به نقل از «ایرنا»

برزخ زنانه در روزهای کرونایی

تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۶۲۸۳۴

بیش از یک ماه از اعلام رسمی شیوع ویروس کرونا گذشته است. اگر چه کسب و کارهای کوچک و اقشار آسیب پذیر، فشارهای بسیاری را متحمل شدند اما این فشار برای زنان سرپرست خانوار و زنانی که از راه مشاغل خانگی، درآمد زندگی‌شان را تامین می کردند، مضاعف بوده است.

یکی از زنان سرپرست خانوار در اهواز در این باره به ایرنا می‌گوید: تنها منبع درآمد من تهیه و فروش ترشیجات است اما در یک ماه گذشته و بعد از شیوع کرونا که نتوانسته‌ام هیچکدام از محصولات خود را بفروشم، با مشکلات بسیاری مواجه شده‌ام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهین گودرزی می‌افزاید: مواد اولیه ترشی را قرضی می‌خرم، اما حالا هم بدهی‌هایم روی دستم مانده و هم اجاره خانه و مابقی هزینه‌ها، از طرف دیگر یخچال و محلی برای نگهداری ترشیجات ندارم و نگران از بین رفتن دسترنجم هم هستم.

گودرزی دو دختر ۱۸ و ۱۶ ساله محصل دارد و از ناحیه یک پا نیز معلول است. او می‌گوید: یک ماه است که زیر پوشش بهزیستی رفته‌ام و قرار است ماهانه ۲۰۰ هزار تومان مستمری به من پرداخت شود اما این پول برای تامین هزینه زندگی ما کفایت نمی‌کند، چند روز پیش آمده بودند که آب منزلمان را قطع کنند، با زحمت مانع شدیم، ما پیش همسایه‌ها آبرو داریم.

گودرزی ادامه می‌دهد: من خانواده و کسی را ندارم که بتوانم از او کمک بگیرم و در این سال‌ها با کار کردن خرج خانواده را می‌دادم، انتظارم این است که دولت به ما کمک کند تا این بحران را پشت سربگذاریم و خسارت‌هایمان را جبران کنیم.

پرتگاه زنانه کرونا

از زمان اعلام رسمی شیوع ویروس «کرونا» در کشور، تا امروز بیش از ۲۳ هزار نفر در کشور و ۴۷۴ نفر در خوزستان به این ویروس مبتلا شده‌اند.

شیوع کرونا، بسیاری را خانه‌نشین کرده است. روند تصاعدی بیماران و فوت شدگان در خوزستان، ممنوعیت سفرهای نوروزی را به دنبال داشته و فعالیت اصناف غیرضروری در برخی شهرها از جمله اهواز از سه روز پیش ممنوع شده، کرونا اما درآمد کارگران روزمزد و اقشار آسیب پذیر را یک ماه است که تعطیل کرده است.

اگر چه خوزستان از نظر جمعیت زنان در رده ۱۷ کشوری است اما این استان با ۳۳ هزار زن سرپرست خانوار، بیشترین آمار را در بین استان های کشور دارد. از سوی دیگر آمار دستفروشی و زنانی که به کار خانگی اشتغال دارند نیز بالاست.

یک فعال حوزه زنان نسبت به احتمال افزایش خودکشی در میان زنان سرپرست خانوار و زنان آسیب پذیر، بعد از شیوع بیماری کرونا هشدار می‌دهد و می‌گوید: درآمد بسیاری از مشاغل تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا قرار گرفته اما زنان، بیش از دیگران آسیب دیده و با فشارهای ناشی از کاهش درآمد و یا عدم فروش محصولات روبه رو بوده‌اند.

پونه پیل‌رام می‌افزاید: مشاغل زنانه بی‌سرو سامان و ناپایدار است، بازارچه و یا محل کسب ثابت ندارند، از سوی دیگر زن‌ها فاقد پشتوانه مالی هستند و به ویژه آن دسته که به مشاغل خانگی یا دستفروشی اشتغال دارند، با محدودیت‌های زیادی روبه رو هستند، علاوه بر اینها اغلب زنان سرپرست خانوار سواد و تجربه لازم برای فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی و استفاده از ظرفیت آنها برای فروش تولیدات خود ندارند، این مساله باعث شده که در بحران کرونا، آسیب بیشتری را متحمل شوند.

وی اضافه می‌کند: برای کسانی که دستفروشی می‌کنند، شب عید یا هر مناسبت دیگری فرقی ندارد و آنچه برای آنها اهمیت دارد، آمد و رفت افراد و فروش است که نوروز هم یکی از این مناسب‌هاست، این زنها هر کدام مشکلات خاص خود را دارند که اکنون چند برابر شده، به طوری که قبلا می‌توانستند خرج روزمره خود را در آوردند اما اکنون نمی توانند این درآمد را داشته باشند، به طور نمونه زنی که تحت عنوان مشاغل خانگی برایش دستگاه سبزی خردکنی خریداری شده بود و قبلا از راه فروش سبزی خرج خود را در می‌آورد و در ایام عید بازارش رونق داشت، امسال هیچ فروشی نداشته است، همینطور کسی که برایش تنور خریده بودند که نان خانگی بپزد و یا زنی که نخ داده بودیم که لیف و حوله ببافد و بفروشد.

به گفته وی مواردی هم بوده که مادر خانواده و یا سرپرست خانواده به کرونا مبتلا شده و بچه‌ها نمی‌دانند با این هزینه‌ها باید چگونه از مادر خود مراقبت کنند.

پیل‌رام ادامه می‌دهد: گزارش‌هایی که از حدود ۱۴۰ نفر از زنانی که به مشاغل خانگی اشتغال دارند، دستفروشی کرده و یا صنایع دستی تولید می‌کنند، نشان می‌دهد که فشار مالی به این افراد بسیار شدید بوده و برخی را به مرحله‌ای از یاس و فشارهای روحی رسانده که صحبت از خودکشی می‌کنند، من تماس‌هایی از زنان سرپرست خانوار در ایذه، بستان و شادگان داشتم که می‌گفتند قصد خودکشی دارند، پیش‌بینی ما این است که اگر برای این افراد چاره‌اندیشی نشود، بعد از فروکش کردن بیماری کرونا، خودکشی در بین این زنان زیاد باشد.

وی با اشاره به افزایش استرس در میان جامعه می‌گوید: در حال حاضر ترس از بیماری با ترس از مرگ، یکسان تلقی می‌شود، در حالیکه عملا برای کنترل استرس در جامعه کاری صورت نگرفته است، بنابراین اندک حمایت‌های دولتی مثل کمک‌های یک میلیون تومانی، شاید بتواند خرده مشکلات این زن‌ها را کاهش دهد اما با توجه به اینکه تعداد زنان سرپرست خانوار در خوزستان بسیار بالاست و شاخص امید در این افراد از گذشته هم کمتر شده، نمی‌تواند تاثیر چندانی داشته باشد و باید چاره اساسی اندیشیده شود.

این کارآفرین که برای پنج نفر از زنان در کارگاه تولید سرامیک اشتغال ایجاد کرده، همچنین به مشکلات زنان کارآفرین اشاره می‌کند و می‌گوید: کارآفرین‌ها باید اجاره محل و حقوق کارگران را بپردازند و برای دوران بعد از کرونا برنامه ریزی داشته باشند، این در حالیست که تصمیمات خلق الساعه و دستورات ضد و نقیض مسئولان دولتی، باعث بلاتکلیفی آنها شده است، مشخص نیست تصمیم دولت برای تعطیلی‌ها و توقف اتوبوس‌ها و مسدود کردن مسیرهای تردد در شهر چگونه و تا چه زمانی ادامه می‌یابد.

پیل‌رام تصریح می‌کند: دولت وظیفه داشت بسته‌های اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی به همه اختصاص دهد که شامل کارآفرین‌ها و زن‌ها هم می‌شود اما با وجودی که یک ماه از اعلام رسمی بیماری کرونا می‌گذرد، هنوز خبری نیست، زن‌های سرپرست خانوار معمولا ایمنی بدنی پایین و تغذیه نامناسب دارند و کمک‌های دولت باید برای پیشگیری از بیماری به آنها داده می‌شد، الان دیگر بسته حمایتی دولت به چه دردی می‌خورد زیرا مجبور می‌شوند آن را صرف درمان خود کنند.

جای خالی سمن‌ها

دامنه‌های بحران کرونا، لایه‌های زیرین جامعه را بیشتر به لرزه درآورده است. در این شرایط هنوز مشخص نیست در خوزستان چه برنامه‌ای برای تبعات اجتماعی این ویروس درنظر گرفته شده است. پیگیری خبرنگار ایرنا برای گفت وگو با کریمی‌کیا مدیرکل امور اجتماعی استانداری خوزستان به نتیجه نرسید.

عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه شهید چمران اهواز اما خواستار دخالت دولت و استفاده از ظرفیت سازمان‌های مردم نهاد برای کاهش فشار مالی به زنان آسیب پذیر می‌شود و می‌گوید: اگر به موقع به این خانواده‌ها کمک رسانی نشود، تلفات فقر به تلفات ویروس کرونا اضافه می‌شود.

سید مرتضی افقه با اشاره به لطمه‌هایی که برخی کسب و کارها بعد از شیوع بیماری کرونا وارد شده، تاکید می‌کند: دولت باید کمک‌های خود را از ضعیف‌ترین اقشار و آنهایی که بیشترین ضربه را خوردند، اولویت بندی کند.

وی می‌افزاید: بخش غیررسمی بازار کار یا به عبارتی دستفروشان که شناسنامه نیز مشخصی ندارند، تقریبا ۴۰ درصد شاغلان کشور را تشکیل می‌دهند، البته با توجه به اینکه خوزستان جزو استان‌های دارای بیشترین حاشیه نشینی در کشور است به نظر می‌آید که آمار دستفروشان در آن بیشتر باشد، از سوی دیگر در میان دستفروشان، زنان دستفروش به دلیل نگاه فرهنگی و اجتماعی حاکم بر جامعه، قشر ضعیف‌تر به شمار می‌آیند، بنابراین دولت باید اولویت کمک‌های خود را از ضعیف‌ترین اقشار شروع کند زیرا این افراد در پایین‌ترین خط فقر قرار دارند و در مرز مرگ و زندگی هستند که تحمل این ضربه را برای طولانی مدت و حتی در کوتاه مدت ندارند.

این اقتصاددان ادامه می‌دهد: اگر چه در بودجه سالانه، حوادث غیر مترقبه پیش بینی می‌شود اما ایران همانند کشورهای پیشرفته نیست که امکانات مالی خوبی برای کمک به مشاغل آسیب دیده، آن هم در شرایط تحریم داشته باشد، پیشنهاداتی هم که دولت تاکنون مطرح کرده اغلب عملی نیست یا اینکه مشکل را از بخشی به بخش دیگر جابجا می‌کند بنابراین اگر واقع بین باشیم با توجه به شرایط مالی دولت و تحریم‌ها نمی توان انتظار کمک دولتی چندانی به خسارت دیدگان داشته باشیم به همین دلیل یکی از پیشنهادات من این است که از ظرفیت بنیادهایی که زیر نظر دولت نیستند همچون بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی استفاده شود.

وی همچنین با تاکید بر استفاده از ظرفیت سازمان‌های مردم نهاد (سمن‌ها) می‌گوید: با توجه به اینکه دولت ساز و کار کافی و اداری برای شناسایی خانواده‌های آسیب پذیر ندارد و بسیاری از خانواده‌های نیازمند، تحت پوشش هیچکدام از نهادهای رسمی (بهزیستی و کمیته امداد) نیستند، سمن‌ها می‌توانند هم در شناسایی آسیب دیدگان به دولت کمک کنند و هم در زمینه جمع آوری کمک از افرادی که درآمد بهتری دارند و انتقال این کمک‌ها همکاری کنند تا اینکه بتوان مشکل را مقداری کنترل کرد و شرایط کمی عادی شود، درغیر اینصورت علاوه بر تلفات کرونا، تلفات ناشی از فقر نیز خواهیم داشت.

افقه تصریح می‌کند: در شرایط فعلی که دولت نمی‌تواند پشتیبانی مالی داشته باشد، همانند زمان سیل و زلزله نیاز به همکاری و مشارکت مردم داریم، البته ما پیش از این نیز سابقه طولانی فعالیت انجمن‌های خیریه را داشتیم، به طور مثال برخی مشاغل با درآمد بالا و متوسط و برخی از کسب و کارها که نفع بیشتری داشتند باید ترغیب شوند که بخشی از درآمد خود را به عنوان کمک بدهند همچنین با توجه به اینکه خوزستان یک منطقه اقتصادی است و واحدهای اقتصادی بسیار پولدار همچون نفت، پتروشیمی‌ها، فولاد و نیشکر در آن فعال هستند، می‌توان در قالب مسئولیت‌های اجتماعی که جزو تعهداتشان است، از آنها کمک گرفت.

این استاد دانشگاه تاکید می‌کند: البته باید توجه داشت که استفاده از ظرفیت و مشارکت نهادهای مردمی به معنی سلب مسئولیت و نفی وظایف دولت نیست، بنابراین حتی اگر قرار باشد سمن‌ها مشارکت کنند، باز هم دولت باید نقش نظارتی، فرهنگی و تبلیغی خود را در این زمینه ایفا کند، از جمله تبلیغات و بسیج کردن مردم و سمن‌ها، سازماندهی و مجوز دادن به سمن‌ها بر عهده استانداری و امور اجتماعی استانداری است.

طوفان «پساکرونا»

مسئولان دولتی از حدود دو هفته پیش وعده‌هایی در رابطه با طرح‌های حمایتی به اقشار آسیب پذیر به ویژه زنان داده‌اند، اما هنوز خبری از این تحقق این وعده‌ها نیست.

ابتکار معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری ۲۴ اسفند ماه گفته است که وزارت تعاون، سه بسته حمایتی برای کاهش عوارض اقتصادی بحران کرونا برای اقشار آسیب‌پذیر در نظر گرفته که طی مکاتباتی که با معاون اول رییس جمهور مقرر شده زنان سرپرست خانوار به ویژه زنانی که از دستگاه‌های حمایتی دیگری بهره مند نیستند، برای دریافت این بسته‌ها در اولویت قرار گیرند.

۲۶ اسفند ماه نیز فریبا نظری مشاور وزیر کشور در امور زنان و خانواده، گفته است: با توجه به شرایط ویژه کشور در اثر شیوع ویروس کرونا، پیگیری‌های لازم برای مساعدت به وضعیت زنان سرپرست خانوار و کارآفرین در دستور کار دفاتر زنان و خانواده استانداری‌های سراسر کشور، قرار گرفته است.

آیا طوفان «پسا کرونا» ویرانگرتر از بحران «کرونا» برای زنان سرپرست خانوار خوزستانی است؟

گزارش از: نادره وائلی زاده

برچسب‌ها ویروس کرونا سازمان امور اجتماعی کشور سلامت زنان معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده استانداری خوزستان معصومه ابتکار پروندهٔ خبری کرونا در ایران؛ آخرین اخبار و گزارش‌ها

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا سازمان امور اجتماعی کشور سلامت زنان معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده استانداری خوزستان معصومه ابتکار ویروس کرونا سازمان امور اجتماعی کشور سلامت زنان معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده استانداری خوزستان معصومه ابتکار زنان سرپرست خانوار استفاده از ظرفیت اقشار آسیب پذیر زنان و خانواده بیماری کرونا مشاغل خانگی ویروس کرونا شیوع ویروس یک ماه کمک ها سمن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۶۲۸۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

موج مهاجرت پرستاران؛ عمان ۶ برابر ایران حقوق می‌دهد

به گزارش خبرآنلاین، با آن که کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است، وزارت بهداشت حاضر نیست حدود ۲۰ هزار پرستارِ طرحی را که طرح خود را گذرانده‌اند و در دوره کرونا نیز سنگ تمام گذاشتند، به کار گیرد.

همشهری آنلاین در گزارشی نوشت: پرستاری، یکی از مهم‌ترین مشاغل است که مستقیما با سلامت و جان مردم سر و کار دارد اما مشکلات شغلی و معیشتی این گروه که هر سال تنها وعده بهبود آن از سوی مسئولان داده می‌شود، طاقت پرستاران را بریده است.

ساعت‌های کاری زیاد، حجم سنگین کار، شیفت‌ها و اضافه‌کاری‌های اجباری‌ و با دستمزد اندک، فرسایشی بودن این شغل، اجرا نشدن قوانین اصلاح حقوق و مزایا، تاخیرهای همیشگی در پرداخت معوقه‌ها، کارانه های زیر یک میلیون تومان و حقوق‌های ناچیز ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومانی موجب شده که خیلی از پرستاران با وجود علاقه به حرفه‌شان و با این که در این زمینه تحصیلات و دانش دارند، عطای این شغل را به لقایش ببخشند.

طی سال‌های اخیر شاهد چندین موج مهاجرت پرستاران از کشور و یا تغییر شغل آنها بوده‌ایم. مشکلات شغلی پرستاران تا حدی طاقت‌فرسا شده که این روزها مدام خبر استعفای دسته جمعی آنها از مراکز درمانی را می‌خوانیم و می‌شنویم. هفته گذشته بود که ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان شهدای تجریش تهران استعفای دسته‌جمعی دادند. اواخر فروردین هم ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس به صورت گروهی استعفا دادند. به این لیست باید پرستاران بیمارستان طالقانی آبادان و چند مرکز درمانی یزد را هم اضافه کرد که استعفای دسته‌جمعی‌شان در ماه‌های گذشته خبرساز شد. اتفاقی که در یک‌ سال گذشته بارها در مراکز درمانی مختلف رخ داد.

۲۰ هزار پرستار طرحیِ بلاتکلیف

سوی دیگر این ماجرا پرستارانی هستند که دوره طرح خود را در دوران پاندمی کرونا گذراندند و وزارت بهداشت نیز قول جذب و استخدام آنها را داد، اما بعد از فروکش کردن کرونا به وعده‌های خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد. پرستارانی که جان خود را کف دست گرفتند و حتی تعداد زیادی از آنها به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.

سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران در گفتگویی به این موضوع اشاره می‌کند که با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذرانده‌اند و به پرستاران طرحی شناخته می‌شوند، جذب کند.

علوی می‌گوید: این پرستاران در دوره مخوف کرونا ایثار کردند و به جامعه خدمت کردند. آنها می‌توانستند طرح‌شان را به تعویق بیندازند اما ازخودگذشتگی کردند و طرح خود را زودهنگام شروع کردند که کارها روی زمین نماند. ما تعداد زیادی دانشجوی ترم ۸ داشتیم که درس‌شان تمام‌نشده، طرح‌شان را شروع کردند و در دل کرونا رفتند.

پرستارانی که با سابقه ۲۰ ساله، شرکتی هستند

در دوره کرونا تعدادی از پرستاران به تازگی طرح خود را به اتمام رسانده بودند، اما مسئولان با دادن فراخوان و بستن قرادادهای کوتاه‌مدت ۶ ماهه و وعده استخدام و تامین امنیت شغلی، آنها را هم نگه داشتند. چون بیمارستان‌ها به شدت دچار کمبود نیرو بود. این را علوی می‌گوید و ادامه می‌دهد: وعده‌ها باعث شد که خیلی از پرستارها با وجود اتمام طرح‌شان ماندند و کار کردند. اما بعد از پاندمی کرونا با کم‌لطفی و بی‌مهری مسئولان مواجه شدند.

این فعال صنفی پرستاران می‌گوید: ما الان حدود ۲۰ هزار نیروی پرستار کارکشته داریم که ۴ سال درس خوانده‌اند و برادری خود را هم در بحران کرونا ثابت کردند، اما وزارت بهداشت آنها را به کار نمی‌گیرد. در این میان پرستارانی هم داریم که بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارند، اما هنوز شرکتی هستند و تبدیل وضعیت نشده‌اند.

از تغییر شغل تا مهاجرت به کشورهای عربی

میانگین حقوق پرستاران با در نظر گرفتن سابقه فعالیت آنها بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است. این را فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید و ادامه می‌دهد: پرستاران باید چند جا کار کنند تا بتوانند زندگی خود را بگذرانند. خیلی از آنها هم تغییر شغل داده‌اند؛ در تاکسی اینترنتی کار می‌کنند، آنلاین‌شاپ زده‌اند و ... . فقط هم معیشت پرستاران مشکل ندارد. ما همکار پزشک داریم که هنوز پروانه مطب خود را نگرفته و بعد از شیفت درمانگاه مسافرکشی می‌کند.

علوی می‌گوید: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آنها باعث شده که خیلی از آنها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده‌اند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.

او می‌گوید: متاسفانه پرستارانِ کشورهای حاشیه خلیج فارس را ایران دارد تامین می‌کند. چون الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم و خودمان دچار کمبود باشیم. مساله این است که کمبود پرستار در نهایت به سلامت مردم آسیب می‌زند. نه به کس دیگری.

هر ساعت اضافه‌کاری ۱۵ هزار تومان!

قانون تعرفه خدمات پرستاری، یکی از قوانین اصلاح حقوق پرستاران بود که در سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید اما هرگز عملیاتی نشد. تا این که در سال ۱۴۰۰ خود مقام معظم رهبری ورود کردند. با این حال این قانون هرگز به سرانجام نرسید. فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید: این قانون که گفته می‌شود اجرایی شده، با چیزی که در شیوه‌نامه آن آمده است، خیلی تفاوت دارد. درواقع فقط دارند کارانه ادوار قبل را به اسم تعرفه خدمات پرستاری پرداخت می‌کنند. الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم

علوی توضیح می‌دهد: تعرفه خدمات پرستاری، یک قانون است که ده‌ها بار از سوی خود حاکمیت ضمانت اجرایی گرفته است. مقام معظم رهبری بارها در روزهای پرستارِ سال‌های مختلف به مسئولان تاکید کردند که این قانون را اجرا کنند. با این حال این قانون هنوز اجرا نشده است. یکی از تاکیدهای رهبری این بود که: «با کادر سلامت ایام کرونا نباید مانند کارگر فصلی رفتار شود.» اما متاسفانه وزارت بهداشت دقیقا فصلی برخورد کرد و بعد رفع نیازش در دوره کرونا به آنها گفت: «به سلامت»!

به گفته علوی، هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی در ماه، باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافه‌کاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافه‌کاری آنها فقط ۱۵ هزار تومان است! آیا این مبلغ با این حجم از فشار کار و فرسایشی بودن این شغل عادلانه است؟ این نشان می‌دهد که نظام پرداخت وزارت بهداشت نیاز به بازنگری جدی دارد.

لزوم احیای قانون حمایت از مدافعان سلامتِ ایام کرونا

وزارت بهداشت به تازگی اعلام کرده که در سال ۱۴۰۳ قصد استخدام ۲۵ هزار نیرو را دارد. در این میان، تعدادی از فعالان صنفی پرستاری در نامه‌ای به ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری از او خواسته‌اند که برای حل مشکل شغلی پرستاران، طرح استفساریه‌ای به مجلس ارائه دهد و این استفساریه پس از دریافت موافقت مجلس، به وزرات بهداشت ابلاغ شود و دستور دهد که وزارت بهداشت از منابع مالی خود، پرستاران طرحی را به کارگیری کند. هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی، ماهانه باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافه‌کاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافه‌کاری فقط ۱۵ هزار تومان است!

علوی می‌گوید: وزارت بهداشت هم توان اجرایی این کار را دارد و هم پولش را. حتی اصرار داریم که این استفساریه در لایحه بودجه سالانه هم گنجانده شود. اگر این اتفاق رخ دهد، گام بزرگی در جهت کاهش مشکلات جامعه پرستاری برداشته خواهد شد.

این فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید: درضمن ما قانونی داریم که در دوران کرونا به نام قانون "حمایت از ایثارگران و مدافعان سلامت در ایام کرونا" که در ستاد ملی کرونا وضع شد. خواسته ما احیای این قانون است. البته بدون برگزاری هیچ آزمونی برای پرستاران. آزمون این نیروها همان کرونا بود و نیاز نیست دوباره در آزمونی شرکت کنند. حتی اگر مهارت نداشتند، در دوره کرونا کاملا کارآزموده و کارشناس شدند و اتفاقا الان به درد دسیستم می‌خورند.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901641