تشدید درگیریها در پایتخت لیبی در سایه هشدار سازمان ملل
تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۳۸۴۰۸۲
با وجود هشدار سازمان ملل درباره شیوع ویروس کرونا در لیبی و درخواست‌‌ها برای توقف درگیریها در این کشور، نیروهای شرق و غرب لیبی به درگیریها شدت بخشیده‌اند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، نیروهای دولت وفاق ملی لیبی روز چهارشنبه (دیروز) اعلام کردند که به پایگاه نظامی «الوطیه» در غرب طرابلس حمله کرده و تعدادی از نیروهای شرق لیبی تحت امر خلیفه حفتر را به اسارت گرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
لیبی از زمان سرنگونی «معمر قذافی» در سال ۲۰۱۱، تحت کنترل دو دولت موازی در شرق و غرب است؛ یکی دولت وفاق ملی به ریاست «فایز السراج» در طرابلس (غرب کشور) که در سطح جهان به رسمیت شناخته شده است و دیگری دولت طُبرُق در شرق لیبی که خلیفه حفتر نیز از حمایت آنها برخوردار است.
«محمد قنونو» سخنگوی نیروهای دولت وفاق ملی گفت که این نیروها عملیات بی‌سابقه و موفقی را در پایگاه هوایی الوطیه (۱۴۰ کیلومتری جنوب غربی طرابلس) انجام داده و تعدادی از افراد مسلح و مزدور را بازداشت کرده‌اند.
در این حمله بیش از ۱۰ نفر از نیروهای حفتر از جمله سه افسر به اسارت گرفته شدند.
پایگاه هوایی الوطیه بزرگ‌ترین پایگاه نظامی است که در منطقه وسیعی از غرب طرابلس تا مرز تونس واقع شده است و نیروهای حفتر به فرماندهی «ادریس مادی» در سال ۲۰۱۴ این پایگاه را تصرف کرده و آن را به مرکز فرماندهی عملیات غربی و مرکز استقرار نیروهای شرقی لیبی و نیز پایگاهی برای حمله به تعدادی از مناطق در طرابلس تبدیل کرده‌اند.
قنونو اشاره کرد که اتاق عملیات «برکان الغضب» بامداد روز چهارشنبه (دیروز) عملیات «عاصفة السلام» (طوفان صلح) را با هدف حمله به پایگاه‌ها و سکوهای شلیک راکت و گلوله توپخانه آغاز کرد.
طبق گزارش شبکه الجزیره، نیروهای حفتر نیز مدعی شدند که مناطقی در نزدیکی زواره واقع در فاصله ۴۵ کیلومتری شمال پایگاه مذکور را به تصرف خود درآورده‌اند.
«احمد المسماری» سخنگوی نیروهای حفتر گفت که این نیروها مناطق زلطن، الجمیل، العسه و رقدالین در نزدیکی شهر زواره تحت سیطره دولت وفاق ملی را تصرف کرده‌اند.
نیروهای حفتر همچنین مدعی شدند که تعدادی از مناطق مسکونی در جنوب و مرکز طرابلس را تحت سیطره خود درآورده‌اند.
تعدادی از ساکنان طرابلس نیز گفتند که این حملات هوایی طی چند هفته گذشته بدترین حمله بود.
از سوی دیگر هیأت سازمان ملل در لیبی در حساب توئیتری خود نوشت: «استمرار حملات در لیبی باعث درد و رنج بیشتر مردم و خسارت‌های وارده به غیرنظامیان شده است».
پیشتر «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل خواستار توقف درگیریها در لیبی و تمرکز بر مبارزه با شیوع ویروس کرونا شده بود.
نیروهای تحت امر حفتر از چهارم آوریل ۲۰۱۹ حمله به طرابلس پایتخت لیبی و مقر دولت السراج را آغاز کرده‌اند و در تلاش برای نفوذ به این شهر و سیطره بر آن هستند اما به دلیل مقاومت نیروهای السراج هنوز موفق نشده‌اند.
انتهای پیام/ص
منبع: فارس
کلیدواژه: لیبی طرابلس درگیری سازمان ملل دولت وفاق ملی نیروهای حفتر سازمان ملل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۸۴۰۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی ندارد
به گزارش «تابناک»، در همین زمینه، روزنامه «شرق» در گفت‌وگویی با عبدالمحمد طاهری سعی کرده است جنبه‌های این اقدام و در کل مناسبات مرزی ایران و افغانستان در دوره حکومت طالبان را به شکل دقیق‌تر کنکاش کند. آنچه در ادامه می‌خوانید، ماحصل گپ‌و‌گفت با اولین مستشار و رایزن فرهنگی وزارت امور خارجه ایران در وزارت معارف افغانستان است که در کارنامه دیپلماتیک خود علاوه بر کارداری ایران، سابقه مشاور سیاسی برخی چهره‌های افغانستان نظیر محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه سابق افغانستان را هم دارد.
جناب طاهری پنجشنبه هفته گذشته شاهد دستگیری تعدادی از مرزبانان ایرانی بودیم که به نظر می‌رسد با ورود اشتباهی آنان به خاک افغانستان رخ داد و ساعاتی بعد هم آزاد شدند. جدای از این نکته، شما روند درگیری و دستگیری مرزی بین ایران و افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت دوم طالبان را چگونه می‌بینید؟
اتفاقا نکته همین‌جاست که اگر موضوع صرفا ورود اشتباهی و غیرعمدی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان بود، دستگیری آنها از طرف طالبان می‌تواند یک واکنش طبیعی جلوه کند؛ کمااینکه در دیگر نقاط مرزی امکان وقوع آن وجود دارد. اما مسئله اساسی اینجاست که در بازه زمانی سه‌ساله‌ای که از روی کار آمدن حکومت دوم طالبان می‌گذرد، به نظر می‌رسد هم شدت درگیریها با مرزبانان ایرانی و هم تعداد دفعات دستگیری مرزبانان کشور رو به افزایش است؛ تا جایی که اکنون خبرهایی دال بر این وجود دارد که وزارت کشور و هنگ مرزبانی ایران موضوع ایجاد دیوار مرزی را به شکل جدی‌تر در دستور کار خود قرار داده‌اند. هرچند به نظر می‌رسد در وهله اول این دیوار مرزی با هدف توقف در رفت‌وآمد مهاجران غیرقانونی به داخل خاک ایران، تردد‌نداشتن گروه‌های تروریستی و باندهای قاچاق مواد مخدر در مرز است، اما نمی‌توان شدت و وسعت درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی را هم یکی از عوامل مهم در تغییر نگاه تهران به حوزه مرزداری با افغانستان ندانست.
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا از این جنبه قابلیت ارزیابی دارد یا حضرت‌عالی ابعاد تحلیلی دیگری را متصور هستید؟
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا یک جنبه ندارد. جنبه مهم‌‌تر دیگر این است که ثابت شد طالبان فارغ از قرائت‌های ایدئولوژیک تندروانه خود که می‌تواند یک تهدید امنیتی باشد، مشخصا در موضوع سرزمین‌های ایران پشت دیوار مرزی حاضر به همکاری با ایران نخواهد بود. به بیان دیگر این‌دست رفتارها نشان از سخت‌گیری طالبان دارد و هم‌زمان با آن مؤیدی بر آن است که طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی و مرزداری را ملاک عمل و رفتار خود قرار نمی‌دهد و کوچک‌ترین توجهی هم به قراردادهای فی‌ما‌بین برای ترسیم مرز دو کشور ندارد.
پس به باور شما امکان تداوم و تشدید درگیری‌های مرزی و همچنین احتمال درگیری مرزبانان وجود دارد؟
بدون شک چنین است. این یک چیز طبیعی است و در همه مرزها روی می‌دهد؛ اما موضوع مرز ایران و افغانستان از زمان طالبان فرق دارد.
چه فرقی؟
فرق اصلی به سایه سنگین نگاه‌های رادیکال ایدئولوژیک طالبان و خوانش‌های تند ناسیونالیستی آنان باز‌می‌گردد؛ بنابراین اساسا نیروهای مرزبانی افغانستان که همان نیروهای طالبان هستند، نیروهای آموزش‌دیده‌ای نیستند که بخواهند حرفه‌ای رفتار کنند، بلکه بر مبنای خوانش‌های ایدئولوژیک و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی خود به مسائل مرزی و سرزمینی نگاه می‌کنند. در‌حالی‌که با توجه به حساسیت موضوع مرزبانی و مرزداری و همچنین حوزه امنیتی مربوط به حوزه هنگ مرزی باید مرزبانان افغانستان یا مشخصا نیروهای طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری تجربیات لازم را ببینند که خدای ناکرده از تکرار این اتفاقات جلوگیری شود یا از وقوع حوادث تلخ‌تر پیشگیری کرد. کسی نمی‌تواند تضمین بدهد که در درگیری‌های پیش‌روی احتمالی یا بروز خطای سهوی مرزبانان ما که کاملا طبیعی است، شدت تنش تا چه حد بالا خواهد رفت و آیا خدای ناکرده این تنش‌ها کشته یا زخمی به دنبال خواهد داشت یا نه؟ اینجاست که وزارت امور خارجه، وزارت کشور و همچنین هنگ مرزی جمهوری اسلامی ایران باید به شکل جدی، صریح و بدون پرده، طالبان را وادار کند در موضوع مشخص مرزبانی و مرزداری یا به قوانین و مقررات پایبند باشد یا آموزش‌های لازم را در‌این‌باره ببیند که بداند اختلافات مرزی باید چگونه اداره شود. نمی‌توان با نگاه‌های شعاری، احساسی و ایدئولوژیک پشتونی به مرزداری پرداخت؛ چون این نوع نگاه‌های تندروانه که متأسفانه با نگاه‌های ایدئولوژیک هم درآمیخته است، خود‌به‌خود زمینه‌ای برای هرگونه درگیری و تنش ناخواسته خواهد بود.
مسئله خطرناک‌تر اینجاست که چون نیروهای طالبان با همان نگاه ایدئولوژیک تندروانه و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی به مرزبانی و مرزداری نگاه می‌کنند، هرگونه تردد یا ورود سهوی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان را با نگاه امنیتی و تلاش برای بر‌هم‌زدن حاکمیت طالبان تحلیل می‌کنند که می‌تواند به یک واکنش و برخورد سخت طالب‌ها منجر شود. شاید در اتفاق پنجشنبه گذشته با یک مذاکره، شش مرزبان در کمال صحت و سلامت به کشور بازگشتند، اما نمی‌توان این یقین را حاصل کرد که در صورت بروز اتفاقات مشابه، درگیریها بیشتر نشود. ما تجربه تلخ درگیری‌های مرزی طالبان افغانستان با نیروهای مرزی پاکستان در همین سه سال اخیر را فراموش نکرده‌ایم که کماکان ادامه دارد و حتی تشدید هم پیدا کرده است. پس این موضوع اصلا چیزی ساده و طبیعی نیست که بخواهیم از کنار آن و بدون حساسیت رد شویم. من معتقدم طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری با سوء‌نیت رفتار و برخورد می‌کند و باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود تا این رویه به عادت طالبان تبدیل نشود که هر زمان و هر جا که دلش خواست، با سلیقه خود عمل کند. مرزبانی و مرزداری قاعده و قانون دارد و طالبان هم باید به آن تمکین کند؛ در غیر این صورت سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
بازدید رییسی از کارخانه ایران خودرو دیزل