به نقل از «افکارنيوز»

سندروم دست بی قرار چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۲۰۱۹۲

سندروم دست بی قرار بر خلاف آنچه در سریال پایتخت 6 نشان داده می شود به بیمار ی گفته می شود که بیمار در ابتدا دچار بی حسی دست ها می شود و با پیشرفت این بیماری پاها نیز دچار مشکل می شود.

علائم سندروم دست بی قرار :

- احساس سوزش هنگام استراحت

- احساس نیاز به حرکت دادن دست ها

- خارش

- احساس سوزن سوزن شدن در دست ها

علت ابتلا به سندروم دست بی قرار

دلیل اصلی بروز این شرایط همانند پاتوفیزیولوژی آن همچنان نامعلوم است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

باور بر این است که فوق تحریک پذیری نامنظم در کل نخاع یا بخش های مشخص از  ستون فقرات  به حرکات گاه و بیگاه دست و پا منجر می شود.

یافته های دیگر حاکی از آن هستند که فعالیت دوپامینرژیک و درگیری مرکزی می تواند به سندرم دست بی قرار منجر شود.

کمبود آهن یا مشکلات در جذب آهن می توانند به بروز سندرم دست بی قرار منجر شوند. زمانی که موضوع کمبود آهن مطرح می شود، باور بر این است که این شرایط سنتز دوپامین، پیوند گیرنده های دوپامین یا انتقال دوپامین را مختل می کند. با این وجود، تاکنون هیچ اختلال نورولوژیک در ابتلا به سندرم دست بی قرار شناسایی نشده است.

عوامل تحریک کننده سندروم دست بی قرار

برخی عوامل می توانند سندرم دست بی قرار را تحریک کنند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کمبود خواب، سندرم بی قراری را وخیم‌تر کرده یا آن را تحریک می کند

مصرف الکل

کم خونی ناشی از فقر آهن

نارسایی کلیوی

دیابت

اختلال عصبی محیطی

بیماری پارکینسون

استفاده از برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان‌پریشی، داروهای ضد آلرژی، و داروهای ضد التهاب

بارداری، به ویژه در سه ماه آخر بارداری

چگونه سندرم دست بی قرار را مدیریت کنیم؟

هدف درمان در موارد سندرم دست بی قرار، و همچنین سندم پای بی قرار بر کاهش علائم از طریق کاهش تکرر و شدت آن است. اگر علائم کاهش یابند، سپس فرد می تواند خواب بهتری داشته باشد. درمان به شرایط هر فرد وابسته است و با توجه به عوامل تحریک کننده می تواند متنوع باشد. از گزینه های درمانی احتمالی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تجویز داروهایی مانند عوامل دوپامینرژیک برای درمان سندرم دست بی قرار شایع است زیرا آنها سطوح دوپامین را کاهش می دهند و از این طریق کار می کنند. از داروهای دیگر که برای درمان سندرم دست بی قرار تجویز می شوند می توان به شبه افیونی ها، ضد تشنج ها، و لوودوپا اشاره کرد.

مکمل هایی مانند مکمل های آهن، منیزیم، و فولات می توانند شدت و سختی سندرم دست بی قرار را کاهش دهند.

بر آنچه مصرف می کنید باید نظارت داشته باشید و مصرف تنباکو، الکل و کافئین را محدود کنید. اگر از سندرم دست بی قرار رنج می برید باید پس از ساعت 6 بعد از ظهر به طور کامل از این مواد پرهیز کنید.

یک الگوی خواب منظم داشته باشید تا علائم سندرم دست بی قرار تا حد امکان کاهش یابند. در زمانی مشخص به تخت خواب بروید و در ساعتی مشخص از خواب بیدار شوید. کار خود را به تخت خواب نبرید یا با تلفن همراه خود کار نکنید. برای افزایش کیفتی خواب در اتاقی با دمای مناسب بخوابید. شما می توانید سابقه شرایط خواب خود را ثبت کنید تا ردیابی الگوی خواب تسهیل شود.

دست های خود را ماساژ دهید زیرا ماساژ می تواند به کاهش علائم سندرم دست بی قرار کمک کند.

گاهی اوقات حرکت دادن دست تحت تاثیر قرار گرفته می تواند به تسکین علائم کمک کند. با این وجود، این علائم اغلب بلافاصله پس از توقف حرکت دست باز می گردند.

از کمپرس گرم یا سرد روی دست های خود استفاده کنید زیرا ممکن است برای مدیریت سندرم دست بی قرار مفید باشد. به خاطر داشته باشید که کمپرس سرد یا گرم را برای مدت زمانی طولانی استفاده نکنید زیرا ممکن است موجب بروز جراحت شود.

ورزش منظم و کشش عضلانی طی روز می تواند به کنترل و پیشگیری از سندرم دست بی قرار در طول شب کمک کند. شما می توانید حتی پیش از خواب نیز حرکات کششی را انجام دهید.

حمام یا دوش گرم یا سرد می تواند برای برخی افراد مفید باشد.

بیماری زمینه ای را درمان کنید. سندرم دست بی قرار گاهی اوقات به واسطه یک شرایط پزشکی مزمن مانند دیابت، مشکلات کلیوی، یا بیماری پارکینسون شکل می گیرد. درمان این بیماری ها و کنترل خوب می تواند علائم سندرم دست بی قرار را کاهش دهد.

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: بیمار سندروم داروهای ضد دست ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۲۰۱۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل خال قرمز روی پوست + علائم خطر

خال های قرمز معمولا مشکلی را برای سلامتی فرد ایجاد نمی کنند. مگر این که به دلیل خاصی مثل همراهی با خارش یا خونریزی، ناراحتی هایی را برای فرد ایجاد کنند. در چنین مواردی ، حتما باید به متخصص مراجعه کنید. شاید برای همه ما بیش از یک بار پیش آمده باشد که از وجود لکه های قرمز روی پوست خود متعجب شده باشیم.

به گزارش نمناک، این لکه ها معمولا ناگهانی ایجاد می شوند و به راحتی هم از بین نمی روند و بعضی از افراد از دیدن آن ها نگران می شوند اما جای نگرانی نیست. این لکه ها گاهی اوقات با خال اشتباه گرفته می شوند اما خال نیستند. طبق مطالعات انجام شده، 50 درصد از جوانان با آن درگیر می شوند اما درمان خاصی برای آن مورد نیاز نیست. 

اطلاعات عمومی در مورد خال های قرمز  این خالها می توانند در هر دوره ای از زندگی روی پوست ایجاد شوند ، البته بعد از 30 سالگی رایج تر هستند.  این خالها به دلیل رنگ قرمزی که دارند توجه دیگران را به خود جلب می کنند.   ژنتیک افراد می تواند در به ارث بردن این خال ها موثر باشد. این خالهای قرمز روی پوست دقیقا چه هستند ؟

خال های قرمز روی پوست، به دلیل گشاد شدن مویرگ های پوست ایجاد می گردند و به دلیل مشکلات بسیار کوچکی در سیستم عروقی ایجاد می شوند. این خال ها اغلب روی قفسه سینه و بازوها دیده می شوند. این خال ها معمولا نرم و برجسته هستند و اندازه قطر آن ها بین 1 الی 5 میلی متر متفاوت است. ظاهر آن ها اغلب به گونه ای است که با خال اشتباه گرفته می شود. گاهی اوقات این لکه ها برعکس خال ها، در موارد نادری نشان دهنده تومور نیز هستند. 

دلایل ایجاد خال های قرمز چیست؟

دلیل اصلی این خال ها ناشناخته است. اگرچه که طبق مطالعات انجام شده، سن، فاکتور مهمی در این مورد است و هرچه سن افراد بالاتر برود، احتمال این خال های قرمز روی پوستشان بیشتر خواهد شد. اگرچه که ژنتیک، تغییرات هورمونی، قرار گرفتن در معرض محصولات شیمیایی و آب و هوا نیز می توانند عاملی برای ایجاد این خال ها باشند.

آیا جای نگرانی است ؟

بسیاری از ما نگران می شویم که شاید این خال های قرمز سرطانی باشند اما واقعا جای نگرانی نیست. شاید نشانه ای از تومور باشند اما هنوز هم باید به ظاهر آن ها توجه کرد و هرگونه تغییری را زیر نظر گرفت تا بتوان خطرناک بودن آن را متوجه شد بنابراین، اگر روی پوست خود خال های قرمز دارید ، موارد زیر را به خاطر بسپارید:

 این خال ها نباید به تعداد خیلی زیاد در یک قسمت خاص از بدن باشند.  خال های قرمز روی پوست نباید ناراحتی برای فرد ایجاد کنند. اگر آسیب زا بودند یا خارش ایجاد کردند، به پزشک مراجعه کنید.  این خال ها نباید خونریزی داشته باشند. اگر با لمس کردنشان خونریزی کردند، حتما به متخصص پوست مراجعه کنید.  به رنگ و شکل این خال ها توجه کنید. اگر خال ها تیره تر شدند و گوشه های آن سفت و نامنظم بودند، حتما با متخصص صحبت کنید. برای از بین بردن خال قرمز چه کاری می توان انجام داد ؟

بدون توجه به خطرات این خال ها در موارد نادر، قطعا وجود آن ها روی پوست خوشایند نیست اما رعایت نکات زیر حائز اهمیت است.

 بسیار مهم است که در خانه با این خال ها ور نروید و با متودهای طبیعی و خودسرانه برای از بین بردن آن ها تلاش نکنید.  خال های قرمز روی پوست اندازه ای بین 6 تا 7 میلی متر دارند. از آن جایی که این خال ها، مویرگ های ورم کرده هستند، نباید با آن ها ور رفت. متخصص پوست بهترین راهکارها را به شما پیشنهاد می کند.  تیغ جراحی یا لیزر معمولا برای سوزاندن خال های قرمز استفاده می شود و در جلوگیری از به وجود آمدن دوباره آن ها نیز موثر است. این تکنیک کاملا امن و بی خطر است. کانال عصر ایران در تلگرام