منزلت سقایی و علمداری در لشکر اسلام/ چرا حضرت عباس(ع) در بین یاران حضرت سیدالشهدا(ع) ممتاز است؟
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۱۲۸۱۲
سقایی و علمداری در لشکر اسلام دارای شأن و منزلت والایی است، به اندازهای که هرکسی لیاقت این موقعیت را ندارد. بلکه افرادی شایسته پرچمداری و آبرسانی میشدند که مورد تائید فرمانده لشکر باشند. ۱۰ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۱:۰۸ فرهنگی دین ، قرآن و اندیشه نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، موضوعاتی مانند سقایی در دشت کربلا و یا علمداری حضرت عباس علیه السلام در سپاه امام حسین علیه السلام، اگرچه بارها از زبان سخنرانان، مداحان و ذاکران اهل بیت علیهم السلام شنیده شده اما گاهی این سؤال را به ذهن متبادر میکند که چرا این اندازه بر این موضوعات تأکید میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خبرگزاری تسنیم در گفتوگویی که با دکتر محمدرضا سنگری، عاشوراپژوه و کارشناس اسلام و شیعه انجام داده به مرور بخشهایی از فضایل حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام پرداخته است و سؤالاتی در این زمینه را مورد بررسی قرار داده است. آن طور که این کارشناس دینی توضیح میدهد، وقتی نگاهی به تاریخ اسلام بیندازیم این نکته مشخص میشود که همیشه پرچم هر لشکری به دست یکی از برجستهترین شخصیتهای حاضر در لشکر بود. البته اولین علمدار و پرچمدار اسلام، جناب حمزه عموی پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله بودند که از سوی آن حضرت مأمور و مسئول علمداری و پرچمداری شده بودند. بعد از شهادت جناب حمزه، در تمام جنگها به جز جنگ تبوک علمدار لشکر اسلام امام علی علیه السلام بودند. همچنین در جنگ صفین شش نفر پرچمدار بودند که هر یک بعد از دیگری به شهادت رسیدند، اما با رشادتها و شجاعتهای خود اجازه ندادند که پرچم اسلام بر زمین بیفتد. شخصیت دیگری که لیاقت این مقام و منصب مهم را داشت، حضرت عباس علیه السلام بود که در قیام عاشورا به عنوان علمدار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السلام حضور داشت.
اهمیت سقایی دشت کربلا
یکی از لقبهای حضرت عباس علیه السلام، سقایی است. چرا این اندازه بر سقا بودن آن حضرت تأکید شده است؛ در حالی که میدانیم ایشان دارای صفات و خصوصیات برجسته شخصیتی هم بودهاند؟
قرآن کریم میفرماید که آب، مایه حیات است و آبرسانی یعنی حیات رسانی. حتی رسول خدا صلیالله علیه و آله یکی زا بهترین کارها را سیراب کردن تشنهها عنوان کردهاند. به طوری که در روایتها اشاره شده که هر کسی آبی را به تشنهای برساند و او را سیراب کند، گویا بندهای را آزاد کرده است. هر کسی هم که از راه دور آب تهیه کند و به تشنهای برساند، مثل این است که مردهای را زنده کرده باشد. این اندازه اهمیت آبرسانی به افراد تشنه را در نظر داشته باشید و قضیه کربلا را مورد توجه قرار بدهید. آن وقت متوجه میشوید که رساندن آب به خانواده تشنه امام حسین علیه السلام و زنان و کودکان بیگناه در آن بیابانی که مورد ظلم قرار گرفته بودند، تا چه اندازه دارای مقام و اهمیت است.
بیشتر بخوانید: مروری بر سبک زندگی و خصوصیات اخلاقی حضرت امالبنین(س)/ حضرت عباس(ع) تربیتیافته کدام مکتب است؟
رمز کاشف الکرب بودن حضرت عباس(ع) چیست؟/ درسی که در مکتب سقای آب و ادب آموختیم
منزلت سقایی در صدر اسلام
سقا بودن در میان مردم آن دوران چه جایگاهی داشت؟
جناب ابوطالب علیه السلام، پدر بزرگوار امام علی علیه السلام، در شهر مکه مسئولیت آبرسانی به حاجیان را داشت و سقای مراسم طواف بود. حتی جناب هاشم، پدربزرگ رسول خدا صلیالله علیه و آله، از مکه آب را به منا میبرد و این مسافت را طی میکرد تا به حاجیان آب برساند. این منصب سقایی جزء منصبهایی بود که دارای مقام و منزلت بود و این افراد که مسئول آبرسانی میشدند، متوجه رضای الهی در این کار خود بودند.
حضرت عباس علیه السلام در سختترین شرایط مسئول آبرسانی و سقایی شد و به همین دلیل است که این اندازه بر سقا بودن آن حضرت تأکید میشود.
اهمیت علمداری حضرت عباس علیه السلام
علمداری در کربلا هم منصب دیگری است که بر عهده حضرت عباس علیه السلام بوده؛ به طوری که آن حضرت را به عنوان علمدار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السلام میشناسیم. دلیل اهمیت این منصب چیست؟ درواقع میخواهیم بدانیم چه شأن و منزلتی در علمداری لشکر امام حسین علیه السلام وجود دارد؟
وقتی نگاهی به تاریخ اسلام بیندازیم این نکته مشخص میشود که همیشه پرچم هر لشکری به دست یکی از برجستهترین شخصیتهای حاضر در لشکر بود. به عنوان مثال در جریان جنگ خیبر پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله فرمودند: «لأعطینّ الرّایه غدا رجلا یحبّ اللّه و رسوله و یحبّه اللّه و رسوله» به این معنا که باید پرچم لشکر به دست کسی بدهم که خدا و رسول او را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. در یک کلام او باید لایق این کار باشد.
سپس ادامه دادند: «کرّارا غیر فرّار، یفتح اللّه علیه، جبرئیل عن یمینه و میکائیل عن یساره» به این مفهوم که «او به طور جدى به رویارویی دشمن برود، نه اینکه فرار کند. خداوند به وسیله او پیروزى عنایت فرماید. جبرئیل طرف راستش باشد و میکائیل سمت چپش قرار بگیرد.» آن شب که رسول خدا صلیالله علیه و آله این مطلب را فرمودند، همه مسلمانان آرزوی داشتن چنین مقامی را داشتند. تا اینکه فردای آن روز آن حضرت، سراغ امام علی علیه السلام را گرفتند. وقتی ایشان حاضر شدند، نبی مکرم اسلام پرچم لشکر را به دست با لیاقت آن حضرت سپردند.
سابقه علمداری در اسلام
البته اولین علمدار و پرچمدار اسلام، جناب حمزه عموی پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله بودند که از سوی آن حضرت مأمور و مسئول علمداری و پرچمداری شده بودند. بعد از شهادت جناب حمزه، در تمام جنگها به جز جنگ تبوک علمدار لشکر اسلام امام علی علیه السلام بودند. چون آن حضرت به دستور پیامبر اسلام در جریان جنگ تبوک به مأموریتی رفته و در این جنگ حضور نداشتند.
در جنگ احد هم نبی مکرم اسلام پرچم سپاه اسلام را به مصعب بن عمیر سپردند. او پرچم را در دست داشت که دشمن دست او را با شمشیر قطع کرد. او پرچم را با دست دیگرش بالا نگه داشت. آن دستش را هم قطع کردند. او پرچم را به سینهاش چسباند و این بار با ضربه دشمن به شهادت رسید.
همچنین در جنگ صفین شش نفر پرچمدار بودند که هر یک بعد از دیگری به شهادت رسیدند، اما با رشادتها و شجاعتهای خود اجازه ندادند که پرچم اسلام بر زمین بیفتد.
شخصیت دیگری که لیاقت این مقام و منصب مهم را داشت، حضرت عباس علیه السلام بود که در قیام عاشورا به عنوان علمدار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السلام حضور داشت.
پرچمداران بیدست اسلام
اما ظاهراً در میان پرچمداران و علمداران سپاه اسلام، تنها حضرت عباس علیه السلام بوده که هر دو دست خود را در راه علمداری از دست داده است. آیا این مطلب درست است؟
بررسی دقیق تاریخ اسلام نشان میدهد که در مجموع سه نفر علمدار لشکر اسلام بودهاند که دو دست خود را از دست دادهاند. اولین نفر جناب جعفر طیار بود. او برادر امام علی علیه السلام بود و لقب طیار را پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله به او دادند. او حدود 12 سال در حبشه زندگی کرد و اسلام را در سرزمینهای آفریقایی ترویج داد و میان مردم آن سرزمینها تبلیغ کرد تا راه هدایت را به آنها نشان دهد. در جریان جنگ موته، پرچم سپاه اسلام در دست جعفر قرار داشت. دشمن دست او را قطع کرد تا پرچم بر روی زمین بیفتد. پرچم را با دست دیگر گرفت و دشمن دست دیگرش را هم قطع کرد.
دومین نفر مصعب بن عمیر بود که اشاره شد در جنگ احد، پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله علم و پرچم اسلام را به او سپردند. او آن زمان حدود 40 سال داشت. البته قبل از اینکه مسلمان شود، در خانوادهای ثروتمند متولد شده بود. آنقدر قلب روشن و حقطلبی داشت که در همان مدتی که رسول خدا صلیالله علیه و آله اسلام را به طور مخفیانه تبلیغ میکردند، مصعب هم اسلام را درک کرده و مسلمان شد. خانوادهاش او را طرد کردند و از ثروت خود محرومش کردند، اما او تنها پلاسی بر بدن خود پیچید و بر اسلام و اعتقاد دینی خود پا بر جا ماند. او اولین کسی بود که با اجازه نبی مکرم اسلام در مدینه نماز جماعت و نماز جمعه خواند. زمانی هم که پرچمدار اسلام در جنگ احد شد، پرچمدار وفاداری بود. به طوری که دشمن دست راست او را که پرچم را گرفته بود قطع کرد. مصعب پرچم را با دست چپ گرفت. دشمن دست چپش را هم قطع کرد. او پرچم را بر سینهاش چسباند تا بر روی زمین نیفتد. این بار دشمنان با ضربهای او را به شهادت رساندند.
سومین شخصیت، حضرت عباس علیه السلام بود که در جریان جنگ کربلا، پرچم سپاه امام حسین علیه السلام را در دست داشت و هر دو دست خود را از دست داد.
ویژگیهای ممتاز حضرت ابوالفضل علیه السلام
با وجود اینکه حضرت عباس علیه السلام یکی از یاران امام حسین علیه السلام بودند، اما دارای ویژگیهایی بودند که ایشان را از سایر اصحاب ممتاز کرده است.
بله. مقام آن حضرت از سایر یاران امام حسین علیه السلام جدا است. به طوری که آن حضرت را جدا از سایر یاران امام حسین علیه السلام دفن کردهاند. ایشان زیارتنامه از سوی امام صادق علیه السلام دارند و در عین حال همه دانشمندان دینی و اهل فضل مقام آن حضرت را بالاتر از سایر یاران و اصحاب حضرت سیدالشهدا علیه السلام عنوان کردهاند. با وجود اینکه امام را جز امام نباید دفن کند، حضرت عباس علیه السلام در دفن پیکر مطهر امام حسن علیه السلام شرکت داشت.
امام سجاد علیه السلام درباره ایشان میفرماید: «حضرت ابوالفضل علیه السلام مقامی دارد که تمام شهدا در روز قیامت به مقام و جایگاه او غبطه میخورند.» سایر ائمه اطهار علیهم السلام هم در احادیث مهمی درباره مقام بالای آن حضرت در قیامت و در بهشت مطالبی را عنوان کردهاند. همچنین آن حضرت دارای کرامتهای بسیاری است و حاجتهای بسیاری از مردم شیعه و حتی غیر شیعه و غیرمسلمانان را برآورده کرده است.
انتهای پیام/
R1522/P/S4,37/CT2 واژه های کاربردی مرتبط حضرت عباس (ع)منبع: تسنیم
کلیدواژه: حضرت عباس ع حضرت عباس ع رسول خدا صلی الله علیه و آله سپاه امام حسین علیه السلام حضرت عباس علیه السلام امام علی علیه السلام علیه السلام جریان جنگ حضرت عباس ع لشکر اسلام او پرچم پرچم داری جناب حمزه دشمن دست آب رسانی بر اسلام آن حضرت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۱۲۸۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتشارات بینالملل با ۶۰ عنوان کتاب جدید در نمایشگاه کتاب
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، انتشارات بینالملل با ۶۰ عنوان کتاب جدید و متفاوت به سی و پنجمین دوره نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران میآید.
از عناوین کتابهای جدید میتوان اشاره کرد به:
«از سلاخخانه تا مهدیه»
زندگی و زمانه غلام محمدی که پس از آشنایی با شیخ احمد کافی توسط ایشان شاه غلام لقب گرفت و مسیر زندگیاش تغییر کرد. در این کتاب بخشهایی از زندگی شیخ احمد کافی از زبان شاهغلام با زبانی صریح، کوچه بازاری و آمیخته با حکمت لوتیگری روایت شده است.
«بازنویسی منتهیالآمال»
بازنویسی و تحریر تازهای از منتهیالآمال تألیف شیخ عباس قمی با موضوع زندگانی چهارده معصوم علیهمالسلام که مطالب کتاب با حفظ امانتداری، طبق ویرایشی اساسی به صورت قابل فهم طبقهبندی شده است.
«خونهایش»
روایتی در قالب اول شخص مفرد که وقایع پایانی عاشورا و مصائب حضرت حسین علیه السلام از زبان حضرت زینب سلام الله علیها با نثری ادبی و با تأمل در منابع عاشورایی بازگو میشود.
«علمدار پاراچنار»
سرگذشت فکری، سیاسی سیدعارف حسین حسینی رهبر سابق شیعیان پاکستان. روایتهایی از فعالیتهای فرهنگی و دینی سیدعارف در دههی پنجاه در پاراچنار منطقهای در شبه قاره هند و تأثیرات او در این منطقه.
«ارض موعود»
داستانی پر جنبوجوش بر اساس ماجراهای واقعی از چهار رفیق صمیمی با درونمایهی یهود و توهم نژاد برتر. هر بخش از داستان با عناوین مختلف، همچون پازل در کنارهم مسیر داستان را مشخص میکند.
«سیرهنامه امیرالمونین، جلد۴»
سیری در سرگذشت و سیرهی حضرت امیر علیهالسلام در مقطعی از دوران خلافت حضرت، به همراه گزارشی از جغرافیای کوفه با دور اندیشی در جنگ صفین و رویدادها و حوادث پیرامون آن.
«خاکنشین»
داستانی تاریخی از دورهی زندگی حاج شیخ عباس قمی و حکومت رضاشاه و کشف حجاب است. زمانهای که کتاب مفاتیح الجنان حاج شیخ عباس قمی متولد شد و دست به دست و شهر به شهر چرخید.
«فرار ماردوش»
فرار ماردوش روایت زندگی نوجوانی است که در پی یافتن راه نجات است و در بحبوحه انقلاب، مسیر نجات حقیقی را پیدا میکند.
«پرونده مختارنامه»
پرونده مختارنامه روایتی خواندنی دربارۀ سریالی تماشایی است! این کتاب قرار است به این سؤال پاسخ بدهد که در شرایطی که برخی آثار هنری با دریافت بودجههای کلان به آثاری کمارزش تبدیل میشوند، چگونه یک اثر هنری ماندگار میشود و طراوت خود را حتی پس از گذشت سالها حفظ میکند.
«دنیایی که آدم ساخت»
داستانی جذاب و پرکشش درباره آفرینش آدم(ع) که آیات و روایات موجود در این حوزه را با زبانی ادبی و روایی برای مخاطب جوان و نوجوان امروز بازگو کرده است.
علاوه بر کتابهایی با موضوع تاریخ اسلام و تشیع، عناوین بسیاری با موضوع خانواده، تاریخ معاصر ایران، شعر و ادبیات داستانی در نمایشگاه کتاب عرضه خواهد شد.
لازم به ذکر است که در نمایشگاه امسال، انتشارات بینالملل در کنار عرضه کتاب، فعالیتهای فرهنگی متعددی همچون رونمایی، جلسات نقد و بررسی کتاب، جشن امضا با حضور نویسندگان نامآشنا و چهرههای فرهنگی و هنری و برنامههای ویژه باشگاه مخاطبان را تدارک دیده است.
در ضمن سی و پنجمین دوره نمایشگاه بینالمللی کتاب با شعار «بخوانیم و بسازیم» از تاریخ ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت در مصلی تهران در شبستان امام خمینی (ره) برگزار خواهد شد.
انتهای پیام/