی جان خود را از دست می‌دهند بیشتر بوده است.

این تحقیقات مرگ کودکان در یک بازه زمانی ۱۰ ساله را مورد بررسی قرار داده که در طول این مدت حدود ۲۱ هزار کودک جان خود را از دست داده‌اند.

یک میلیون دلار برای تحقیق درباره مرگ کودکان بر اثر تیراندازی در این مدت ۱۰ ساله اختصاص یافته که معادل ۵۹۷ دلار به ازای هر یک مورد مرگ است.
این در حالی است که در طول این ۱۰ سال مورد تحقیق قرار گرفته، ۴۰۰ کودک آمریکایی بر اثر بیماری مننژیت جان خود را از دست داده‌اند و بودجه اختصاص داده شده برای تحقیق در این زمینه ۳۳.۱ میلیون دلار معادل ۸۳ هزار دلار برای هر مورد مرگ بر اثر این بیماری است.

در سال گذشته صد‌ها شهروندان آمریکایی برای نشان دادن نارضایتی خود در برابر خشونت‌ های تسلیحاتی در مقابل کاخ سفید تجمع کردند و خواستار بازنگری قوانین حمل سلاح شدند.


انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: خشونت تسلیحاتی آمریکا دونالد ترامپ تیراندازی در مدارس آمریکا خشونت های تسلیحاتی تیراندازی های جمعی تیراندازی مرگبار جامعه آمریکا خشونت تسلیحاتی دانش آموزان محیط کار نشان می دهد مرگ کودکان سال ۲۰۱۹ خشونت ها حمل سلاح بر اثر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۵۸۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمریکا با کدام تسلیحات لیزری به جنگ پهپادها می‌رود؟

تینا مزدکی- ایالات متحده آمریکا در طول نیم قرن، ده‌ها میلیارد دلار برای توسعه سلاح‌های انرژی هدایت‌شده سرمایه‌گذاری کرده است. به گفته‌ داگ بوش، رئیس اکتشافات ارتش ایالات متحده، سلاح‌های لیزری حتی امتحان خود را پس داده‌اند و به نظر می‌رسد که در برخی موارد موثر واقع شده‌اند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، اگرچه اطلاعاتی از جزئیات این سلاح‌ها در دسترس نیست اما به نظر می‌رسد یکی از آن‌ها سیستمی به نام P-HEL باشد. این سلاح، پرتو لیزر ۲۰ کیلوواتی نسبتا کم‌توان را طوری ‌می‌تاباند که نقطه بحرانی پهپاد را در چند ثانیه ذوب کند و باعث سقوط آن شود. این سلاح برای اولین بار در نوامبر ۲۰۲۲ در خارج از ایالات متحده استفاده شد. دومین واحد آن نیز در سال جاری مستقر شد و آن را به اولین سیستم بزرگ سلاح لیرزی عملیاتی تبدیل کرده است.

موشک‌های پدافند هوایی آمریکا تقریبا دو برابر موشک‌های تهاجمی هزینه دارند و این اختلاف هزینه با پهپادهای ارزان‌قیمت دیگر کشورها، مشکل‌ساز است. به عنوان مثال در دریای سرخ، کشتی‌های جنگی ایالات متحده که از کشتی‌های باری دفاع می‌کنند، از موشک‌های ۲ میلیون دلاری برای سرنگونی پهپادهای ۲۰۰۰ دلاری استفاده کرده‌اند. به همین دلیل، استفاده از سلاح لیزری را می‌توان نقطه عطفی برای پنتاگون در نبرد با هزینه‌های گزاف جنگ هوایی با پهپادها دانست.

جنگ قیمت

سلاح‌های به اصطلاح انرژی هدایت‌شده مانند لیزرها و سیستم‌های مایکروویو پرقدرت که از تابش الکترومغناطیسی ریزموج برای از بین بردن اجزای الکتریکی و الکترونیکی اهداف خود استفاده می‌کنند، بسیار ارزان‌ترند. براساس گزارش GAO در سال ۲۰۲۳، هر شلیک این تسلیحات لیزری و مایکروویو چیزی بین ۱ تا ۱۰ دلار، آن هم برای سوخت دیزل موردنیاز تولید برق هزینه دارد. البته یکی دیگر از مزایای سلاح‌های لیزری، پنهان‌کاری است؛ گفته شده است که پرتوهای این سلاح‌ها معمولا نامرئی و بی‌صدا هستند.

با این حال، ساخت سیستم‌های تسلیحات لیزری هزینه بسیار زیادی دارد. خبر می‌رسد که اولین نمونه‌های P-HEL حدود ۸ میلیون دلار قیمت داشتند. نمونه‌های اولیه یک سیستم مبتنی بر لیزر قوی‌تر ۵۰ کیلوواتی به نام DE M-SHORAD (تصویر زیر) چیزی حدود ۷۳ میلیون دلار هزینه داشته است. در واقع با توجه به برنامه‌های نوسازی و بودجه ۸۲۵ میلیارد دلاری پنتاگون، این سرمایه‌گذاری گرانی است. بوش در این باره می‌گوید:« برای ارتش واقعاً سخت است که یک سیستم انرژی هدایت شده با هزینه‌ای معادل یک فروند جنگنده نسل پنجم اف-۳۵ تولید کند.»

لیزر با طوفان، شن، باران، مه و دود مختل می‌شود. حتی در روزهای صاف هم تلاطم هوا می‌تواند آن‌ها را از بین ببرد یا ضعیف کند. این سلاح‌ها باید برای چند ثانیه روی نقطه‌ای از هدف متمرکز بمانند و با این اوصاف، این سؤال مطرح می‌شود که آیا یک سلاح لیزری می‌تواند با انبوهی از پهپادها مقابله کند یا خیر. با این حال مدافعان این طرح می‌گویند که سیستم های لیزری ضد پهپاد لازم نیست در همه شرایط کار کنند تا ارزشمند باشند. بوش گفت که لیزرها تنها بخشی از یک سیستم چندلایه ضد UAS شامل رهگیرهای جنبشی مانند موشک یا پهپاد کامیکازه کایوت RTX (با هر پاپ ۱۲۰۰۰۰ دلار) و سلاح‌هایی مانند C-RAM خواهند بود.

رؤیای جنگ ستارگان

وعده تسلیحات انرژی هدایت‌شده از دهه ۱۹۶۰ پنتاگون را مجذوب خود کرده بود، اما تاحدودی با پروژه‌های بیش از حد جاه‌طلبانه مانند ابتکار دفاع استراتژیک دوران ریگان، برای چندین دهه ناکام ماند. این پروژه که به عنوان جنگ ستارگان مورد تمسخر قرار گرفت (تصویر زیر)، تا زمان لغو در سال ۱۹۹۳، تقریباً ۳۰ میلیارد دلار برای توسعه سیستمی هزینه کرد که شامل لیزرهای فضایی برای منفجر کردن موشک‌های بالستیک شوروی از هزاران کیلومتر دورتر بود.

ایده دیگر، برنامه ۵ میلیارد دلاری لیزر هوابرد بود که قرار بود به عنوان اولین شمشیر نوری (لایت‌سیبر) آمریکا علیه موشک‌های بالستیک میان‌قاره‌ای عمل کند و در سال ۲۰۱۲ تعطیل شد. سال ۲۰۱۰، تحقیقات روی اهداف کمتر جاه‌طلبانه، مثلا اصابت به اهداف کوچکتری مانند گلوله‌های توپخانه و تهدید پهپادهای کندحرکت از چند کیلومتر دورتر یا کمتر متمرکز شد. به گفته کارشناسان، این فناوری مجبور نیست در این سطح بسیار استرس‌زا عمل کند و به قدرت و دقت زیادی نیاز ندارد. بر اساس گزارش GAO، پنتاگون از سال ۲۰۲۰ تقریباً یک میلیارد دلار در سال برای تحقیقات انرژی هزینه می‌کند.

گفته می‌شود که در دهه جاری، تعدادی سیستم‌ با واحدهای نظامی برای آزمایش میدانی مستقر شده‌اند و برای استفاده فرماندهان در دسترسند. این سیستم شامل چهار DE M-SHORAD است که از لیزر RTX روی زره‌پوش Stryker استفاده می‌کند. این سیستم‌ها در سال جاری برای آزمایش‌های میدانی اعزام شدند و بخشی از تمرکزها بر این است که متوجه شوند لیزرها در حین حرکت و در برابر شوک و ارتعاش چقدر ایستادگی دارند.

نیروی دریایی از سال ۲۰۱۹، لیزر کم‌مصرف ODIN را روی هشت ناوشکن نصب کرده است که برای ایجاد اختلال در حسگرهای نوری یا فروسرخ در پهپادهای کشورهای حریف طراحی شده است. در سال ۲۰۲۲ نیروی دریایی ایالات متحده یک دستگاه لیزر ۶۰ کیلوواتی ساخت لاکهیدمارتین را به نام HELIOS روی ناوشکن Preble نصب کرد که قادر به نابود کردن پهپادها و موتورهای بیرونی قایق‌های کوچک است. اما از نظر فرمانده نیروی دریایی آمریکا این سلاح در جایی که می‌توانست موثر باشد، حضور نداشت. بنابراین از نظر او پیشرفته آهسته میدان دادن به سلاح‌های لیزری، ناامیدکننده بود.

مایکروویو در برابر لیزر

از سوی دیگر، سلاح‌های مایکروویو پرقدرت تحت تأثیر آب‌وهوا قرار نمی‌گیرند، اما معمولا برد کمتری دارند. استارت‌آپ اپیروس در کالیفرنیای جنوبی چهار نمونه اولیه از سیستم لئونیداس خود را تحت قراردادی ۶۶ میلیون دلاری به ارتش ایالات متحده تحویل داده است. به گفته مدیرعامل اپیروس، این سلاح می‌تواند چندین پهپاد را به‌طور هم‌زمان سرنگون کند و به عنوان آخرین خط در یک دفاع هوایی لایه‌ای عمل کند. او امیدوار است که لئونیداس به زودی به استقرار میدانی در خارج از کشور برسد و تا سال ۲۰۲۷ اپیروس بتواند رتبه اول سازندگان تسلیحات را به دست آورد.

این هدف می‌تواند با جدول زمانی ارتش در مورد سلاح‌های انرژی هدایت‌شده ردیابی شود. بوش می‌گوید که این سرویس در حال حاضر در حال آماده‌سازی برنامه‌های بودجه برای بازه زمانی ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۰ است و آن‌ها در حال بررسی این موضوع هستند که چگونه می‌توانند واقعاً به این هدف برسند. در همین حال، وزارت دفاع ایالات متحده در حال سرمایه‌گذاری بر لیزرهای قدرتمندتر، از جمله سیستم‌های ۳۰۰ کیلوواتی شرکت‌هایی مانند لاکهید مارتین، جنرال اتمیکس و nLight است که می‌توانند اهداف بزرگ‌تر و سریع‌تری مانند موشک‌های کروز را هدف قرار دهند.

اگر پنتاگون تصمیم بگیرد هر یک از نمونه‌های اولیه لیزر فعلی را در مقیاس صنعتی تولید کند، ممکن است مدتی طول بکشد تا پیمانکاران دفاعی به تولید انبوه برسند. همچنین مؤسسه فناوری‌های نوظهور و اندیشکده انجمن صنایع دفاعی هشدار داده‌اند که تنها تعداد کمی از شرکت‌ها قطعات کلیدی مانند اپتیک را تولید می‌کنند که البته به گفته بوش، این مسئله بیشتر مربوط به بودجه محدود کنگره و اولویت‌های متعدد است.

منبع: Forbes

۵۴۳۲۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904107