کرونا | مسافرت یا لجبازی
تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۷۳۲۷۲
به گزارش همشهریآنلاین، ویروس کووید-۱۹ یا همان کرونا و خطرات ناشی از ابتلا به آن بر کسی پوشیده نیست. ویروسی که تا زمان نوشتن گزارش حاضر در ۱۹۰ کشور شیوع پیدا کرد و ۳۵۰ هزار نفر را به خود مبتلا و به طور رسمی جان ۱۵ هزار نفر را گرفته است.
این ویروس که ابتدا از استان ووهان چین سرباز کرده از حدود یک ماه پیش مهمان ناخوانده مردم ایران نیز شده است و تاکنون به حدود ۲۵ هزار نفر در کشور سرایت کرد و یک هزار و ۸۰۰ نفر را نیز به کام مرگ کشاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ویروس کرونا برخلاف ویروس سرماخوردگی و آنفلوانزا ماندگاری بسیار زیادی داشته و تقریبا از طریق تمامی اجسام و اشیا قابل انتقال بوده و از خطرناک ترین ویژگی این ویروس حضور بی سر وصدا در بدن میزبان به مدت چندین هفته است.
کمتر کسی است که نداند ویروس کرونا در حال حاضر دارو ، واکسن و درمان قطعی ندارد و از سوی مجامع پزشکی تنها راه مقابله با این ویروس قطع زنجیره انتقال آن عنوان شد. زنجیره ای که فقط با خانه ماندن و عدم تردد و اجتماع انسانی شکسته خواهد شد. به همین دلیل برای آگاهی عمومی سطح تبلیغات و هشدارها در سطح ایران و جهان آنقدر گسترده بوده که حتی شاهد راهاندازی برخی پویشهای کرونایی توسط کودکان و نوجوانان هستیم.
با این حال برخی افراد باز هم اصرار بر سفر و گردش دارند که این اقدام برای برخی جامعه سوال بزرگی است که بی پاسخ مانده است. مسافرتی که با توجه به جدی بودن شرایط خطرناک کرونایی بیشتر رنگ و بوی لجبازی دارد تا اینکه هدف گردش برای رسیدن به آرامش را دنبال کند.
مازندران نیز یکی از قربانیان این رفتار غیر معمول و غیر معقول است. این استان به عنوان گردشگر پذیرترین منطقه کشور هر ساله در فصل نوروز میزبان میلیون ها مسافر است ، اما امسال با توجه به اینکه استان مازندران یکی از استان های بشدت درگیر با ویروس کرونا است و پیش از نوروز هشدارهای متعددی از عدم مسافرت به مازندران اطلاعرسانی شد و حتی تاسیسات گردشگری نیز تعطیل شدند ، باز هم شاهد مسافرت هستیم.
منظور از سفر جابهجایی است نه اقامت
دبیر ستاد مقابله با ویروس کرونا اداره کل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایعدستی مازندران در این باره گفت: متاسفانه مردم تصور می کنند منظور از سفر اقامت در محیطی غیر از ملک شخصی است و به همین منظور برخی که در مازندران یا هرجای دیگر خانه دوم دارند خود را مسافر ندانسته و نسبت به ویروس کرونا بیتفاوت هستد.
مهران حسنی با بیان اینکه منظور از سفر جایه جایی است ، افزود: خطرناک ترین مسئله در موضوع ویروس کرونا جایه جایی افراد و حضور آنها در محیط عمومی است.
وی مسافرت را حق طبیعی همه در شرایط عادی عنوان کرد و گفت: کسی مخالفتی با مسافرت افراد ندارد اما این مسافرت می تواند به قیمت گزافی برای فرد و خانواده وی تمام شود.
معاون گردشگری مازندران با اشاره به اینکه هدف سفر تغییر فضای زندگی برای کسب آرامش است ، تاکید کرد: گردشگر و مسافر باید به خود ، خانواده و جامعه مقصد احترام بگذارد.
تفکر روئینتنانه
کارشناس روانشناسی رفتاری علت رفتار مخالف جریان برخی در مقابله با ویروس کرونا را ناشی از تفکر روئین تنانه عنوان کرد و گفت: البته این نوع تفکر ریشه چندین هزار ساله دارد و جزوی از فرهنگ ایرانیان است .
سپیده غلامی ادامه داد: همواره در میان جامعه ایرانی و حتی ملت شرقی نوعی از تفکر روئین تن وجود دارد که افراد خود را در برابر خطرات مصون می دانند . این نوع فرهنگ رفتاری ریشه در سابقه اساطیری و تفکر قهرمانی ملت ایران به طور کل ملت شرقی دارد.
وی افزود: بسیاری از افراد خود را در برابر کرونا مقاوم می دانند و تصور می کنند که این ویروس نمی تواند در بدن آنها نفوذ کرده و یا آنها را از پای دربیاورد.
این روانشناس افزود: جالب است برخی حتی به خود اجازه می دهند نه تنها درباره خود چنین تفکر قهرمانانه ای بسازند، درباره دیگر اعضای خانواده نیز تصمیم گیری کرده و برای آنان نیز جسمی روئین تن قائل هستند.
به گفته غلامی این گونه تصمیم گیری که اصولا از نوع تصمیمات خودخواهانه است بدون اینکه حتی اطلاعات سطحی از فیزیک و شرایط بدنی افراد دیگر داشته باشند گرفته می شود.
وی به برخی تصورات درباره عدم آسیب رسانی ویروس کرونا به کودکان و جوانان اشاره کرد و گفت: با وجود اینکه این فرضیه در عمل رد شده است ، اما همچنان تفکر روئین تن بودن برخی بر این واقعیت غالب بوده و نمیگذارد افراد با خطرات با چشم باز رو در رو شوند.
شنا خلاف جهت به هر قیمت
جامعهشناس و کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به اینکه مسافرت در شرایطی که سفر به دلیل شیوع یک خطر جهانی، منع شده و یک ناهنجاری رفتاری محسوب می شود ، گفت: برخی از افراد جامعه مصداق کامل این مسئله هستند که باید همواره خلاف جهت رودخانه شنا کرد حتی اگر به قیمت جان باشد.
معصومه پوریوسف اینگونه رفتار را حاصل نارسایی های اجتماعی ناشی از مدیریت نادرست جامعه عنوان کرد و گفت: بخشی از این لجبازی ارتباطی با خودخواهی فردی ندارد زیرا حاصل مقابله مداوم بامدیریت جامعه است.
وی توضیح داد: برخی افراد جامعه به دلیل مخالفت با نوع مدیریت اجتماعی و عدم بستر مناسب برای بروز انتقاد یا بی نتیجه بودن انتقاد نسبت به مدیریت کلان تصمیم میگیرند که در هر شرایطی و با هر ابزاری با تصمیم گیری مسئولان مخالفت کنند.
به گفته این جامعه شناس معمولا این نوع رفتار در بسترهای اجتماعی شکل می گیرند که مدیریت تک صدایی رواج داشته و ارتباط مثبت و صادقانه میان اجزای جامعه وجود ندارد یا کم رنگ شده است.
به اعتقاد پوریوسف رفتار لجبازانه برخی برای اصرار بر مسافرات یا تردد عادی در اماکن عمومی نیز ناشی از همین مسئله است که آنها تصور می کنند با چنین رفتاری با تصمیم گیرندگان و مدیریت جامعه مخالفت خواهند کرد.
وی افزود: معمولا برای این افراد هزینه مادی و معنوی مخالفت در مراحل اولیه شاید مهم باشد ، اما رفته رفته تمامی هزینه ها ارزش خود را از دست داده و فقط هدف که همان مخالفت است در اولویت قرار می گیرد.
این کارشناس گفت: به وضوح می بینید که با وجود اینکه پی در پی شاهد هشدار ، ممنوعیت ، اخبار نگران کننده و مرگ بیماران مبتلا به کرونا در سطح وسیع هستیم ، باز هم افرادی هستند که می خواهند با این مسئله مخالفت کنند.
عدم اعتماد به رسانه داخلی
این جامعه شناس بخشی از علت رفتارهای لجبازانه مردم را ناشی از فقدان صداقت در اطلاع رسانی عنوان کرد و گفت: چه بپذیریم و چه نپذیریم اعتماد عمومی به رسانه های داخلی بسیار کاهش یافته است و اغلب مردم نه تنها به رسانه های مجازی و حتی خارجی روی آورده اند ، بلکه کسانی که رسانه داخلی را دنبال می کنند نیز برای صحت آن به فضای مجازی مراجعه خواهند کرد.
پور یوسف ادامه داد:این مسئله اثر گذاری رسانه ها که بخشی از هدایت کنندگان افکار و رفتار عمومی هستند را کاهش می دهد که نمونه آن را می توانید در مسئله ویروس کرونا و پیش از آن در مسئله سقوط هواپیما و مسائل دیگر مشاهده کرد.
وی افول اثرگذاری رسانه های داخلی را نه تنها ناشی از ناکارآمدی از هدف گذاری رسانه ای ، بلکه ناشی از عدم ارتباط و اعتماد موثر مسئولان به رسانه ها عنوان کرد که همواره اطلاعات را از رسانه ها پنهان می کنند.
کرونا جهانی است نه داخلی
به گفته این جامعه شناس نباید مردم ویروس کرونا را در قالب یک تصمیم یا رفتار داخلی تفسیر و تببین کنند، زیرا این ویروس معضلی جهانی است و دستورالعمل های آن بر مبنای سازمان بهداشت جهانی است.
پوریوسف اظهار داشت: هشدارها ، اطلاعات و توصیه های مربوط به ویروس کرونا از سوی سازمان بهداشت جهانی به کشورها توصیه میشود و نباید نسبت به یک خطر جهانی برداشت محلی داشت.
وی تاکید کرد که مردم باید نگاه جدی به ویروس کرونا داشته باشند زیرا این ویروس نه تنها عوارض فردی داشته ، بلکه عوارض بلند مدت اجتماعی را بر جای می گذارد که ممکن است چندین نسل تدام داشته باشد.
منبع: ایرنا
کد خبر 495199 برچسبها استان مازندران كرونا در ايرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: استان مازندران كرونا در ايران عنوان کرد و گفت ویروس کرونا جامعه شناس رسانه ها نه تنها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۷۳۲۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غیرت؛ دگرگونی عقلانی
«حمیدرضا الداغی» مردی ۴۵ ساله بود که حالا اغلب ایرانیهایی که نامش را به خاطر دارند، او را به عنوان «شهید غیرت» میشناسند؛ فردی که تصمیم گرفت در برابر تعرض به چند بانوی ایرانی از خود غیرت نشان دهد و در دفاع از آنها جان خود را از دست داد.
به گزارش ایسنا، وطن امروز به مناسبت سالگرد شهادت حمیدرضا الداغی نوشت: غیرت، واژهای نامآشنا در بین مردم ایران است که در تعابیر مختلفی از آن یاد شده است. اغلب غیرت را برای مردان به کار بردهاند و آن را جزئی از ویژگیهای مردانه دانستهاند. به این واژه که در ادبیات عمومی ما نیز کاربردهای فراوانی دارد، میتوان با ادبیات مختلفی رجوع کرد. غیرت یکی از شاخههای «مسؤولیت اجتماعی» که به طور فطری در انسان نهفته است. از سوی دیگر برخی افراد در جامعه تلاش کردهاند تا مفهوم غیرت را به مفاهیم نازلتر تقلیل دهند؛ «حسادت جنسی»، «تعصب»، «حصربندی فعال» و... از جمله برچسبهایی است که در سالهای اخیر به مفهوم غیرت نسبت داده شدهاند، گویی که غیرت یک نقص است که باید آن را سرکوب کرد. برخی نیز پا را فراتر گذاشته و این مفهوم را به صفتی حیوانی تقلیل دادهاند. بر اساس ادعای این دسته از افراد، غیرت یک واکنش زیستشناختی است که نوعی واکنش به ربایش جنس مخالف قلمداد میشود؛ این دسته از افراد معتقدند در شرایط قانونمندی دنیای مدرن به دلیل اینکه ربایش افراد جرمانگاری شده است، لذا غیرت نیز امری سنتی تلقی شده و دیگر کاربردی ندارد! اما آیا میتوان مساله غیرت را به امری زیستشناختی تقلیل داد؟
ابنفارسی معتقد است غیرت دارای ۲ ریشه است: یکی از آنها به معنای «صلاح، اصلاح و منفعت» است و دیگری به «اختلاف بین ۲ چیز» دلالت دارد. در اصطلاح نیز غیرت به اشکال متعددی که تقریبا مشابه هستند، تعریف شده است. ملااحمد نراقی، غیرت را تلاش برای حفظ چیزی که نگهداری آن مهم است، میداند؛ چیزی که فضایل نفسانی است و ناشی از شجاعت، بزرگمنشی و قوت نفس است. اما میتوان یکی از دقیقترین تعبیرها را از علامه طباطبایی دریافت کرد. این مفسر و فیلسوف بزرگ معتقد است: غیرت یک اخلاق حمیده و ملکات فاضله است و عبارت است از دگرگونی حالت انسان از حالت عادی و اعتدال به طوری که انسان را برای دفاع و انتقام از کسی که به یکی از مقدساتش اعم از دین، ناموس یا جاه و امثال آن تجاور کرده از جای خود میکند و این صفت غریزی صفتی است که هیچ انسانی به طور کلی از آن بیبهره نیست. هر انسان را که فرض کنیم - هر قدر هم که از غیرت بیبهره باشد - باز در برخی موارد غیرت را از خود بروز میدهد.
علامه طباطبایی با عام دانستن مفهوم غیرت، این نکته را تبیین میکند که زمانی که شما در حراست از هر امر مقدسی از حالت اعتدال خروج میکنید و دگرگون میشوید، در واقع رگههای غیرت در شما فعال شده است. حال گاهی این غیرت نسبت به خانواده به کار گرفته میشود، گاهی عمومیتر نسبت به زنان و دختران استفاده میشود و گاهی نیز دفاع از وطن است.
بهتر است این مساله را با چند سوال پیش برد، اساسا امر مقدس برای یک جامعه چطور ساخته میشود و چه چیزهایی برای مردم مقدس شمرده میشود؟ این مساله از آن جهت دارای اهمیت است که اگر شما موضوعی را مقدس نشمارید طبعا فطرت شما نیز برای دفاع از آن فعال نمیشود. سوال بعد این است که دستهبندی امر مقدس توسط چه کسی یا چه کسانی انجام میشود؟ یعنی چه کسی این دستهبندی را پیش روی یک جامعه قرار میدهد که چه مسالهای مقدس است و در صورت تعرض و تجاوز به حدود آن، شما باید از خود غیرت نشان دهید. شاید در نگاه نخست پاسخ به این سوالات عرفی تلقی شود، یعنی آنچه در ادبیات عمومی جامعه مقدس شناخته شود در نتیجه همان است اما اساسا اینگونه نیست، بلکه غیرت امری فرهنگی است که از تاریخ یک جامعه برخاسته است. زمانی که آرش جان خود را در کمانی قرار میدهد و آن را رها میکند، در واقع نسبت به مرزهای یک سرزمین غیرت نشان میدهد. این فرهنگ به واسطه شاعران و نویسندگان و تاریخنگاران به نسلهای بعدی منتقل میشود و دولتها و حاکمیتها وظیفه دارند تا نسبت به آن اهتمام داشته باشند. این مساله از آنجا لازم توجه است که سست شدن پایههای غیرت در بین اقشار یک جامعه منجر به فروپاشی اجتماعی خواهد شد.
غیرت در متون اسلامی مبتنی بر ۵ مولفه است:
۱- مولفه بینشی است (ایمان و عدم کفرورزی)
۲- مولفه هیجانی عاطفی است (عدم سختدلی، حمیت و عزت نفس)
۳- مولفه رفتاری است (پرهیز از موسیقی و شجاعت)
۴- مولفه ارتباطی است (کنترل ارتباط با نامحرم، کنترل ظاهر همسر، جلوگیری از خرید غیرضروری، محافظت از همسر در برابر نگاه بیگانه و عدم سختگیری بیمورد)
۵- مولفه جنسی است (عدم ارتباط جنسی با نامحرم و عفتورزی)
آنطور که گفته شد، غیرت ابعاد گسترده و بههمپیوستهای دارد که فرد باید آنها را در خود پیدا کند و دولتها باید زمینه تقویت آنها را فراهم کنند.
«حمیدرضا الداغی» مردی ۴۵ ساله بود که حالا اغلب ایرانیهایی که نامش را به خاطر دارند، او را به عنوان «شهید غیرت» میشناسند؛ فردی که تصمیم گرفت در برابر تعرض به چند بانوی ایرانی از خود غیرت نشان دهد و در دفاع از آنها جان خود را از دست داد. او ساعت ٢١ هشتم اردیبهشت در یکی از معابر شهری سبزوار به منظور دفاع از همشهریان خود از سوی چند جوان بشدت مورد اصابت ضربات سلاح سرد قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.
حالا بهتر است مساله را به گونهای دیگر مورد بررسی قرار دهیم: «فردی که در برابر ظلم به یک فرد یا افراد دیگر وارد درگیری میشود، بدون آنکه پیش از آن شناختی نسبت به آن فرد مورد ظلم واقع شده داشته باشد، آیا رفتاری زیستشناختی از خود بروز داده است؟ امام صادق علیهالسلام میفرماید: مرد برای اداره منزل و خانواده خود به ۳ خصلت نیاز دارد که اگر در طبیعت او نباشد، باید خود را با تکلف به آنها وادارد: خوش رفتاری، گشادهدستی سنجیده و غیرت برای حفاظت از آنها.
جامعه ایرانی طی سالهای اخیر هجمههای زیادی را علیه مساله «غیرت» تجربه کرده است. کمپینهای مختلفی چون «زن ناموس هیچکس نیست» از جمله همین موارد است که هر از چند در شبکههای اجتماعی داغ میشود. این مساله با هدف سرکوب موضوع «غیرت» از سوی مهاجمان مورد استفاده قرار میگیرد و بهانههای مختلفی نیز دارد. لذا لازم است جامعه نسبت به مفاهیم غیرت همواره حساس باشد. البته هست اما در سالهای اخیر و بویژه پس از روزهای حوادث ۱۴۰۱، گویی نوعی وادادگی همراه با لجاجت وارد رفتار برخی از مردم جامعه شده است. در حالی که برخی مردم ما نسبت به عواقب این وضعیت آگاه هستند اما بر اساس نوعی فرهنگ تحمیلی گویی تمایل دارند از ریشههای فرهنگی و اعتقادی خود فاصله بگیرند یا اینکه القای این فاصله را نوعی بهروز بودن و امروزی بودن جلوه دهند. از این جهت شخصی چون شهید الداغی در بین مردم میروید و بار دیگر این مساله را به ما یاد آوری میکند. ۲ سال پیش در هشتم اردیبهشت ۱۴۰۱ ما دوباره به این موضوع فکر کردیم که زن در جامعه ایرانی امری مقدس است، فراتر از همه ادعاهای غرب که زن را یک موجود عادی ابزارگونه میبیند.
انتهای پیام