قبرستان در همین نزدیکی هاست
تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۷۶۸۰۰
امروز در یک بزنگاه سخت و مرگ آوری قرار گرفته ایم که رفتار غیرمسئولانه و بی توجهی نسبت به سرنوشت همدیگر از هیچ کسی پذیرفته نیست زیرا همه سوار قایقی هستیم که خطر امواج سهمگینی به نام کرونا هر لحظه ممکن است غرقمان کند و در این وضعیت باید میخ و چکش را از دست افراد بی مبالات گرفت تا مبادا سوراخی در این قایق ایجاد کنند و فاجعه رخ دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید اگر یک ایرانی و بسیاری از مردم جهان تا همین سه ماه پیش کلمه «کرونا» را در اینترنت جست و جو می کرد، حداکثر یافته ای که دستگیرش می شد یک برند خودروی ژاپنی بود اما اکنون نه یک خودروی چهارچرخ بلکه ویروسی با چنگک های مرگبار جهان را در نوردیده که چونان اختاپوس بر قامت انسانها حلقه می زند و شیرین ترین دارایی هستی یعنی جان آنها را می گیرد.
فاجعه از این عمیق تر که اکنون بیش از دو سوم کشورهای جهان اعم از فقیر و غنی، توسعه یافته و جهان سومی دچار کرونا هستند و روزانه خبر جان دادن صدها انسان در کشورمان و سایر نقاط دنیا به دلیل ابتلا به این ویروس را می شنویم و با اینکه در رسانه های داخلی و از سوی مراجع ذیربط و متخصصان پزشکی و بهداشتی روزانه و بلکه ساعتی در این زمینه اطلاع رسانی و هشدارهای لازم بیان می شود اما گویی در کشور عده ای هستند که هنوز چکش و میخ در دست دارند!
در این نوشتار به هیچ عنوان قصد دفاع از نهاد، مسئول یا بخش حاکمیتی نیست اما با توجه به اینکه ایران و سایر کشورهای جهان برای نخستین بار است که با بحرانی با این دامنه و خطرناکی مواجه شده که نه درمان و واکسن دارد و نه شناختی از آن وجود دارد، باید گفت که اگر از تفاوت میان مدیریت کشورها در اقداماتی روتین مانند قوانین بازدارنده برای منع تردد مردم در بیرون از منزل، توزیع ماسک، الکل، ژل ضدعفونی و لباس های مخصوص کادر درمانی بگذریم، تقریبا مکانسیم برخورد در میان اغلب دولت های جهان با کمی نوسان مانند هم است و بیشتر کشورها به نوعی دچار سردرگمی هستند که در برابر این مصیبت چه کار کنند.
به باور نگارنده در بحران کرونا، اکنون توپ بیشتر در زمین مردم به گردش درآمده و چون تنها گزینه برای در امان ماندن از این هیولای مرگبار، خانه نشینی و خودقرنطینگی است از این رو شهروندان باید با درک عمق خطر و حفاظت از جان خود و اعضای خانواده هایشان حتی جلوتر از بخش حاکمیتی علاوه بر رعایت موازین بهداشتی، از خیر چند هفته یا حتی چند ماه سفر و دید و بازدید و خیابان و طبیعت گردی بگذرند و به این باور برسند که اکنون امن ترین نقطه دنیا برای آنها همان چهاردیواری منازل است.
روی سخنم با مردم ایران است که در سالهای اخیر کم دچار بحران های مختلف از سیل و زلزله و آتش سوزی و حوادث رانندگی نشده اند؛ کلاه خودمان را قاضی کنیم در این شرایط چه فریادرسی بهتر از اراده و اهتمام خودمان و همراهی با برنامه های دولت وجود دارد؟ ما که وارث تاریخ و تمدن چندین هزار ساله ایم و در شرایط بحرانی همواره ثابت کردیم که چشمه جوشان مهر و عاطفه هستیم و هموطنان را تنها نمی گذاریم پس ما را چه شده که این روزها نسبت به سلامت و جان همدیگر اینقدر بی تفاوت رفتار می کنیم؟
ابتدا فکر می کردم شاید نافرمانی شهروندان و بی توجهی به توصیه و دستورهای «در خانه بمانیم» فقط در شهر محل زندگی و کارم یعنی ساوه پررنگ است و بابت این موضوع غصه می خوردم که چرا عده زیادی از مردم به فکر سلامتی همشهریان خود نیستند اما در ارتباطی که با دوستان خبرنگارم در بسیاری از شهرهای کشور و رصدی که در فضای مجازی داشتم معلوم شد که دامنه این رفتارهای غیرمسئولانه و دور از مبانی حقوق شهروندی آنقدر فزونی گرفته که به نوعی از پاندمی کرونا هم جلوتر است.
مسئولان کشور هم باید بدانند که ما هم مانند بسیاری از کشورهای جهان که با کرونا درگیر هستند، می توانیم با وضع مقررات و قوانین سختگیرانه، مردم را به ماندن در خانه های خود ملزم کنیم و ترددهای درون و برون شهری را به حداقل برسانیم تا زنجیره انتقال ویروس شکسته شود.
فضای کنونی جامعه ایران به گونه ای است که بدون تردید هر اقدام بازدارنده و قاطعی از سوی مسئولان برای منع تردد اعم از سواره و پیاده در شهر و روستاها و جلوگیری از حضور افراد در مراکز تفریحی و تجاری با حمایت و همراهی اکثریت مردم همراه است زیرا مساله مرگ و زندگی در میان است.
قابل درک است که شب عید برای کسبه و بازاریان کشور به طور سنتی فرصتی برای کسب درآمد و ارتقای سطح معیشت خانواده ها است اما به چه قیمتی، اسکناس یا زندگی؟ مساله این است.
در چنین شرایطی دولت هم باید به صورت جدی وارد گود شود و از منابع عظیم ثروتی که خداوند در اختیار این مملکت قرار داده، قصور درآمدی و معیشتی مردم را جبران کند تا انگیزه ای برای تغییر رفتار شهروندان و پرهیز از باز کردن مغازه و محل های کسب و کار و همچنین جمع شدن بساط خرده و دستفروشان در شهرها باشد کما اینکه بسته های حمایتی و معیشتی هم در این زمینه از سوی دولتمردان تدارک شده است.
روز گذشته در کنار دریاچه تفریحی شهر ساوه فیلمی از توقف صدها دستگاه خودروی شهروندان و پیش تر هم از برپایی دوشنبه بازار در بام شهر تصاویری تهیه کردم، در کنار سد الغدیر هم جمعیت و خانواده ها موج می زند و در خیابان ها و مراکز فروش شهر هم گویا زندگی عادی ادامه دارد انگار نه انگار که این شهر یکی از اصلی ترین کانون های شیوع کرونا است که جان شمار زیادی از انسان ها را گرفته و اکنون بیمارستان های شهر دیگر جایی برای پذیرش مبتلایان ندارد.
به نظر می رسد اکنون چوب خط رسانه ها، گروههای مرجع، پزشکان و نخبگان برای تولید محتوا، توصیه، هشدار و نصیحت که به ترغیب مردم به خانه نشینی و حضور نیافتن در بازارها، خیابان و طبیعت و تفرجگاه ها منجر شود، پر شده و دیگر اثرگذاری چندانی ندارد بنابراین راهکار نهایی که شاید هم باید نخستین تدبیر می بود، این است که باید مسئولان با قاطعیت و تحکم وارد میدان شوند و بدون اغماض با افراد بی مبالاتی که به سلامت خود و همنوعان شان توجهی ندارند، برخوردی قانونی و بازدارنده انجام شود.
هر اقدامی در این راستا صرفا برای تامین سلامت و جان انسان است و همه باید همراه شویم در غیر اینصورت و با تداوم بی توجهی و بی تفاوتی یقین بدانیم که هر دقیقه و ساعتی که بیرون از خانه هستیم کم کم به قبرستان ها نزدیک و نزدیک تر خواهیم شد.
در آخر هم باید کلام خداوند را یادآور شویم که از پس هر سختی، گشایشی است و ایمان داشته باشیم که با همدلی و احساس مسئولیت و ماندن در خانه می توانیم کرونا را به زودی شکست دهیم و کشتی ایران زمین که جملگی بر آن سوار هستیم را به ساحل نجات برسانیم زیرا وعده الهی است که «ان مع العسر یسرا».
برچسب‌ها ویروس کرونا ساوه بهداشت و سلامت پروندهٔ خبری پویش اجتماعیِ سهم من در کرونامنبع: ایرنا
کلیدواژه: ویروس کرونا ساوه بهداشت و سلامت ویروس کرونا ساوه بهداشت و سلامت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۷۶۸۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طولانی‌ترین عفونت کرونا که ۶۱۳ روز طول کشید، بیش از ۵۰ جهش ایجاد کرد
زیسان: این مرد ۷۲ ساله ناشناس زمانی که در سال ۲۰۲۲ و پس از دریافت چندین واکسن کووید، به نوع اومیکرون (Omicron) ویروس کرونا مبتلا شد، دچار نقص ایمنی شدید بود.
به گزارش زیسان، از آن زمان، وی در مجموع ۶۱۳ روز تا زمان مرگش در اکتبر سال گذشته، به طور مداوم تستش به ویروس کرونا مثبت بود.
اگرچه موارد بسیار طولانی کووید-۱۹ در گذشته گزارش شده، اما این طولانی‌ترین موردی است که تاکنون وجود داشته است.
در طول ۲۰ ماه عفونت، پزشکان تمام تلاش خود را برای کمک به مرد مسن انجام دادند، اما هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. بدن او حتی با کمک دارو‌های آنتی‌بادی نمی‌توانست پاسخ ایمنی کافی برای مبارزه با ویروس داشته باشد و سال گذشته به دلیل تشدید یک بیماری زمینه‌ای درگذشت.
بیماران مبتلا به “SARS-CoV-۲” معمولاً ویروس را ظرف چندروز یا چند هفته از بین می‌برند، اما در این حالت شدید، عفونت تقریباً دو سال ادامه داشت.
در طول دوره عفونت، پزشکان مکرراً از مرد نمونه‌برداری کردند تا مواد ژنتیکی ویروس کرونا را تجزیه و تحلیل کنند و دریافتند که نوع اصلی Omicron BA۱ در بدن او بیش از ۵۰ جهش داشته است؛ جهش‌هایی که می‌توانستند از سیستم ایمنی بدن انسان فرار کنند.
خوشبختانه، «هیچ انتقال مستندی» از این مرد به سایر اعضای جامعه وجود نداشت، اما این مورد بر خطرات طولانی‌مدت عفونت SARS-CoV-۲ تاکید دارد.
محققان نوشتند: «این مورد بر خطر عفونت‌های پایدار SARS-CoV-۲ در افراد دارای نقص ایمنی تاکید می‌کند، زیرا ممکن است انواع منحصر به فرد ویروس کووید به دلیل تکامل گسترده، درون میزبان ظاهر شود.»
tags # کرونا سایر اخبار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد